แนะนำตัวก่อนเลยนะค่ะ

สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ พรรษา ชื่อเล่น ตาล ค่ะ อายุ 27 ปี
ส่วนสูง 163 ซม. น้ำหนัก 46 กก.ห่นดี๊ดี (คิดเอง)
ผิวขาว หน้าตาน่ารัก (ในสายตาตัวเอง)
งานอดิเรก คือ ดูหนังเกาหลี อ่านหนังสือ แล้วก็นอนค่ะ
พระเอกเกาหลีในดวงใจ ลีดองวุค
ความฝัน มีแฟนหล่อเหมือน ลีดองวุค อิอิ

ฉันมีเรื่องราวความรักของตัวเอง..มาเล่าให้ฟังค่ะ
มาติดตามกันเลยค๊า

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..แฮ่ ๆ ล้อเล่นค่ะ
เอาใหม่นะค่ะ...เอาใหม่

เหตุเกิดเนื่องมาจาก ฉันเปลี่ยนงานใหม่ค่ะ
งานเก่าบังเอิญเงินเดือนมันน้อยกว่างานใหม่นี่ค่ะ
เห็นแก่เงินหน่อยจ้า...แฮ่ ๆ

งานเก่าทำอะไรนั้น อย่าไปใส่ใจเลยนะค่ะ
งานใหม่เป็น sale-co...ค่ะ ต้องทำอะไรบ้างก็ไม่รู้
ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยมีประสบการณ์ด้านนี้มาก่อน
สงสัยดวงจะแรง เลยได้ ขอเข้าข้างตัวเองหน่อย

พี่ที่สัมภาษณ์บอกว่า น้องต้องทำงานกับ sale engineer
ประสานงานระหว่าง sale กับลูกค้า งานหนักหน่อยแต่
น้องจะได้คอมมิสชั่นเพิ่มจากเงินเดือนด้วย แต่อาจได้เปอร์เซนต์
ไม่เยอะเท่ากับ sale นะ

แหมใครว่าไม่เยอะหละค่ะ แค่เงินเดือนก็เยอะแล้วยังได้
ค่าคอมอีก หวานหมู คิดเองอีกแล้ว
แต่งานที่ว่าหนักจะหนักแค่ไหนหว่า

อุ้ย! ๆๆๆ หลงทางค่ะ จะเล่าเรื่องความรัก
ดั้นมาเล่าเรื่องงาน ไม่เอา ไม่พูด ๆ

วกมาหาเรื่องความรักอันหวานแหวว หรือเปล่า ของอิชั้นต่อดีกว่าค่ะ

คนที่ฉันแอบชอบ ใช้แอบก่อนแล้วกันนะค่ะ
เพราะแอบอยู่นานเหมือนกัน

คนที่ฉันแอบชอบก็คือ

น้องก้องค่ะ อายุ 25 ปี
เป็น sale engineer และเป็นพี่เลี้ยง
train งานฉันด้วยค่ะ เพราะฉันต้องทำงาน
คู่กะน้องเค้าค่ะ
ส่วนสูงน่าจะราว ๆ 180 ซม.
น้ำหนักน่าจะราว ๆ 68 กก.
ผิวขาว หน้าตาดี และที่สำคัญสถานะภาพ โสด
ว้าว เพอร์เฟ็คไหมหละค่ะ
แน่นอนเลยค่ะ ฉันรู้สึกว่าเค้านี่หละค่ะ เนื้อคู่ฉัน...แน่นอน...55555555

ช่วงแรกของการทำงาน..สารภาพว่า
ไม่รู้เรื่องเลยจริง ๆ เพราะมัวแต่มองหน้าน้องก้อง
อยากทำงาน 7 วันต่อสัปดาห์ ไม่อยากให้มีวันหยุด
แม้สักวันเดียว

อันสมาธิในการทำงานของอิชั้น
จากที่กระเจิดกระเจิงไปคนละทาง
เพราะต้องทำงานใกล้ชิดน้องก้อง
ทุกวัน ก็ต้องรีบรวบรวมให้มาเป็นกลุ้มก้อน
เมื่อโดนคุณชายน้องก้องดุเอา

