ความคิดเห็นที่ 1 ^^ ตามมาอ่านครับ (ชอบคำสวยๆ ในบทกวี แต่บอกตรงๆ ว่าไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ครับ อย่าโกรธกันนะครับ) จากคุณ : KTHc - [ 25 ก.ย. 50 20:38:03 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คุณ ณ กมล รู้สึกคุณจะถนัด ฉบัง ๑๖ นะ ขอรับ ชื่นชม ขอรับ งาม ละเมียด จริง จนกระผม อด มิได้ ที่จักต้อง วิสาสะ ขออนุญาต ยืม ความ ที่ น่ารักยิ่ง ในกาพย์ ของคุณ มา กริ๊ก เปน กลอน สักหน่อย อย่าถือสากันเลยนะ ขอรับ. . . . . . . . . . .   แม้ว่าห่าง ราวนภา จักมากั้น แม้หมอกคลุ้ม มิเหหัน ผันใจได้ ระริกธาร ดังกระซิบ จากคนไกล แม้ข้ามฟ้า. . .แต่หัวใจ. . .ยังใกล้เธอ. . . . . . . . . . . ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 26 ก.ย. 50 01:07:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สวัสดีค่ะคุณKTHc ยินดีที่ชอบค่ะ...ส่วนความหมายก็ตรงตามที่ท่านพี่พจน์ได้กรุณาขยายความให้กระจ่างขึ้นตาม # 2 นั่นแหละค่ะ.. ขอบคุณที่ติดตามค่ะ สวัสดีค่ะท่านพี่พจน์... ออกจะดีใจเจ้าค่ะที่ท่านพี่ได้กรุณาให้เกียรติแวะมาเยี่ยมเยียนและนำงานมาวางไว้ให้น้องน้อยคนนี้...ได้มีโอกาสชื่นชม..และศึกษา..ถ้อยคำ  สำนวน..รวมทั้งสารที่สื่ออกมาเจ้าค่ะ.. ....  ดีใจที่พี่หมั่นมาให้กำลังใจน้องอยู่เสมอๆมิได้ขาด..และยังกรุณาต่อกลอนขยายความให้กระจ่างยิ่งขึ้น ตรงใจค่ะ.. นอกจากนี้ยังนับเป็นกำลังใจให้น้องได้คิดขัดเกลาอักษรที่มันวิ่งวนอยู่ในขมองอันน้อยนิดได้มีโอกาสพรั่งพรูออกมาวางไว้ในหน้ากระทู้เจ้าค่ะ..ซาบซึ้งในน้ำใจท่านพี่เจ้าค่ะ.. ................................................................. แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 50 09:01:26 จากคุณ : ณ กมล - [ 26 ก.ย. 50 08:12:02 ]

ความคิดเห็นที่ 4 .ทุกท่านคะ ............................... ถึงอยู่ไกลทางห่างกัน..................หลายกิโลคั่น มิตรสัมพันธ์กลับเชื่อมถึง ระยะทางมิใช่ซึ่ง..........................มาตรวัดคำนึง แม้เพียงกึ่งหรือเต็มทาง ใช่ปิดกั้นให้ลาร้าง.......................สัมพันธ์ใช่จาง คนึงหาทางออนไลน์ พี่ น้อง  ผองมิตรสหาย...............ทั่วแดนแคว้นไทย คุยกันได้ไม่แปลกแยก ทักทายกันใช่ผิดแผก..................ต่างคนต่างแลก ทรรศนะลักษณะวิธี แลกเปลี่ยนความคิดหลากมี.......หยอกล้อน้อง - พี่ เฮฮาประสาเพื่อนพ้อง ปล่อยวางอัตตาลอยล่อง............ท่องในครรลอง แห่งห้วงถนนหนทาง มีบ้างความคิดแตกต่าง................ใช่สัมพันธ์ร้าง จนคว้างใจแลเดียวดาย ต่างคนทรรศนะหลากหลาย........แม้แตกต่างวัย ทักทายปราศัยไมตรี แนะนำ..ติติงวิธี............................ประพันธ์วิถี เพื่อคงคุณค่าอักษรา แม้นมัวมองเมินหลบหน้า............มิพูดมิจา ผ่านมาแล้วเลยผ่านไป ในใจท่านคิดไฉน.........................จักรู้อย่างไร หากท่านมิเผยจำนรรจ์ แวะมาติติงช่วยกัน........................กรุณาสอนพลัน เพื่อถูกอักขระวิธี หากปล่อยวางตามฤดี....................