ความคิดเห็นที่ 1 เอารายชื่อเพื่อนเก่ามาดูแล้วนัดเที่ยวครับ ...คุณแม่ผมไม่ค่อยได้ไปไหน เพราะงานยุ่ง ภาระก็เยอะ แต่พอเกษียณเท่านั้นละ โทรมาแต่ละครั้ง อยู่ดอยโน้นมั่ง บึงนี้มั่ง น้ำตกนั่น น้ำตกนี่....ไปกับแก๊งที่เกษียณด้วยกันนี่ละครับ.... จากคุณ : กลิ่นกาแฟครับ - [ 28 ก.ย. 50 12:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผบ.ที่บ้านก็เป็นเหมือนกันครับ แรก ๆ ก็มีนัดกับเพื่อนนักเรียนเก่า เพื่อนที่ทำงานเก่า ต่อมาก็ดูการแสดงที่โรงละครแห่งชาติ เป็นแฟนอาจารย์เสรี หวังในธรรม ประจำ เดี๋ยวนี้นัดเพื่อนรุ่นเดียวกัน ไปทำกายภาพบำบัด (นวด) ทุกอาทิตย์ สุขภาพจิตดีมากครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 29 ก.ย. 50 06:25:15 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ถ้าผมเกษียณหรือครับ อืม... คงต้องพยายามรักษาร่างกายให้แข็งแรงก่อนครับ ถ้าเป็นชายชราที่ป่วยเนี่ย น่าสงสารลูกหลานแย่เลย และก็คงหางานอดิเรกทำ เช่น การออกกำลังกาย อ่านหนังสือ เขียนหนังสือ หรือเลี้ยงสัตว์ไปตามเรื่อง สุดท้าย...คงซื้อไม้เท้าสวยๆ คู่ใจมาซักอันอ่ะครับ (หรืออาจสั่งทำก็ได้นะครับ) บวกกับไปป์อีกซักอัน (ดูดไม่เป็นหรอกครับ จะพยายามตอนแก่) ผมว่ามันเป็นออฟชั่นเสริมของผู้สูงอายุที่เท่มากเลยครับ ^^" จากคุณ : silverqueen - [ 29 ก.ย. 50 06:43:28 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อืมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม อีก 40 ก่าปีข้างหน้า......... ถ้ากานเกษียณเหรอคะ.... ถ้ามีชีวิตอยู่ถึงน่ะนะ นึกไม่ออกเลย เอาละ พยายามอีกที กานจะ.... หาซื้อที่แถวหลังเขา ดอยอินทนน์  สร้างบ้านสักหลังอยู่ จ้างบุรุษพยาบาลหล่อรากกระชากใจมาคอยดูแล เหมาหนังสือของสนพ.แก้วกานต์ทั้งร้าน ไว้ไปคอยอ่านที่บ้านดอย ฮ่าๆ  นี่คือความใฝ่ฝันของสาวยี่สิบฟ่า เมื่อตอนเกษียณ (จะจดไว้) ไว้อีก 10 ปีมาถามกันอีกที  มาดูสิว่ามันจะเปลี่ยนไปไหม ฮ่า จากคุณ : เอ่อ่อ่ะนะคะ - [ 29 ก.ย. 50 18:48:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 กะไว้ว่าจะเกษ๊ยณสักอายุ 45 ค่ะ ถ้าถึงวันที่เกษียณจริง ๆ คงจะทำหนังสือแจก หนังสือที่จะทำแจกก็คงเป็นพวกประสบการณ์การทำงาน กลเม็ดเคล็ดลับ ทำยังไงให้คนไข้เชื่อเภสัชกร ยอมกินยาแต่โดยดี อะไรทำนองนี้ค่ะ + กับเคล็ดลับการทำงาน จำพวกทำงานยังไงให้ชีวิตสมดุล อารมณ์ดี มึความสุขกับงานได้โดยไม่ต้องไปหางานที่คิดว่าชอบทำน่ะค่ะ อ้อ...หนังสือเล่มนี้กะว่าจะเก็บไว้ให้ญาติพี่น้องพิมพ์แจกในงานศพตอนตายด้วยค่ะ (ถือว่าเป็นการพิมพ์ครั้งที่ 2) ตอนตายจะได้ไม่ต้องวุ่นวายหาของชำร่วยอีกที ทำครั้งเดียวใช้ได้สองงาน วางแผนไว้แบบนี้ค่ะ แต่ว่าไม่แน่อาจจะมีเปลี่ยนใจ เพราะว่าตอนตายอาจจะเปลี่ยนหัวข้อเป็นเรื่องใหม่ เป็นเรื่องเกี่ยวกับการใช้ชีวิตหลังเกษียณ จากคุณ : หมอ-ยา-ผู้-น่า-รัก - [ 29 ก.