“สวัสดีค่ะเด็กๆ คิดถึงคุณครูมั้ย...”
ทุกครั้งที่ครูเจสจะเริ่มชั่วโมงสอนเด็กๆจะต้องเริ่มด้วยประโยคนี้ และคำตอบที่ได้ ทายซิคะว่าเป็นยังไง...เอ่อ อย่าเพิ่งด่วนสรุปว่าเด็กจะตอบด้วยความพร้อมเพรียงในทางที่ดีเหมือนกันหมดว่า
“ค่ะ/ครับ”
จะมีเด็กที่มีความเป็นตัวของตัวเองเอง อยากแกล้งครู หรือแสดงความแตกต่างตามฉบับการเป็นเด็กที่มีความคิดสร้างสรรค์ ตอบเสียงขึงขังพร้อมกับส่ายหน้าท่าทางประกอบยืนยันกันสุดฤทธิ์ว่า
“ไม่...ซ๊ากกกนิดเดียว”
ครูเหรอคะ? แป่ว แหว่ว หน้าแตกไปตามระเบียบ แต่จริงๆแล้วขอยืนยัน และทำทุกขกริยาหรือสุขกริยายันว่า
"การสอนเด็กนี่เป็นอะไรที่สนุกที่สุดแล้ว..."
ยกไหล่ ทำหน้ามั่นใจและทำเสียงเลียนแบบ  ซีอีโอที่โฆษณาบัตรเครดิต...สุดฤทธิ์  
ทุกครั้งในการเรียนการสอน ครูเจสจะเจออะไรขำๆเพราะความซื่อและไร้เดียงสาจากเด็กๆ บางทีถามคำถามอย่างหนึ่ง แต่ได้คำตอบไปคนละทางก็มี เลยมีเรื่องมาเล่าให้ผู้อ่านฟังกันเล่นๆนะคะ  ฟังแล้วขำมารับดับเบิ้ลพอยท์ไปเลยนะคะ แต่ถ้าไม่ขำก็...ก็พยายามคิดให้ขำละกันนะคะ ฮ่าๆ
เรื่องแรกสำหรับวันนี้ ขอมอบให้น้องสตางค์ ตี๋หล่อของเรา...
วันหนึ่งขณะที่ครูสอนเรื่องอวัยวะภายในกับเด็กๆซึ่งมีน้องตังค์ (เขาชอบเรียกชื่อแทนตัวเองว่า น้องตังค์ค่ะ) รวมอยู่ด้วย...
เมื่อสอนเสร็จ ครูกำลังสรุปให้แม่ของเด็กๆฟัง แม่น้องสตางค์อยากรู้ว่าลูกจะรู้หรือเปล่าว่าหัวใจอยู่ตรงไหนจึงถามว่า...
"สตางค์ครับ หัวใจของหนูอยู่ที่ไหนลูก"
สตางค์ยิ้มหวานทำหน้าเจ้าเล่ห์เหล่ไปทางอาม่า...แล้วตอบด้วยใบหน้ายิ้มกริ่มว่า
"หัวใจของน้องตังค์...อยู่ที่...อาม่าคนเดียว"
...เป็นคำตอบที่ทำให้อาม่ายิ้มอย่างภาคภูมิใจ...ชนะเลิศเลยจ๊ะน้องตังค์

ในบทเรียนเดียวกันนั้นเองแต่คนละคลาสเรียน...ครูเล่นเกมใบ้คำกับเด็กเรื่องอวัยวะภายในและกระดูก...ครูพยายามสอนด้วยท่าทีตื่นเต้นสนุกสนานร่าเริงเพื่อที่จะกระตุ้นเด็กๆให้ตื่นตัวและสนุกสนานกับคำถามว่า
“ กระ...อะไรครับอยู่ในร่างกาย....กระอะไร กระอะไรลูก เร้วววเด็กๆ”
ท่ามกลางบรรยากาศที่ลุ้นกันสุดๆนั้นเอง เด็กๆตาโต ขบคิดกันหัวแทบแตก ครูลุ้นมาก...ทันใดนั้นก็มีคำตอบหนึ่งพุ่งดังขึ้นมา กลบทุกสรรพเสียงใดๆในสภาวะรอบตัว....
“อ๋อ...ผมรู้แล้วก็ กะ-สิ-กร....ไงล่ะครู๊ ...”
       
....ครูเหรอคะ...อึ้งค่ะอึ้ง.....แป่วววววว
อีซา....หนูคิดได้ไงคะเนี่ย......