" นี่เธอตั้งใจทำงานหน่อยสิ เดี๋ยวไม่ผ่านโปรนะ
มัวแต่เหม่อ อยู่ได้ "

" ค่ะน้องก้อง พี่ตาลขอโทษด้วยค่ะ
เดี๋ยวเอาใหม่กันนะค่ะ ต่อไปนี้
พี่ตาลจะตั้งใจทำเกินร้อยเลย"

" อย่าเรียกน้องได้ไหม โตแล้ว
และไม่ต้องเรียกตัวเองว่าพี่ด้วย
เข้าใจไหม "

เอ้าไหงเป็นงั้นเล่า ไม่ให้เรียกก็ไม่เรียกว่ะ

ในที่สุดความตั้งใจของฉันก็สัมฤทธิ์ผล
ฉันผ่านโปรจนได้

และน้องก้องกับพี่ฟ้า พี่ที่สนิทที่สุด
ในออฟฟิต ก็จัดงานเลี้ยงเล็ก ๆ ให้ฉันค่ะ

พี่ฟ้ากำความลับของฉันได้เป็นอย่างดี
พี่ฟ้ารู้ตลอดว่าฉันแอบชอบน้องก้อง
แต่ก็ไม่ได้แพร่งพรายไป เอจริงหรือเปล่าหว่า

ผลพลอยได้จากการที่ต้องนั่งทำงาน
ใกล้น้องก้องฉันจึงมักได้กินขนมอร่อย ๆ บ่อย ๆ
เนื่องจากสาว ๆ ที่แอบปลื้มน้องก้อง
เอามาให้น้องก้อง และน้องเค้าเอามาให้ฉันต่อแล้วก็บอกว่า
...เราไม่ชอบกินขนม...

ฉันก็อยากเอาขนมไปให้น้องเค้าบ้างนะ
แต่ก็กลัวเค้ารู้นี่นาว่าฉันแอบชอบ

ได้แต่แอบมอง ๆ ๆ ๆ ๆ
จนความรักคับอกจะแตกอยู่แล้ว

ผ่านไปจนหลายเดือน
ความรักมันคับที่คอ
อยากจะหลุดออกมาจากปากเต็มที
แต่ก็ยังมิกล้าอยู่ดีนั่นแหละ

พี่ฟ้าพี่สาวแสนดี ก็เลยคิดหาทางช่วย

วันดี วันเหมาะ วันเกิดคุณน้องก้องนั่นเอง
ด้วยความที่เจ้าตัวมิชอบจัดงานวันเกิด

แต่ถูกพี่ฟ้าคะยั้นคะยอ
ชวนไปฉลองวันเกิดที่คาราโอเกะเล็ก ๆ แห่งนึง

โดยมีสมาชิกทั้งหมด 3 คนเช่นเดิม ฮ่า ๆ ๆ ๆ
หนึ่งในนั้นก็คือข้าพเจ้านั่นแล

แผนการง่าย ๆ ของสาวสวย (เหลือน้อย) สองคน
ก็ถูกจัดวางขึ้น ไม่มีอะรมากหรอกค๊า
ก็แค่จะบอกรักผ่านเสียงเพลงเท่านั้นเอง

เนื่องจากคาราโอเกะเป็นของชอบอยู่แล้ว
ฉันและพี่ฟ้าเลยมันกันใหญ่
โดยที่นายยอดชายคุณก้องไม่ร้องสักแอะ

คุณก้องไม่เอาสักเพลง เหรอค่ะ...ฉันถาม
ไม่หละตามสบายครับ

จากนั้นนายยอดชายคุณก้อง ก็ครึ่งนั่งครึ่งนอน
จนหลับไปตอนไหนไม่รู้เลย

ถูกปลุกขึ้นมาเป่าเค้ก แล้วทำท่าจะหลับต่อ
แต่ถูกพี่ฟ้ารั้งไว้ก่อน

เดี๋ยว ๆ ก้อง อะของขวัญนี่ของพี่นะ
ส่วนตาล ของขวัญของเธอคืออะไรจ๊ะ

ฉันยิ้มเอียงอาย เขิ้นเขินค่ะ

นายก้องคงขัดหูขัดตาเต็มทน
ทำคิ้วผูก ตาปรือเหมือนง่วงนอนซะเต็มประดา
แล้วก็ถามฉันว่า

