วันนี้ฟ้ามืดมัวสลัวหม่น
ละอองฝนโปรยปรายเป็นสายเส้น
สุริยาฟ้าครามในยามเย็น
ยังคงเป็นสิ่งประดับแห่งกัล์ปกาล
ท้องนภาเวลานี้มีฝนโปรย
สายลมโชยเฉื่อยฉิวละลิ่วผ่าน
ฝนโปรยปรายหลายครามาช้านาน
ฤดูกาลแห่งวสันต์ใกล้ผันจร
ยืนเหม่อมองเม็ดฝนที่หล่นร่วง
คล้ายจะห่วงห้วงเวลาพาทอดถอน
ทางชีวิตลิขิตไว้หลายบทตอน
ฝนเคยพรมข่มอาวรณ์ครั้งอ่อนใจ
หยาดน้ำฝนที่หล่นร่วงจากห้วงหาว
ในบางคราวเหมือนน้ำตาที่พร่าไหล
และบางครั้งเหมือนไฟฟอนกร่อนทรวงใน
จนบางทีเหมือนเยื่อใยเคยอาทร
ยืนมองดูเม็ดฝนร่วงหล่นพราว
ใจฟุ้งเฟื่องถึงเรื่องราวคราวเก่าก่อน
ฝนสั่งฟ้าขอสั่งลานภาพร
เก็บคำวอนตอนเศร้าใจไว้อีกคราว
ส่งสายฝนฉ่ำชื้นคืนเคหา
โอกาสหน้าเจ้ามาจะบอกกล่าว
ขอเก็บงำความทรงจำทุกเรื่องราว
เอาไว้เล่าเหมือนทุกคราวเมื่อเจ้าเยือน
วันนี้ฝนตกน่ะครับ และก็คงท้ายฤดูฝนเต็มทีแล้ว
นานๆแวะมาที กว่าจะกลับมาอีกที กลัวจะหมดฤดูฝนไปแล้ว
ขออนุญาตมายืนส่งสายฝนกลับบ้าน ณ ตอนนี้เลย
แก้ไขเมื่อ 09 ก.ย. 50 22:06:30
จากคุณ :
สนิทใจ
- [
9 ก.ย. 50 20:23:48
]