ความคิดเห็นที่ 1 มองเห็นภาพสาวใสนัยน์ตาสวย แต่ร่ำรวยความเศร้าเคล้าสายฝน เอียงแก้มแนบกระจกฝนตกดล ยินเสียงบ่นในใจว่าเหงาจัง          แต่ทุกวัน เปิดสื่อ ที่ฮือล้อม โลกก็ไหล่บ่ากรอมเกินหยุดนั่ง อินเตอร์เน็ต.ทีวี.มีข่าวดัง เปิดดูแล้ว ระวัง จะติดมัน          เพราะความเหงานำเราไปแหล่งก่อน ความจำย้อนไปอดีตกรีดความฝัน หากเราคิดทบทวนปัจจุบัน ว่าร่างนี้ นามนั้น..ทำอะไร ?         เบิกสติคืนมา ปัญญาเกิด ฝันอาจหยุดเตลิดเกินขานไข ขออนุญาตนำคำน้ำใจ รินบ่าให้..ทิวลิป..เนวีบลู... สวัสดีตอนดึกนิดหน่อยค่ะ ทิวลิป ขอให้มีความสุขนะคะ นอกจากจะเปิดคอมพ์ ยี่สิบสี่ชั่วโมง ไว้ ตามข่าวรอบโลก ยัง เปิดทีวี เปลี่ยนช่องตามข่าวและ ตามหนัง เพื่อบริการความสุขให้ตัวเองไว้เสมอ จึงไม่ค่อยมีเวลาคิดถึงความหน้า ความหลังเลยนะคะ          จนต้องถาม ว่า   " คุณ คะ จะรับประทานอาหารแบบปิดทีวีมั่งได้ไหม ?" อีกภาพของ " บ้านข่าวสารยี่สิบสี่ชั่วโมง"     ตีหนึ่ง จะมี ข่าว ช่อง สาม ตีสี่ ก็มี ข่าวเช้าวันใหม่ ไล่จนเช้า (ป.ล. เวลาเขียนกลอนนั้น หูยังไม่ดับสักเท่าไหร่ ยังได้ยินทุกถ้อย จากทีวี ค่ะ...) จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 9 ก.ย. 50 23:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ละอองฝนโปรยมาริมหน้าต่าง เหมือนหมอกควันเลือนลางขวางกั้นไว้ ไม้ชูช่อล้อฟ้ากว้างกางร่มใบ มืดหม่นไปด้วยไอฝนหล่นปิดบัง คนเคยมองท้องนภาผ่านหน้าต่าง จึงเคว้งคว้างดั่งโลกกว้างถูกกักขัง แนบแก้มนิ่มริมกระจกตกภวังค์ น้ำตาหลั่งรินไหลไปเป็นทาง สายฝนโปรยโรยละอองมองเหมือนฝ้า รวมเป็นหยดไหลลงมานอกหน้าต่าง หยดน้ำตาจากด้านในยังไหลพลาง สองเส้นทางถูกขวางไว้ไม่อาจเจอ จะฝนพรำหรือน้ำตาที่พร่าไหล หยดน้ำใ้สรินไหลได้เสมอ ฝนหลั่งมาทิ้งฝั่งฟ้าสิ้นพบเจอ น้ำตาเธอทิ้งสิ่งใดไปบ้างไหม อันความเหงาคงเศร้าซึมทึมอย่างฟ้า เพียงผ่านพ้นฝนซาฟ้าก็ใส เมื่อน้ำตาที่ไหลมาซาสร่างไป จะมีใจใสสว่างบ้างคงดี จะเปิดโลกมองฟ้าผ่านหน้าต่าง เพียงเปิดใจสู่โลกกว้างไปทุกที่ ลองลืมตามองกายาบ้างคนดี จะยังมีชีวิตอยู่สู้เพื่อใคร สวัสดีทิวลิปฯ เห็นกระทู้ตั้งแต่ตอนค่ำ ไม่เข้ามาเขียนด้วยก็ดูกระไรอยู่ เหงาครบโหลพอดีเลยนะครับ จากคุณ : สนิทใจ - [ 10 ก.ย. 50 00:19:28 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีค่ะคุณทิวลิปฯ ยินเสียงฝนนอกหน้าต่างอ้างว้างนัก คนเคยรักอยู่ห่างไกลไม่พบหน้า คนเคยใกล้กลับกลายไกลเกินคืนมา มิอาจคว้า..จึงเคว้งคว้างบนทางใจ มิอาจเยือนเหมือนแต่ก่อนย้อนทางเก่า มีร่องรอยแห่งความเหงาคราพบหน้า สัมพันธ์เพื่อนเหมือนชัดเจนกว่าทุกครา จำต้องน้อมยอมรับมาในความจริง ต่างคนมีที่ทางเดินในโลกกว้าง มองแตกต่างแปลกแยกไปในทุกสิ่ง เดินสวนกันในทางรักยากประวิง จึงต้องนิ่งปรับใจใหม่..ใช่..เรา.เพื่อนกัน.! ปรับเปลี่ยนสัมพันธ์ใจมาเป็นเพื่อนครบโหลขวบปีเหมือนกันค่ะ... * ภาพประกอบจากในบล้อกเพื่อนๆค่ะ..* จากคุณ : ณ กมล - [ 10 ก.ย. 50 01:58:00 ]

