ความคิดเห็นที่ 1 (^ ^""")> ลืมดับไปแล้วค่ะ แหะๆ นานจัดอ่ะ(นานพอๆกันเลย อิอิ) มารอผู้รู้ด้วยคนค่ะ จากคุณ : จริง - [ 8 ก.ย. 50 08:19:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เรื่องที่คุณหมอ หยิบยกมาข้างต้น น่าจะเรียกว่า เป็นเรื่องที่สมมุติขึ้น ส่วนเรื่องที่ใช้ตัวละครเป็นบุรุษที่หนึ่งนี่ เพื่อให้ผู้อ่านเชื่อว่าเป็นเรื่องจริงครับ ตัวผมเอง(แบบยี่เก)ชอบเขียนแบบนี้มาก เพราะถ้าผมเขียนว่า สมชายเดินไปตกท่อ ผู้อ่านอาจจะรู้สึกสงสารนิดหน่อย แต่ถ้าเขียนว่า ผมเดินไปตกท่อ ผู้อ่านเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง ก็จะรู้สึกเวทนาว่า โถ...เจียวต้าย  แก่ขนาดนี้แล้วยังเดินตกท่ออีก จะเป็นอย่างไรบ้างก็ไม่รู้ เห็นไหมครับ ความรู้สึกของคนอ่านต่างกันจริง ๆ เพียงแต่ว่าเรื่องของผม มันมีส่วนจริงปนอยู่ด้วย เท่านั้นเองครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 8 ก.ย. 50 13:29:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เอิ๊ก มันผ่านมานานมากแล้วววว แล้วก็ขี้เกียจไปช่วยค้นให้ รอผู้รู้มาตอบดีก่า จากคุณ : scottie - [ 8 ก.ย. 50 15:30:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 นึกว่าสัก ม.ต้น หรือว่า ม.ปลายซะอีกค่ะ ปอ.ลอ. คุณปู่เจียวต้ายค่ะ เพิ่งสังเกตุเห็นว่า คุณปู่เล่นบลอคแก๊งค์ด้วย จากคุณ : oreocream - [ 8 ก.ย. 50 16:54:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นคำที่ใช้เรียกโวหารแบบหนึ่ง  ซึ่งเป็นการสมมุติสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ (พืช, สัตว์, สิ่งของ) ให้สามารถแสดงอารมณ์  ความรู้สึกได้ประหนึ่งมนุษย์ไม่ใช่หรือครับ ?   เช่น ๑. พลังของคลื่นลมที่เปี่ยมไปด้วยความเกรี้ยวกราดฟาดเข้าใส่ชายหาด ทำให้เม็ดทรายคร่ำครวญครืนๆด้วยความเจ็บปวดเหลือประมาณ... ๒. ท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้มยิ้มให้ฉัน  เขาจ้องมองฉันผ่านทางแสงแดดอบอุ่นของดวงอาทิตย์ และโอบกอดฉันไว้ด้วยสัมผัสนุ่มนวลแห่งกระแสลม ...อย่าเชื่อที่ผมว่านะครับ  ผมเป็นประเภทอยากช่วย แต่ความรู้มีจำกัด ^___^; ส่วนคำถามที่ว่า "คำหรู ๆ เรียกการเขียนแบบที่ ผู้เขียนใช้สรรพนามบุรุษที่หนึ่งแทนตัว (ฉันอย่างนั้น ผมอย่างนี้) หรือว่า เหมือนเป็นคนเล่าเรื่อง (คนนอก ไม่เกี่ยวข้องในเรื่อง) ว่ายังไงบ้างคะ" ไม่ทราบคำตอบครับ  รู้จักแต่ มุมมองบุคคลที่๑  และมุมมองบุคคลที่๓ (ความจริงมีมุมมองบุคคลที่๒ ด้วย  แต่ไม่ค่อยนิยมเขียนกันครับ) จากคุณ : pictogram (Pictogram) - [ 9 ก.ย. 50 23:33:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาช่วยตอบค่ะ จากคุณ : หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก - [ 10 ก.ย. 50 20:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 7 .^ ) _ _ _ __ _ _ _ _ _ _ _ _ __  ( ^ อิอิ เรายังผ่านไปไม่นาน อิอิ จำได้ๆ เรื่องการผจญภัยของเจ้าผ้าขี้ริ้ว เอ่อ  สัตวาธิษฐาน  ไม่เคยได้ยินจริงๆค่ะ หรือจะลืมไปแล้วก็ไม่รู้แฮะ รบกวนผู้รู้ช่วยอธิบายด้วยนะคะ คุยกันต่อ  อ่านกระทู้นี้แล้วก็นึกไปถึงเพลงที่เพิ่งฟังจบ ชื่อเพลง Home ของ Michael  Bubel   ที่เปรียบเธอที่รักเป็นเสมือนบ้านของเขา (ถูกเปล่าฟร่ะ เข้าใจว่างั้น) เนื้อเพลงนะคะ.... Another summer day Is come and gone away In Paris and Rome But I wanna go home Mmmmmmmm Maybe surrounded by A million people I Still feel all alone I just wanna go home Oh I miss you, you know And I’ve been keeping all the letters that I wrote to you Each one a line or two “I’m fine baby, how are you?” Well I would send them but I know that it’s just not enough My words were cold and flat And you deserve more than that Another aerorplane