เก่าแล้วค่ะหนังสือของนายคนนี้ แต่ว่าชอบเป็นการส่วนตัวเลยเอามาลองแปล รบกวนอ่านทีค่ะ
.............................................
David Beckham : My World Photography by Dean Freeman
(( Mott* แปลตามสไตล์ ))
Chapter 1 : Football Daze
..
การเตะฟุตบอลเป็นสิ่งเดียวที่ผมต้องการจะทำ และมันก็ไม่ยอมเปิดโอกาสให้ผมไปสนใจทำสิ่งอื่นเลย ผมคิดว่าผมคงจะได้รับแรงผลักดันบางส่วนมาจากพ่อของผม ผมรู้ว่าพ่อของผมต้องการให้ผมเป็นนักฟุตบอลและพ่อก็สนับสนุนให้ผมเล่นฟุตบอลตั้งแต่ผมเป็นเด็ก ผมสนุกกับการเล่นฟุตบอลไม่ว่าจะเป็นที่สวนสาธารณะหรือว่าเล่นในสนามจริงๆ และนั่นไม่ได้เป็นการฝืนใจแม้แต่น้อยแต่ตรงกันข้ามผมกับมีความสุขที่มันเป็นเช่นนั้น
ผมมีเพื่อนคนหนึ่งที่เขามักจะมาเล่นฟุตบอลที่สวนสาธารณะกับเราเสมอและพ่อของเขาก็เป็นคนประเภทที่เผด็จการสุดๆ เขามักจะพูดให้ลูกชายเสมอ
แกห้ามทำอย่างนั้นนะ แกต้องทำอย่างนี้
เพื่อนของผมคนนี้สามารถเป็นนักฟุตบอลที่ดีได้ แต่เขาหยุดความต้องการที่จะเล่นและไม่ยอมทำอะไรที่เกี่ยวข้องกับฟุตบอลอีกเลยนับตั้งแต่บัดนั้น ผมรู้สึกยินดีนะที่เรื่องแบบนั้นไม่ได้เกิดขึ้นกับผมแต่ผมก็ได้พบว่าเรื่องที่คิดว่าง่ายก็กลับกลายเป็นเรื่องที่ยากได้
ปัญหาก็คือเมื่อคุณมีความต้องการที่จะทำบางสิ่งอย่างรุนแรงจนเกินห้ามใจ สิ่งนั้นก็จะเริ่มเข้าครอบงำคุณในที่สุด ผมปรารถนาที่จะเล่นให้กับแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดตลอดเวลาและก็ไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าผมไม่ได้รับโอกาสนั้น บางทีผมอาจจะไปทำอย่างอื่นที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับฟุตบอลเลยก็ได้ การได้รับโอกาสให้เป็นผู้เล่นของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดนั้นให้ความรู้สึกที่แตกต่าง และเมื่อถึงเวลาที่ผมจะต้องตัดสินใจระหว่างเก็บกระเป๋าแล้วเดินทางไปแมนเชสเตอร์หรือว่าจะอยู่ที่ลอนดอนเพื่อเล่นให้กับสเปอร์หรือไม่ก็อาร์เซนอล พ่อจึงได้จับเข่าคุยกับผมถึงข้อเสนอที่ต่างฝ่ายต่างเสนอมาให้ เราเดินทางไปแมนเชสเตอร์ สเปอร์ และอาร์เซนอลและสุดท้ายพ่อจึงพูดกับผมว่า
มันก็ดีนะถ้าแกจะอยู่ที่ลอนดอน แต่ถ้าแกตัดสินใจจะไปแมนเชสเตอร์ พวกเราก็จะไปอยู่ที่นั่นทุกๆสุดสัปดาห์เพื่อสนับสนุนแกให้ถึงที่สุด ดังนั้นเลือกในสิ่งที่ต้องการเถอะ
สำหรับผมแล้วผมไม่เคยมีความคิดที่จะเล่นให้ทีมอื่นที่นอกเหนือจากแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ด แต่ก็อีกนั่นละถ้าผมไม่ได้รับการสนับสนุนอย่างเต็มที่จากครอบครัว ผมก็คงไม่พร้อมที่จะก้าวออกมาเผชิญชีวิตคนเดียวในวัยเพียง 16 ปีเช่นนี้ ฟังดูแล้วอาจจะเหมือนคนกล้าหาญแต่จริงๆแล้วผมไม่เชิงเป็นคนประเภทนั้นหรอก
