ความคิดเห็นที่ 1 ถ้อยคำด้านล่างต่อไปนี้ เขียนไว้ นับแต่ วันที่ 27 สิงหาคม จึงขอมาเขียนบทกวีที่นี่ ตรงนี้ ให้สมกับที่ " เกาะหน้ากวีพันทิป" นี้มานาน อีกข้อความหนึ่ง ..............สมัยก่อน พ่อแม่สั่งสอนอบรมลูกหญิงแต่เล็กจนสาว ว่า อย่าไปไหนคนเดียวเป็นเด็ดขาด ต้องมีผู้ควบคุมไปด้วยเสมอ เพราะ ความสาวเป็นของมีราคา ...........        ...สมัยปัจจุบัน พ่อแม่ สั่งสอนอบรมลูกหญิงว่า อย่าลืมกินยาคุม ก่อนออกจากบ้าน และไม่รับพฤติกรรมร่วมท่าของใครหากไม่มี มีชัย กันท้อง และ กันเอดส์ ................นี่เรท อะไร หรือ เปล่า ?          เราคงต้องกลับมาสำรวจ ค่านิยม ของหญิงสาว ทุกคนดูด้วยว่า ส่งเสริม สนับสนุน สังคมแบบไหน ......          ก่อนจะเขียน จะคิด จะทำอะไร           นึก นิดหนึ่ง ว่า หากเป็นลูกสาว คุณ          หรือแม้แต่ พี่สาว น้องสาวของคุณเองที่ยัง เป็นสาวเพิ่งพ้นวัยเด็กมาไม่กี่วัน           คุณ จะพูดกับเธออย่างไร ..........คุณจะเขียนเรื่องให้ลูกสาวคุณเข้าใจ พฤติกรรมมนุษย์ในสังคม อย่างไร..          เราสอนให้ ผู้หญิงเรา รักเกียรติตัวเองหรือเปล่า ?          หรือเราชอบที่จะสั่งสอนอบรมลูกเราให้สำส่อน          ความรักเป็นของมีค่า และ มีราคามาก เป็นราคาทางใจของมนุษย์ชาติและ เผ่าพันธุ์ทีเดียว ที่จะเชื่อมโยงไปสู ความต้องการปกป้องคุ้มครองลูกเมีย ของคนทุกคน            ถามตัวเอง ก่อนจะคิด และ เขียนอะไร จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 00:17:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เพราะหากไป ถาม ผู้หญิงบริการแถวพัทยาฯ (ขออภัยได้ยินมาอย่างนั้นจริงๆนานแล้ว )              เธอจะพูดกันว่า            " นี่พวกนังลูกไฮโซทั้งหลายน่ะ จะ แจกของฟรี แย่งอาชีพชั้นอยู่เรื่อยหรือไง ? ...ยังไง ชั้นก็ไม่ได้ให้ใคร ฟรีๆ นะเฟ้ย ..."           ถามตัวเองก่อน ว่า เรากำลัง "ลดเกียรติคุณค่า ผู้หญิงของเราลงทุกวันใช่หรือไม่ .....?            เรากำลัง เอาเพศแม่ เนื้อโนมไปถ่างอล่าง ให้ทุกคนดูแล้วซี้ดปากกันเป็น "สามัญนิยม" กันไปแล้ว ไม่ต่างกับ นางโลมหอโคมเขียว  ใน หนังจีน หรือ หญิงกลางเมือง ของ อินเดีย สักเท่าไหร่           ค่านิยม หญิงไทยเรา ..ทุกวันนี้ คืออะไร        สมควรที่สังคมจะหันมาดูกันให้ถ่องถ้วนไหม         สมควรที่พ่อแม่ จะสำนึก และ สำเหนียกไหม        ว่า วิธีการ พูดก่อนลูกสาวจะออกจากบ้าน คืออะไร          เพราะทุกวันนี้        เราจะต้องบอกลูกว่า       "อย่าไปไหนคนเดียวนะลูก ให้ระวังอันตรายมากๆ ระวังอย่าไปนั่งดูหนังกับผู้ชายสองต่อสอง โดยเฉพาะ หนังโป๊ วีซีดี อย่าไปดูมันนะลูก  และ อินเตอร์เน็ตนั้น ลูกอย่า Search หา เรื่องอย่างว่า  หนังสือก็เลือกอ่าน ดูนะลูก อย่าดู "ชีวิตรัก" รายสัปดาห์ให้มันมาก และ เลี่ยงๆอย่าไปดูหนังสือพิมพ์ยักษ์ใหญ่หัวสี ในเช้า วันอาทิตย์ที่พวกผู้ชายชอบตัดเก็บ ดูให้หัวใจตัวสั่น สะท้านไปนะลูก มันไม่ดีแก่มันสมองวิชาการของลูก...       เสื้อผ้าก็อย่าใส่ให้มันรัด ให้มันสั้น เปิดบนเปิดล่าง ยั่วยุทางเพศเพราะลูกเป็นนักเรียนนักศึกษานะลูก ไม่ใช่ผู้หญิงนั่งร้านตามผับตามคลับอะไรนะลูก.. ไปไหน รีบกลับบ้านนะอย่าก้นหนักไปนั่งไหนนาน เพราะอันตรายมันรอบตัวลูก..ไม่ท้องก็ติดเอดส์ หรือถึงถูกฆ่าตายเชียวนา" จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 00:22:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผู้หญิงเราเรียนเรียนไปกันระดับหนึ่ง ก็ออกไป "หาเงินค่าเรียนด้วยการขายร่างกาย "         ตามอินเตอร์เน็ตบ้าง ตามที่เขาแปะไว้ตาม ข้างถนน แถวตู้โทรศัพท์บ้าง  ตาม ส้วมสาธารณะ หรือ ตามสุขาในห้างดัง แล ตามห้องอาหาร ภัตตาคาร คลับ ผับ ต่างๆบ้าง หรือที่ เขาโฆษณาเอาไว้ตาม หนังสือพิมพ์ หนังสือรายสัปดาห์ ฯลฯ ต่างๆ       ผู้หญิงประเทศเรา พอถึง วันหนึ่ง ก็เดินทางเดี่ยว ไปตามค่ำคืนไปอยู่กันตามนั่งเชียร์ดริ้งก์ เชียร์แขก ไปทำธุรกิจค้ากามกันมากมาย  และ อบรมสั่งสอนให้ หญิงในละแวกบ้านเกิดตนเองให้เห็นดีเห็นงามแห่กัน มาเป็นพรวนตาม หางด้วนกันไปด้วย         อย่ามาเอาวรรณกรรมมาชำแหละชำเรา ประวัติศาสตร์กันให้มาก  รูปเขียนในวัด ตามวัดวา อาราม ยัง "เอากันให้โจ๋งครึ่ม" มากมายตามประสา กิเลศกามมือเขียนฝาโบสถ์ฝาวัดเหล่านั้นกัน     ....ผู้เขียนเคยโพสตอบพวกน้องๆที่ชอบ เอารูปโป๊ปะวรรณกรรมกามตัวเอง หลายหนตามเว็บไซต์ และ ครั้งหนึ่ง ก็ แถลงให้ทราบว่า         ภาพ "กามสุตร" ของศาลาสถานหนึ่งใน เนปาลนั้น เขาทำ "เพื่อสนองนโยบายเพิ่มประชากร อันเนื่องมาจาก โรคหร่าโรคอะไรระบาดฆ่าประชากร เขาแทบหมดประเทศ"..หาได้หมายให้ทุกคนไป นั่งยกมือไหว้ ว่าเป็น"ท่าที่ต้องทำของมนุษย์ชาติ ทุกชาติ" ก็หาไม่ เขามีไว้เป็น เอ็นไซโคลพีเดีย ใต้หลังคาสถาน..จารไว้เพื่อให้ชาติเขาพ้นภัยประชาชน ถูกโรคหร่าตายหมดสิ้น จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 00:33:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กาละ เทศะ เป็นเรื่องที่สมควรพิจารณา          ปัญหาสังคมมากมายระดับนี้          เรายังมามัว ร้องขออะไรกันอยู่           หากเราอยากเป็นวรรณกรรมหรือ หนังสืออย่างว่าจริงๆ เราก็พาดหัวไปเลย อย่าง "อ่านเล่มนี้แล้วแจกถุงยางมีชัย ฟรี " ให้รู้แล้วรู้แร่ดกันไป...แต่ น่าสงสาร เด็กหญิงซื่อบื้อ อีกมากในโลกที่ไม่รู้ว่า ตัวเอง เป็น "เหยื่อสังคมกามไทย" นี้ ขนาดไหน....ที่ ยังหนีบหนังสือ รายสัปดาห์รายสองสัปดาห์ ที่ "แทรกเรื่องเอากันทุกขั้นตอน" ไว้ นั่งบิดกันไปมาเวลาอ่าน ส่วนตัว ...เฮ้อ ใช่ ก็ฮอร์โมนเพศมันกำลังแรง จะทำอย่างไรได้ ...........แต่ คุณภาพ การ "สั่งสอนอบรมเลี้ยงดูผู้หญิงไทยเรา" นั้น มัน เป็น "ภาระร่วม" กันของทุกคนในสังคม         ถามเน็ต วันนี้เรื่องอะไรก็ตาม มันก็แทรก "เว็บเซิร์จ" เข้าหาเว็บโป๊ เพื่อสนองตัณหาให้ทันที ไม่เว้นละว่าใครกำลัง ค้นหา  เกิด ไป มั่วซั่ว Naive ละอ่อน ซื่อบื้อไปเปิดเข้าละก็ พระเจ้าก็ยังจีวรปลิว...ก็เว็บพวกนี้ มันได้ค่าโฆษณา ถ้าคนเข้าไป คลิกดู น่ะซี แถมมันจะตามไป ถล่มรังเน็ตคุณ ให้กระจุยกระเจิงต่อไปด้วย...               เรามาร่วมกัน "ทำสังคมให้ดีขึ้น "เพื่อ ให้ เช้าขึ้นมา เราจะมี คำพูดดีๆให้ลูกเราก่อนก้าวออกจากบ้าน กันเถิด           แต่ คนอื่นที่ถูกตัดหางปล่อยวัดไปแล้ว แก้ไม่ได้ แล้ว ก็ไม่ต้องไปแก้ กัน            พูดอย่างเป็นกลาง ไม่เข้าใครออกใคร            ถึงเวลาที่เราทุกคนจะ " เห็นความควรไม่ควร ในการ พูด เขียน และ ประกอบภาพและ คำ  ในทุกสื่อ" กันหรือ ยัง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 00:38:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผู้เขียนก็เคยเขียนหนังสือนานมากแล้ว ให้หนังสือ "แมน" มาสักครั้งหนึ่ง...ผู้เขียนก็ไม่ได้ดิบได้ดีไม่ได้เป็น คุณหยิงคุณแหยง อะไรกับใครเขาแน่แน่..แต่ก็อยากให้ "พ่อแม่ทุกคน มี มาตรฐานในการแนะนำลูกทุกคนก่อน ออกจากบ้าน เพื่อเราจะได้ร่วมกัน รักษาคนดี กันไว้ใน สังคม  ไม่ให้ ไหลตามกันไปกับสังคมฟอนเฟะ เละตุ้ม เป๊ะ กันวันนี้"             อย่ามาอ้าง วรรณกรรมเก่าอะไรเป็นแบบอย่าง เลย ผู้ใหญ่เขาก็อ่าน ก็เห็นกันมาทั้งนั้น เอ็นไซโคลพีเดีย อ๊อฟแมนคายนด์ หรือ จะ หนังสือ อาร์ เอ๊กซ์ หรือ หนัง โป๊ทุกระดับ เขาก็อ่านๆ ดูๆ กันมาทั้งนั้น..เขาก็เป็นผู้เชี่ยว เคี่ยวกรำ กันมาทั้งนั้นแหละ ..แต่ เขาไม่บ้า โยนให้เด็กไป หมกมุ่นกันมากมาย บาปกับลูกกับหลานอย่างชาตไทยเรา กำลังทำกันอยู่ อนาถนะคุณ         บันยะบันยังกันไว้มากๆเถิดพ่อเถิดแม่ทั้งหลาย อันนี้ ขอเขียนไว้สักหน่อย ในฐานะที่ ต้องคอยเก็บสื่อเก็บ แผ่นโยนทิ้งขยะไปบ่อยๆ...เด็กน้อยๆวัยรุ่นไม่รู้เรื่องอันใด ดอก แต่ม้นเป็นเหยื่อผู้ใหญ่จริงๆ ไอ้ผู้ใหญ่ก็ "อยากโชว์ อ๊อฟสิทธิเสรีภาพทางเซ็กส์" กันเสียจริงๆ  ประชาธิปไตย มีจริง แต่ คนเราก็ต้องไม่ละเมิดสิทธิผู้อื่นนะ           พูดได้คำเดียวว่า "ขอให้ไอ้คนต่อไปที่จะถูกกระทำ ย่ำยีทางเพศคนต่อไป มันคือ ลูกเอ็ง น้องเอ็ง พี่เอ็ง น้าเอ็ง ป้าเอ็ง ย่า ยายเอ็ง  หรือ แม่เอ็ง  เข้าสักที" ถึงจะเลิก บ้า หมกมุ่นกับเรื่องอย่างว่าทางสื่อต่างๆได้หมดสิ้น..(ไม่มี ทางหมดดอก..) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 00:39:51 ]