ความคิดเห็นที่ 4  พี่ทิกิ สวัสดีค่ะ พี่ทิกิสบายดีนะคะ พี่ยังนอนดึกเหมือนเคยเลยนะ ระวังรักษาสุขภาพด้วยนะคะ เพียงอารมณ์แห่งเหงาที่เข้าครอบ บางคนชอบบ้างชิงชังบ้างอดสู อยากผลักไสไม่เคยไกลไล่พันตู ยามอยู่เดี่ยวเหมือนนกรู้รีบกรูมา เพราะหัวใจยังอยากอยู่มีคู่ชิด แม้นรู้ดีชั่วชีวิตที่คิดหา ท้ายที่สุดก็ตายเดี่ยวเปลี่ยวเอกา ไม่มีใครเคียงกายายามลาโลง ................................................................................................. รู้ก็ทั้งรู้นะคะ แต่ก็อดเหงาไม่ได้สักที สงสัยจะเป็นยาเสพติดพันธุ์ใหม่แน่ ๆ เลย จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 10 ก.ย. 50 08:42:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5  พี่สนิทใจ อาศัยฝนบังหน้าแอบสร้างอารมณ์เหงาเอามาเขียนกลอน ได้บรรยากาศดีจริง ๆ มองเหม่อฟ้ายามฝนพรำช้ำใจหมอง ช่างมืดมิดมิอาจมองท้องฟ้าใส พายุแรงไม้แกร่งยังแกว่งไกว เหมือนลมพัดกระหน่ำใจไม่ต่างกัน เห็นฟ้าหมองร่ำร้องเป็นหยาดฝน คล้ายดั่งคนหม่นใจไร้ความฝัน หยาดน้ำใสไหลอาบเกินห้ามทัน ต่างถูกกลั่นจากความเหงาที่เข้าครอง ยิ่งคิดไปยิ่งเศร้าเฝ้าโหยหา แนบใบหน้ากับกระจกอกใจหมอง ม่านน้ำตากั้นไว้ไม่อาจมอง มิอาจจ้องผ่านหยาดฝนปนน้ำตา ฟ้าเจ้าเอยเจ้าเคยช้ำมากี่ครั้ง จึงไหลหลั่งเป็นฝนจนหนักหนา ฟ้าหลังฝนเคยใสไม่สร่างซา จะเป็นจริงหรือแสร้งว่าข้าสุขใจ เฝ้ารอจนฟ้าใสยามไร้ฝน ฟ้าคงหม่นจนชินเลิกรินไหล แต่น้ำตายังหยาดหยดแทบหมดใจ มิเห็นใสเช่นฟ้าสั่งหลังฝนโปรย อยากอดทนเข้มแข็งแข่งกับฟ้า อยู่เพื่อหาคำตอบใจไม่ไห้โหย อยากแข็งแกร่งเช่นฟ้ามิลาโรย จะอยู่โดยไม่ขมขื่น..คืนฝนพรำ ................................................................................................. ทิวลิปตั้งใจว่าจะเหงาให้ครบสักร้อยเหงาแล้วก็จะเลิกเหงาแล้วล่ะ พี่สนิทใจสบายดีนะคะ หายหน้าหายตาไปนานเชียว จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 10 ก.ย. 50 10:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 6  คุณ ณ กมล สงสัยต้องฉลองครบโหลเนอะ ลิขิตรักขีดไว้ในแต่แรก จะรวมแยกแตกต่างอย่างใจฝัน จะเป็นแฟนเป็นเพื่อนเคลื่อนสัมพันธ์ จะผูกพันหรือไกลห่างต่างเป็นไป ในคืนค่ำเธอย้ำคำแน่นหนัก ไม่อาจรักเป็นอื่นจำคืนให้ ฝนพร่างพรำน้ำตารินแทบสิ้นใจ หมดสิ้นแล้วรักที่ใฝ่ไร้คนปอง จำยอมรับในผลอดทนไว้ จากนี้ไปแค่เพื่อนเตือนสมอง อย่าคิดไกลเกินกว่าจะคว้าจอง อย่าให้ต้องเสียเพื่อนเลือนสัมพันธ์ คืนฝนพรำยังจำไม่เลือนหาย ครบปีนี้ที่กลับกลายคล้ายความฝัน หยาดน้ำตา หยาดฝนไหลปนกัน ทุกคืนวันยังร้องไห้ในฝนโปรย ................................................................................................. คงต้องร้องเพลงนี้ให้เค้าฟังนะคะ เพื่อนมีเยอะแล้ว..เพื่อนมีแยะแล้ว...เฮ้อ/ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 10 ก.ย. 50 10:46:22 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^^ จากคุณ : noo Li (ละมุนใจ) - [ 10 ก.ย. 50 15:58:45 ]

