เจตน์เปิดประตูรถญี่ปุ่นคันเล็กเพื่อแขวนสูทและเน็กไท พร้อมกับ
ดึงแผ่นซีดีออกจากเครื่องเล่นภายในรถ ก่อนที่จะปิดประตูกลับเข้า
ไป เขาแกะกระดุมเสื้อเม็ดบนออกพร้อมกับพับแขนเสื้อขึ้นเกือบ
ถึงข้อศอก หลังเลิกงานเขามักจะใช้ชิวิตแบบสบายๆ เขาโบกมือให้
กับ รปภ ก่อนเดินออกจากอาคารสำนักงานโดยทิ้งรถไว้ที่นั่นและ
กลับมาอีกครั้งในช่วงค่ำเพื่อหลีกเลี่ยงการจราจรที่คับคั่งในช่วงเวลา
เย็น ในระหว่างนั้นชายหนุ่มมักจะไปใช้เวลาในร้านกาแฟที่ห่างออก
ไปสองช่วงตึก
ชายหนุ่มเปิดประตูร้านกาแฟแห่งนั้นเข้าไปและพบกับรอยยิ้มของ
พนักงานในร้าน แน่ละก็เขาเป็นลูกค้าประจำนี่นา และยังเป็นเพื่อน
สนิทกับเจ้าของร้านอีกด้วย ...จริงๆจะเรียกเพื่อนสนิทก็คงไม่ถูกนัก
น่าจะเรียกอดีตคนรู้ใจน่าจะเหมาะกว่า
"อ้าว เจตน์ มาเร็วเชียวนะวันนี้" นุชนารถ เจ้าของร้านสาวเอ่ยทักเขา
"ฮื่อ ไม่รู้จะไปไหน" เขาตอบพร้อมกับวางซีดีแผ่นที่นำออกมาจาก
รถให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะประจำ หญิงสาวนำซีดีแผ่น
นั้นเข้าเครื่องเล่นในร้านก่อนที่เสียงเพลงเบาๆจะดังขึ้น..
เขามองหญิงสาวอย่างอารมณ์ดี นุชนารถยังคงสดใสเหมือนเดิมแม้ว่า
ความสัมพันธ์แบบคนรักจะจบลงไปแต่มิตรภาพระหว่างเขากับเธอก็ยัง
คงตัดไม่ขาดมันยังคงงดงาม...
"มองทำไม นายเจตน์" นุชนารถถามเมื่อเห็นสายตาเหม่อๆของเขา
"คุณชอบเพลงที่ผมเลือกขนาดนี้แล้วทิ้งผมทำไม" เขาถามยิ้มๆ
หญิงสาวหัวเราะก่อนจะตอบ
"ก็รสนิยมเธอมันแย่ไปเกือบทุกเรื่องมีดีอยู่แค่สองเรื่องเอง เลย
ไม่ผ่าน" นุชนารถยักคิ้วให้ก่อนจะพูดต่อ
"รสนิยมที่ว่าดีคือเรื่องเลือกเพลงกับเลือกแฟนนี่ละ" คำตอบนี้ทำ
เอาทั้งเขาและพนักงานในร้านหัวเราะเสียงดัง
ทุกวันที่เจตน์มาที่ร้านเขามักจะหยิบซีดีเพลงติดมือมาด้วยเสมอ
เพราะรู้ว่าหญิงสาวชอบเพลงในลักษณะเดียวกัน ในขณะที่นุชนารถ
ก็จะจองที่มุมสุดให้กับเขาในช่วงเย็นแต่ถึงไม่จองโต๊ะนี้ก็มักจะ
ว่างอยู่เสมอเพราะเป็นโต๊ะที่แสงแดดส่องมาถึงในช่วงบ่ายจึงไม่
ค่อยมีลูกค้ามานั่งกาแฟคาปูชิโนหอมๆถูกนำมาวางบนโต๊ะเขา
ชายหนุ่มยกขึ้นจิบนิดหนึ่งก่อนจะมองไปที่กล่องรับรับความคิด
เห็นของร้านที่มีอยู่ทุกโต๊ะ สำหรับโต๊ะที่เขานั่งมีลูกค้าเขียนคำติ
ชมไว้ก่อนแล้ว เจตน์จังถือวิสาสะดึงกระดาษสีฟ้าเล็กๆแผ่นนั้น
ออกมาดู แต่เปล่า ข้อความนั้นกลับไม่ใช่คำติชมแต่เป็น ความใน
ใจไม่กี่ประโยค..