คุณค่าฤๅมี หากภาษาผิดทำนอง ขนบธรรมเนียมทั้งผอง..................น้องใหม่มิคล่อง รบกวนชี้แนะตามจริง วอนท่านอย่าได้เฉยนิ่ง..................เมตตาท้วงติง แลช่วยขยายใจความ คำพูดใดไม่ครั่นคร้าม......................ข้าพเจ้าถามความ รบกวนท่านบอกตามตรง อย่าเกรงอย่าหวั่น...พะวง..............ใน โลภ  โกรธหลง ข้าน้อยมินำบั่นใจ สิ่งที่ต้องการใคร่ได้.........................คือกำลังใจ และคำชี้แนะจุดพร่อง เพื่อทางกระจ่างครรลอง................งดงามน่ามอง ทำนองแห่งห้วงอักษรา.. ท้ายนี้ประณมกรมา........................ยกขึ้นวันทา ในกรุณาท่านเอย.. ................................... ดังนี้แหละเจ้าค่ะ...................................... เพลงประกอบฟังได้จากในบล้อกตามลิงค์นี่แหละค่ะ.. http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nakamol&month=09-2007&date=26&group=13&gblog=6 * ภาพประกอบจากในบล๊อกเพื่อนๆอีกตามเคยเจ้าค่ะ * แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 50 13:19:31 แก้ไขเมื่อ 26 ก.ย. 50 12:49:25 จากคุณ : ณ กมล - [ 26 ก.ย. 50 09:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จริงสินะ... เวลาที่อยู่บนทิวเขาเคล้าไอหมอก หรือยามสัมผัสอรุณรุ่งที่ขอบฟ้าโพ้นทะเล เพียงลำพัง....เฝ้าแต่คิดถึงใครบางคน...เสมอ.......... จากคุณ : กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ) - [ 26 ก.ย. 50 11:24:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 สวัสดียามเที่ยงค่ะคุณกลิ่นกาแฟ... ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ... ยินดีต้อนรับเสมอค่ะ.. ช่วงเช้านี่ยังไม่ได้ทานกาแฟเลยค่ะ... หลงใหลในกลิ่นกรุ่นละมุนของกาแฟจนยากเกินจะถอนตัวค่ะ.. ...ยิ่งถ้าเป็นยามเช้าบนยอดดอย...นั่งมองดูแสงแรกแห่งวันค่อยๆโผล่พ้นขอบฟ้า... ..ท่ามกลางอุ่นไอแห่งสายหมอก..ในมือถือถ้วยกาแฟอุ่นๆไว้..พลางปล่อยใจล่องลอยจมอยู่ในห้วงความคิดคำนึงถึงใครบางคน...เฮ้ออ.... สุดท้ายไม่มีจิบละเลียดๆค่ะ อุ่นได้ที่แล้วยกซดทีเดียวหมดค่ะ...เอิ๊ก  เอิ๊ก...  นิสัยในการดื่ม(ซด)กาแฟเป็นอย่างนี้จริงๆค่ะ.. แต่ที่แน่ ๆ กาแฟถ้วยที่อยู่ในมือมิใช่คุณแน่นอนค่ะ..หุ หุ.. อารมณ์เช่นนี้แบบที่คุณบรรยายมา..มักเกิดขึ้นในช่วงเช้าๆ หรือพลบค่ำเสมอๆ ...  มิรู้เป็นเพราะอะไรเนอะ.. หาสาเหตุไม่ได้สักที.. จากคุณ : ณ กมล - [ 26 ก.ย. 50 12:15:00 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ความพยายามเหลือล้น           ที่น้อง ณ กมล เธอพากเธอเพียรเขียนหา     เขียนเถิดเรื่องแต่งอักขรา      พะวงค้นค่า แต่งขึ้นถ้อยความตามใจ     จักต้องกังวลสิ่งใด               ปล่อยดวงจิตไป สู่ภาวะแห่งเสรี    จักต้องอาลัยใยดี                 มวลเหล่ามิตรมี ห้วงหนึ่งจักพึงมาเยือน     ถือตนเป็นแหล่งเสมือน        อยู่เหย้าเฝ้าเรือน ปัดกวาดงดงามน่ามอง     ปักจิตปักใจใฝ่ปอง             เวลาลอยล่อง วันหนึ่งคงถึงความฝัน     ขอส่งหนึ่งช่อกำนัล            อดทนยึดมั่น พร้อมด้วยอารมณ์ปรีดา   เถิด..