ความคิดเห็นที่ 8 กลอนพาไปค่ะ..คุณทิวลิปฯ...กลอนพาไป... พอดีไปแอบยืนส่งฝนแบบคุณสนิทใจบ้างอ่ะ..ผลก็เลย... จากคุณ : ณ กมล - [ 10 ก.ย. 50 17:21:24 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เฮ้อ. . . จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 10 ก.ย. 50 18:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10  นู๋ลิ องค์หายเหรอน้องสาว มาทำตาหยีอย่างเดียว กินแรงพี่แบบนี้ เดี๋ยวปรับให้เลี้ยงข้าวซะเลยนี่ ************************************************  คุณ ณ กมล โรคกลอนพาไปแบบนี้ ทิวลิปเป็นบ่อยค่ะ เสียอย่างเดียว ไม่ยักกะมีใครเชื่อ ************************************************  พี่พจ ถอนหายใจเป็นคนแก่ไปได้ อุ๊บส์.... ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 10 ก.ย. 50 22:17:02 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณทิวลิปฯ โรคกลอนพาไปเนี่ย ทำให้เหงามา 12 กระทู้แล้วนะครับ ถ้าต้องให้กลอนพาไปบ่อยๆ เพราะไม่มีคนพาไป ผมอาสาพาไปเองก็ได้นะครับ จากคุณ : สนิทใจ - [ 10 ก.ย. 50 23:18:44 ]