"การที่คนๆหนึ่งฟังเพลงแล้วยิ้มมันหมายถึงอะไร... เค้ากำลังมี
ความสุขกับความหลังที่ยังไม่ลืมหรือเปล่า... แล้วเค้า....จะมีที่ว่าง
ให้เรามั้ย.."
เจตน์อ่านข้อความนั้นแล้วต้องขำ คงมีใครสักคนที่หลงรักใครอีก
คนแต่ไม่กล้าบอก อารมณ์พ่อสื่อทำให้เจตน์หยิบปากกาขึ้นมา
เขียนตอบไปอีกด้านของกระดาษโน๊ตสีฟ้านั้น
"ใครๆฟังเพลงก็ยิ้มได้ทั้งนั้น... ความสุขมันอยู่รอบตัวเรา ...
ไม่ได้หมายความว่ามันจับจองที่ว่างในใจเราจนเต็มนี่
จาก เคยอกหัก"
เจตน์อ่านโน๊ตตัวเองแล้วต้องยิ้ม น่าจะไปเป็นศิราณีตอบปัญหา
หัวใจแฮะเรา ..ก่อนจะจัดการกับคาปูชิโนที่มีฟองเต็มแก้วตรงหน้า......
เย็นวันต่อมาเมื่อเจตน์กลับมาที่ร้านกาแฟและนั่งโต๊ะตัวเดิม เขาพบ
กระดาษโน๊ตสีฟ้ามีข้อความเขียนไว้มันเป็นคนละแผ่นกับเมื่อวาน
"คุณจะแน่ใจได้ยังไงว่าเค้าตัดความหลังออกจากใจไปแล้วจริงๆ...
มิฉะนั้นเค้าอาจทำร้ายคนรักใหม่ได้โดยไม่รู้ตัว..."
แอบรัก"
เจตน์หัวเราะเสียงดังเมื่อเห็นชื่อที่ใครคนนั้นใช้ จนหญิงสาว
หันมามองด้วยสายตาดุๆ ทำนองว่าอย่ารบกวนลูกค้าคนอื่นสิ
เขายิ้มจืดๆให้กับเธอเป็นเชิงขอโทษก่อนจะหยิบปากกาเขียนตอบ
คนที่ใช้ชื่อว่า"แอบรัก"
"ถึงคุณ แอบรัก
ผมเองก็ไม่รู้หรอกว่าแฟนเก่าผม ตัดผมออกจากใจได้หรือยัง เพราะ
ผมยังคงเก็บในส่วนมิตรภาพอันงดงามไว้เพื่อให้มันรักษาบาดแผล
ในใจเราทั้งคู่เมื่อเวลามันผ่านไป... ถ้าจะรักก็อย่ากลัวเจ็บ ...
เป็นกำลังใจให้ครับ
จาก คนเคยอกหัก"
จากวันนั้นเจตน์ก็มีกิจวัตรประจำวันในการเป็นที่ปรึกษาให้กับใครสัก
คนผ่านกระดาษโน๊ตเล็กๆนั้น โดยพวกเขาซ่อนมันไว้เป็นแผ่นที่เจ็ด
จากกระดาษโน๊ตในกล่องทั้งหมด..นี่เป็นรหัสที่รู้กันเพียงสองคนระหว่าง
เขาและใครคนนั้น...รู้สึกเหมือนความสนุกในวัยเด็กกลับมาอีกครั้ง
.................................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
เรายังไม่กล้าที่จะบอกเค้าหรอก ว่าเรารู้สึกดีๆกับเค้ามากแค่ไหนเพราะ
ยังกลัวคำตอบที่จะได้รับ และเค้าอาจยังไม่พร้อมที่จะฟัง
จาก แอบรัก
"คุณ แอบรัก
ทำไมไม่แสดงให้เค้าเห็นล่ะครับว่าคุณชอบเค้าน่ะ เงียบๆอย่างนี้เดี๋ยว
มีคนอื่นมาคว้าไปนะครับ สู้ๆๆๆๆ
จาก คนเคยอกหัก
.................................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
แค่เห็นหน้าเค้า ก็ทำอะไรไม่ถูกแล้ว แค่เค้ามาใกล้ๆหัวใจก็จะวายอยู่แล้ว
ไม่รู้จะพูดอะไรนอกจากยิ้ม....แต่ชอบเพลงที่เค้าเปิดจัง
จาก แอบรัก"
"คุณ แอบรัก
งั้นก็เริ่มต้นที่เพลงสิ บอกเค้าว่าชอบฟัง ชวนเค้าคุย .... พูดถึงเพลงผมรู้จัก
เยอะพอสมควร ถามผมได้เลยครับ ช่วยเต็มที่ อ้อ แล้วลองหาของขวัญ
เล็กๆให้เค้าสักชิ้นสิ ผมเคยให้ตุ๊กตาหมีเล็กๆ
กับแฟนเก่า ซึ้งเลยล่ะ
จาก คนเคยอกหัก"
........................................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
วันนี้ได้คุยกับเค้าแล้ว เริ่มต้นที่เพลงตามที่คุณว่า ดูเค้าสดใส อารมณ์ดี
แต่บางทีก็ดูเหมือนจะเศร้าๆอย่างบอกไม่ถูก ....รู้ว่าเค้ามีความหลัง...