วันหนึ่งในใต้หล้า          "เขา" คงจักมา ส่งค่าถ้อยคำล้ำเลอ ขอให้มีความสุขนะคะ น้องน้อย ณ กมล จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 27 ก.ย. 50 01:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แวะเอาภาพมาแปะค่ะพี่.. แหมผู้น้องชื่นชมสายตาน้องยังหาที่ติมิเจอเจ้าค่ะ ทราบแต่ว่าผู้น้องมิกล้าแต่งกลอนต่อจากท่านพี่เลยค่ะ ห่างไกล...ห่างไกล...ห่างไกล...กันนักสำนวน......อายจังเลย.. จากคุณ : ดั่งก้อนกรวด - [ 27 ก.ย. 50 08:19:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณค่ะพี่ทิกิ....................และน้องดั่งก้อนกรวด... .................................................................................. กำซาบอาบล้นท้นจิต..........................บุญคุณน้ำมิตร พี่ น้องผองเพื่อนพึงมี ช่วยเข็นช่วยแนะช่วยชี้........................ประพันธ์วิธี ติติงชี้จุดบกพร่อง หากไร้คำแนะทั้งผอง..........................ใดเลยจะคล่อง ถึงขั้นมาวางกระทู้ คงไร้แรงใจหดหู่................................อับอายอดสู ปล่อยไก่ไปพะเรอเกวียน คงไร้แรงใจขีดเขียน...........................คงหยุดพากเพียร หากไร้ซึ่งกรุณาท่าน ขอบคุณคอยอ่านตรวจทาน..................ติชมกล่าวขาน ล้วนเป็นพลังผลักดัน บุญคุณท่านทั้งผองนั้น........................มิลืมเลยครัน ขอน้อมยอกรวันทา โดยยิ่งพี่ทิกิ หนา..............................เปรียบดังครูบา ขอน้อมคารวะด้วยใจ พี่พจนารถฯนั่นไซร้............................แวะมาแปะให้ เป็นกำลังใจอย่างดี น้องดั่งก้อนกรวดคนนี้........................นิยมยินดี น้ำใจแวะมาไม่ขาด คุณ เคตาชิมิพลาด(KTHc)...................วางยิ้มผุดผาด ไว้ท้ายล็อกอินยินดี คุณกลิ่นกาแฟกรุ่นนี้...........................ขอบคุณนักที่ โชยกลิ่นกำจายอุ่นทรวง อีกท่านทั้งหลายทั้งปวง.......................ผ่านแล้วเลยล่วง มิได้หยุดแวะทักทาย อีกท่านที่ยังเงียบหาย.........................ป่วยไข้ใจกาย ยังมิมีแรงมาท่อง อีกท่านที่ห่างครรลอง.........................ถนนฯสนอง จินตแลอักษรา หลายท่านเงียบหายเหว่ว้า....................บ้างพลัดหลงมา แปลกหน้าใช่แปลกแผกใจ ล้วนมีที่หมายหนึ่งไซร้.........................ซึมซับจิตใน คุณค่าลักษณาประพันธ์ บรรดาท่านที่กล่าวขวัญ........................คิดถึงทั้งนั้น แลพลันสำนึกบุญคุณ.. กระแสน้ำเสียงอบอุ่น...........................โอบใจละมุน อุ่นซึ้งตรึงห้วงฤดี ขอบคุณผองมิตรน้องพี่.........................บนถนนฯนี้ ขอบคุณ ขอบคุณ ขอบคุณ.! จากคุณ : ณ กมล - [ 28 ก.ย. 50 01:49:21 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มารับคำขอบคุณค่ะ จากคุณ : tiki_ทิกิ - [ 28 ก.ย. 50 02:42:27 ]

ความคิดเห็นที่ 11 คุณ ณ กมล ดีใจ จริงจ้ะ นะคุณ           โอบความ อบอุ่น ละมุน พี่น้อง พร้องพรัก ยินดี ที่ได้ รู้จัก                  ขอให้ น่ารัก หัวใจ สดใส ตลอดเทอญ. นะคะ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 28 ก.ย. 50 17:32:42 ]