ความคิดเห็นที่ 6 แต่ อย่างว่าแหละ พวกหมาน่ะ หางด้วนแล้ว ก็มักอยากให้ตัวอื่นหางด้วน ด้วย      เมื่อยี่สิบปีที่แล้ว ยังได้ยินท่านผู้ใหญ่ในวงสังคม ท่านพูด เปรยให้ฟังว่า " หากถึงขนาดที่เรื่องในมุ้ง คุณผู้หญิงทั้ง หลาย ยังเอามา พูดคุยกันเป็นเรื่องธรรมดา ..ชาตินี้เราก็ ไม่ต้องหวังหา ความอับอายชนิดไหน มาถามถึงกันอีกหรอก "     ตราบใด ที่ผู้หญิงไทยทุกคน ยังไม่ได้รับการ "ให้เกียรติ ทางเพศ " อย่างแท้จริง ทุกวันนี้ เรายังถูก คุกคามทางเพศ หรือ Sex Harassment กันทุกวิถีทาง       คุณไม่รักเพศแม่เพศเมียตัวคุณผู้ชายเอง แถมคุณ ผู้หญิงก็ยังแค้นเพศชายอยาก จะแสดงว่า "ข้าฯ แน่กว่าเอ็ง เรื่องเพศนะยะ "ก็สุดจะแก้จะกัน กันแล้ววันนี้ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 00:40:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เรื่องรักเป็นเรื่องละเอียดอ่อน อ่อนไหว และ อ่อนหวาน ไม่ใช่เรื่อง หื่นกระหายอย่างสัตว์...เรื่องอย่าง หลังมันสันชาติญาณดิบ ที่ในยุคนี้ น่าจะ ค่อยๆวัฒนาการ ขึ้นไปเป็นรักอย่างอ่อนโยนละมุนละไม และ รักอย่าง มนุษย์ชาติได้เสียที...         และ ต้องเป็นรักอย่างเมตตา กันด้วย .          ขออนุญาตที่ต้องเขียนอะไรแรงๆพรรค์นี้          ให้กับพวกที่เอารัก และ สังคม ชาย- หญิง มาทำลายอย่างย่อยยับ         ขอโทษที ปมอะไรในใจคุณมันถึงได้กระทุ้ง คุณมาแรงปานนั้น ..........เชิดชูเพศแม่ จริงๆ เสียที อย่าดีแต่ "พูด แต่ไม่ได้ทำ " จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 00:44:53 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอความกรุณาเวลาคอมเมนท์หน้ากระทู้ ให้เกียรติคนอื่นสักนิดจะได้ไหมค่ะ ไม่ได้เดือดเนื้อร้อนใจอะไรหรอก บทกวีคือบทกวี บทกวีอีโรติคก็ถือเป็นบทกวี หากคุณไม่พอใจในถ้อยคำรสความ ก็วิจารณ์ตรงตัวผลงาน กรุณาอย่าพูดถึงตัวตน หรือพูดเลยไปถึงบุพการี จากคุณ : sugarhut - [ 30 ส.ค. 50 10:51:55 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ต่อยอดเรื่องโฆษณาประชาสัมพันธ์ ยุค มีชัย         (เกี่ยวแก่สื่อต่างๆ..) เรทเด็ก....... อ่านหรือดูเรื่องนี้แล้ว....เตรียมอมยิ้มไว้ให้คุณหนึ่งอัน เรทวัยรุ่น....แนวศาลาคนเศร้า..อ่านหรือดูเรื่องนี้แล้ว  แจกผ้าเช็ดหน้าหรือ              ทิชชู่หนึ่งซองให้คุณ            ....แนวทั่วไป  ....แจกกล่องเก็บให้หนึ่งกล่อง            ...แนวอาร์ปนเอ๊กซ์ แจก มีชัยให้คุณทดลองใช้ เรทผู้ใหญ่.....แจกคู่มือกฎหมายให้คุณหนึ่งเล่มหรือหนึ่งแผ่นซีดี               (เพื่อไว้หาทางหนีทีไล่) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 11:29:55 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตอบ คุณ ค.ห.๘         คุณ น้ำตาลเต็มกระท่อม .........คนเราน่ะ จะทำอะไร ก็ต้องคิดถึงหน้าตาพ่อแม่วงศ์ตระกูลกันบ้าง เที่ยวประกาศท้าทายชาวบ้านชาวช่องเขาว่าชั้นมันนักเขียนเรทนี้เรทนั้น          นึกถึง การกระทำของตนกับสังคมบ้าง และ นึกบ้างว่า พ่อแม่จะ รู้สึกอย่างไร กับการกระทำแนวนั้นของเรา          โต โต กันแล้ว ไม่ต้องให้เตือนด้วย สองบันทัดแค่นั้นหรอก         ระวังจะโดน เรียก เป็น " คุณ หยำ ฉ่า " หรือ  " คุณนายสำเพร็ง " หรือ อื่นๆ ก็แล้วกัน           สมัยไปสัมนางานวิชาการโฆษณาต่างประเทศ ผู้หญิงชาวปากีสถาน เขาคุยโอ้อวดว่า ผู้หญิงเขา เปรียบได้ดั่ง เทพธิดา ในมือชาย  หาใช่ ผู้หญิงไทยที่มีภาพลักษณ์ ลือกระฉ่อนกาม จน ฝรั่ง เอาไปทำ ฉายาเซ็กส์(ทางต่ำ ) อย่างที่เป็นอยู่        สมัยไป สัมนาทางการศึกษากับมาเลย์เซีย เจ็บปวดที่ พวกผู้ชายชาวมาเลย์นั้น เย้ยหยันนักศึกษาไทย ว่าดีแต่ หมกมุ่นเรื่องเพศ  สนใจแต่ เพลย์บอยคลับ  เพลย์เกิร์ลคลับ           พวกคุณน่ะ         เปิดตาดูบ้าง ว่าเด็กๆ น้องๆ สมัยนี้ เขาก้าวหน้า ชนะ เหรียญทอง การสร้างสรรค์ ทางวิชาการกันมามากมาย             เลิกทำลายสังคม เสียที จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 11:36:34 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สมัยที่ลูกยังเล็ก       ผู้เขียนซื้อหนังสือการ์ตูนสอนลูกแต่เล็กให้รู้จัก ว่า สัตว์และ คน เกิดมาทางใด        หลังบ้าน จะมี เหล่าสัตว์ต่างๆ สืบพืชพันธุ์กันด้วย ความรักและห่วงใย ทะนุถนอมกันให้เห็นหลายคุ่      ลูกๆ มีนัยน์ตาแจ่มแจ๋วเป็นสุขมาก ที่ได้เห็นภาพชีวิตนกผู้นกเมียที่ ร่วมกันสร้างรัง และ ออกไข่ ดั่งที่หนังสือเขาสอน        เขารู้ว่า พ่อแม่ทำอย่างไร ลูกจึงเกิดมา        และ รู้ว่า ลูกเป็น "สิ่งของมีค่าราคาทางใจสูงสุดของพ่อแม่ "          โต ขึ้นมา แม่อบรมเสมอว่า    ให้ สนใจเรื่องกิจกรรมการเรียน ให้มากกว่า เรื่อง ทางเพศ และ อื่นๆ     ดึงความสนใจไปในเรื่อง ดนตรี และ กีฬา         ห้ามปราม อย่างที่สุดว่า        อย่ากินเหล้าเมายา เพราะที่สุดแล้ว จะขาดสติ       คนเรา ขาดสติ ความอายไม่มี ทำอะไรได้ทุกอย่าง           เวลาเห็นผู้หญิงนั่งเรียกแขกหน้าผับ หน้าบาร์ หน้าคลับต่างๆ รวมไปถึง อาบอบนวด ตามถนนหนทาง คำถามที่ลูกมีเสมอคือ         " คุณแม่ ทำไมผู้หญิงพวกนั้นถึงเป็นอย่างนั้น "            ข้าพเจ้าก็จะอธิบายตอบอย่างมีเหตุผลตรงเป้าเสมอว่า           " เพราะคนพวกนี้ ไม่มีพ่อแม่ผู้ปกครองที่รัก และ สอนให้เขารู้ ถึงความรักเกียรติ ของตนเอง...   หากเขามาเป็นลูกเรา เราจะสอนให้ เขา มีความสุข ในชีวิต ไม่กระเสือกกระสน ขายร่างกาย เพื่อให้ได้สมบัติ อะไรทั้งหลาย และ จะสอนให้เขารัก คุณค่าความเป็นคน เป็นผู้หญิง ของ ตนเอง   "           และทุกครั้ง ก็ ไม่ลืม บอกเขาว่า           " ลูกโชคดี ที่มีแม่ ที่คอยบอกลูกเสมอ ถึง ความจริงในสังคม ลูกจึง รักตัวเอง และ รู้จักเกียรติของตน ลูกจะไม่ทำอะไรที่หลู่เกียรติ ตัวเองเป็นแน่นอน "           ขอขอบคุณ ที่ในสังคมไทย ยังมี พ่อแม่ดีๆอีกมาก ที่คอยอบรมสั่งสอนลูกอย่างถูกทาง.... เราหวังให้ ลูกเราดี อย่างไร เราก็หวังให้ ลูกคนอื่น ดี ขึ้น อย่างนั้น จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 11:47:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 วันนี้ว่างเลยแวะมาอ่าน หลังจากที่ห่างหายไปนาน..... อืม...เชิดชูแม่....จริงด้วย....เรามีบทกลอนเนี๊ย อ้ะ แปะไว้หน้าคอมพ์เลย ลูก ๆ ดูจะได้สำนึก ....ความว่า....   อันความดีดีชั่วตัวเรารู้     ดีขึ้นอยู่การกระทำตามคำสอน     กตัญญูบิดาและมารดร             เอื้ออาทรมีน้ำใจให้ทุกคน        เอาใจใส่หมั่นเรียนเพียรศึกษา          มีวิชาเกรียงไกรไปทุกหน        เป็นราศรีสง่างามติดตามตน        เป็นบุคคลควรค่าน่าภาคภูมิ หากรักชั่วหามเสาแสนเนาหนัก เหมือนถูกผลักลงนรกตกหลายขุม เสพเสเพลเกเรเข้าครอบคลุม ลางร้ายรุมตัวเราเขลาจนตาย    ขอให้คิดเอาเถิดผ้เลิศเอ๋ย    อย่าละเลยดีชั่วมัวหลงใหล    ลองคิดดูจะเลือกเดินทางใด    กระจ่างใจใสงามตามอย่างเอย. ก้อได้ผลแฮะ ลูกเลยเอาดีจนได้ค่ะ .... ใครจะเอาอย่างมั่งก็เชิญนะคะ จากคุณ : d-r (d-r) - [ 30 ส.ค. 50 14:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอความกรุณาอีกครั้งนะค่ะ ดิฉันไม่เคยล่วงเกินสิทธิส่วนบุคคลของคุณ และไม่เคยกล่าวถ้อยคำ ล่วงเกินใดๆ แก่คุณและครอบครัว กรุณาสงบสติอารมณ์ด้วยค่ะ เราต่างก็มีวุฒิภาวะด้วยกันทั้งคู่ แม้วัยวุฒิจะต่างกัน หากจะบริภาษไม่พอใจสังคมด้วยกรณีใดๆ ขอความกรุณาอย่าล่วงละเมิดสิทธิส่วนบุคคล จากคุณ : sugarhut - [ 30 ส.ค. 50 15:26:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คห ๑๒ คุณ : d-r (d-r)  คะ        บทกลอนของคุณที่ส่งมาให้นั้นดีมาก        ทำให้เห็นวิธีเลี้ยงลุกของคุณแม่อย่างคุณได้ดีทีเดียว           .....มีพี่ผู้ใหญ่สมาคมนักเขียนท่านหนึ่ง ให้หนังสือ เรื่อง แม่ ชีวิตคืออะไร ? โดย ท่าน ปิยโสภณ แห่ง วัดพระราม ๙ กาญจนาภิเษกไว้ให้      อ่านครั้งไร ก็ซาบซึ้งใจทุกที   ส่วนในหนังสือ ครูบาดวงดี ในปีสองปีที่ผ่านมา ได้ บทกลอน แม่ ของ หลวงปู่จันทร์ กุสโล วัดเจดีย์หลวง เชียงใหม่ ท่านให้ไว้ในเล่ม ก็นับว่าดียิ่งเช่นกัน ว่างๆ จะ คัดลอกมาให้อ่านนะคะ           สำหรับ ห้องกลอนนี้ ยินดี ที่ได้เห็นคุณเข้ามาอ่านและ มาตอบกระทู้นะคะ            ขอบคุณมากค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 18:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คำว่าแม่นั้นมีความหมายยิ่งต่อทุกชีวิตรอบข้าง แม่เป็นผู้หญิง   ย่า และ  ยาย  อา ป้า น้า ก็เป็นผู้หญิง ทุกคน ต่างมีสถานะภาพความเป็นหญิงเหมือนกันทั้งหมด .........ทุกคน มี บทบาท หน้าที่  แต่ละ วัน ตามสถานะทางสังคม ที่เขาเป็นอยู่.         การ เป็นโสด อาจไม่ได้รู้ หน้าที่ และ ความภาคภูมิใจใน ฐานะของคนใช้ชีวิตคู่ ซึ่ง ต้องอดทนกว่าคนธรรมดาทั่วไป     การแต่งงาน แล้ว มีลูก หรือ ไม่ได้แต่ง แต่ มีลูก  ไม่ทำให้ สถานะของผู้เป็นแม่ต่างกันเท่าไหร่ ...เพราะอย่างไร แม่ก็คือ ผู้ที่ ลูกเรียก อย่างเต็มปากเต็มคำว่า แม่ ผู้อุ้มท้อง คือผู้ให้กำเนิด คือ ผู้โอบอุ้มเลี้ยงดู และ อบรมสั่งสอนกว่าจะโต          หลายภาพในชีวิตแม่ ลูกจึงรับได้แต่ ภาพงามๆของชีวิต ลูกคงมิอาจรับภาพแม่ในแง่มุมอื่น        ขออนุญาตยกบทประพันธ์ นานแล้ว มาวางไว้ที่นี้สักนิด สะท้อน สังคม  ธรรมดา ธรรมดา ลำดับ ๒๕ ::แม่ไทยไห้หวน tiki ๒๕ ::แม่ไทยไห้หวน แม่ของหนู .... ( ๘ ) @ คุณแม่ขา ครูสอนว่า สังคมไทย นั้นผู้ใหญ่ ต้องเข้มแข็ง และเปิดเผย ผู้หญิงไทย ต้องสง่า น่าชมเชย คำพังเพย เด่นมา น่ายินดี ( ๙) @ อันหญิงไทย ต้องเก่งกล้า และสามารถ ต้ององอาจ รบพุ่ง ไม่คิดหนี มือก็ไกว ดาบเก่งสู้ กู้ธานี หนูก็เชื่อ คุณแม่นี้ มาช้านาน ( ๑๐ ) @ แล้ววันนี้ ภาพหญิงไทย ไยแปรประหลาด ทิ้งดาบกล้า ดาราวิปลาส กันเกลื่อนบ้าน แถบส่งภาพ คราบนางโลม เหลือประมาณ ไม่คิดอ่าน ทำอะไร ให้มันดี ( ๑๑ ) @ แม่ขาแม่ ใกล้วันแม่ แล้วนะคะ หนูรักแม่ มากค่ะ บอกไว้นี่ หนูอยากให้ แม่ที่รัก ของเรานี้ อย่าได้ออก ทีวี วิดีโอรัก ( ๑๒ ) @ สังคมดี มีแม่เรา ปกเหย้าเรือน ไม่แชแชือน เบือนบิดไป ให้ประจักษ์ แม่คนไทย ทุกวันนี้ มีความรัก ให้ลูกพัก พิงเถิด ประเสริฐเอย ทิกิ_tiki       สงวนลิขสิทธิ..ตามพระราชบัญญัติ Copyright ..All rights reserved   16:58 21 กรกฏาคม พ.ศ. 2546 29/07/2546   http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem37216.html วันนั้น สังคม มีข่าว วิดีโอ ฉาว..เป็นเรื่องเป็นราว บทกลอนนี้จึงเขียนขึ้น...ก่อนวันแม่ ..ในปีนั้น... ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 21:58:53 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 18:25:27 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ลำดับ ๗ พิษรัก ธนูพราน tiki         (๑๓ )        เจ้ากวางน้อย วิ่งเล่น อยู่กลางทุ่ง จิตหมายมุ่ง  กินใบไม้   ณ.ชายป่า บัดดลนั้น    นายพราน   ชาญวิชา เผ่นโผนมา   ขึงสาย       ธนูครัน       (๑๔ )       อันด้วยจิต   คิดร้าย  จึงร่ายมนต์ โก่งธนู        ผ่านลมบน    ฆ่ากวางนั่น เจ้าตัวน้อย    ลอยละลิ่ว    ปลิวจาบัลย์ ดับชีวิต       กวางอาสัญ     เพราะธนู        (๑๕ )       เปรียบเด็กน้อย    ไร้คนคอย จะปลอบขวัญ วิ่งกระเจิง    โรมรัน     กันสุดกู่ ในเว็ปไซท์    มากมาย    นะโฉมตรู ปะทะพราน     คารมดนู    รู้พิษใจ         (๑๖ )        ด้วยพรานรัก   เจนเล่ห์   เสน่หา เด็กเหว่ว้า     หงอยเหงา    เข้าใจไหม จึงเตลิด       เปิดเปิง    กระเจิงไพร ทั้งสิ้นไร้       วิชาคิด     ปิดใจตน         (๑๗ )         ด้วยพิษรัก    หวานล้ำ   กำซาบซ่าน ทะลวงผ่าน     จารมา     ดังห่าฝน ลูกธนู      อาบพิษรัก    พุ่งพรวดชน อกสามศอก   ยังทุรน    แทบมรณา         (๑๘ )         เขาเสกสรรค์    ปั้นแต่ง    อักขระ เจือน้ำผึ้ง          พร้อมพิษรัก     อันแรงกล้า เสียบใจคน    ทุรายทุรน    เล่ห์รักพา จิตแตกพร่า      สลายไป     ในวรรณกรรม        (๑๙ )          โอ้..อนาถ     พ่อแม่     อยู่แต่ไหน ขอวอนให้    อาบน้ำผึ้ง    อันหวานฉ่ำ เคลือบลิ้นพ่อ   ลิ้นแม่     เพื่อแก้กรรม ความหวานล้ำ    พอจะช่วย    ขออวยชัย         (๒๐  )         มอบความรัก     สุดฤทธิ์     คิดเสียเถิด ก่อนลูกน้อย   จะเตลิด    ถึงพิษไข้ ด้วยพิษรัก     ร้ายกาจนัก    ยากหักใจ วัยเรียนไซร้    พิษวัยรัก     น้อมทักมา         (๒๑ )         วอนครอบครัว    อย่ามัวยุ่ง   ไม่พูดกัน อย่าหุนหัน     ช่วยปลอบจิต    คิดหรรษา ล้อมรักไว้      ให้ลูกรัก     พักกายา ในอ้อมรัก    บิดร..มารดา    ข้าฯ อวยชัย ทิกิ_tiki ข่าวอินเตอร์เน็ต อีกเช่นกัน ที่ ไม่ได้ ระวัง ลูกๆที่เข้าไปในเน็ต(อื่นเป็นอันมาก ) จากนั้นก็มี การพูดคุยกัน ทางแช้ท ต่างๆ ในที่สุด ก็มีการนัดพบปะ ดรุณน้อยมิเคยพบปะเชิงชายก็เสียตัวเสียคน เป็นข่าว พ่อแม่ ที่รักลูก เป็นห่วงลูก...ได้แต่ทอดถอนใจ จึงเกิด บทกลอนนี้มาในครานั้น... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem35306.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:02:18 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 18:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ...สำหรับแม่แล้ว...ลูกย่อมสำคัญที่สุดเหนือสิ่งอื่นใด.. ช่องว่าง---------แม่-ลูก tiki     (๒๒ )     แม่กำเงินหนึ่งร้อยคอยเพื่อลูก เลือกซื้อของเลือกแต่ถูกได้คุณค่า ลูกร้องเรียกไหนล่ะเงินล่ะมารดา แม่เอามาให้ฉันเสียไวไว     (๒๓  )    ถ้าทั้งบ้านต้องอดมื้อได้กินมื้อ แม่อดออมถนอมซื้อพอให้ได้ ลูกฉวยเงินไปหมดกระเป๋าวิ่งหายไป สิ่งที่ได้เพียงดอกไม้ไปหนึ่งกำ     (๒๔  )     ลูกหายไปแม่ไม่เห็นในวันก่อน วันนี้ย้อนกลับมาหน้าดำคร่ำ แม่เงินมา เงินเงินมา..แม่ฟังคำ ล้วนจดจำ สิ่งจำเป็น เห็นแล้วปลง     (๒๕ )     แม่เดินผ่านร้านค้าเคยอ่าโอ่ เคยซึ้อหาได้อักโขโก้ดั่งหงส์ มาวันนี้เงินที่มีต้องหมดลง รอลูกกงลูกกรรมจำพาจน     (๒๖ )     หัวใจแม่เคยท้อแท้แน่นักหนา แต่คำว่าสักคำไม่กล้ำบ่น ใจแม่นิ่งหนักแน่นแม้นมองจน แพ้พ่ายคนอย่างลูกชายคล้ายถูกคุม     (๒๗ )    ที่ห้างสรรพสินค้าอ่าวิไล แม่เดินไปเผื่อได้งานร้านสาวหนุ่ม พบลูกน้อยคอยแฟนสาวนั่งเข้ามุม มือเกาะกุมสั่งกาแฟถ้วยแค่ร้อย !!!     (๒๘  )     เป็นความแปลกแตกต่างหว่างแม่ลูก หน้าที่แม่แค่พันผูกปลูกใจหงอย ให้ความรักทรัพย์เงินทองสนองคอย ดูเลื่อนลอยอนาคตหมดไม่มี!!!! เห็นภาพแม่ผู้แก่เฒ่า แล้วดูเหงาใจ จึงเขียนกลอนนี้ให้ ช่วยเตือนใจลูกทุกคน ทิกิ_tiki http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem39871.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:05:44 แก้ไขเมื่อ 30 ส.ค. 50 19:01:26 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 18:59:39 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แม่ ก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง คนที่แบกรับภาระไว้มากมาย ทั้งนอก และ ในบ้าน สิ่งที่แม่ต้องการคือ ความรักจากลูกๆ ที่ช่วยชโลมใจแม่ หญิงคนดี 100 % tiki    (๒๙ )    ผู้หญิงเก่ง...มีลูก..มีผัว แล้วครอบครัวก็แทบจะฆ่าเธอตาย เขามิได้ต้องการสิ่งใดมากไปกว่า คนใช้มา..ทำข้าวปลา..รับใช้ให้    (๓๐ )    เริ่มแต่หุงข้าวปลา..หาอาหาร ประเคนวางไว้บนพาน..อย่าให้ไหม้ อีกน้ำร้อนเย็นพร้อมรอรับใช้ บ้านต้องสวยสะอาดไซร้..ทุกซอกมุม    (๓๑ )    ยี่สิบสี่ชั่วโมง...ไม่พร้อมหรอกเธอจ๋า กลับมาต้องทำงานสารพัดกองสุม หากไม่ดีเงินเดือนไม่ได้..ไข้ก็รุม ผู้หญิงเก่ง..เฝ้าทรัพย์ขุม สมบัติใคร..?    (๓๒ )    จำไว้นะคนดี..ที่แส่หา ห่วงสวมหัวจะสงกา..น่าคิดไหม..? โซ่ผูกขาพัลวันอยู่ทันใด แล้วเจ้าก็จะนั่งร้องไห้..ทุกเวลา    (๓๓ )    ที่ผ่านไปจะทดแทนได้หรือนั่น ชีวิตต้องผ่านไปวันวัน..ยากค้นหา เรื่องหัวเราะ..ฝัน.หายวับ..ไปกับตา เป็นคนดีร้อยเปอร์เซ็นต์ยากนักหนาในโลกนี้ ... หญิงคนดี 100 % อะไรคือสรณะในความเป็นเพศ เป็นคน หญิง ชาย และสิทธิเสรีในความเป็นคน และ เป็นผุ้หญิงไทย?? 04 พ.ย. 46 - 18:1 บทกลอนนี้ ทำให้คิดถึง น้องสาวลูกคุณลุงที่พบเมื่อสัปดาห์ก่อน แสนยุ่งชุลมุนวุ่นวายกับ เรื่องลูก และ ครอบครัว .... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem40943.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:08:15 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 19:17:15 ]