พ่อของผมสอนให้ผมรู้จักที่จะสร้างความฝันและผลักดันให้ผมมุ่งมั่นที่จะเดินตาม การมีครอบครัวที่ดีคอยสนับสนุนเป็นสิ่งที่มีค่ามากเกินกว่าจะหาสิ่งใดเทียบได้ พวกเขาอยู่ที่นั่นเสมอเพื่อคอยเป็นกำลังใจให้ผม ในระยะเวลาแปดปีที่ผ่านมาพ่อของผมพลาดการแข่งขันแค่ครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น และนั่นรวมถึงเกมส์ที่ผมต้องออกไปเยือนทีมอื่นด้วย พ่อของผมทำงานเป็นนายจ้างของตัวเองดังนั้นเขาจึงสามารถจัดเวลาการทำงานให้หลีกเลี่ยงกับเวลาที่ผมจะลงสนามได้ การทำแบบนี้ใช้เงินพอสมควรเลยทีเดียวแต่พ่อของผมทำงานหนักและเขาก็ไม่เคยพลาดการแข่งขันในวันเสาร์เลยสักครั้ง
เท่าที่ผมจำความได้ผมมักจะได้รับของขวัญวันคริสมาสจากพ่อและแม่เป็นลูกฟุตบอลเสมอ และผมก็ยังได้รับชุดการแข่งขันของแมนเชสเตอร์ ยูไนเต็ดทุกปีอีกด้วย ส่วนคุณปู่ของผมก็มันจะซื้อชุดของทีมสเปอร์มาให้เช่นกัน ผมต้องใส่มันเวลาไปบ้านคุณปู่และคุณย่าเพราะว่ามันเป็นของขวัญวันคริสมาสและนั่นจะทำให้คุณปู่มีความสุขมากแต่มันไม่ได้ทำให้พ่อของผมพอใจเท่าไหร่ จึงมักจะมีบรรยากาศการเขม่นกันเสมอ ระหว่างพ่อกับคุณตาก็เช่นกัน คุณตาของผมเป็นแฟนพันธุ์แท้ของอาร์เซนอลและพ่อของผมก็เกลียดทีมนี้สุดหัวใจดังนั้นจึงเกิดการเขม่นกันระหว่างคู่นี้เสมอๆอีกเช่นกัน ผมไม่คิดว่าตัวเองถูกผลักดันมากมายอะไรแต่พ่อของผมปูแนวทางให้ผมมุ่งหน้าสู่ยูไนเต็ดก็เท่านั้น มันคงเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตของพ่อถ้าสุดท้ายแล้วผมกลายเป็นแฟนพันธุ์แท้ของอาร์เซนอลไป
พ่อของผมชอบเล่นฟุตบอลอยู่แล้ว เขามักจะพาผมไปด้วยเวลาเขาไปเล่นและจะอยู่ที่สนามเพื่อเป็นครูฝึกให้ผมหลังจากเล่นเสร็จ เมื่อตอนผมอายุได้ 10 หรือ 11 ขวบผมก็อยากที่จะร่วมทีมกับเขาเสียแล้วแต่ด้วยอายุเพียงเท่านั้นพ่อจึงไม่อนุญาตให้ผมได้เล่น เหตุผลก็คือพวกเขาตัวใหญ่กว่าผมมากนั่นเอง แต่ในที่สุดผมก็ได้รับอนุญาตให้ร่วมวงได้เมื่อพ่อเห็นว่าผมสามารถเล่นบอลได้บ้างแล้ว จากการที่พ่อฝึกฝนให้ผมเมื่อครั้งเป็นเด็กทำให้ผมเป็นอย่างทุกวันนี้ ตั้งแต่วันนั้นผมก็มุมานะที่จะฝึกฝนอย่างหนัก มันเป็นหนทางเดียวที่จะทำให้ก้าวไปสู่จุดสูงสุดได้ ซีเนอดีน ซีดาน และหลุยส์ ฟิโก้คือนักเตะที่ดีที่สุดในโลก และแม้ว่าพวกเขาจะมีพรสวรรค์ที่เป็นเลิศเพียงใดเขาก็ไม่เคยที่จะละทิ้งการเพียรพยายามที่จะฝึกฝนอยู่เสมอๆ
จากคุณ :
รีโหมดไม่มีถ่าน 
- [
19 ก.ย. 50 19:41:25
]
David Beckham : Football Daze [1]