..เป็นอะไร ไหนของขวัญ ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไรนะ..
แล้วก็ทำท่าจะนอนต่ออีกหละ

..เดี๋ยว ๆ มีสิ..ฉันรีบบอกไป
..เรามีเพลงจะมอบให้ ฟังให้จบนะ แล้วค่อยนอนต่อ...

นายก้องพยักหน้าหงึก ๆ
อยากรู้ไหมค่ะ ฉันร้องเพลงอะไร
เพลงที่ฉันร้องก็คือ

"..เมื่อรักทักทาย.." เป็นเพลงประกอบละครแหวนดอกไม้ ร้องโดยโบว์ สุนิตา

แหมไม่รู้ฉันเข้าข้างตัวเองหรือเปล่าค่ะ
รู้สึกว่าเสียงตัวเองเพราะมาก ๆ จริง ๆ นะ

และเมื่อฉันร้องจบหันกลับไปมอง
แป่วคุณ ๆ ขานายก้องหลับไปตอนไหนไม่รู้
ส่วนพี่ฟ้าเอาแต่หัวเราะอย่างเดียว

..ตาลเสียงแกเหมือนเป็ดเลยว่ะ ก้องมันทน
ฟังไม่ได้รีบหลับเลย ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ ไม่เป็นไรนะน้องนะ
โอกาสหน้ายังมี...

เฮ้อ ไม่เอาแล้วโอกาสหน้า ไม่มีอีกซะหละ ฮึ
สุดท้ายคืนแห่งการสารภาพรักของฉันก็ล้มไม่เป็นท่า

หลังจากวันนั้นก้องพูดกับฉันน้อยลง
จากเดิมเป็นคนที่พูดน้อยอยู่แล้ว
ก็ยิ่งน้อยไปอีกถามคำตอบคำ

ขยันออกไปหาลูกค้าซะเหลือเกิน
บางวันก็ไม่เข้าออฟฟิต
เฮ้อตอนนั้นคิดอย่างเดียวค่ะ

รู้งี้ไม่ร้องเพลงให้ซะก็ดี
เค้าคงรู้แล้วหละค่ะว่าฉันคิดยังไงกะเค้า
ก็เลยพยายามจะปลีกตัวออกห่าง...เฮ้อเศร้าไหมหล่ะค่ะ

และแล้ววันหยุดของวันนึงพี่ฟ้าก็กริ๊งกร๊างมาหาฉัน
..น้องตาลจ๋าพี่มีเรื่องคับอก จะให้ช่วยออกมาพบพี่หน่อย
ได้ไหมจ๊ะ........
ได้อยู่แล้วซิค่ะ

เมื่อไปถึงที่นัดหมายไม่เห็นพี่ฟ้าแม้แต่เงา
เห็นแต่ชายหนุ่มผู้แม้แต่เบื้องหลังฉันก็จำได้ดี
กำลังนั่งหย่อนขาแช่น้ำสบายใจอยู่

ฉันลังเลอยู่นานไม่กล้าเดินเข้าไปหา
ก็แหมพักนี้เราแทบจะไม่ได้คุยกันเลย
ไม่รู้ว่าจะหาเรื่องอะไรมาคุยดี
ทั้ง ๆ ที่มีเรื่องมากมาย จริง ๆ นะ

ฉันคงยืนอยู่นาน จนกระทั่งคุณชายนายก้อง
หันกลับมามอง แล้วก็มองไปรอบ ๆ

...อ้าว ไหนพี่ฟ้าหละ ...
ฉันได้แต่ส่ายหน้า

แล้วคุณชายนายก้องก็หันกลับไปมองทิศทางเดิม
เหมือนฉันไม่มีตัวตนยังงั้นแหละ ฮูย หมั้นไส้นัก

ฉันจึงเดินเข้าไปนั่งด้วย พลันโทรศัพท์ของนายก้อง
ก็ดังขึ้นพูดเสร็จกัหันมาบอกฉันค่ะ
...พี่ฟ้าติดธุระมาไม่ได้ เธอมาทำอะไรแถวนี้...