ความคิดเห็นที่ 19 และอีกบท แห่งความสำนึกก่อนสาย ในฐานะลูก ที่หวนคิด ไปถึงแม่ตลอดการอบรมบ่มนิสัยให้ลูก อย่างเหนื่อยยากมาทั้งชีวิต ขอบพระคุณล้นฟ้าแม่ขา...แม่ของลูก tiki   (๓๔ )    ขอบพระคุณล้นฟ้าแม่ขา...แม่ของลูก จากวิญญาน....ถูกมัดผูก.......มาแอบซ่อน มาแอบอยู่........ในครรภ์.........แห่งมารดร เกิดก่อกร.......กายตน.......บนเลือดน้ำ   (๓๕ )    ถึงลำบากยากเข็ญสักเพียงไหน จะน้อยเนื้อต่ำใจเหลือจะห้ำ แม่อุดส่าห์ประคองลูกมิให้ช้ำ เจ็บระกำมาตลอดยิ่งคลอดร้าว   (๓๖ )    แม่เจ็บปวดรวดกว่าคราหนไหน สิบชั่วโมงผ่านไปเหลือจะกล่าว นับเป็นการคร่ำคลอดนานหยอดยาว ทรมาณเจ็บร้าวสุดพรรณนา.....   (๓๗ )   อยาก-ไม่อยากได้ลูก...ลูกมิรู้ ด้วยเหนื่อยยากสุดผู้....ผ่อนจะว่า.. ต้องแบกรับสารพัน..อันเหนื่อยล้า ทุกทิวา...ทุกราตรี...ที่คับแค้น   (๓๘ )    แม่เจ็บจำ....เคืองขามและ แค้นคาด ถูกเหล่าญาติ..ซ้ำกด ....กำสรดแสน แต่เลี้ยงลูก....มาด้วยกาย.....ใจมากแม้น เทพธิดา.....งามล้ำแดน......ของลูกนี้     (๓๙ )     พระเดชพระคุณล้นฟ้ามหาศาล สุดว่าจักคืนผ่านให้หมดหนี้ แม่เจ็บกาย...เจ็บใจ...ทุกข์ทวี ลูกคนดี.......มีแต่ทำ....นำร้อนใจ      (๔๐ )      ช่างด้านดื้อ.....ถืออิสระ....เกินจะเทียบ มิยอมให้......ใครเหยียบ...มาย่ำได้ อีกดึงดื้อ.......ถือตน....ชนชั้นใด ? แม่เหมือนไม่   เตบเห็น...ดั่งเป็นมา      (๔๑ )      ซึ่งอบรม.....บ่มล้วน......ถี่ถ้วนนัก เหตุด้วยรัก........ห่วงลูก......พะวงหา เหตุด้วยห่วง......แสนห่วง .....บ่วงวิญญาน์ ลูกเหมือนบ้า.......ไม่ปรานี.......แม่นี้เลย      (๔๒)       ใกล้วันเกิด......ลูกแล้ว......แม่แก้วฟ้า จะกราบกราน.......บาทมารดา.....ของลูกเอ๋ย จะยกเท้า.......แม่มา........ให้หน้าเกย จะกราบแม่........หมดกว่าเคย......ทั้งใจกาย.....      (๔๓ )      พระเดชพระคุณ....ล้นฟ้า......มหานภ มิเคยจบ........สำนึก........จนเกือบสาย หากผ้าเหลือง......ไม่ยกนำ.......สาธยาย คงจะร้าย......สามโลกสาป.......ตายบาปแทง      (๔๔ )      ด้วยพระคุณ......เมตตา......แห่งผ้าเหลือง ได้ขุดทิ้ง.........ขัดเคือง....เรื่อ.เรืองแสง สาดสำนึก.......สู่ใจ........ให้แสดง ธรรมะแจ้ง........เจิดจ้า.........กล้าประกาย      (๔๕ )       ให้ลูกรู้......พระคุณแม่.....แต่หนไหน ฉุกจับใจ......สำนึกตน.....คนชั่วร้าย ชาตินี้จะ.....ลบคราบ.......บาปอันตราย ขอสลาย.....ทุกข์แม่......แต่เนิ่นนาน      (๔๖ )        ลูกกราบเท้า........แม่ที่รัก.....จักขอกราบ ลูกซึ้งทราบ.......พระคุณล้น........ที่พ้นผ่าน ที่ครอบหัว......ยกให้ลูก.....ถูกทุกวาร ใครประจาน......แม่ฝ่าฟัน....กั้นทุกทาง      (๔๗ )      นี้ชีวิต .......แทบเท้า......ลงกล่าวถ้อย กราบฝังรอย..........พระคุณแม่.......ผู้แต่สร้าง ผู้รักลูก........กว่าผู้ใด.....ร่มใหญ่กาง โอบปกปัก......รักมิห่าง.........ทุกเวลา . ในนามของความรัก แด่แม่ผู้มีพระคุณสูงสุดของข้าฯ ทิกิ_tiki http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem46392.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:14:22 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 21:13:54 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มาตา..รจนา tiki      (๔๘  )         สิ..ได้พบ.........ตัวตน........ที่ค้นหา ซึ่งไหลบ่า........มาเป็นล้าน........อักษรฝัน ซึ่งไหลมา........ทุกวินาที........ที่กดดัน ..บนความทุกข์........รุกล้นนั้น........กลั่นพจนา      (๔๙  )         .เป็นแนวสาย.........พรายให้เห็น............เป็นเทือกแถว .รับไม่แล้ว.........ล้นหลั่ง.........พลั่งมาหา .บนรถ......ถนน.........ในห้อง.........จ้องเข้ามา อักขรา.........คราได้ฝัน.........อันวาวแวว      (๕๐  )         ใครจะพูด.........อย่างไร.........มิได้ยิน แว่วแต่เสียง.........ไหลริน.........อันแจ่มแจ๋ว เสียงกวี.........แสนไกล.........ไหลผ่านแนว ช่างใสแพรว.........ต้องเปิดใจ.........ให้.รับฟัง      (๕๑  )         .อือ..น้ำใจ.........ช่างใสสด.........รดมาหา ไหลจากฟ้า.........แห่งไหน.........ช่างไหลหลั่ง รินรดใจ.........เย็นใส.........แม้ในภวังค์ ต้องหยุดยั้ง.........ฟังเสียงสันต์.........กัลยา        (๕๒  )       .เจ้าแก้วตา.........ยาจิต.........มิตรแม่เอ๋ย รำพันฝัน.........กระนั้นเลย.........ช่างส่งหา ฟังเสียงซึ้ง.........จับจิต.........ของลูกยา ซึ่งอ้อนวอน.........แม่ว่า.........ให้กลับไป      (๕๓  )           จะกางปีก.........หลีกฟ้า.........ไปอ้าห่ม จับเจ้าผม.........หอมของแม่.........มาชิดใกล้ กอดอ้อมแขน.........แม้นเจ้า.........จะอุ่นใจ เล่านิทาน.........ขานไข.........ให้ลูกยิน      (๕๔  )      เคยโอบประคอง.........สองลูกแม่.........เคยแลหา ผ่านภาษา.........ใจใส.........ให้หมดสิ้น จะฝากฟ้า.........ฝากนภา.........ทุกคราริน ฝากให้ยิน.........ใจหวง.........ห่วงกัลยา      (๕๕  )       เจ้าลูกน้อย.........คอยแม่เถิด.........แม่จอมขวัญ ชีวิตมนุษย์.........นี้สั้น.........สั้นหนักหนา แม่คงอยู่.........ทำหน้าที่.........แห่งมารดา โอบลูกยา.........เมืองมนุษย์.........จนวันสุดท้าย !   ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน   และในการค้นหา งานเก่าของแม่ ลูก ก็พบกลอน นี้ ซึ่งมีความ หมาย ทางจิตใจ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem45849.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:21:28 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 22:23:14 ]

ความคิดเห็นที่ 21 มาตา.....พจนา.......๒          (๕๖  )          ดั่งวันที่เราฝันวันเด็กน้อย คิดถึงแม่เราที่คอยกอดปลอบขวัญ เมื่อเราทำหน้าที่มารดานั้น ควรถ่ายทอดรักทุกวันให้ลูกฟัง          (๕๗  )           จะพร่ำหา......ทำไฉน.......สู่ใจลูก ให้รู้ถูก......รู้ว่าแม่........ยังห่วงหลัง ยังใจจิต.......ใจจ่อ.....ล้อลูกดัง จะภพหน้า.....ภพหลัง.......ยังเยื่อใย          (๕๘ )          รำพันผ่าน.......บทกลอน......นี้อีกครั้ง ให้รู้รัก......ซึ่งคอยรั้ง......แม่ไว้ได้ หากชีวิต.......นี้อุทิศ.......ให้แก่ใคร จะอุทิศ.....ทั้งชีวิตให้......แต่ลูกยา...+++!!!!!. หน้าที่แม่ คือสิ่งสูงสุด ไม่ว่าศาสนาใด.....เชื้อชาติใด อาม่า มาม่า มามี้ มารดร มาเธ่อร์(mother) maman  มามัง.....มัม mom คำขานนี้ เป็นโอสถสมานใจและกายของคนที่ เดียวดายไร้ค่าได้เป็นอย่างดียิ่งกว่ายาชนิดไหน ในโลกนี้ สองมือแม่ที่โอบอุ้มทะนุถนอมลูกนั้น มีค่ายิ่งใหญ่กว่ามือที่กอดรัดร่างกายของผู้ใดทั้งสิ้น ขอให้แม่นั่น ทำหน้าทีแม่......ผู้ทำดีที่สุด ทั้งตามหน้าที่ และ ด้วยจิตใจ ทิกิ tiki 02 ก.พ. 47 - 14:14 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem45910.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:24:58 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:23:56 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 22:28:57 ]