ย. 50 20:08:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เก๋ดีนะครับคุณซิลเวอร์ควีน คนแก่ที่ถือไม้เท้าสวย ๆ และคาบไปป์ โดยไม่ใส่ยาเส้นเนี่ยะ เวลาเก็บเงินไว้ซื้อที่ดิน จะต้องเผื่อไว้มาก ๆ นะครับอีกตั้ง ๔๐ ปี พอได้เงินแล้วที่แถวนั้นอาจเต็มไปด้วยตึกแล้วก็ได้ครับ คุณเอ่ฯ คุณหมอเภสัชคิดเหมือนกับผมเปี๊ยบเลยครับ เอาประสบการณ์ของชีวิตมาเขียนเรื่องสั้น ว่าที่จริงหมอหรือพยาบาลนี่ น่าจะมีข้อมูลใหม่ทุกวันนะครับ (หนังสืองานศพของผมพิมพ์เสร็จแล้วครับ) จากคุณ : เจียวต้าย - [ 30 ก.ย. 50 05:47:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 55+ พูดถึงหนังสืองานศพแล้วมีเรื่องตลกจะเล่าด้วยอ่ะครับ คุณลุงของผมท่านพิมพ์หนังสือกะว่าจะไว้แจกในงานศพท่าน เป็นเรื่องประวัติและเกร็ดชีวิตในการทำงานของท่าน.... หนังสือเสร็จมาพักใหญ่.. ท่านก็เกิดอาการหงุดหงิด...ทำไมไม่ตายเสียทีฟะ หนังสือเริ่มฝุ่นจับ... ท่านเลยแจกตอนอายุ 70 หุๆๆๆๆ ท่านบอกเผื่อใครอ่านไม่เข้าใจ ยังพอจะถามได้..... จากคุณ : กลิ่นกาแฟ (กลิ่นกาแฟครับ) - [ 30 ก.ย. 50 10:55:33 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คุณลุงของคุณกลิ่นฯ ก็คงทำนองเดียวกับผม คือเพื่อนหมอดูสมัครเล่นดูว่าผมจะตายอายุ ๕๐ ปี ผมก็รวบรวมต้นฉบับเรื่องสั้นเอาไว้พิมพ์แจกงานศพ อยู่มาถึง ๖๐ ปี ความคิดก็เปลี่ยนไป เอาต้นฉบับมารื้อใหม่ เอาเรื่องนั้นออกเอาเรื่องนี้ใส่เข้าไป แต่ความหนาน้อยลง เพราะค่าพิมพ์คงจะแพงขึ้น ก่อนเกษียณหมอดูอาชีพที่เป็นลูกน้อง ดูว่าอายุจะเกิน ๗๐ ปี พอใกล้จะถึงก็เอาต้นฉบับมาปรับปรุงใหม่ บางลงไปอีก พอถึง ๗๕ ปี ก็ตัดใจพิมพ์แน่ ตอนนี้หอบเอามากองไว้ที่บ้าน ถ้าอยู่ถึง ๘๐ ปี ทำบุญใหญ่ก็จะแจกไปบ้าง ถ้าตายก่อนก็แจกงานศพ ถ้าตายทีหลังก็แจกซ้ำอีก แล้วแถมอีกเล่มหนึ่ง ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 30 ก.ย. 50 13:09:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อยากเกษียณพรุ่งนี้เลยปู่เจ้าขา เบี่ยการเมืองไทยมาก ทั้งระดับชาติและระดับท้องถิ่น เป็นข้าราชการไทย ทำไงยังไงจะหนีพ้นการเมืองเจ้าค่ะ หนูเบี่ยยยยยยยยยยยยยยยยยยย การเมียง มากมากมากมากมาก กี่ปีกี่ที่กี่แห่ง หนูทราบมาว่ามันคล้ายกันม๊ด จากคุณ : sugarhut - [ 30 ก.ย. 50 13:33:51 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อยากเกษียณเหมือนกันเลยค่ะ แต่สิ่งที่คิดตอนนี้คือ คิดถึงงานที่บ้านอ่ะค่ะ อยากกลับมาช่วยงานที่บ้านจัง แต่ถ้าเกษียณแล้วจิรๆง คงจะหาเวลามาอ่านหนังสือที่รักดีกว่าค่ะ น่าจะดีกว่า จากคุณ : oreocream - [ 30 ก.