ความคิดเห็นที่ 12  พี่สนิทใจ ถ้าจะพาทิวลิปไปจริง ๆ เห็นทีจะมีคนขอตามไปหลายคน โดยเฉพาะเจ้าตัวที่บอกว่าเป็นหลานป๋า เห็นว่ายังมีหนี้มีสินติดค้างกันอยู่ไม่ใช่เหรอคะ เอ๊ะ...หรือว่าจำผิด... จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 11 ก.ย. 50 00:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 13 หนูไม่เกี่ยวนะ จากคุณ : ไม่รู้ ไม่ชี้ (ละมุนใจ) - [ 11 ก.ย. 50 12:25:42 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ถ้าอกหักแล้วเข้ามาอ่านกระทู้นี้ อาจน้ำตาร่วง T T จากคุณ : KTHc - [ 11 ก.ย. 50 22:06:08 ]

ความคิดเห็นที่ 15 แงๆๆๆ...น้ำตาร่วงแล้วค่ะรับผิดชอบด้วยอะค่ะ..หนูแวะมาอ่านค่ะ..ช่วงนี้กำลังสนุกกับห้องกล้องอยู่อะค่ะเลยไม่ค่อยได่เข้ามา พอเข้ามาก็เสียน้ำตาให้กับกระทู้นี้จนได้..แงๆๆๆๆ.. จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 12 ก.ย. 50 10:21:39 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านของพี่ทิวลิป แล้วก็เศร้าอ่ะค่ะ โดนยังไงก็ไม่รู้....น้ำตาซึมเลย.... แต่พออ่านของพี่ทิกิต่อแล้วก็หายเศร้าค่ะ หึหึ เป็นกำลังใจให้คนเหงาทุกคนค่ะ จากคุณ : รวยระรินกลิ่นชา - [ 12 ก.ย. 50 10:51:45 ]

ความคิดเห็นที่ 17 สวัสดีครับ มาช้ายังดีกว่าไม่มาน้าาาาาาาา ไม่ได้เข้ามาถนนหลายวันละ คุณทิวลิปยังฝีมือเฉียบคมเหมือนเดิม เดี๋ยวต่อมั่ง นั่งเหม่อ มองไป ริมหน้าต่าง ช่างว่าง มิเหมือน วันเก่าก่อน ก่อนนี้ มีอดีต ทุกทุกตอน นึกย้อน สุขล้น ในใจจริง วันนี้ ว่างเปล่า ไร้เงาเธอ ใจเผลอ คิดไป ทุกทุกสิ่ง ปัจจุบัน มิเห็น เจ็บใจยิ่ง อนาคต ดำดิ่ง ยิ่งมืดมน ความเหงา รุมเร้า ในใจจิต ครุ่นคิด ใฝ่ฝัน ใจขวายขวน เหมือนคน เป็นบ้า คิดเวียนวน คิดจน ตัวเรา ก็หายไป อยากเลิก จิตยุ่ง ฟุ้งซ่าน มันผลาญ ร้อนเร่า เข้าใจไหม ทนทุกข์ กับอดีต ในหัวใจ เหงาเอ๋ย เจ้าเป็นไร ทำร้ายกัน จากคุณ : ย.ยิ้มแย้ม - [ 12 ก.ย. 50 15:32:41 ]

ความคิดเห็นที่ 18  นู๋ลิ ไอ้ตัวไม่รู้ ไม่ชี้นี่แหละตัวดีนัก ตกลงว่าถ้าป๋าพาไปเลี้ยงจริง ๆ จะไม่ไปด้วยใช่ไม๊จ๊ะ จะได้ตัดไปหนึ่ง แล้วอย่ามาเสียใจทีหลังนะ ************************************************  คุณ KTHc น้ำตาร่วงไม่เป็นไรค่ะ ทิวลิปมีผ้าเช็ดหน้าแจกนะ อยากจะร้องก็เต็มที่เลยค่ะ ************************************************ คุณดั่งก้อนกรวด งั้น ทิวลิปจะรับผิดชอบไปคอยปลอบใจนะ ไปอยู่ห้องกล้องแล้วก็อย่าลืมห้องกวีนะคะ คนแถวนี้ยิ่งเหงาเก่งกันอยู่ด้วย มาอยู่กันเยอะ ๆ ให้ครึกครื้นหน่อยนะ ************************************************ น้องรวยระรินกลิ่นชา หนุ่ม ๆ เค้าชอบบอกว่าสาว ๆ ห้องกวีอ่อนไหวแล้วก็ช่างเหงา เห็นทีจะจริงอย่างเค้าว่านะคะ เป็นกำลังใจให้ทุกคนเช่นกันค่ะ ************************************************ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 13 ก.ย. 50 08:48:51 ]