ความคิดเห็นที่ 22 และ อีก บท สำหรับค่ำนี้ เมตตาแม่....แค่หยุดใจ.. tiki       ( ๕๙ )    ...หากรักเพศ..หญิงงาม.........ไม่ทรามจิต จงครุ่นคิด....ก่อนจะไข....ซึ่งความหวาม ก่อนจะลง..พะวงจิต..ให้ติดตาม เยาวชนนี้...จะขาม.....ไข..ไปไกล         ( ๖๐ )  . ...ขอฝากความ....รู้ห้ามใจ....ให้มิ่งมิตร ให้รู้คิด.....รู้สะกิด..ที่ขานไข ซึ่งบางครั้ง......เตือนเจ้า........ผู้เร้าไว ก่อนเขียนไป......ใจให้ย้อน........กลอนหยุดยั้ง         ( ๖๑ )       แต่หากหรือ.....คือมนุษย์...??สุดประเสริฐ *รัก**..ย่อมเลิศ...เยี่ยงมนุษย์...มีจุดตั้ง เมื่อจารวรรณ.....สรรค์ผ่า........***เมตตา***....ระวัง ผ่อนและยั้ง.......เกรงฝูงชน....อย่างล้นใจ       ( ๖๒)       หากรักแม่.......แม่ของตน........ต้นกำเนิด ผ่อนไว้เถิด........คำโลกีย์........ที่จะใส่ คะนึงหน้า..........มารดาตน..........ไว้ในใจ เทิดแม่ไว้............ในกลอน.กานท์.....วาน...ทุกคน.....!!!....         (๖๓ )  ..*พูดอย่างสัตว์จัดว่าหากอยากสมสู่ วิ่งหาคู่วอนกระด้างอยู่กลางถนน พูดอย่างคนก็วอนคู่อยู่อลวน เพราะนั่น**คน***..นับโลกีย์...สีเจิดตา...      ( ๖๔ )       แต่หากหรือ.....คือมนุษย์...??สุดประเสริฐ *รัก**..ย่อมเลิศ...เยี่ยงมนุษย์...สุดชิวหา เมื่อจารวรรณ.....สรรค์ผ่าน.....สาน***เมตตา*** ย่อมสูงค่า......ต่อฝูงชน....อย่างล้นใจ       ( ๖๕ )    ...มิได้คิด.....เลยสักนิด.....ว่าอักษร ที่บทจร......จะแกล้งใคร......ก็จับใส่ จะโน้มเนื้อ.....นมน้อง......มากองไว้ จะจุดไหน......ซ่อนเร้น......ที่เฟ้นฟอน.......       ( ๖๖ ) .....ก็มากอง.......เรียงไว้........ในกลางลาน เหมือนประจาน.......อิสตรี........ที่สลอน จะติติง.........ก็มิวาย........คล้ายใบบอน น้ำกลิ้งแล้ว........ยอกย้อน........ให้เสื่อมทราม...       ( ๖๗ )     ..หากรักเพศ..หญิงงาม.........ไม่ทรามจิต ขอครุ่นคิด....ก่อนจะไข....ซึ่งความหวาม เห็นมารดา       นั่งตรงหน้า.....ก่อนจารความ...... พะวงจิต........ให้คิดตาม......ถึงแม่เรา..... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem47100.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:29:57 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 30 ส.ค. 50 22:39:43 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ..@...พลีเพื่อหน้าที่...@   tiki คนนอกอยากจะเข้า...และคนเฝ้าก็อยากจะออก... ...................@.............................................@..............................      ( ๖๘ )     @....ในความรัก......แต่งงาน.....พานคู่นั้น ช่างยากเย็น.....ห้ำหั้น.....แล้วบัดสี ต้องตามใจ.....คุณภัสดา.....ท่านสามี จะหลบลี้.....ไปไหน.....มิได้เลย      ( ๖๙ )      แม้นเคยตั้ง.....เจตนา.....ก่อนแต่งงาน ว่าจะบริการ.....ทุกอย่าง.....อย่างเปิดเผย รู้ท่านเชี่ยว.....รักเหลือ.....ไม่เบื่อเกย พลีสังเวย.....กามสวาท.....ฉกาจฉกรรจ์      (๗๐ )      ในชีวิต.....คู่ผัว.....และตัวเมีย มันช่างเพลีย.....แสนละเหี่ย.....เกินหักหัน ยากห้ามคืน.....ห้ามได้.....แต่ห้ามวัน เมื่อไหร่หนอ.....จะหมดกัน.....ลงเสียที       (๗๑ )      **มายาพอก.....คนนอก.....ก็อยากจะเข้า ซึ้งมายา.....คนในอย่างเรา.....อยากออกเหลือนี่ ต่างคิดแล้วเซ็ง.....อยากจะจาก.....มากภาระมี คิดที่สุดที่.....ผลักภาระนี้....ให้คนช่วยประคอง...**      (๗๒ )       คงเป็นกรรม.....นำปั้น.....จากวันเก่า ด้วยกรรมเร้า.....เข้ามาจับ.....ให้เรียงสอง ด้วยเพราะกรรม.....นำชนะ..-..แพ้.....ประลอง จึงต้องหมอง.....กรรมมัดหมาง.....มิห่างไกล      (๗๓ )      โน่นก็บุตร.....นี่ก็งาน.....ด้านสามี หญิงเรานี้.....ภาระบริการ.....เกินขานไข บริการบุตร.....บริการบ้าน.....งานหมดใจ ความสุขตน.....อยู่หนใด.....ลืมไว้นาน .........@**.............................................**@..................................      (๗๔ )      เพียงอยากจาก.....สลายไป.....ในโลกฝัน โลกสร้างสรรค์.....ขึ้นเท่านั้น.....สนุกสนาน โลกของเด็ก.....โลกสดใส.....ไร้การงาน โลกผสาน.....หวานไฉน.....ที่ใดหนอ...?? ********@@@@@@@@@@@@@@@@************      (๗๕ )      คนใจเจ็บ.....ยืนเหน็บ.....อยู่ข้างข้าง มิอาจห่าง.....ด้วยคำรัก.....เขาจักพ้อ *ผมรักเธอ*.....*ผมรักเธอ*.....เพ้อขับคลอ กระไรหนอ.....น่าหน่ายกระไร.....ใยไม่ตรึง..?      (๗๖ )      ใจฉันข้าม.....ขอบฟ้า.....ไปที่ไหน ไปแสนไกล.....ไปแสนไกล.....ใจหวนถึง แอบกระซิบ.....ตัวเองเบาเบา.....ในความคะนึง ***วันเคยซึ้ง.....มันหมดหาย.....สลายหมดแล้ว*** ทิกิ_tiki...*กวีคอนโด..** ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน อังคาร ๒ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗ .........@.......@.........@........@...........@                   มนุษย์เรามีสิทธิ์จะฝันไหม                                                 ความฝันมันบาปหรือไม่..?                     จะขอฝันสักวันจะได้ไหม..?                   จะขอฝัน..อีกสักวันจะได้ไหม? .................จะขอฝัน....ตรงนี้......อีกได้ไหม...?             และจะฝัน....แบบพอสมอัตภาพ..จะได้ไหม ?        จาก : รหัสสมาชิก : 4895 - tiki   - 02 มี.ค. 47 - 21:24   ..@...พลีเพื่อหน้าที่...@   แต่งเมื่อ 02 มี.ค. 47 - 19:43 เขียนโดย  tiki ผู้นำกลอนมาลง tiki ในวันเก่าๆที่ค้นเข้าไป จึงดึงบทกวีนี้มาฝากไว้ให้ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem47825.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:35:20 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 31 ส.ค. 50 02:04:26 ]

ความคิดเห็นที่ 24         (๗๗  )     ลูกที่รักทั้งหลาย แม่ปลดเปลือยทั่วกายให้ลูกเห็น ว่าภาระแม่นี้มันยากเย็น ดั่งเลือกเฟ้นบทกวีจากที่มา     (๗๘  ) ......เป็นเพียงเสี้ยวในพันที่ฝันวาด มิบังอาจสั่งสอนต้อนภาษา หากส่วนหนึ่งในนี้มีราคา ขอเทิดทูนคุณค่าของมารดร     (๗๙ )  ....ว่าแม่นั้นเป็นเพียงหญิงคนหนึ่ง อาจเคยซึ้งเคยสวยประภัสสร แต่ภาระล้นร้ายกลายกลับปอน ขยักขย้อนตกหล่นบนผืนดิน     (๘๐ ) ........แม่เพียงหญิงธรรมดาประสาซื่อ มิยึดถือ ความเก่า เงาถวิล เพราะหน้าที่อยู่ที่หน้าเป็นอาจินต์ แต่มิสิ้น รักลูก ผูกใจจำ     (๘๑ ) ........ถึงแม้นแม่ตกระกำแสนลำบาก ความเหนื่อยยากทุกข์ท้นทนกระหน่ำ แม้นว่าโลกแม่แท้แพรสีดำ แต่เพื่อลูก...แม่จะทำแต่ความดี     (๘๒ ) .......คือปนิธานแม่ผู้แก่เฒ่า ผู้คอยเฝ้าแลลูกอยู่ทุกที่ จะเมื่อใด เมื่อนั้น จวบวันนี้ จะขอพลีชีวา..ค่าแม่คน....             tiki_ทิกิ           เพื่อส่งท้ายวันนี้ เชิดชูเพศแม่ให้แท้จริงเสียที ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:38:14 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 1 ก.ย. 50 00:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ..@..คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*...@.. tiki        (๘๓ )        ทิวาแรงแสงอาบฟ้านภาทัศน์ เมืองจึงชัดไปกว้างตา..เมื่อคราเห็น รถเป็นแถวบนโทลลเวย์ ดั่งเช้า-เย็น สนามกีฬาก็เขียวเด่นเห็นแต่ไกล        (๘๔ )   ......ลมยังโชยโปรยผ่านจารเบาเบา ชีวิตเราทั้งหลาย ก็เริ่มใหม่... เหมือนนกน้อยเหล่านั้นมันบินไป ทะยอยมุ่งพุ่งไวในนภา...        (๘๕ ) .  .....ผ่านอีกวันหน้าที่ย่อมมีขึ้น จะหลับตื่น...ทุกหน้าที่..อยู่ที่หน้า ทั้งสองมือ..ของคนเรา...ทำทุกครา คือมารดา...แห่งปฐพี...มีแต่คุณ.......        (๘๖ )    .....หากไม่มี..หน้าที่...ชี้การงาน มนุษย์ก็...ฟุ้งซ่าน...ไม่เกื้อหนุน ด้วยหน้าที่....การงาน...คือสมดุล ซึ่งเพิ่มบุญ....คุณค่า...*หน้าที่คน*.... ทิกิ_tiki 8:10-8:20 น. เช้าพระอังคาร....๒ ..มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๗ ***      (๘๗ )      เหล่าชีวิตในวงวนสังสารวัฏฏ์ ย่อมปรากฎชัดระดะตา ย่อมรกอุระพา ให้วิญญาน์จะมืดมน      (๘๘ )     หากแม้นได้เห็นธรรม ควรประคองซึ่งใจตน มองธรรมซึ่งได้ยล ด้วยอารมณ์อันปรีดา      (๘๙ )      มองใครที่ไหนซึ่งนอบ ซึ่งน้อมผลพะวงหา ก็เพียงเศษช่วงเวลา อันมุ่งหา..แต่ขีดเขียน      (๙๐ )      ใครนี้มิระย่อ จะชื่นชอบระบอบเบียน รู้แจ้งแก่ใจเวียน กุมาระกุมารี      (๙๑  )      อย่าพะวงฤาสงสัย อย่าแปลกในถ้อยวจี อย่าคำนึงให้ขุ่นมี ผ่านราตรีหนึ่งทิวา      (๙๒  )       ด้วยหน้าที่และการงาน อันดำรงอยู่ตรงหน้า ย่อมผ่านในงานพา ให้วิญญาน์..ยุ่งกับงาน.... ด้วยคารวะค่ะท่าน ทิกิ_tiki http://www.thaipoem.com/web/poemdata/poemdata_47782.php       (๙๓  )       หนึ่งในหน้าที่ซึ่งต้องอยู่ด้วยผู้คน ย่อมมิหม่นมิบังอาจคาดฮึกหาญ ย่อมใจเย็นปรานีและสำราญ ทิ้งรำคาญเพื่อเหล่าชน...บนเมตตา       (๙๔  )    ....คือหน้าที่สำคัญคนทั้งชาติ หน้าที่นี้ย่อมฉกาจและแก่กล้า ด้วยต้องข่มใจตนเหลือคณนา หากถามฟ้า..จะรู้ว่า...ข่มปานใด   ทิกิ_tiki จารต่อเนื่อง ณ.เวลา 10:27 คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*..       (๙๕  ) ... ..@...@.....เก็บน้ำตากล้ำกลืนไว้ข้างใน ส่งออกไปภาพนิ่งอหิงสา ส่งออกไปภาพความงามสงบอุรา สิ่งคืนมาคืองามใจในตน.....     .@.. ทิกิ...!.@.. .......เช้าเพื่อชาติ.... บทกวีเพื่อหน้าที...สำเร็จลงด้วยใจอันแกร่งกล้า.. .และที่คุณๆ เขียนมาเรียกว่า HardCore  ถ้าไม่ได้เสียงอันเหี้ยมหาญของดนตรีเมทาลิค ผสานลีลาของ คลาสสิคในยุคเมทาลิค ดิจิตอลนี้ ....เราคงไม่มีปัญญาสลัดตัวตนที่เกาะหนาของเรามาปล่อยงานอัน...นิ่งสนิทดังหินผาเมตตานั้นได้.... ........ใครจะเรียกว่าบทกลอน กวีนิพนธ์อันใดก็ตาม........ เราเรียกว่า ..งานจากใจของเรา...อย่างเดียวเท่านั้น........ ...............บทงานของเรา....ไปวางไว้ สามบ้าน สี่บ้านไซเบอร์.... ให้เป็นสาธารณประโยชน์แก่ผู้คนที่ปราถนารินล้นเมตตาใจจากใคร ที่เจ็บปวดรวดร้าวในภาวะการณ์ของสังคม ที่นำไม้บันทัดมาบันทึก พฤติกรรมผู้คน..............         **....เรายังยืนยันว่า....มนุษย์ย่อมมีเสรีภาพในความคิดฝัน ความรู้สึก สำนึก และ ใจของมนุษย์ย่อมได้รับการคุ้มครอง เนื่อง ด้วยมันเป็นภาวะสากลแห่งจักรวาล มันเป็นภาวะสันติภาพ...ที่จะส่งแรงพลังไปทั่วจักรวาล.... .....** เราไม่ปฏิเสธการสงครามระหว่างมนุษยชาติ...เพราะความ ขัดแย้งมันมาพร้อมกับการเกิดของเซลตัวแรกในโลก...และภาวะที่ สัตว์ที่มีพละกำลังกว่าย่อมครอบครอง สัตว์ที่อ่อนแอกว่า...**** .........ในภาวะสันติสงบของใจมนุษย์นั้น...... หากไม่ประหารใจอันอ่อนแอของตนเสียก่อน..... .ใจอันเข้มแข็งด้วยหน้าที่นั้นจะมิมีวันผงาดขึ้นมายืนอยู่.. เพื่อดำรงภาวะสังคมอันสงบสุขในการอยู่ร่วมกันของมวลมนุษย์เลย.......... ....* มนุษย์ผู้กล้า...ย่อมยืนแถวหน้า..... สตรีเพศผู้กล้า ย่อมยืนเคียงแถวหน้าคู่กับบุรุษผู้กล้าเช่นกัน..... จะด้วยในฐานะสตรีเพศผู้ควรได้รับการให้เกียรติ โดยมิได้สืบเชื้อสาย ต่อเนื่องมากัน หรือมิได้ต้องสนองภาวะเนื้อหนังมังสาต่อกันก็ตามที..... ......**.......แต่ในสัจจะแห่งมวลมนุษย์นั้น..... ..............เราต้องการสตรีผู้กล้าหาญเด็ดเดี่ยว........ .........เยี่ยงที่เราต้องการปราถนาจากมนุษย์ผู้ชายเช่นกัน......**** ............บันทัด นี้ ขอคารวะสตรีเพศแม่แห่งจักรวาลทุกคน....... ทิกิ_tiki....กวีคอนโด จารเพิ่มเติม 12:35-12:50  นาฬิกา พระอังคาร  ๒ มีนาคม พุทธศักราช..๒๕๔๗ กรุงเทพมหานคร..อมรรัตนโกสินทร์..ฯ . ในนามของความรัก ..แด่มนุษยชน ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน     ..@..คือหน้าที่...อยู่...*.ที่หน้า.*...@..   แต่งเมื่อ 02 มี.ค. 47 - 09:22 เขียนโดย  tiki ผู้นำกลอนมาลง tiki อีเมล์ nickmansl@hotmail.com แหล่งที่มา เขียนเดี๋ยวนี้ในคอมพ์ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem47783.html พอหวนกลับไปดูกลอนชุดเดียวกัน ก็อดไม่ได้ ต้องนำมารวมไว้.. ว่า..การเป็นหญิง เป็นสิ่งมีค่าของโลก ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 22:51:18 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ก.ย. 50 00:29:25 ]