ในขณะที่น้องฮาร์ทที่แก่นเซี้ยวแสนซน
ครูเจสเล่นเกมให้เชื่อมโยงสิ่งของต่างๆกับสีขาว
ครูเจส : กระ...อะไรคะมีสีขาว?
ฮาร์ท : :-)
....เอ่อ....  ฮาร์ทครับ กระดาษก็ได้นะลูก โฮะๆๆ
********************************
ฬิว...ของเราก็ใช่เล่น
น้องฬิว เถียงกับ น้องณัช ว่าการเอาเก้าอี้หลายตัวมาต่อกันแล้วให้กัลลิเวอร์ปีนขึ้นเตียงของยักษ์ได้นั้น
เป็นสิ่งที่อาจทำให้เกิดอันตรายได้ แต่เธอให้ความเห็นว่าคนที่มีความสามารถทำแบบนี้ได้มีเพียงคนเดียวเท่านั้นคือ
....แถ่น แทน แท้นนน.....
ฬิว : เราว่า จา...พนมทำได้แน่
ณัช: ใครอ่ะฬิว....?
ฬิว : ก็คนที่เล่นเรื่อง องก์บากไงล่ะ ที่เล่นกระโดดๆ แบบที่คนอื่นทำไม่ได้น่ะ
เอ่อพี่จาคะ พี่ดังขนาดเด็ก 4 ขวบรู้จักแล้วเรอะคะ เอิ๊กๆ  
***************************

เชื่อมั้ยครูเจสยังเคยถูกเด็กๆดุ
แล้วคนนั้นก็ไม่ใช่ใคร น้องแพรแพรของเรานั่นเอง
แพรแพร : ครูขา...พูดน้อยๆหน่อยได้มั้ยคะ...หนูไม่มีสมาธิ
....แป่วๆๆ
ครูเจส :    ฮึ่มๆ ยุบหนอ พองหนอ  

*********************************
เรื่องของจูเนียร์..
วันหนึ่ง จูเนียร์ถามแม่ว่า
"แม่ครับ จูเนียร์มาจากไหนเหรอ?"
แม่ตอบว่า
" ไม่รู้เหมือนกันสิ...สงสัยจูเนียร์มาจากเมืองจีนมั้ง เพราะตอนนั้น ป่าป๊ากับมาม๊า ไปเมืองจีนพอกลับมา
เราก็มีจูเนียร์แล้ว..."
จูเนียร์ ทำหน้าคิดตามแล้วพูดว่า
"ถ้างั้นตอนนั้น จูเนียร์ ก็ลอยไปลอยมาน่ะสิครับ"
********************************

น้องแพรว...สงสัยมากๆว่า ทำไมแม่ไม่พาหนูไปงานแต่งงานของพ่อกับแม่ อ่ะคะ...  

*******************************

วินนี่...ตอบว่า สิ่งที่อยู่ในร่างกายเราที่แข็งๆคือ....กระรอก
...แป่วววววววว

********************************

ยูจีน...
ครูเจส : โตขึ้นหนูอยากเป็นอะไรคะ?
ยูจีน : ยูจีนอยากเป็นคนดึงนมวัว....
ครูเจส : แถวบ้านครูเรียกว่าคนรีดนมวัวจ๊ะลูก....

********************************
การเป็นครูไม่ใช่ สิ่งที่เป็นกันง่ายๆ สำหรับครูเจส แม้ว่าพยายามมากเท่าไหร่ ก็ดูเหมือนยังไม่
เพียงพอกับการเป็นครูที่ดีที่สุด สำหรับเด็กๆ....
สำหรับครูเจส...การเป็นครูไม่ใช่อาชีพ แต่เป็น...โอกาสที่ทำให้เรารู้ว่า...การเป็นผู้ให้...มีความสุขมากขนาดไหน....ชีวิตสวยงามมากเพียงไร เมื่อได้เป็นที่รักของเจ้าตัวน้อยๆของคุณครู....
สำหรับครูเจส...เด็กๆทุกคนคือของขวัญและเป็นสิ่งมีค่า...และเป็นยิ่งกว่าลูก...ไม่ว่าเวลาจะเปลี่ยนไป ทำให้เด็กน้อยๆของครูเติบโตและออกไปจากอ้อมอกครูคนนี้ แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนคือ ทุกๆคนจะเป็นลูกที่ครูพร้อมจะให้ได้ทุกอย่างเสมอ...
********************************
ครูมักจะขอบคุณผู้ปกครองที่สามารถเลี้ยงดูเด็กๆให้เติบโตได้สวยงามขนาดนี้ สวยงามทั้งภายนอกและภายใน
ความรักทำให้โลกหมุนไปจริงๆ....