แอบให้จิกซอว์ที่ทำขึ้นมาเองกับเค้าดู เค้าดีใจเหมือนเด็กๆเลย
ชอบเวลาเค้าเขินจัง...หัวใจจะละลาย
จาก แอบรัก"
คุณ แอบรัก
ดีใจที่คุณมีความก้าวหน้าขึ้นครับ ลองหาเรื่องที่ชอบมาคุยกับเค้าสิ
ผมกับแฟนเก่านะเคยคุยกันเป็นชั่วโมงๆเลย ส่วนใหญ่ก็เรื่องรถ
เรื่องโปรดของผมเลย...แฟนเก่าผมนะฟังเพลินจนหลับไปเลยล่ะ
จาก คนเคยอกหัก"
............................................................................................................
"คุณ คนเคยอกหัก
นอนคิดทั้งคืนว่าจะคุยอะไรกับเค้าดี ซื้อหนังสือรถแบบที่คุณว่ามาอ่าน
แต่พอคุยกันจริงๆรู้สึกว่าเค้าไม่ชอบเรื่องรถเท่าไร เลยชวนคุยเรื่อง
หนังสือ คุณเชื่อมั้ย เค้าเป็นแฟนขายหัวเราะตัวยงเลย เราหัวเราะกัน
จนน้ำตาไหลไปหลายรอบ อ้อ วันนี้หอบเครืองปิ้งขนมปังไปซ่อมให้
ดูเค้าจะประทับใจมากเลย
จาก แอบรัก"
"คุณ แอบรัก
ยินดีกับมุขขายหัวเราะและเครื่องปิ้งขนมปังนะครับ อย่างนี้เรียกทุ่ม
สุดตัวจริงๆ ผมว่าคุณมาถูกทางแล้ว พยายามต่อไปนะ
จาก คนเคยอกหัก"
เขียนจบ เจตน์ถึงกับต้องเกาศีรษะ ขายหัวเราะ..กับเครื่องปิ้งขนมปัง ....
มันโรแมนติกตรงไหนวะเนี่ย...ขืนเขาทำแบบนี้กับนุชนารถมีหวังเธอ
ด่ากระเจิงเรื่องไร้รสนิยมแหงๆ แต่จากโน๊ตที่โต้ตอบกันไปมาเดือน
เศษ ดูเหมือนใครคนนั้นจะทำคะแนนได้เยอะจากเรื่องเล็กๆน้อยๆ
ที่เขาไม่เคยนึกถึง ... นั่นเป็นสิ่งที่เขาขาดไปหรือเปล่า...ถ้าหากเขาจะ
ชดเชยให้กับเธอ... นุชนารถ..โดยขอเธอเริ่มต้นใหม่อีกครั้งจะเป็นอย่าง
ไรนะ
........................................................................................
แก้ไขเมื่อ 31 ส.ค. 50 11:50:01
จากคุณ :
กลิ่นกาแฟครับ 
- [
31 ส.ค. 50 11:32:33
]
กระดาษโน้ต มิตรภาพ และความรัก