ความคิดเห็นที่ 26 @..หนักแน่น..ดุจตะวัน..เพื่อแผ่นดิน..@         Oh what  a  faithless   praise..! Life  is  always  be As  you and I will see. ...............Keep  Pride in your heart.. Keep Faith  in your  mind... Keep  the Future  .all   together... And forever ..,  keep  love as it shines..!  .....           (๙๖ )   ....เหล่าพฤกษาเอนรับจับแสงสี ฟ้าสาดแสงแรงรวีที่สาดส่อง มวลบุปผาลดาช่อล้อแสงทอง รวิส่องต้องพฤกษาถลาลม....       (๙๗ )        เมื่อยามบ่าย.....คล้ายโลก...จะลาล่วง พฤกษ์ทั้งปวง......เตรียมเอ่ยลา.....*ข้าฯขื่นขม หากอาทิตย์.......จะลาโลก.....จะโศกตรม แสงผสม.........จะกลืนหาย..........มลายเลือน*       (๙๘ )       แล้วราตรี.....ที่หมองเศร้า...จะเข้าจับ ใจเร่งลับ......ซึมไฉน.....หาใดเหมือน ฟ้าจะริน......น้ำค้าง......มาพร่างเยือน เราจะเฟือน......หม่นหมอง.....ตริตรองใจ......       (๙๙ )      อย่าเศร้าสร้อย.......น้อยใจ......กระไรนัก จงหาญหัก......อารมณ์.......ข่มความไหว อย่าสะเทือน......ก้องสะท้อน......อย่าร้อนไป หน้าที่เรา.........หน้าที่ใคร.....ให้นำพา...       (๑๐๐ )        ให้อบอุ่น......ชุบชีวี....ที่ผ่องผุด ทิวารุด....ห่อห้อม....ย้อมคุณค่า ให้รู้จัก.....ทำงานล่วง...ดวงทิวา เคลื่อนช้าช้า...ทว่า..หนักแน่น...เพื่อแผ่นดิน...       (๑๐๑ )    @........,มือทั้งสอง....ปล่อยมา.....เพื่อลาจาก ต้องอดกลั้น........อย่างมาก......ยามผันผิน น้ำตาหนึ่ง......คลอคลอง.......ห้องชีวิน จวนเจียนหยด.....แต่กลืนกิน...เก็บในทรวง.......@ . ในนามของความรัก...แห่งมนุษย์ชาติ ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน    @..หนักแน่น. .ดุจตะวันเพื่อแผ่นดิน...@.   แต่งเมื่อ 06 มี.ค. 47 - 18:38 เขียนโดย  tiki ผู้นำกลอนมาลง tiki อีเมล์ nickmansl@hotmail.com   แหล่งที่มา เขียนวันนี้ในสมุด ข้อความฝากถึง @..หนักแน่น..ดุจตะวัน..เพื่อแผ่นดิน..@ ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 23:04:13 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 2 ก.ย. 50 00:54:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 หนักแน่นดั่งหินผานั้นคือแม่ เที่ยงตรงแน่แน่วราวเวลาหาหยุดไม่ น้ำใจท่านเจือจานแบ่งปันไป ทั้งลูกน้อย ญาติ ไซร้ได้พักพิง จากคุณ : ณ กมล - [ 2 ก.ย. 50 01:11:33 ]

ความคิดเห็นที่ 28 น้อง ณ กมล เมื่อสักครู่ ว่าจะตอบน้อง แต่ม้นยาวมาก เลยคิดจะ เอาไปลงความเรียงแล้วละค่ะ  ขอบคุณที่น้องยังอุตส่าห์ คิดเป็นกลอนได้  ....ขอบคุณ จริงๆ นะคะ                น้อง  ณ กมล ..ที่เข้ามาตอบ ติ่งท้ายไว้ให้อีก น้องช่างดี ที่ไม่คิดว่า พี่ tiki_ทิกิ เธอ เพี้ยนอะไร เขียนกลอน อยู่ได้คนเดียว ทุกวี่ทุกวัน ไม่เห็นมีคนมาสนใจอ่าน เรื่องแม่ เรื่องอะไร โฮ้ย ล้าสมัย... แถมไม่สนใจอีกว่า ใครจะมาตอบ ไม่ตอบกระทู้ ขนกลอนมาแปะ อยู่ได้       หลากหลายความรู้สึกที่นี่     แต่มันไม่มาเป็นกลอน ทำไงได้คะ ขอเอาไปไว้ ความเรียง นะคะ คนดี... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5778946/W5778946.html จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 3 ก.ย. 50 00:50:18 ]

ความคิดเห็นที่ 29 มาอ่าน สัมผัส กับความลึกซึ้งของ "แม่" ครับ หลากหลายรสมากเลย เสียดายที่ผมแจมร้อยกรองไม่ค่อยเก่ง เลยขออ่านอย่างเดียวครับ เหมือนติดตามการเดินทางของความคิด นับถิอจริงๆที่เรียงร้อยถ้อยความมากมายหลายหลากขนาดนี้ มีหลายตอนที่กินใจมากครับ จากคุณ : Psycho man - [ 3 ก.ย. 50 10:04:42 ]

ความคิดเห็นที่ 30 คห 29 คุณ Psycho man คะ ขอบคุณที่มาอ่านกลอน เกี่ยวกับ เพศแม่ ที่นำมาลง จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ก.ย. 50 19:48:54 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ประเทศเรา วัฒนธรรมที่แท้ เชิดชูเพศแม่เป็นอย่างยิ่ง เราใช้คำว่า แม่ นำหน้า นาม ที่ตามหลังแล้ว เป็น "เพื่อประชาชน " เช่น "แม่น้ำ" " แม่โพสพ"   " แม่คงคา "  "แม่พระเพลิง"  " แม่พระพาย" "แม่ทัพ " (ทั้งๆที่เป็น พ่อทัพ ) " แม่กองธรรมสนามหลวง " ดั่งนี้เป็นต้น                การที่วัฒนะธรรมเราถูกบิดเบือนไปใน ห้าหกสิบปีที่ผ่านมา น่าจะเป็นเพราะ กระแสตะวันตก ผสม กับกระแสวัฒนธรรมหลังสงคราม ที่ทัพญี่ปุ่นได้กระทำมิดีมิร้ายกับสตรีเพศไทยไว้มาก พอถึงการ "เปิดการ ขายบริการทางเพศ" หนาแน่น่ขึ้น  และ การเปิด "ช่องทางการสมสู่ได้ ทุกถนนหนทาง"- ซึ่งก็คือ โรงแรมม่านรูด และ อาบอบนวด รวมทั้ง อพาร์ตเมนท์หลายแห่งที่มีเบื้องหลังค้าหญิงบริการ เหล่านั้น  แม้นว่า ในยุคต้นๆ จะมีเสียงคัดค้านอย่างมาก  แต่ กระแสสังคม และ ความ "มักง่ายเข้าว่า " รวมทั้งกระแสเงินตราที่ได้ง่าย ไหลง่าย  อีกทั้ง การ สนองตัณหาอารมณ์ของ สองเพศ ในยุคหลังปี ๒๕๐๐ เป็นต้นมา การที่มี "แหล่งรองรับอารมณ์ทันใจตามท้องถนน" ทำให้ วัฒนธรรม ทางเพศของสังคมเมือง เปลี่ยนวิถีชีวิตไทย  อย่างสิ้นเชิง           กระแสไหลบ่าของ ภาพ ตามสื่อต่างๆ บ่าท้นท่วมล้นประเทศ จนกลายเป็นว่า คนที่"ยืนมองภาพเมืองด้วยความฉงน " กลายเป็น พวก ตกยุค ตกสมัย ใบ้บ้า ไม่ทันโลก ไปเสียแล้ว ............ สังคมตะวันตก ป้อน สังคมตะวันออกด้วยเทคโนโลยีสมัยใหม่ มาให้ทุกบ้าน .....และ ซาตานก็ครอบงำทุกสื้อด้วย สิ่งยั่วยุทางเพศอย่าง หยุดไม่อยู่...หนังเอ๊กซ์  วิดีโอเอ็กซ์ หนังสือปลุก และ สื่อสารพัดใน "สื่อสมองกลเครือข่ายสากล " หรือ INternet บน Computer  ก็ได้กลาย เป็นเครื่องมือ ของ กลุ่มบุคคลเหล่านั้น ที่ทุ่มการขายทุกวิถีทางให้แก่กลุ่ม ที่ " ไว ต่อความรู้สึก " ไม่ว่าจะอายุใด เพศใด ได้ ตกเป็นเหยื่อของ ซาตาน จากสื่อต่างๆเหล่านี้         และ ผู้คนได้สิโรราบ กับ กระแสเหล่านี้ ไปเสียแล้ว                               tiki_ทิกิ                          บันทึกเพิ่มเติม ณ เวลา ๒๐:๐๐ น                      คืนพระอังคาร ๔ กันยายน พุทธศักราช ๒๕๕๐                   นนทบุรี ประเทศไทย จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 4 ก.ย. 50 20:01:01 ]

ความคิดเห็นที่ 32 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem52226.html ๏   ใดเล่าจะรักเท่า .?       ( ๑๐๒ )       ๏ ยามคนเราคิดว่าจะทำชั่ว ใจอาจมัวหมองไหม้ในโมหา คือมืดบอดต่อธรรมกรรมตามมา เห็นจักราเป็นยุบลฉงนใจ       ( ๑๐๓ )     ๏    แต่หากหักรักสักนิดคิดถึงแม่ คิดตาท่านยามมองแลด้วยน้ำใส น้ำตาท่านจะเอ่อล้นสักปานใด คิดถึงใจแม่จะย้ำ...ให้ทำดี ๚   ทืกิ_tiki : 4895 - tiki   259444 - 27 เม.ย. 47 - 09:55            ( ๑๐๔ )            ๏      เทียบทั้งหมดทั้งนี้เทียบที่แม่       แม้นจะแก่จะเฒ่าก็รักเสมอ      ไม่เคยหน่ายคอยรักมุ่งบำเรอ      ให้ทุกอย่างแด่เธอลูกคนดี๚   ทืกิ_tiki tiki 27 เม.ย. 47 - 16:55       ( ๑๐๕ )       ประคองใจนึกถึงวงศ์พงศ์ตระกูล ได้เพิ่มพูนเกียรติยศและศักดิ์ศรี ณ.วารวันเวลาใดได้ทำดี ย่อมยังจิตน้อมใจนี้ให้สู่ธรรม       ( ๑๐๖ )     ในห้วงรักหักหาญที่ผลาญพร่า จะเตือนตนใดหนาไม่ถลำ หนึ่งในวงศ์วารใดให้พ้นกรรม กรรมเก่าย้ำวิ่งไล่ไม่พ้นกัน      ( ๑๐๗ )     ก็หนึ่งนั้นยามตรึกนึกถึงแม่ ผู้เฝ้าแลรักลูกผูกให้พรั่น ด้วยรักแม่แม่จะต้องไห้จาบัลย์ เพราะลูกนั้นจะทำชั่วจะมั่วรัก       (๑๐๘ )     ให้รู้ว่าสิ่งที่ทำกรรมที่สร้าง ไม่หักล้างกันได้ด้วยยากหัก แต่ลองเถิดกราบตักแม่แน่ใจนัก เอาความรัก..ตราแม่ไว้..ในใจเทอญ ทิกิ 9:33 เช้าอังคาร 27 เมษายน 2547 สงวนลิขสิทธิ.. ๏ทิกิ_tiki ๚   ๏ ใดเล่าจะรักเท่า .?   หมายเลขกลอน 52226 แต่งเมื่อ 27 เม.ย. 47 - 14:54 อีเมล์ nickmansl@hotmail.com   แหล่งที่มาhttp://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem52226.html          วันนี้เข้าไปดู ห้องเก็บกลอนเก่าข้าพเจ้า อีก http://www.thaipoem.com/forever/my_archpoem.php?curpageno=8&poemcatid=&keyword=&poemdbid=2&mid=4895&mode=&=&= ไป ยกเรื่องแม่มาหนึ่งเรื่องก่อน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 23:08:01 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 5 ก.ย. 50 20:58:00 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ตามด้วยคำตอบที่ให้แก่เพื่อนในเว็บวันนั้น เมื่อพูดถึงแม่ ... แม่คือแม่พระ คือสิ่งเดียวซึ่งมีสาระ มีพละกำลังให้เรายึดเหนี่ยวใจไม่ตกไปในทางชั่ว รักแม่คือพรแห่งพระให้ชีวิตเราไม่ตกต่ำค่ะ tiki 27 เม.ย. 47 - 18:46   นึกถึงเวลาเราจะทำไรแรงๆ เห็นภาพแม่ทำตาเขียวๆ ก็อยากลองของกะแม่บ่อยๆเสมอ แต่ถ้านึกภาพแม่ร้องไห้เพราะเราเกเรทีไร สมัยก่อนไม่ทุกข์  สมัยนี้ รักแม่มาก เกรงแม่ จะทุกข์เพราะเราทุกทีนะคะ ก็เขียนว่า .......    การระลึกถึงแม่เกรงแม่จะร้องไห้นี่จะช่วย หยุดให้เราไม่ทำอะไรแรงๆได้เหมือนกันนะคะ ......... tiki 27 เม.ย. 47 - 21:48 ตอนเป็นเด็กไม่รู้เลยว่าแม่ห่วงทำไม แต่เมื่อเป็นผุ้ใหญ่รู้ว่าทำไม แม้นลูกเล็กๆเราจะต้องจากอกไกลแค่ไปอยู่โรงเรียนประจำ น้ำตาเราก็ร่ำไห้มิขาดสาย เออหนอความรักความอาลัยในภพชาตินี้สิมากมาย ไมเคยคลายไปจากกันทุกวันทุกทิกวาราตรี รักแม่นี้จึงถึอเป็นรักแท้สุดจากใจ ในรักหลงงมงายชนิดหนึ่งเช่นกัน แต่ก็น่าเห็นใจ ด้วยเป็นรักแห่งการหวังปราถนาดีให้เรานี้ ดีขึ้นไปไม่ตกต่ำเท่านั้น tiki 28 เม.ย. 47 - 08:14   ................ให้แม่เอามือไล้ที่หัวเบาๆๆนะ...อบอุ่นไม่อาจจะบรรยายได้เลยละ   จาก  : 7547 - รัถยา  - 27 เม.ย. 47 - 23:53   เป็นเช่นนั้นค่ะช่างอบอุ่นเหลือประมาณค่ะ ความสุขไหลหลั่งมามิขาดสาย... ด้วยรักเมตตาล้นสายจากมือแม่ tiki 28 เม.ย. 47 - 08:19   ขอรักนี้มีแด่ทุกคน แม่พระของเราให้รักเราเสมอไป tiki 28 เม.ย. 47 - 08:26 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 5 ก.ย. 50 21:04:55 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ๏ อย่าหลงลม...ขมคนเดียว ๚   tiki โคลงสี่ฯ              (๑๐๙ )              ๏ รู้มากมากไป่รู้...........อันใด คำสั่งสอนยอนใจ.......................จากหล้า พระคุณแม่ขานไข.......................เคยสั่ง...เรียมเฮย มากกว่าความคิดข้าฯ....................อย่าพลั้งบอกลม ๚              (๑๑๐ )              ๏ ใจคนมีมากแท้............หลากคิด เพียงแต่คำพูดพิษ.......................เล่ห์ล้น สอนใจแต่คำมิตร........................มากยิ่ง....เตือนนา. คัดแต่คำพูดพ้น...........................ผ่านลิ้นจริงใจ ๚ กลอนสุภาพ         (๑๑๑)         ๏ ยามเมื่อเด็กใครหวานมาขานเพราะ ฟังเสนาะหวานหูก็ไห้หา เที่ยวลุ่มหลงเล่ห์ลิ้นเจรจา เขาหลอกท่ากุมารีมิมีเชิง  ๚         (๑๑๒)       ๏ เมื่อผ่านวันผ่านคืนรู้ตื้นลึก ย่อมรู้สึกรู้สาอย่าหลงเหลิง คำพูดคนพากย์ลมคมดั่งเพลิง เป่ากระเจิงไหม้กระจายสลายพลัน ๚         (๑๑๓ )       ๏คำแม่สั่งแม่สอนวอนก่อนมา อย่าอวดรู้ทีท่าอย่าเหหัน รู้ก็นิ่งอย่าอวดอ้างอย่างสำคัญ คนจะหั่นห้ำข่มให้ตรมทรวง ๚         (๑๑๔ )                 ๏ จึงม้วนลิ้นเก็บคำใจไว้ลูกรัก ยิ้มนั้นจักฝึกปรือให้ลือล่วง อันคำยอยกของชายทั้งหลายปวง เพียงผลพวงลวงลิ้นไม่เลิศเลอ๚         (๑๑๕ )             ๏ ยังคิดคำธรรมสอนแม่ค่อนว่า สู้อุตส่าห์เก็บใจไม่พลาดเผลอ อย่าเปรยนักให้ห้ามหักไม่รักเจอ ให้มันเก้อกับลวงลมขมคนเดียว ๚ะ๛ ทิกิ_tiki หากหลงลม..ก็...ขมคนเดียว ๏ อย่าหลงลม...ขมคนเดียว ๚   แต่งเมื่อ 07 เม.ย. 47 - 04:18 เขียนโดย  tiki ผู้นำกลอนมาลง tiki อีเมล์ nickmansl@hotmail.com แหล่งที่มาhttp://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem50495.html ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 23:11:51 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 5 ก.ย. 50 22:21:31 ]

