๑....... แด่ร่องรอยลักยิ้ม..............................แก้มเธอ
เคยแจ่มชัดมั่นเสมอ.....................................พบหน้า
ครานี้พบ..สิเออ............................................รอยลัก..ใยเลือน
ใด.? ลักหนอ ฤ ล้า........................................ต่อห้วงวิถี ( ชีวัน )
๒........แววตาสีแกร่งกล้า...........................ต่อโลก
พ้นผ่านห้วงทุกข์โศก..................................อ่อนล้า
ยัง..เจืองำเงาโงก..........................................เหงาอยู่ ตาพ่อ
แววสดฝันเจิดจ้า........................................หนุ่มน้อยจางเลือน
๓........ เหมือนภาระหนักล้ำ.......................วิถี
เลี้ยงลูกด้วยยินดี.........................................สุขล้ำ
สร้างฐานแห่งชีวี.........................................พันผูก ลูกยา
ทั้งบิดร ชรา ย้ำ............................................เรี่ยวไร้แรงโรย
๔...... คล้ายดูแกร่งเก่งกล้า..........................เกินใคร
แววพร่านัยน์ตาไหว...................................อยู่บ้าง
แบกภาระมากไป.........................................หรือเปล่า ?
หรือจักแรงเร่งข้าง - .....................................จิต.! นั้นภายใน
๕........ วันเลยเลือนล่วงพ้น.........................เงาฝัน
ก่อร่างสร้างชีวัน...........................................ชีพนี้
ลำพังหลัก - หลายพลัน...............................ชีพพึ่ง พาพ่อ
ขอเรี่ยวแรงอย่าลี้..........................................สถิตย์นั้นเรือนกาย ใจเอย !.
......................................................................................................
แด่เพื่อนผู้ผ่านมาพบพานหลังจาก สิบห้าปี..
http://www.bloggang.com/viewblog.php?id=nakamol&date=02-09-2007&group=11&gblog=9
แก้ไขเมื่อ 02 ก.ย. 50 14:03:19
จากคุณ :
ณ กมล
- [
2 ก.ย. 50 14:00:01
]