ความคิดเห็นที่ 19  คุณยิ้มแย้ม อืม..อารมณ์เหงาไปไกลถึงที่โน่นเลยนะ ไม่ได้เจตนาจะซ้ำเติมอารมณ์เหงาของคุณเลยนะ ยังไงก็รีบกลับเมืองไทยสิคะจะได้หายเหงาสักทีเนอะ ความเหงา ความเหงา ความเหงา ช่างรุมเร้าจนใจไหวและหวั่น เข้ามาเยือนเหมือนเพื่อนใจในทุกวัน ไม่ได้เชิญยังด้นดั้นรั้นเหลือใจ จะขับไล่เท่าไรไม่รู้สึก ไม่เคยนึก ไม่เคยคิด ยังชิดใกล้ เจ้าเข้ามาคว้ามีดกรีดหัวใจ กลายเป็นแผลลุกลามใหญ่ใกล้เต็มที อีกไม่นานใจนี้ที่เคยแกร่ง คงหมดแรงจะยืนฝืนสุขศรี ใจเจียนขาดแหว่งวิ่นไร้ชิ้นดี เหลือเพียงซากแห่งใจนี้ที่รวยริน โอ้ความเหงาเจ้าจะร้ายไปถึงไหน จนกว่าใจจะไม่เหลือเป็นเนื้อชิ้น? จนกว่ากายจะวายปลงลงกับดิน? หรือจนสิ้นทั้งเลือดเนื้อเถือวิญญา ................................................................................................ เจ้าความเหงานี่ร้ายจริง ๆ เลยเนอะ แต่คนก็ชอบเหงากันจัง ยังไงคุณยิ้มแย้มระวังอย่าให้ความเหงาทำร้ายนักนะ อยู่ไกลขนาดนั้นตามไปปลอบใจไม่ไหวค่ะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 13 ก.ย. 50 09:08:07 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อ่านแล้วเหงาจริงด้วย..  งำ ๆๆ อิอิ.. มาทักทายพี่สาวค่า  ตอนนี้หายจากไข้หวัดแล้ว จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 13 ก.ย. 50 16:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 สวัสดีครับพี่โจ้ พี่สาวขี้เหงา เง้อทำไมบทนี้มันเศร้านักล่ะพี่ ๐ อ่านแล้วใจ.. ก็ทอดถอน กลับคำกลอนอันเศร้าซึม ดาวทั้งฟ้าดูอึมครึม จันทร์ดูขรึมไม่พูดจา หมดแรง.. เหว่ว้าหาความเศร้า ความเหงามาเยือนความมุ่งหมาย ไขว่คว้าไล่จับอย่างเดียวดาย ไร้คนข้างกายคอยประคอง... อยากให้เป็น.. ดังเช่นหวัง มีพลังจากมือสอง อีกหนึ่งใจที่ลำพอง คอยประคองให้ผ่านพ้น... แวะมาทักทายครับ ไม่ค่อยได้แวะมานานช่วงก่อน กระทู้นี้อ่านหลายวันแล้วอ่ะ แต่ไม่รู้จะตอบไงดี เศร้า... ๐ จะมีอะไรดีกว่าเหงา ที่มันเฉาจนได้ที่ บางครั้งอากาศกำลังดี บางอารมณ์ก็หนีไปกับมัน... อ่ะกำลังจะโพส มาต่อน้องไนท์พอดีเลย อิอิ ------------------------------------------------------- จากคุณ : xers - [ 13 ก.ย. 50 18:38:18 ]