ความคิดเห็นที่ 35 หลายบทกลอน และโคลงเรื่องแม่ที่นำมาลงนี้ บางเรื่องก็ ได้ นำไป ตีพิมพ์ในหนังสือ "แม่จ๋า พระคุณแม่ ลูกกราบแทบเท้า" ในชุด "ชีวิตสอนชีวิต " ............... ในเวลาที่ทุกข์ ก็หันกลับไปเปิดดูความรักของแม่ ที่แม่เคยให้ แม้นจะบันทึก่วา แม่ตี แม่ดุ แม่ว่า แม่ ทำกับเรา ร้ายแรงปานใด (ในวันนั้นของเรา ) เทียบ กับที่สังคมเขาทำกัน นั้น แม่เราทำเพียงนิดน้อยเทียบไม่ได้ กับ ที่สังคมเขากระทำกัน...         เพราะในหัวใจลึกๆของแม่นั้น แม่ทำด้วยเมตตาเป็นหลัก แม่ทำเพราะปราถนาอยากให้ลูก พ้นจากวงวนกรรม ให้พ้นจาก ทางชั่วทุกขนิด ที่แม่ไม่อยากให้ลูกเฉียดใกล้...  แม่จึง ดุ จึงว่า ตี เฆี่ยน ตี สารพัดในวันนั้นที่แม่ทำ ก็เพื่อให้ลูกหลาบจำ จำให้ ฝังใจให้ได้ ว่า หากลุก ก้าวไปยังสิ่งนั้น การกระทำนั้น ต่อไปใน ภายภาคหน้า ลูกจะ มีแต่ความทุกข์ที่สุดของชีวิต           แม่จึงพากเพียรพยายามสอนให้ลูก ลดความเอาแต่ใจตัว ลดความใจหยาบ ลดความอยากได้ใคร่ดี หลงไหลวัตถุในโลกที่ หลอกล่อประดุจซาตาน ที่จูงจมูกลูกไปสู่ทางชั่ว            บทกลอนต่างๆที่ผ่านมา ไม่มีอะไรเลยที่จะเทียบได้กับ บทกลอนที่เขียนให้แม่ รำลึกถึงแม่ และ ทุกอย่างที่เกี่ยวกับแม่ ...ซึ่งก็ยังมีอีกมาก ทั้งในกล่องเก็บกลอน และ ใน บทกลอนที่ เก็บไว้ใน Server นั้นๆ              ขอเวลาสักหน่อย ที่ข้าพเจ้าจะค่อยๆ นำมารวบรวมเพื่อ เป็นประเภทของบทกลอน อย่างน้อย ยามย้อนมาอ่าน ก็จะได้ความ กตัญญุรู้คุณ ถึงพระคุณของแม่  แม้นว่า ....แม่จะอยู่ในสภาพที่ไม่ อาจรับรู้ ความรู้คุณของลูกได้เต็มแม้สิบเปอร์เซ็นต์ของวันเก่าๆ ................... จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 5 ก.ย. 50 22:29:24 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ..........พอมีเวลานิดหน่อยวันนี้ จะขอนำบทกลอนเพื่อแม่ที่มีมาลงอีกครั้ง ดังตั้งใจไว้ ๏๏กุ้งค่ะแม่๏๏     (๑๑๖ )    ๏เสียงเพลงหวานสะท้านสนานรถ นุ่มหมดจดเนียนหูไม่รู้หาย เพลงช่างงามหวามสะท้อนไม่ห่อนคลาย บรรเลงมามากมายให้ซึ้งทรวง๚     (๑๑๗ )  ๏เพิ่มโทนเสียงนุ่มทุ้มชวนลุ่มหลง คุณแม่คงร้องคลออย่างหนักหน่วง แล้วก็หยุดถามทุกครั้งหวังอย่าลวง ใครฝากปวงเสียงหวานขานแม่ที๚     (๑๑๘ )   ๏กุ้งค่ะแม่ฉันเหลือบแลแท้นุ่มนุ่ม มือเกาะกุมพวงมาลัยไม่หันหนี ขับบรรเลงเพลงในรถจรดราตรี ให้ชนนีได้ฟังงามท่านหวามใจ๚     (๑๑๙ )    ๏ท่านหยุดร้องพร้องเพราะเสนาะนั้น **บอกแม่พลันใครร้อง**...?..ท่านปองไข ไม่เหลือบแล..ตอบคุณแม่ไปทันใด กุ้งค่ะแม่ แลทางไป..เมื่อตอบพลัน๚     (๑๒๐ )    ๏เพลงเทปกุ้งกิตติคุณ...บุญพริ้งเพราะ เสียงเสนาะเจือ.ความหมาย...เซาะทรายสวรรค์ คุณแม่สุข...อิ่มยิ้ม....พริ้มจำนรรจ์ ร้องเพลงคลอล้อเสียงนั้นตลอดทาง๚     (๑๒๑ )      ๏กุ้งค่ะแม่  ..กุ้งค่ะแม่แต่ละหน ราวเสียงฝนหยดผ่านหวานพราวพร่าง กุ้งค่ะแม่ กุ้งค่ะแม่ แน่..ฝากวาง ไม่นึกเบื่อเหลือจะอ้าง...กลางคำวอน๚     (๑๒๒ )     ๏อัลไซเมอร์ถามหาในครานี้ ขอไปที ...ไม่เหน็ดเหนื่อย...ระเรื่อยก่อน ฝากคำตอบ...สอบอดทน...บนสัญจร คือละครกุ้งค่ะแม่แด่มารดา... ๚     (๑๒๓ )       ๏ ...ท่านเพียรถาม..ความเดิมคล้าย...หลายสิบหน ยังอดทน...ตอบเดิมเดิม...เสริมทุกท่า แม่เป็นสุข....เสียงเพลงร้อง....ก้องมรรคา ทางข้างหน้า...ตายังมุ่ง....>กุ้ง..!......ตลอดทาง........๚ ๏ทิกิ_tiki ๚ จารจบ ๒๔:๑๐ นาฬิกา คืนดึกพระอังคาร ๒๖  พฤษภาคม พุทธศักราช ๒๕๔๗ ๏๏..กุ้งค่ะ..แม่๏๏ สงวนลิขสิทธิ์   ๏๏กุ้งค่ะแม่๏๏   แต่งเมื่อ 26 พ.ค. 47 - 00:55 เขียนโดย  tiki ผู้นำกลอนมาลง tiki อีเมล์ nickmansl@hotmail.com   แหล่งที่มา เคาะแป้นคอมพ์เดี๋ยวนี้แหละค่ะ.. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem54198.html บทกลอนนี้ ก็เป็นหนึ่งที่คัดนำลง หนังสือ แม่จ๋า ที่ออกแต่ปี 2547 นั้นไว้เช่นกัน ....อ่านที่ไร ก็  " อ่อนปวกเปียกในใจ " ทุกที เพราะวันนั้น ก็ไม่เหมือนวันนี้ วันนั้น แม่แรกๆ เริ่มเป็นอัลไซเมอร์ แม่ยังรู้จักลูกอยู่...!!!! ......และ จะมีอีก ที่กระชากใจให้ เศร้าเหลือเกิน ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ หมายเหตุ มาแก้ไขจัดเรียงเลขบทกลอน (  )ในวันเสาร์ ที่ ๘ กันยายน ๒๕๕๐ แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 23:14:03 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 ก.ย. 50 19:23:40 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ๏ ๏พระคุณแม่ ๚ ..ลูกกราบแทบเท้า.. ๏ ๏ tiki โคลงสี่     (๑๒๔ )     ๏ พระคุณแม่ มากแท้........สุดชาติ จะอย่างใดประกาศ.............บ่ล้ำ จารจดกว่าผงาด.................ตนดั่ง...นี้แล คุณแม่วางเทิดค้ำ...............ค่าพื้นพสุธา ๚ กลอนเจ็ด     (๑๒๕ )     ๏ หนักแน่น.....กว่ากระแส....ธารา เย็นใด...ใจแม่ข้าฯ....เย็นเยือก ลูกเอ๋ย..แม่รัก.....จักทุกข์เกลือก แขนแม่..... จงเลือก...คอยอ้ารับ  ๚     (๑๒๖ )     ๏ คุณใด..ไหนเท่า พระคุณแม่ ตาแล....อาวรณ์....ห่อนจะหลับ รักแท้......แม้วัน...ท่าน.เฝ้านับ ใจจับ....ห่วงจิต....ขนิษฐา ๚     (๑๒๗ )      ๏ ภาพแม่....แก่เฒ่า...ท่านเฝ้าหลง ใครเล่า....จักคง....จะห่วงหา ผู้ใด....เลอะหลง...จงส่องตา เกลือกว่า...ข้าวหมา....ยังปั้นกิน  ๚ .      (๑๒๘ )          ๏ สะดุ้ง.....แหบพร่า....ส่งเสียงไป แม่ทำ....ได้อย่างใด...เจ็บสิ้น ส่งเสียง....แหบขาน....มารดายิน... อย่ากิน....ข้าวหมา....โธ่แม่จ๋า..!..  ๚ .      (๑๒๙ )         ๏ สะดุ้ง....ตกตื่น....ขึ้นแต่เช้า ฝันนี้....เจ็บร้าว....แม่...ข้าวหมา..! อกฉัน...เจ็บแสน..แม้น.มีดผ่า บอกว่า....ลูกเดียว...เสี้ยวอาวรณ์  ๚ .     (๑๓๐ )    ๏ แม่แก่...แม่เฒ่า....เจ้าไปไหน นี่ใคร...อบรม...บ่มสั่งสอน ภาพฝัน...เกลือกว่า....บทละคร ย้ำย้อน....ติดตา...ข้าวหมา..กิน  ๚     (๑๓๑ )      ๏รักใด....ไหนเท่า....เจ้า!..แม่..รัก แม่แก่.....แม่จัก....หลงลืมสิ้น กลับกลาย....ทารก...กระดกลิ้น ไม่ชิน....คำหู....ดูน่าขำ  ๚     (๑๓๒ )       ๏ เทพพระ...ดลใจ....ให้เข้าฝัน จาบัลย์.....น้ำตาไหล...ระส่ำ หากแม่...ขนาดนั้น....ฉันจะช้ำ ระกำ...ไม่ดูแล...แม่ตน..?...  ๚    กลอนเจ็ด.แปด.เก้า.สิบ     (๑๓๓ )    ๏ ในฝันข้าฯนั้นเสียงแผ่วโหย พรวดโกยกั้นแม่แต่เห็นหน จะปั้นข้าวหยิบมือถือมายล ใช่ข้าวคน  **ข้าวหมา** วาง..ข้างโต๊ะอาหาร     (๑๓๔ )       อนาถใจตื่นมาน้ำตาริน แม่จะกินข้าวสุนัข...สุบินผ่าน อนาถเหลือน้ำตานองห้องใจจาร เทพฯสะท้านส่งสุบินสุดกินใจ     (๑๓๕ )          เสียงแหบโหยโวยไม่ออกบอกไม่ถูก นี้คือลูกสร้างกรรมแม่แต่ไฉน..? แม่รานร้าวเจ็บกระหน่ำสุดช้ำไย ใครหนอใครบาดแม่จนแผลลึก     (๑๓๖ )           สุดจะล้ำบรรยายหนุน ๏ พระคุณแม่ เจ็บแท้แท้...ฝันอะไร..ใจผนึก ภาพที่เห็นเป็นกรรมซ้ำสำนึก คอยวันใดใจจะตรึกฝึกคิดคุณ..?     (๑๓๗ )          วางเป็นโคลง กลอนไว้...ในหน้านี้ เมื่อยามมีไม่เจือจิตคิดเกื้อหนุน ยามตกเคราะห์ประเหมาะกรรมซ้ำเซซุน จะตอบแทนแผ่นพระคุณ...ก็ด้วยแรง....     (๑๓๘ )           แม่ประคองตระกองเจ้ามาเนาเนิ่น ระหกระเหินไปทางใดไม่หน่ายแหนง จะไขว่คว้าผวาลูกผูกสำแดง ชาตินี้แจ้ง...เทพทัก...อกตัญญู..!!...  ๚ะ๛ คือฝันที่เจ็บที่สุดที่เคยฝันมา..เห็นแม่มานั่งในห้องข้างโต๊ะอาหาร เจ้าสองหมาสำเริงสำราญ ถูกเลี้ยงราวเทวดา แม่มานั่งทำท่าจะเปิบข้าวหมา..ว่าลูกนี้ไซร้ไม่เคยไป ดูแลแม่จะกินจะนอนอย่างไร หรือจะให้แม่เปิบข้าวหมาเจ้ากิน ..? ๏ ๏พระคุณแม่  ๚ ..ลูกกราบแทบเท้า..   ๏ ๏ .....คือฝันที่เจ็บที่สุดที่เคยฝันมา..จริงจริง.... สงวนลิขสิทธิ์ Copyright ..All rights reserved   ทิกิ_tiki  ๏ ๏พระคุณแม่ ๚ ..ลูกกราบแทบเท้า.. ๏ ๏ แต่งเมื่อ 27 พ.ค. 47 - 11:34 จำนวนคนชม ผู้ชม 2123 - ผู้ตอบ 35 เขียนโดย  tiki ผู้นำกลอนมาลง tiki อีเมล์ nickmansl@hotmail.com  เว็บไซท์ แหล่งที่มา เคาะหน้าจอด้วยใจระส่ำ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem54295.html ข้อความฝากถึง ๏ ๏พระคุณแม่ ๚ ..ลูกกราบแทบเท้า.. ๏ ๏        เป็นอีกบทกลอน สำคัญ ที่ไปนำลง หนังสือ  แม่จ๋า   " พระคุณแม่ฯ ลุกกราบแทบเท้า " ในชุด  ชีวิตสอนชีวิต  เล่มหนึ่งที่ออกไป       ถือ เป็นตอนสำคัญที่ทำให้ สำนึกใน อนาคตอันไม่แน่นอน นับแต่นั้น วันนั้น บันทึกไว้ในคำตอบผู้ที่มาอ่านกลอนว่า "       พี่คงทำอะไรในจิตวิญญาณ ที่ล้างกรรมในอดีตชาติกระทำไว้ไม่สำเร็จ จึงต้องเทพนิมิต มาให้สำนึกสิ่งเลิศสุดในโลก สิ่งเดียวคือ กตัญญุแม่ แล้วคงจะทำให้ทุกอย่าง ในชีวิตที่ตกระกำลำบาก แบบสุดสุดนี้ ได้ผ่านพ้นวิถีวิบากกรรมได้   " tiki 27 พ.ค. 47 - 13:1 20 : ห่วงงานว่าเคาะพิมพ์ผิดไว้หลายแห่ง ก็จัดของที่จะหอบไปบ้านคุณแม่เสร็จแล้ว แต่แวะมาดูงานนิดก่อนไป ขอบคุณ.....มากค่ะ ขอให้เป็นลูกที่ดี อย่าทำให้แม่ช้ำใจเหมือนพี่...ที่ ทำไม่ดีให้คุณแม่ ท่านผิดหวังมาตลอด.. .. ก็ชีวิตของหนูอะดิ แม่อย่ามายุ่งอะคะ แบบนี้ไง ฮึ ตื้นตัน..ขอบคุณค่ะ .....ค่ะ คุณเป็นผู้หญิงน้ำใจประเสริฐมั่นคงจริงๆ พี่อยากมีนิสัยเหมือนคุณสัก 25 %  ก็ยังดีค่ะ ทิกิ_tiki tiki 27 พ.ค. 47 - 15:22 และ    "วันนี้ไปยืนดูทุกอย่างเพียบพร้อมแห่งบ้านคุณแม่ อาหารในตู้เย็นทั้งคาวหวานผลไม้ ไม่มีที่จะเป็นดั่งในฝัน แต่เป็นวิถีธรรมแห่งการดำรงวิสัยในการ เป็นคนชราในอนาคตของทุกคนนะคะ ว่าใครจักล่วงพ้นความแก่ชราไปมิได้     เราจักรักษาใจของเราให้มั่นคง คงมั่นในความดีงาม และศรัทธาในรักเมตตาเสมอไปค่ะ "..... tiki 27 พ.ค. 47 - 23:59 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 50 23:22:04 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 8 ก.ย. 50 20:24:21 ]

