*บทต่อจาก รักเบอร์ห้า
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5713127/W5713127.html
โทษตาชั่งยังไม่ดีชี้แต่อ้วน
เครื่องมันรวนชวนผวาน่าใจหาย
หกสิบห้าที่ข้าครองมองแล้วอาย
ยิ่งหวังชายชม้ายตา
น่าขันจริง
คิดถึงคำพร่ำสอนตอนอยู่บ้าน
อยากลงคานทานให้น้อยค่อยสมหญิง
สิ่งเร่งเร้าเย้ายวนควรประวิง
อยากสวยนิ้งทิ้งนิสัยใจสั่งมา
แม่เน้นย้ำจำไว้ให้ชวนคิด
แต่หักจิตปิดปากยากนักหนา
ทั้งพิซซ่าขาหมูดูชวนตา
แต่อย่างว่าครานี้มี้ขอร้อง
ลดความอ้วนควรทานจานสลัด
ก็เลยนัดฉัตรกะชายสหายสอง
พวกแกชวนก๊วนเก่าให้เค้าลอง
ทานอิ่มท้องกับของไทยไปร้านตำ
เสียงสากข่มขย่มครกตกตึ้งๆ
แน่ล่ะถึงที่พึงหมายจ่ายจนหนำ
เกลอชายฉัตรที่นัดมา
อ้า! เหมือนอำ
เข้มคมขำล่ำหล่อพอพี่วินฯ*
ชายแนะนำล้ำหน้าว่านี่หนึ่ง
มากับผึ้งซึ่งเป็นน้องของถวิล
ส่วนนี่ไอซ์สไปซ์ซ่ามากับอิน
คนนี้พิณกับชินจังฉัตรรั้งมา
สบตาหนึ่งรำพึงฮักรักอีกแล้ว
แต่กลัวแห้วเพราะแซวผึ้งดูหึงหา
ไอซ์ป้อนอินกินส้มตำดูช้ำตา
ผึ้งก็ว่าอย่ามาล้อก็แค่เกลอ
หมดจานสองมองหนึ่งซึ่งจ้องแล
ใจมันแพ้แค่ยิ้มมาหน้าก็เหวอ
กล่าววาจาภาษาใบ้ใช้ออเออ
เออจนเอ๋อ
โธ่! เธอจ๋า
อย่ามองอาย
นี่หน้าแดงด้วยแรงพริกหรือนิกหา
ฉัตรล้อมาฮาทั้งก๊วนมวลสหาย
สไปซ์ว่าอย่าซ่านักเดี๋ยวจักตาย
ได้ทีชายก็ร่ายย้ำขำยังไง
ช่างขายหน้าบ้าแท้แพ้พวกนี้
ล้อทุกทีไม่มีเว้นเห็นใจไหม
มากลั่นแกล้งแย้งให้ยั่วหัวเราะไป
เฉยเข้าไว้ไม่อยากยุ่งมุ่งแต่ทาน
ใจจดจ้องมองตำปูดูหน้าจก
น้ำลายซกยกช้อนลิ้มชิมอาหาร
อยากกินหรือ
อือบอก
ออกอาการ
พ่อตาหวานยกจานไป
ใกล้ๆ เรา
เพียง
มองตาเวลาใดใจก็สั่น
แค่
ยิ้มปันก็ฝันดีไม่มีเหงา
ได้
แต่เพ้อว่าเจอรักปักจิตเอา
รัก
ใจเราขอเท่านี้ที่มีเธอ
แค่
ยินเสียงถึงเพียงไหนใจสุขสม
เธอ
นิยมฉันห่มใจไว้เสมอ
เท่า
ที่มีก็ดีใจที่ได้เจอ
นั้น
คือเธอได้เพ้อถึงก็พึงใจ
หวานซ่านทรวงล้วงละล้ำคำในปาก
เสียงตำสากบากตะแบงแล่งคำไข
ตกตึ้งตั้งดังสนั่นนั้นกระไร
คือเสียงใจที่ใช้เต้นเล่นระรัว
ลดน้ำหนักเจอรักแท้ที่แม่ทัก
สุขยิ่งนักประจักษ์จิตคิดใส่หัว
ณ มื้อนี้นี่อร่อยข้อยเลี้ยงตัว
บ่มีฮั้วอย่ามัวเม้าท์...เอ้า! จ่ายตังค์
จากคุณ :
HamMostFear 
- [
18 ส.ค. 50 17:41:49
]
มนตร์รักส้มตำปู