ฉันยังไม่ได้ตอบเลยหละค่ะ พี่ฟ้าสุดสวยก็โทรหา

...นี่ตาล พี่จัดการให้เธอได้แค่แหละนะ ต่อไปก็ดำเนินการเองหละกัน...
พูดแค่นั้นก็วางสายไปเลยค่ะ

อ้าวไม่เตรียมกันเล้ย พี่ฟ้านะพี่ฟ้า

ความเงียบเริ่มคืบคลาน
ต่างคนต่างก็ไม่พูดอะไร
อึดอัดมาก ๆ ค่ะ
ในที่สุดผู้ทำลายความเงียบก็คือ
ยอดชายนายก้องนั่นเอง

...วันนี้บรรยากาศดีเนอะ ถ้ามีเพลงเพราะ ๆ คลอเบา ๆ
คงดีไม่ใช่เล่น ร้องเพลงให้ฟังหน่อยสิ ...

...ไม่หละเราร้องไม่เพราะ...

...ร้องมาเถอะ เอาเพลงที่ร้องที่คาราโอเกะวันเกิดเราก็ได้...

...ร้องเป็นร้อยใครจะจำได้...

...เพลงเดียว...เพลงที่เธอร้องให้เราหนะ

ฉันหันไปมองยอดชายนายก้องก็เห็นเค้า
ล้มตัวลงนอนกับพื้นหญ้าหลับตาพริ้ม
สบายใจเฉิบ ส่วนฉันสิ อกจะระเบิด

ฉันทอดอารมณ์ไปตามบรรยากาศรอบตัว
แล้วก็ร้องเพลงเมื่อรักทักทาย แหมฉันรู้สึกว่า
วันนี้เสียงฉันแย่จัง ไม่ใสเลย

พอร้องจบหันไปนายก้องก็ยังหลับตาพริ้มอยู่
คนอะไรก็ไม่รู้ตอนหลับยังดูดีเลย

โอ้ความรักทำให้ฉันตาบอดซะแล้ว

...เพราะดีนะตาล อย่าร้องเพลงรักให้ผู้ชายคนไหนอีกนะ
ร้องให้เราคนเดียว...

โอ้ความรักนอกจากจะทำให้ฉันตาบอดแล้วยังทำให้ฉันหูเพี้ยนอีกด้วย

...ตาลได้ยินที่เราพูดไหม เฮ้อ รู้ไหมเราหนะเขินตาลจะแย่ไม่กล้ามองหน้า
หลายวัน ก็อยู่ ๆ คนที่แอบชอบดันมาร้องเพลงบอกรักแบบนี้...

...ต้องอยู่ห่าง ๆ สักพักเพื่อทำใจให้มั่นคงซะหน่อย เดี๋ยวทำงานไม่รู้เรื่อง...

พูดจบก็ยื่นมือมาที่ฉัน แต่ฉันก็ไม่เข้าใจความหมายนั้น
...ขอมือหน่อยสิ...
อ๋อ ฉันจึงค่อย ๆ ยื่นมือส่งไปให้
เค้าเอามือฉันไปแนบกับอก น่าจะตรงหัวใจพอดีเป๊ะ

....เป็นแฟนกันนะ....

อึ้งค่ะ อึ้ง ๆ มาก ๆ ได้แต่อ้าปากค้าง
สงสัยคงฝันไปก็เลยลองกัดแขนตัวเองแรง ๆ
โอยเจ็บค่ะแปลว่าไม่ได้ฝัน

ขอบคุณพี่ฟ้าจริง ๆ ค่ะ
แหมถึงตอนนี้ก็ยังอึ้งไม่หายอยู่เลยค่ะ

.....ขอให้ทุกคนมีความสุขกับความรักนะค่ะ....