เป็นวันแม่ที่เงียบเหงาจริงๆ ทำไมไม่มีใครโพสกระทู้กวีเข้ามาเลย เมื่อวานเฝ้าจอโทรทัศน์ดูสมเด็จฯท่านมีพระราชเสาวณีย์กับข้าราชบริพารหลายเรื่อง รวมทั้งเรื่องตัดไม้ทำลายป่าด้วย ก็เอาเรื่องนี้แล้วกันมาแก้เหงาในวันแม่
เขาซ่อนร่างกลางดงพงไพรกว้าง
เพื่อรับจ้างตัดไม้ทำลายป่า
กฎหมายคือสิ่งใดไม่นำพา
เมื่อปากท้องร้องว่า...ต้องหากิน
ซุงท่อนนั้นจึงผันกายจากชายป่า
สู่ชายคาหับห้องของ ลุงผิน
รอฝีมือของลุงปรุงประทิน
ด้วยเชิงศิลป์สลักขอนจากท่อนไม้
ลุงวาดลายอย่างประจงลงคร่าวคร่าว
เป็นเรื่องราวโขลงช้างกลางป่าใหญ่
ที่แวดล้อมร่มรื่นด้วยผืนไพร
ระบัดใบไม้ดอกออกมากมี
แล้วตอกสิ่วสลักลงตรงริ้วลาย
เป็นเส้นสายลึกล้ำงามเหลือที่
ทั้งช้างเสือลิงค่างบ่างชะนี
ทั้งพงพีรกเรื้อด้วยเครือวัลย์
จากภาพร่างเรียบราบระนาบพื้น
ก็กลับคืนสู่ชีวีมีสีสัน
แล้วถูกตีราคาค่าอนันต์
ซื้อขายกันเสรีผู้ดีชน
เป็นอนุสรณ์สืบสานผลงานศิลป์
บอกระบิลว่ามนุษย์สุดสับสน
ทำร้ายป่าจนอับปางแล้วจ้างคน
แกะไม้จนเป็นป่าอีกคราครั้ง
จากคุณ :
กวนจังแก 
- [
วันแม่แห่งชาติ 20:18:45
]
ทุด...มนุษย์
