ความคิดเห็นที่ 1
บทที่ 3 มิสต์ธีริล ปราสาทกลางสายหมอก
ท่ามกลางอากาศหนาวเย็น ณ ยอดเขาคูเดฮาน อันเป็นที่ตั้งของปราสาทมิสต์ธีริล ซึ่งปกครองด้วยพระราชาแบล็ค เรซไฟร์ ผู้เป็นใหญ่แห่งอาณาจักรเฮซิลิเนซ ทัศนียภาพมองจากระเบียงห้องทรงงานไกลสุดลูกหูลูกตาและเห็นทิวเขาเป็นเงาตะคุ้มสีเทาน้ำเงินซีดๆ ที่ปกคลุมไปด้วยไอหมอกและหมู่เมฆขาว
แสงแดดที่ส่องลอดกลีบเมฆเป็นลำแสงเรืองรอง ทำให้หมอกที่จับตัวหนาเบาบางลงจนแลเห็นเบื้องล่างซึ่งเป็นทะเลสาบกว้างใหญ่ รายล้อมด้วยภูเขาสูงและป่าหนาทึบ ทิวทัศน์ตรงหน้าแม้จะสวยงามจับตา แต่ก็ไม่สามารถสะกดใจชายหนุ่มผมดำนัยน์ตาสองสีที่กำลังยืนอยู่ที่นี่ได้
จิตใจของเขาล่องลอยออกไป คำนึงครุ่นคิดถึงแต่หญิงสาวนางหนึ่งที่อยู่ไกลแสนไกล เธอผู้มีเรือนผมสีน้ำตาลแดง ดูร้อนแรง เก่งกล้าสมนิสัย แต่กลับมีใบหน้างดงามอ่อนหวานชวนให้หลงใหล ดวงตาสีเขียวดุจฤดูใบไม้ผลิ สดใสมีชีวิตชีวาจนทำให้ทุกสิ่งรอบข้างดูพร่าเลือนไป รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเธอชักนำความอบอุ่นมาสู่จิตใจของเขา
ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาใช้ชีวิตอยู่เพียงเพื่อสองสิ่ง สิ่งแรกคือหน้าที่ที่จะปกป้องพิทักษ์ราษฎร์ให้อยู่ดีมีสุข อย่างที่สองคือภารกิจที่เขาได้รับมอบหมายสืบต่อๆ กันมา ภารกิจประจำราชวงศ์ให้คุ้มครองพิทักษ์ภัยแก่ผู้ครอบครองคริสตัลแห่งแสงดาว มันเป็นสิ่งที่เขาถูกบัญชามา และมิอาจละเลย
การที่เขาเป็นผู้สืบทอดตรามาร ซึ่งแสดงถึงพันธะสัญญาระหว่างจอมมารแห่งรัตติกาลและราชวงศ์เฮซิลิเนซ ที่จะมอบวิญญาญและร่างของผู้สืบทอดให้แก่จอมมารครอบครอง และด้วยพลังแห่งพันธะสัญญานั้นทำให้เขาได้รับอำนาจมืดอันยิ่งใหญ่ติดตัวมาด้วย ช่วงแรกเขาเองไม่สามารถควบคุมพลังได้ดี จนกระทั่งทำให้คนรอบข้างต้องบาดเจ็บ ท้ายที่สุดคนเหล่านั้นก็หวาดกลัวและหลีกหนีไม่อยากเข้าใกล้เขา นั่นจึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่เขาไม่อยากเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงให้ใครรู้จัก ทว่ายิ่งปิดบังกลับทำให้เขาดูลึกลับจนผู้คนต่างนำไปร่ำลือกันจนเกินจริงมากกว่าเดิม
อำนาจเวทที่เขามีนั้น แม้จะทรงพลังน่าเกรงขาม แต่ทุกครั้งหากเขาใช้มันมากขึ้นเท่าไหร่ เขาก็เหมือนสูญเสียความเป็นตัวเองมากขึ้นเท่านั้น นับวันเขาเริ่มหวาดหวั่นว่าตัวเองจะกลายเป็นปีศาจ และทำร้ายผู้คนเหมือนผู้สืบทอดคนก่อนๆ นั่นเป็นสิ่งที่เขาคงทนไม่ได้และมิอาจยอมได้