ความคิดเห็นที่ 22  น้องสัมผัสรัก ยังไงก็อย่าเศร้าจนกลับไปเป็นไข้อีกนะ ไข้หวัดน่ะพอรักษาได้ แต่ไข้ใจ...รักษายากนะจ๊ะ พูดเผื่อ ๆ ไว้ก่อนน่ะ ************************************************  น้องเซอร์ พี่ก็เหงาไปเรื่อยเปื่อยแหละ กลัวความเหงาไม่มีเพื่อนไง ความเหงา.... อาจจะเศร้าน้ำตาหลั่งนั่งร้องไห้ อาจจะขรึมดูเศร้าซึมลืมหัวใจ อาจจะทุกข์ไร้สุขใสในแววตา ความเหงา.... เจ้าเพียงเข้ามาทายทักไม่หนักหนา คล้ายลมผ่านพัดผิวเพียงหลิ่วตา ใจก็เหงาเกินคณาจนล้าลง ความเหงา.... อานุภาพของเจ้าทำเอาหลง จากกล้าแกร่งกลับกลายสลายลง ดั่งไม้ใหญ่ยืนเหยีดตรงโค่นลงดิน ความเหงา.... สะใจเจ้าใช่ไหมทำใจบิ่น หรือเจ้าทำร้ายใครจนใจชิน จึงไม่ยินเสียงร่ำไห้จากใครเลย หรือเจ้าเจ็บปวดมาจนชาชิน จึงอยากยินเสียงร่ำไห้ปลอบใจตัว ................................................................................................. คิดถึงน้องชายมากเหมือนกัน ว่าง ๆ คงได้เจอกันนะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 14 ก.ย. 50 08:15:22 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พี่ทิวลิปฯ อิอิ.. ไข้หวัดอะ หายแล้ว  แต่ไข้ใจน่ะม่ายมี๊ม่ายมี  จริง ๆ.. เชื่อนะ ๆ งำ ๆ.. (แวะมาทักทายอีกรอบ..  ) จากคุณ : สัมผัสรักในใจเรา - [ 14 ก.ย. 50 14:42:21 ]

ความคิดเห็นที่ 24  น้องสัมผัสรัก เชื่อสิ...เชื่อจริง ๆ นะเนี่ย จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 14 ก.ย. 50 15:23:21 ]

ความคิดเห็นที่ 25 จริง. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 14 ก.ย. 50 16:44:27 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ท่านพี่ทิว ไป. หนูจะไปด้วย จากคุณ : หนูไปด้วย (ละมุนใจ) - [ 14 ก.ย. 50 17:26:37 ]

ความคิดเห็นที่ 27  พี่พจ ************************************************  นู๋ลิ อันนี้ต้องไปถามป๋าเอาเองนะจ๊ะ เค้าเป็นคนพาไป ไม่ใช่พี่สักหน่อย จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 14 ก.ย. 50 21:44:17 ]

ความคิดเห็นที่ 28 แค็ก แค็ก แค่เรื่องกลอนพาไป ไหงไปซะไกลขนาดนี้กันล่ะครับ จากคุณ : สนิทใจ - [ 16 ก.ย. 50 13:05:19 ]

ความคิดเห็นที่ 29  พี่สนิทใจ อะไรติดคอคะ ทิวลิปก็พูดเรื่องกลอนพาไป ที่มีคนอาสาจะพาไป แล้วนู๋ลิก็ขอไปด้วย เท่านั้นเอง ไม่เห็นมีใครไปไหนไกลนี่คะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 16 ก.ย. 50 14:19:24 ]

ความคิดเห็นที่ 30 จาก # ๒๒ . . .พี่ก็เหงา ไปเรื่อยเปื่อย แหละ กลัว ความเหงา ไม่มีเพื่อนไง. . . . . . . . . . . เฉียบคม ยิ่ง ขอ อนุญาต ซื้อ. . . ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 17 ก.ย. 50 20:01:21 ]