ทะเลคลื่นลมไหวใยมะพร้าว

หาดทรายขาวยามเย็นเห็นเจนตา

น้ำทะเลยามเย็นเห็นลัดฟ้า

เค้าบอกว่าอย่าไว้ใจทะเล

ลมพัดเพคลื่นเทคงเหมือนเธอ

ที่ฉันเพ้อฉันเห็นฉันเรียกหา

มันห่างไกลจนใกล้จะลับตา

ที่ครวญหาคงเป็นเช่นฝันไป

แต่รู้ไหมว่าใจฉันแสนเจ็บ

เหมือนกักเก็บรอยมีดกลางใจฉัน

เหมือนเมาคลื่นเมาใจปนเปกัน

บ่อยเข้านั้นใจฉันมันอ่อนแอ

ฉันยอมแพ้ยอมใจเธอที่รัก

ฉันขอพักคืนใจที่ให้ไว้

ลาตรงนี้ขอโทษทีที่ให้ไป

นานแค่ไหนคงไม่รอเพราะท้อเธอ