ความคิดเห็นที่ 38 (๑๓๙)    พระคุณแม่นี้แท้ช่างใหญ่หลวง สุดที่ดวงใจจะสรรค์ปั้นคำถวาย ฝากน่านฟ้าจารวาจาฝากพระพาย บ่มบรรยายพระคุณท่านนิรันดร์กาล tiki 10 ก.พ. 47 - 17:12  (๑๔๐) ทั้งอ้อมแขน....กางเสมอ...เพ้อหาลูก ใจนั้นปลูก.....แต่รัก......ถักไว้หนุน นึกแต่ลูก.....หาแต่ลูก...ผูกการุณย์ อ้อมแขนอุ่น...นี้รักแท้.....แม่เท่านั้น...! ทิกิ ค่ะ.... สุดกายใจ แม่ยอมได้ ใจถึงใจ tiki 09 ก.พ. 47 - 18:36  (๑๔๑)      จะขอนอนบนตักแม่แม้โตแล้ว ให้แม่ลูบผมแผ่วแผ่วแล้วโอบไหล่ ให้แม่ร้องเพลงกล่อมอ้อมอาลัย จะหลับไปในตักแม่เหมือนแต่วาน ทิกิ ทิกิ_tiki ไร้สีสันวรรณะเพศวัยไร้ตัวตน 09 ก.พ. 47 - ความคิดเห็นที่ 6 : หมายเลข 224820   เป็นหลักเกณฑ์เด่นชัดบัญญัติไว้ แยกโครงสร้างทางร่างกายหมายเหมาะสม ทั้งเติมแต่งแฝงตัณหากามอารมณ์ ให้หญิงชายได้สู่สมสืบเผ่าพันธ์    ชีวิตคู่ดูว่างามตามมุมหนึ่ง พ่อแม่ลูกพันผูกซึ้งตรึงจิตฝัน นั่งหัวเราะต่อกระซิกกุ๊กกิ๊กกัน แย้มชมจันทร์ทุกวานวันสุขสันต์ดี    แต่อีกมุมมัวมืดมิดสนิทแท้ ดูย่ำแย่ทั้งแม่พ่อท้อแทบหนี ปัญหาเงินปัญหางานผลาญชีวี ซ้ำยังมีเรื่องครอบครัวพันพัวใจ    ธรรมชาติสร้างกฎเกณฑ์ตั้งหลายแหล่ ใช่จะแย่หรือว่าแพ้ตลอดไซร้ แต่ก็คงไม่สุขรอดตลอดไป ต้องปะปนตามวิสัยวงโคจร    ใช่คนในจะไม่รู้ซึ่งข้อนี้ แต่ชีวีจุดที่อยู่ดั่งถูกศร ส่วนคนนอกก็อยากเข้าเฝ้าอาวรณ์ เพราะจัดจรนอนคนเดียวเปลี่ยวใจเอย...... สวัสดีครับ คุณทิกิ.....บทกลอนไพเราะมากเลยครับ  ^_^  ( เข้ามาอ่าน+คอมเมนต์ แร้ววว) กระบี่รับใช้ 03 มี.ค. 47 - 02:21 IP 203.151.217.160   http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem46392.html จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 9 ก.ย. 50 00:32:26 ]

ความคิดเห็นที่ 39 * * แม่กรรมนี้จะอโหสิได้ไหม tiki แม่ กรรมนี้จะอโหสิได้ไหม        (๑๔๑)        กราบเท้าแม่อโหสิไป..ในกาลก่อน แต่กรรมย้อนกระทำไว้ให้หนักหน่วง ทำน้ำตาแม่หยดรดล้านดวง วาจาเฉือนเหมือนก้าวบ่วงอเวจี      (๑๔ ๒)     พระเคยให้หันไปที่ในบ้าน ก้มลงกรานกราบเท้าพระแม่ศรี ยกสองเท้าท่านเทิดสูงศีรษะพลี เทิดคุณแม่ถึงวันนี้..พอมีมา      (๑๔๓ )     แต่ทุกคำ เคยกระหน่ำ ให้ช้ำ แม่ ทุกตาแล ทุกอาการ..ล้านทีท่า เคยสร้างบาป อาบชีวิต ผิดทุกครา ต่อให้กราบ....ที่บาปหนา..หาคลายคลอน      (๑๔ ๔)       นับแต่นี้ ที่สัจจา อธิษฐาน จะสำนึก ทุกวันวาร  อนุสรณ์ เทิดคุณแม่...เลิศฟ้า.กว่าสาคร ลูกขอวอน..แม่ไซร้...อภัยเทอญ จารจบเมื่อ ๑๘:๔๕ พระพุธ ๕ มกราคม  พุทธศักราช ๒๕๔๘ กรุงเทพฯ  ประเทศไทย สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติ พุทธศักราช ๒๕๓๗ Copy right. All rights  reserved   * * แม่กรรมนี้จะอโหสิได้ไหม   แต่งเมื่อ 05 ม.ค. 48 - 19:24 จำนวนคนชม ผู้ชม 247 - ผู้ตอบ 27 เขียนโดย  ทิกิ_tiki ผู้นำกลอนมาลง tiki อีเมล์ nickmansl@hotmail.com   http://www.thaipoem.com/forever/my_poem.php?mid=4895 แหล่งที่มา จารหน้าจอด้วยใจ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem68708.html ไอ้บทยาวๆๆๆที่พี่เขียน ตก สามสิบกว่าบทไว้น่ะ มันออกอาการ พิเคราะห์ความเป็นมาของ ชีวิต และ ธุรกิจ แบบ ย้อนกลับไปดูการ กระทำไม่เอาไหนของตนกับแม่มาตลอด ไง... เขาเรียกว่าตกนรกบนดินได้เลย แม่อโหสิให้ เมตตา ให้ อภัยให้ .. แต่คนจดบัญชีกรรมน่ะ ไม่ลบให้ ทำไงได้ ล่ะ พวกที่ทำบาปทำกรรมกับแม่น่ะ ....หาดีได้ยากนะ...มักต้องตกระกำลำบาก กันทั้งนั้นเลย...ที่เห็นมา..แล้วเราก็ยัง ไปจัดกลุ่มพวกนั้นเสียอีกค่ะ.. เอาใหม่ ตั้งใจใหม่แล้วนะ หนูจาดีกับแม่แล้วนะ tiki 05 ม.ค. 48 - 19:52 บทนี้ก็ได้ลงหนังสือ พระคุณแม่ แม่จ๋านั่นเช่นกันค่ะ อีกบทที่นำมารวมไว้ก่อนนะคะ คุณ WM  ขออนุญาต แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 50 01:12:40 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 9 ก.ย. 50 00:55:26 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ...........แม่คือคนเดียวในโลก ที่มีพระคุณให้เรา ก่อกำเนิดกายในกายท่าน... ผู้เจ็บปวดยามคลอดเราออกมาอย่างทุกข์ทรมาณ ผู้เลี้ยงดุอุ้มชูเรามา  ให้เราแหวะใส่บ่า ใส่อก อึ ฉี่รด ท่านเหม็นไปทั้งตัว แต่ก็ไม่ว่ากลับหอม เรา อุ้มเรา ล้างก้น เช็ดอึ ไม่เคยรังเกียจ ซักผ้าอ้อมเปื้อนให้เราให้สะอาดทุกชิ้น อดทน อดกลั้นอยู่ เคียงเราเสมอมา..         ป้อนนมเรา ให้ดื่มกินจากอกแม่อัน อบอุ่น...ป้อนนมขวดเรา ป้อน ข้าวบด กล้วยบด ผสมแกงจืด น้ำซุปไก่ สารพัดที่ทำให้เรา แล้ว ทุกขณะที่เรา เจ็บป่วย เป็นไข้ตัวร้อน 365 วัน 365 คืน ที่แม่ประคองเรามา         จนแม้เราโตแล้วยามเป็นไข้ เมื่อได้มือแม่ ผู้นั่งข้างๆ ลูบผมเราสักขณะ..เรายังหายได้.. อะไรนะ ผีป่าซาตานที่ไหน ที่ปกปิดลูกตาเราไว้ มิให้เห็นพระคุณแม่..ดื้อดึง ดื้อด้าน หนีแม่ไป... ไกล ไกล..อนิจจา...         วันนี้ เมื่อแม่ชรา..เริ่มความจำเสื่อม..บางครั้งอาจจำเราได้บ้าง.. ไม่ได้บ้าง..เลอะเลือน ลืมหลง ต่อไปคงเป็นแค่ก้อนเนื้อเหียวๆ เคลื่อนไหวอยู่ในชายคาบ้านนั้น..            เราจะยังรักแม่  ..รุ้ว่าแม่ คือบุพการีผู้ประเสริฐของเราอยู่หรือเปล่า... ขอบคุณ คุณ..........แม่รักเราที่สุด ไม่ว่าจะ เลว ร้าย ผิด พลาด ประการใด อ้อมแขนแม่ มีเพือเราเสมอ รักแม่ยิ่งค่ะ ทิกิ tiki 06 ม.ค. 48 - 12:23 http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem68708.html จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 9 ก.ย. 50 00:59:53 ]

ความคิดเห็นที่ 41 สนองคุณแม่....ไม่ได้..ใจเจียนสลาย.. tiki        (๑๔๕ )      นึกวันวาน..สัญญาณ..เรื่องมารดา รู้สึกผิดเสมอมา..ทุกคราหวน การก้าวย่างออกมา...เมื่อทบทวน ช่างเรรวน..ร้าวร้าย..เกินหมายปลง        (๑๔๖ )              ในวันนั้น..วันที่รวม..ครอบครัวใหญ่ ลิ้นกับฟัน...ข่มมิได้..ใจประสงค์ เสือกับสิงห์ ..ถ้ำดียวกร่าง..ต่างทะนง ใจจึงคง...ปลีกมา..หยิ่ง..ท้าทาย        (๑๔๗ )      *ต้องมีเงินล้นหล้า..มหาศาล ต้องปลูกบ้านหลังโตโก้เกินร่าย เกินวิถีที่ฉันคุ้น..หนุนใจกาย.. พอเพียงคล้าย..วันวาร..ที่ผ่านไกล        (๑๔๘ )        ลูกยังว่ายน้ำอยู่ไม่รู้ฝั่ง เกินหยุดยั้งต้องจมดิ่งนิ่งไม่ได้ จะแบกแม่..มาลำบากยากอย่างไร แม่..รู้ไหม..เศรษฐ์วิบัติ..มันรัดตัว        (๑๔๙ )         อย่ามาพร่ำรำพันในวันนี้ จิตมันตกร้าวฤดีที่เขาหัวว ขอลูกปั่นงานสักครั้งยังไม่กลัว คงไม่ชั่ว..ได้คุ้มแม่.....ก่อนแก่ตาย        (๑๕๐ )         บารมีไม่ถึง..ยังซึ้งกรรม ที่กระทำเหมือนไม่คิด...จิตจวบสลาย เห็นมารดา..เมื่อเริ่มชรา...ใจแทบวาย น้ำตาพราย...ใครจะอยู่..คู่มารดร ทิกิ_tiki   วันที่ เศร้ากับภาพที่เห็น เสียงที่ได้ยิน คำว่า เคารพแม่....เชื่อฟังแม่.....แม่..เป็นที่เคารพ ไม่มีอีกแล้วหรือ..คนที่มีเงินเหล่านั้นก็พี่น้อง เราเองมิใช่หรือ คนที่พูดจาล้อเลียนเหมือนไร้ความ เคารพแม่..เหล่านั้น..หรือว่าเราอยู่ห่างไกล เกินจะรู้ว่า..แม่..ได้กลับไปเป็นเด็กยิ่งกว่าเด็ก จนคนรอบข้างเขามองแม่..อย่างรำคาญใจ ขนาดนั้น...ฉันเสียใจ. .แต่เมื่อฉันอยู่ใกล้แม่ ทุกวัน ทั้งวัน ..ฉันจะพูดจาไม่ดีกับแม่อย่างนั้นหรือไม่หนอ...?. .น่าเสียดายที่แม่กับเรา.. ได้เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอดชีวิต.. .จนเวลาสุดท้าย..แม่คงไม่ยอมที่จะไป อยู่ทีไหน ที่สะดวกสบาย ที่เราจะทำให้เพื่อสนองพระคุณแม่หรอก. .มันคงจะแค่ความฝัน...... ในฝันของเราที่จะได้สนองคุณแม่เท่านั้น..ละมัง ทิกิ_tiki จารเมื่อ ๒๒: ๑๐ นาฬิกา คืนพระอาทิตย์ ๒ มกราคม พุทธศักราช ๒๕๔๘ สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติพุทธศักราช ๒๕๓๗ Copy right. All rights reserved. สนองคุณแม่....ไม่ได้..ใจเจียนสลาย..   แต่งเมื่อ 02 ม.ค. 48 - 22:47 จำนวนคนชม ผู้ชม 274 - ผู้ตอบ 29 เขียนโดย  ทิกิ_tiki ผู้นำกลอนมาลง tiki อีเมล์ nickmansl@hotmail.com  เว็บไซท์ http://www.thaipoem.com/forever/my_poem.php?mid=4895 แหล่งที่มา จารหน้าจอด้วยใจ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem68577.html    แม่คือผู้หญิงคนเดียวในโลกที่เรากอดท่านได้ อย่างเต็มใจไม่ต้องแสร้ง... tiki 02 ม.ค. 48 - 23:25 มันช้ำพอสมควรที่เราไม่มีบารมีพอจะดูแล แม่คนเดียวของเราให้เต็มที่ได้.. tiki 02 ม.ค. 48 - 23:26 เมื่อคืนกลับมา เขียนบันทึกเป็นกึ่งเรื่องสั้นไว้สองหน้ากระดาษ. .วันนี้ ค่ำนี้ เขียนบทกลอนไว้ยาวสัก14 บท แต่ตัดออกนำลงแค่นี้ พอ...      เมื่อคืนล้มตัวลงนอนในห้องแม่ ที่แม่ไล่คน ดูแลเปิดออกไป..ไม่ยอมให้มานอนเตียงข้าง.. จนกว่าจะถึงเวลาดึก ก็ลากลับมา...ใจหาย สงสารความรู้สึกของแม่.. คนที่คิดว่าอยู่คนเดียว.ท่ามกลางคนที่ไม่ยอมเข้าใจแม่...       รู้สึกเหมือนเรามันสุดอกตัญญูมาตลอดเลย น้อง... tiki 02 ม.ค. 48 - 23:35 ชีวิตมนุษย์ทุกวันนี้..เราคงไม่สามารถอยู่ เป็นจักรวรรดิ์ ได้เหมือนอดีตกาล..ต่างก็ ต่างคนต่างอยุ่..ขอบคุณที่เข้ามาร่วมความ รู้สึกนี้ด้วยกันนะคะ ......... tiki 02 ม.ค. 48 - 23:39 แม่ ...ภาวะทางร่างกาย อาจดูปกติ แต่เซลล์ ภายในของผู้ชรา เริ่มเสื่อมลง..โดยเฉพาะ เซลสมอง...ลูกที่ไม่มีเมตตา กรุณาแม่... อย่างยั่งยืน บางทีก็ทนไม่ได้ ใส่อารมณ์ ฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด ทนการกระทำ ที่เหมือนเด็กเล็กๆของแม่ไม่ได้.. อาจเกิดกับแม่ใครก็ได้.. ให้ควบคุมตัวเองไว้ให้มั่นคง ในความเมตตา กรุณา เมื่อเวลาเราพบเหตุการณ์ ที่แม่กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง เราจะได้เยือกเย็น อ่อนโยน ต่อบุพการีของเรา...ผู้เลี้ยงดู เรามาแต่เมื่อเรายังพูดไม่เป็น กินเองไม่ได้..แม่อุ้มแม่โอบ ทะนุถนอมเราไว้ปานใด... 4895 - tiki unlogged in 03 ม.ค. 48 - 08:38 คนทุกคนที่มีครอบครัวของตัว ในที่สุดก็ยุ่งวุ่นวายกับสมาชิกในครอบครัว ของคนจนลืมดูแลแม่ของตน..     แล้ววันหนึ่งเราก็จะเป็นเช่น พ่อแม่ของเรา เหมือนกัน ที่ลูก หลาน เรา ก็ยุ่งกับเรื่องของ เขา ชีวิตเขา และ ลืมเราเหมือนกัน tiki 04 ม.ค. 48 - 15:38 ป.ล. แวะกลับมา ไล่หัวข้อเลขกลอน แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 50 01:14:49 แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 50 01:10:30 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 9 ก.ย. 50 01:05:21 ]