Another sunny place I’m lucky I know But I wanna go home Mmmm, I’ve got to go home Let me go home I’m just too far from where you are I wanna come home And I feel just like I’m living someone else’s life It’s like I just stepped outside When everything was going right And I know just why you could not Come along with me But this was not your dream But you always believe in me Another winter day has come And gone away And even Paris and Rome And I wanna go home Let me go home And I’m surrounded by A million people I Still feel alone Oh, let go home Oh, I miss you, you know Let me go home I’ve had my run Baby, I’m done I gotta go home Let me go home It will all right I’ll be home tonight I’m coming back home [From : http://www.lyricsdomain.com/13/michael_buble/home.html] อืมมมมม  เท่าที่อ่าน คห.ที่ 5 รู้สึกว่า เพลงของเราจะไม่เกี่ยวไรเลยกันแฮะ งั้นเอา link ไปฟังเล่นๆละกันนะคะ  ฮ่า http://truemusic2.truelife.com/home/player/player_mv.php?songguid=20050811155504875877 รีบชิ่งออกกระทู้ด้วยความเร็วสูง จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 10 ก.ย. 50 21:16:59 ]

ความคิดเห็นที่ 8 บุคลาธิษฐาน = personification มีความหมายอย่างที่เข้าใจค่ะ คือ การบรรยายหรือสมมติให้สิ่งที่ไม่มีชีวิต สามารถคิด กระทำ และ แสดงออกได้เหมือนสิ่งมีชีวิต ดังนั้น สัตวาธิษฐาน จึงไม่น่าจะมีนะคะ เพราะสัตว์ก็เป็นสิ่งมีชีวิตอยู่แล้ว (อันนี้ไม่แน่ใจอย่างยิ่งเลยนะคะ เพราะตอนที่เรียนมามันไม่มีอ่า) ----------------- "แล้วมีคำหรู ๆ เรียกการเขียนแบบที่ ผู้เขียนใช้สรรพนามบุรุษที่หนึ่งแทนตัว (ฉันอย่างนั้น ผมอย่างนี้) หรือว่า เหมือนเป็นคนเล่าเรื่อง (คนนอก ไม่เกี่ยวข้องในเรื่อง) ว่ายังไงบ้างคะ" การเล่าเรื่อง (Narration) มีหลายแบบพร้อมทั้งข้อดีและข้อด้อยต่างกันออกไปค่ะ คำถามที่เจ้าของกระทู้ถามคือ มุมมอง (Point of View) ที่เล่าเรื่องเสมือนว่าคนเขียนคือผู้เล่า ใช่ป่าวคะ ? เรียกว่า วิธีการเล่าเรื่องโดยใช้บุรุษที่ ๑ เป็นผู้เล่าค่ะ หรือ First Person Point of View (แต่ชื่อหรูๆภาษาไทยนี่ไม่ทราบจริงๆค่ะ เพราะเราเรียนเป็นภาษาอังกฤษมาน่ะจ้ะ) การเล่าแบบวิธีนี้ใช้ได้ดีเมื่อต้องการให้ผู้อ่านเข้าถึงความรู้สึกของตัวละคร ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับพล๊อตค่ะ ถ้าเน้นการดำเนินเรื่องเร็ว พล๊อตย่อยเยอะ ก็ไม่ควรเลือกเล่าด้วยวิธีนี้ค่ะ เนื้อหาจะยาวเกินไปและมุมมองที่ตัวละครมองจะเชื่อถือไม่ได้ทั้งหมด (เพราะมองคนเดียว เล่าคนเดียว) มุมมองอีก ๒ วิธีที่เหลือคือ Third Person Point of view (เล่าด้วยบุคคลที่ ๓) ซึ่งก็แบ่งเป็นแบบ Limited และ Omniscient Point of View ซึ่งก็คือ การเล่าผ่านมุมมองของบุรุษที่ ๓ ทั้งจำกัดมุมมอง และไม่จำกัดมุมมอง (มุมมองแบบพระเจ้า) ข้อเสียคือ คนอ่านจะไม่ค่อยรู้สึกร่วมกับชะตากรรมของตัวละครเท่าไหร่ (แต่ถ้าบรรยายเก่งๆ ก็สามารถทำให้รู้สึกร่วมได้ค่ะ) ส่วนมุมมองแบบบุรุษที่ 2 ที่เหมือนนักเขียนคุยกับคนอ่านโดยตรง .. วิธีนี้ไม่ค่อยนิยมนะคะ เขียนให้น่าอ่านได้ยาก (แต่ก็ทำได้ ถ้าจะเขียนซะอย่าง ฮ่าๆ) ร่ายมาเสียยาว ไม่รู้ว่าช่วยเหลือเจ้าของกระทู้ได้แค่ไหน แต่หวังว่าจะเป็นประโยชน์บ้างนะคะ ** ผิดพลาดอย่างไร ต้องขออภัยด้วยค่ะ ** จากคุณ : เทียนหอม - [ 12 ก.ย. 50 11:12:03 A:58.9.140.240 X: TicketID:152804 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ผมว่าคำตอบของคุณเทียนหอม น่าจะตรงและชัดเจนดีครับ  (เรียนมานาน แล้วเหมือนกัน แหะๆๆ คุ้นๆ ว่าแบบนี้นะ) จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 14 ก.ย. 50 12:50:36 ]