หนทางที่เขาคิดว่าพอจะแก้ไขคำสาปนี้ลงได้ คือพยายามไม่ดึงพลังออกมาใช้ และตามหาผู้ครอบครองแสงแห่งดาว เพื่อพิทักษ์ปกป้องไม่ให้จอมมารรวบรวมคริสตัลและหวนคืนชีพกลับมาอีกครั้ง นั่นเท่ากับทำให้เขาไม่ต้องกลายเป็นสิ่งอื่นที่เขาไม่ปรารถนาจะเป็น
ทว่าไม่ว่าสมัยนี้หรือเมื่อก่อน ราชวงศ์ของเขาก็ยังไม่มีใครเคยได้พบผู้ครอบครองคริสตัลแห่งแสงดาว ตามที่เขาได้รับการบอกเล่ามานั้น ผู้ครอบครองคริสตัลคนก่อน เจ้าหญิงเรวีน่า เฟยาอาเนส ได้หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย นั่นเป็นเพียงเรื่องที่ร่ำลือกันเท่านั้น ความเป็นจริงแล้วเจ้าหญิงเรวีน่าได้เสียสละชีวิตตนเพื่อปกป้องเจ้าชายไนเจลซึ่งเป็นผู้สืบทอดตรามารคนแรก โดยสะกดจอมมารไว้ได้ แล้วแยกคริสตัลออกเป็นสามส่วน ไม่มีใครรู้ว่าจอมมารถูกสะกดไว้ที่ใด รู้เพียงแต่ว่าคริสตัลหนึ่งชิ้นอยู่ในความคุ้มครองของอาณาจักรแซนด์ แต่ที่อยู่ของคริสตัลอีกสองชิ้นและร่องรอยของผู้ครอบครองแสงแห่งดาวคนใหม่ยังคงเป็นปริศนา
แล้วชะตากรรมก็เหมือนจะเล่นตลก เขาได้พบหญิงสาวคนหนึ่ง ได้ยื่นมือช่วยเหลือให้เธอรอดพ้นจากการถูกเล่นของงานของพรายน้ำอันดุร้าย เขาไม่คาดคิดว่าหญิงสาวต่างมิติที่เขาบังเอิญผ่านไปช่วยระหว่างทางนั้น จะเป็นบุคคลสำคัญที่ทำให้ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง
* * * *
สวัสดี เสียงทักหวานใสของหญิงสาวผู้หนึ่งดังขึ้นด้านหลัง ก่อนบังเกิดแสงระยิบระยับ พร้อมกับการปรากฏกายของหญิงสาวผมสีน้ำตาลแดง ตาสีเขียวสด ในชุดกระโปรงผ้าพริ้วสีเหลืองอ่อน
เรย่า เจ้าของน้ำเสียงทุ้มน่าฟัง เอื้อนเอ่ยชื่อนั้นออกไปด้วยความยินดี
ทำไมหลบมายืนอยู่ซะสูงเลยล่ะ ข้างบนนี้หนาวจะตาย หญิงสาวผู้มาใหม่บ่น การใช้คริสตัลวิเศษเป็นประตูนำทางนั้น แสดงว่าผู้ถือคริสตัลอีกชิ้นอยู่ที่ใด เธอก็จะไปปรากฏตัวที่นั่นด้วย และคราวนี้ราชาหนุ่มแห่งเฮซิลิเนซที่ถือครองคริสตัลอยู่เลือกมายืนเล่นอยู่บนยอดของปราสาทมิสต์ธีริลเสียได้
การที่เรย่าเพิ่งเดินทางมาจากอาณาจักรแซนด์ที่อากาศร้อนจัด ตรงข้ามกับอาณาจักรเฮซิลิเนซที่หนาวเย็น ทำให้เธอถึงกับสั่นสะท้านจนกระทบกันกึกๆ พร้อมกับห่อตัวและกอดอกแน่น
เมื่อเห็นดังนั้น ชายหนุ่มในชุดสีดำก็ถอดผ้าคลุมยาวหนามาคลุมทับลงร่างบนของหญิงสาวทันที
ขอบคุณ เรย่ากระชับผ้าคลุมไว้แน่น
ลงไปข้างล่างเถอะ ก่อนที่เจ้าจะหนาวตายเสียก่อน บุรุษหนุ่มร่างสูงผมสีดำบอก พร้อมยื่นมือส่งให้เธอ
แม่สาวที่กำลังจะถูกแช่แข็งด้วยความเหน็บหนาว เหลือบขึ้นจ้องตาชายหนุ่มตรงหน้าแว่บหนึ่งเหมือนกำลังระแวง แต่ครั้นพอเห็นดวงตาคู่สวยที่จ้องมองกลับมาด้วยความเป็นห่วงเป็นใย เธอก็วางมืออันแสนเย็นเฉียบลงไปบนมือใหญ่นั้นอย่างวางใจ