ความคิดเห็นที่ 42 @`.`*:-..มาตารจนา ๒.`.`*:-@- tiki .@..._,.-:*``*:-.:-.,  _,.-:*``*:-.,@แม่.._,.-:*``*:-.,@       (๑๕๑ )        คือไทยแท้ .........แม่คือแม่.......พระของบ้าน ไทยโบราณ.........แม่ใช้ขาน.........วัตถุค่า คำไทยแท้ .. แม่คือพระ.........พระคุณมารดา ยกพรรณนา.........เรียกแม่จ๋า.........แม่พระไทย       (๑๕๒)       พสุธา.........โลกาเรียก .....แม่พระธรณี ธาราพลี........แม่พระคงคา.......แม่น้ำใส ลมโชยพัด........เรียกแม่พระพาย......สยายไกล ธาตุค่าไฟ.......ยกคำให้........แม่พระเพลิง       (๑๕๓ )        อีกเมล็ด.......พืชพันธุ์.......ธัญญข้าว ผองไทยเรา.......เรียกพระแม่โพสพ.......นบเถลิง ชนชาติไทย.......เราน้อมจบ.......นบเศียรเชิง น้อมใจเริง.......เรียกแม่นาม.......ด้วยความภักดิ์       (๑๕๔ )        แม่เรานี้...........คือสตรี........ผู้มีค่า ชนประชา.......เทิดทูนไว้........ให้ประจักษ์ เป็นแม่เรือน......งาน:-)าม........ด้วยความรัก น้ำใจแม่........แน่นหนัก........รักครอบครัว       (๑๕๕ )        แม่คือแม่........ผู้ทำให้........ใจพ่อ อ่อน พ่อจะร้อน........มาแต่ไหน........ใจไม่ชั่ว แม่รักพ่อ........คอยเอาใจ........คอยใกล้ตัว แม่ทูนหัว.......ผัวรักนัก........รู้จักใจ       (๑๕๖ )        แม่ใจเย็น.......เฟ้นธรรม........นำสร้างบ้าน แม่ผสาน.......อ่อนโยน.........เอาใจใส่ แม่อบอุ่น.........อดทนสู้.........คู่ลูกไทย แม่นั้นไซร้.........คือแม่เลิศ........ประเสริฐสตรี.....@       (๑๕๗ )      @.อยู่ใกล้..แม่...........อบอุ่นแท้..........เยือกเย็นใจ แม่..วางมือ.......อยู่ใกล้ใกล้.......ใจสุขศรี คือไทยแท้ .........แม่คือแม่........คือชาติพลี ขอนบแม่...........ด้วยพจน์วจี.........จากดวงใจ.....@ ทิกิ_tiki ...@..._,.-:*``*:-..แม่_,.-:*``*:-.,@คือแม่.......พระของบ้าน @..._,.-:*``*:-พ่อ_,.-:*``*:-.,@สร้างฐานหนุนครอบครัว            @`.`*:-...มาตารจนา           (๑๕๘ )        Holding   me  in  her  arms. A  sweet      and    gentle      caressing. My  heart  felt  with  her  charm.. A  Charmer   than   everything. .`.          Be  mine   today And  be  mine   when   you   are  holding. Be  the  love   that  never   decay. Be  more  than  the  mother.....of   our  wings.         Your  love  is   more   than   the     moon. Your   love   is   more   than  a  star. Your   love    is    more    than   the  sun  at   noon. Your   love   is    larger   than  the  sky   afar.         OH  mom...When  you  held   me `  in   your  arms. It was   so   gentle  and calm..that  none can compare in  the  panorama. *:- You   are   always  be  in  my   memory. As  long  as  the  world.   twirl...within  an era. tiki-ทิกิ@  - .@..._,.-:*``*:-.แม่._,.-:*``*:-.,@ ทิกิ_tiki       (๑๕๙ )        เห็นคำแม่ที่ไหนใจก็สุข แม่ไล่ทุกข์ที่รุกล้ำที่ต่ำ...หาย แม่ส่งเสริมปวงชนล้นใจกาย แม่ คัดท้ายให้ผองไทยไปสู่ดี ทิกิ .@..._,.-:*``*:-.แม่._,.-:*``*:-.,@       (๑๖๐ )       แม่ลำบาก...... สิ่งยากแสน......แม้นผ่านแม่ ที่ยากแท้........แม่กลับคลาย........สลายทั่ว นั้นเพราะแม่...คือ.@..._,.-:*``*:-.แม่_,.-:*``*:-.,@.....ไม่เมามัว แม่ถวายหัว........เลี้ยงเรา........คอยเฝ้าดู..... ทิกิ ..@..._,.-:*``*:-.:-.,  _,.-:*``*:-.,@แม่.._,.-:*``*:-.,@       (๑๖๑ ) ...@..._,.-:*``*แม่นั้นหรือ.....คือผู้ให้ ให้หมดใจ....ให้ทุกอย่าง ให้ลูกได้......แม้นทั้งร่าง ชีวิตสร้าง...เพื่อชีวิต,.-:*``*:-.,@ ทิกิ ...@..._...@..._,.-:*``...@..._,.-:*`,.-:*``*:-.,@ *แม่,.-:*``*:-.,@,.-:*``*:-.,_. ใน,.-:*``*:-.,,.-:*``*:-นาม .,_,.-:ของ*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ความ_,.-:*``*:-_,.-:*``*:-.,รัก .,_,. -:*``.`*:-...แม่*``*:-.,_,.-:*``*:-.,@- ทิกิ_tiki ,_@,.-:*``*: ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*ไร้สีสัน :-.,_,.-:*``*:-วรรณะ.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_เพศวัย.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*``*: -.,_,.-:*``*:-.,_,.-:*ไร้ตัว,``*:- ,.-:*``*:-.,_,.-:*``*:-.,ตน_,.-:*``*:-.,_,.-:**:- อ่านที่มาและรจนายาวมากๆได้ที่ @``*:-.มาตารจนา @..คือที่มา.-:*``*:-@ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/story2013.html                       ..@..._,.-:*``*:-.:-.,  _,.-:*``*:-.,@         @`.`*:-..มาตารจนา ๒.`.`*:-@-   แต่งเมื่อ 22 มี.ค. 47 - 02:02  ผู้ชม 500 - ผู้ตอบ 22 เขียนโดย  tiki ผู้นำกลอนมาลง tiki อีเมล์ nickmansl@hotmail.com  เว็บไซท์ http://www.thaipoem.com/forever/my_poem.php?mid=4895 แหล่งที่มา เขียนเดี๋ยวนี้ในคอมพ์ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem49256.html และกลอนบทนี้ ก็ได้ลงหนังสือแม่จ๋า พระคุณแม่ ลูกกราบแทบเท้า ชีวิตสอนชีวิต เล่มหนึ่ง ของข้าพเจ้าเช่นกัน ขออนุญาตนำฝากไว้ก่อน เพื่อจัดเรียงให้เป็นระเบียบ แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 50 01:50:02 จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 9 ก.ย. 50 01:42:00 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เมื่อพบแม่บนกองขยะ            ชีวิตนะชีวิตคิดเหวยฟ้า    จับมารดาพลัดหลงพะวงหาย      สิบสามปีหนีหน้าฤๅว่าตาย    บัญชีรายแทงสูญคูณแผ่บุญ          บัดนี้นั้นพบแม่แลตะลึง      เขาบอกถึงหญิงคนแก่แลหัวหมุน      ภาพขยะกองนั้นวันแม่คุณ      รื้อค้นวุ่นหากินถิ่นอำเภอ                         บนสองมือปิดหน้าท่าคงเศร้า        ทุกค่ำเช้าฤๅสงสัยไข้เสมอ        บนทางเปลี่ยวแม่คืบคลานผ่านมิเจอ        คงพร่ำเพ้อบ่นบ้าคราเดียวดาย              ช่วยปลดทุกข์บำรุงสุขแก่สตรี      ซึ่งมากมีแกว่งเกร่เร่ร่อนสาย        ในดวงตาบอบช้ำซ้ำซ่อนลาย          อาจละม้ายแม่คุณบุญปลีกทาง             เห็นสตรีบ้าใบ้แม้วัยสาว        เนื้อนมราวเต่งตึงถึงหัวหาง        สวมเสื้อผ้าแปลกประหลาดพาดกายพราง        เมื่อยามสางจิ๊กโก๋จิกพลิกกายรุม               อนาถนักกรุงเทพเมืองสวรรค์        คนเร่ร่อนอนาถนั้นยังนอนสุม        เหล่าคนจรหมอนหมิ่นดิ้นแดชุม        รัฐมิกลุ้มมิหาถิ่นให้กินนอน               เป็นสิบสามปีแม่ลูกพลัดกระจัดหาย        ต่างอำเภอจังหวัดได้พบคล้ายหลอน       ลูกร่ำไห้เคยพึ่งแม่แท้อุทร       อุทธาหรณ์ระวังแม่จะแก่งอม              ขอฝากความยามแก่เฒ่าเจ้าต้องแก่          ฝากดูแม่ไทยทั้งชาติปราชญ์แห่ห้อม          อย่าลืมหลงพะวงหวั่นหันยลยอม          เฝ้าถนอมใจแม่แต่นี้เทอญ ทิกิ_tiki เมื่อพบแม่บนกองขยะ                     สามวันนี้มีข่าว ญาติพบแม่ต่างอำเภอคุ้ยขยะหากิน มาบอกให้ลูกๆตามไปดู..ลูกเห็นว่าใช่แม่จริงแท้ ลูกเห็นอยากกอดแม่แม่ก็คอยหลบหาย จับตัวมากันได้ แม่ก็จะหนีจะต่อสู้ พาไปโรงพยาบาล บัตรทองก็ไม่มี..ต้องแจ้งอำเภอเพื่อให้พบจิตเวชบำบัด น่าสงสารเหลือกระไร เพื่อนไทยเอ๋ย  แม่ตนจงช่วย กันดูแลท่านนะจากคุณ : tiki_ทิกิ  - [ 15 ต.ค. 47 23:05:21 ] ไปค้นหา เรื่องเก่าในคลังกระทู้ http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/W3068731/W3068731.html จึงพบกระทุ้นี้ ขอนำมารวมที่นี่ตาม ที่บอกไว้นะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 10 ก.ย. 50 01:36:29 ]

ความคิดเห็นที่ 44 สำนึกตนบนทางกตเวทิตา คิดจะตอบคุณมารดาแต่คราก่อน บัดนี้นั้นวันก็ล่วงเกินตามทอน อายุย้อนกลับมิได้อัลไซเมอร์    ขอเพียงเราทุกเหล่าเข้าร่วมคิด หาทางปิดกั้นใจอย่าให้เผลอ ฝึกสติดำรงร่างหว่างค้นเจอ หยุดปรนเปรอตั้งสติผลิสู้กรรม     บนทางยาวแห่งฝูงชนบนอายุ อาหารกินอันเอกอุช่วยกลืนกล้ำ แต่ฝึกใจให้ทานทนบนผู้นำ ฝ่าทางธรรมสติสู้กู้เลอะเลือน ขอฝากคารวะท่านผู้สูงอายุทุกท่านไว้ณ ที่นี้ ขอฝากความถึงท่านวัยกลางคนทุกท่านให้สำเหนียก ถึงภยันอันตรายที่อาจเกิดแก่สังขารวิญญาณเราทุกผู้ บนความจำที่สูญหายไปไม่อาจกลับคืนมา...     ถ้าไม่เกิดแก่ญาติของเรา ก็เพียงแค่นั้น แค่เรื่องของเขา      แต่หากเกิดแก่ญาติ ของเรา หรือกำลังจะเกิด แก่ตัวเรา หรือกำลังเกิดขึ้นเป็นไปให้หลงลืมแล้ว ของแสดงความเห็นใจไว้ ณ ที่นี้ ขอให้พวกเรา ทุกคน หมั่นหาหนทางฝึกสติ ผลิธรรม รักษากายใจ ไว้ให้ดำเนินไปหนทางเดียวกัน ทุกย่างก้าวการกระทำ จากคุณ : ทิกิ (tiki_ทิกิ)  - [ 16 ต.ค. 47 12:53:42 ไปค้นหา เรื่องเก่าในคลังกระทู้ http://topicstock.pantip.com/writer/topicstock/W3068731/W3068731.html#1 จึงพบกระทุ้นี้ ขอนำมารวมที่นี่ตาม ที่บอกไว้นะคะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 10 ก.ย. 50 01:43:23 ]