ชายหนุ่มผมดำยิ้มอ่อนโยนออกมา เมื่อเห็นว่าหญิงสาวยอมสัมผัสมือเขา แม้จะยังติดใจสงสัยว่าเหตุใดเธอจึงมองเขาด้วยสายตาแบบนั้นอีกแล้ว
มือเจ้าเย็นเหมือนน้ำแข็งเลย แดชกุมมือน้อยๆ นั้นไว้แน่น ก่อนจะเป่าลมให้มือเล็กบางนั้นอุ่นขึ้น หารู้ไม่ว่าความอุ่นนั้นส่งขึ้นจากมือขึ้นมาถึงใบหน้าสวยของหญิงสาวเลย
ทำเอาแม่สาวที่ไม่ถนัดกับการได้รับการดูแลแบบหวาน ๆ รู้สึกกระดากจนทำตัวไม่ถูก และรู้สึกอยากจะเอามือกลับมาไว้กับตัวเต็มที แต่ชายหนุ่มก็เหมือนจะเข้าใจ เขายิ้มอย่างรู้สึกเอ็นดูและปล่อยมือเธอลงอย่างสุภาพ ก่อนเปลี่ยนมาโอบไหล่เธอหลวมๆ ให้พ้นจากช่องประตูหิน แล้วก้าวเข้าไปพร้อมกัน
ไปนั่งผิงไฟให้อุ่นกันเถอะ
เมื่อเรย่าลงมาถึงห้องรับรอง ซึ่งเป็นโถงกว้างและสูง มีโคมไฟระย้าส่งแสงเรืองสีเหลืองนวลทำให้บรรยากาศในห้องดูอบอุ่น ตามผนังประดับด้วยรูปภาพบุคคลสำคัญในราชวงศ์ที่ใส่กรอบสีทองลายวิจิตรซับซ้อนทำให้รูปดุจมีชิวิต ณ ที่อีกฟากหนึ่งของห้องมีเตาผิงใหญ่จุดไฟรอไว้ ราชาหนุ่มผู้เป็นเจ้าของสถานที่ก็พาเธอไปนั่งบนเก้าอี้หนานุ่มตัวใหญ่ซึ่งตั้งอยู่ใกล้เตาผิงที่สุด
ข้าดีใจที่เจ้าแวะมา น้ำเสียงแอบซ่อนความยินดีไว้ได้ไม่สู้มิด ใบหน้าคมคายมีรอยยิ้มอบอุ่นปรากฏให้เห็น
ก็ฉันนึกห่วงว่าคุณจะ... แม่สาวใจร้อนหยุดพูดค้างไว้เพียงเท่านั้น เหมือนนึกเรื่องสำคัญขึ้นมาได้ เกือบหลุดปากไปแล้วไหมล่ะ เรย่านึกบ่นตนเองในใจ
ห่วงข้า?? ชายหนุ่มถามเสียงสูง เหมือนต้องการย้ำให้แน่ใจ ซึ่งแม่สาวตาสีเขียวตรงหน้าซึ่งไม่รู้จะแก้ตัวอะไรดี ได้แต่ยิ้มพร้อมกับพยักหน้าน้อยๆ แบบยอมรับกลายๆ
นางเป็นห่วงข้า เขาย้ำกับตนเองอีกครั้ง เหมือนต้องการบันทึกถ้อยคำนั้นลึกลงไปในหัวใจ
หลังจากที่กลับมาจากอาณาจักรแซนด์คราวก่อน คุณรู้สึกผิดปกติ ไม่สบายอะไรตรงไหนไหม
แดชเลิกคิ้วเข้มขึ้นอย่างประหลาดใจ นางคิดว่าเขาป่วยหรืออย่างไร
ข้าสบายดี รอยยิ้มสวยขยับขึ้นบนริมฝีปากโค้งได้รูปอีกครั้ง เขารู้สึกดีใจที่เรย่าเป็นห่วง และไม่ทำตัวเหมือนห่างเหินหรือมีทีท่ารังเกียจเขาอีก
อืม..เป็นอย่างนั้นก็ดี..แต่ถ้าคุณรู้สึกแปลกๆ เมื่อไหร่ล่ะก็รีบบอกฉันเลยนะ เรย่าย้ำน้ำเสียงจริงจัง ทำให้ชายหนุ่มผมดำตาสองสีพยักหน้ารับ และยิ้มอย่างมีความสุข
น้อมรับบัญชา
ดูซิเรารึอุตส่าห์เป็นห่วง ดันมาล้อกันได้ เมื่อรู้ตัวว่าถูกแซว แม่สาวจอมจริงจังก็แกล้งค้อนให้เสียวงใหญ่ ก่อนที่ทั้งคู่จะหัวเราะขึ้นพร้อมๆ กัน
(มีต่อจ้า)
จากคุณ :
Magic of Azure  
- [
วันแม่แห่งชาติ 21:39:47
]
|
|
|