ย. 50 18:07:35 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมคิดว่าได้เข้ามาตอบแล้ว แต่เช้านี้อันตรธานไปไหนก็ไม่ทราบ สงสัยคำปรารภของคุณน้ำตาลไหม้ คงไม่เหมาะที่จะตอบในห้องนี้ เอาเป็นว่าผมเห็นใจคุณก็แล้วกัน อย่าจริงจังกับโลกมากนักเลยครับ คุณออริโอฯ คิดถูกแล้ว การอ่านหนังสือเป็นสิ่งที่ทำได้ง่ายที่สุด ไม่เปลืองแรงงานด้วยครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 1 ต.ค. 50 06:12:12 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นแม่ผ่านวันนั้นมาแล้ว เขาจะพยายามคิดตลอดเวลาว่า" ตรูจะทำมาหากินอะไรดีต่อไปนี้??" "อ้าว แม่ เขาให้เกษียณนี่แสดงว่าหมดสภาพจะทำงานหนักแล้วนะ ขอบอก ยังจะทำไรอีก" แต่แม่ไม่หยุดคิด..ลุกขึ้นมาโวยวายอยู่หลายเดือนทีเดียว ไม่ได้ทำไรแล้วจะฟุ้งซ่าน อาการแบบนี้  เคยดื้อเปิดร้านขายอะไรของเขา แล้วลากเราไปช่วยดูแล ไม่นานก็เลิกเพราะไม่ใช่สิ่งที่ถนัด ไม่อดทนกับมันพอ ทุกวันนี้ไปทำสวนจ้ะ แล้วก็ทำได้ทีละยี่สิบนาทีก็เดินเข้าบ้าน บอก "เหนื่อยว่ะ" เออ ให้มันรู้สะบ้างว่า ไม่มีใครเป็นเจ้านายสังขารตามวัยได้  แล้วก็มานอนอ่านเพชรพระอุมาของเขาไปในห้อง เจอทีก็หัวฟู ไปวัดก็รำคาญตัวเอง ( อะไรของเขา) เลยอยู่แต่ในบ้านเนี่ย หนูคิดว่า...น่าจะไปทำอะไรที่ตอนทำงานมาตลอดนั้น ไม่ได้ทำเพราะไม่มีเวลาพอ เช่น ไปเที่ยว ( ไม่ควรจะซ่า ไปคนเดียวเป็นอย่างยิ่ง เพราะอาจเกิดอุบัติเหตุแล้วลูกหลานช่วยไม่ทัน) ตระเวนเยี่ยมบ้านเพื่อน ไปคุยอวดลูกอวดหลานกันตามประสา ถ้าจะรำพัดก็ขอให้ดูสังขารด้วยว่า นั่งนานแล้วจะเปนยังไง เอิ้กๆ..วุ้ย มีอะไรหลายอย่างที่อยากจะเตือนท่าน แต่แม่เขาเหมือนไม่รับรู้ ตรูจะทำอย่างนี้ จะทำไม ...โอ่ว... เปนห่วงมากค่ะ เพราะวัยนี้ต้องระวังสุขภาพและความปลอดภัยสูงมาก ไม่อยากให้ท่านเป็นอะไรไป เราคงจะเสียใจที่ดูแลท่านไม่ดี คุณลุงก็ดูแลสุขภาพดีๆนะคะ ด้วงเป็นห่วงเสมอ. จากคุณ : podduang-pk - [ 2 ต.ค. 50 16:38:36 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอบคุณครับ ผมแก่ซะอยู่ตัวแล้วครับ เมื่อเดือนก่อน ปวดบั้นเอวข้างหลังด้านขวา เวลาเดินหรือก้าวลงจากรถเมล์รู้สึกเจ็บและเสียว ไปหาหมอให้ยามากินสามวันก็หาย ตอนปลายเดือน ช่างซ่อมคอมพ์เสร็จ นั่งลงจะทดลอง นิ้วหัวแม่มือกับนิ้วชี้ชาเหมือนเป็นเหน็บ ครู่เดียวก็ลามมาที่นิ้วกลาง นิ้วนาง ก็รู้ว่าเส้นเลือดในสมองไม่ปกติอย่างที่เคยเป็นมาสองครั้งแล้ว พอถึงนิ้วก้อยก็เรียกลูกไปเป็นเพื่อน หาหมอที่โรงพยาบาล หมอให้ยามากินห้าขนาน เป็นเวลาเจ็ดวัน หายแล้ว แต่พรุ่งนี้ต้องไปหาหมออีกครั้ง คงจะพอ เราระวังตัวแล้ว แต่ห้ามความเจ็บป่วยไม่ได้ครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 2 ต.ค. 50 18:32:12 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คุณปู่ยังดีอยู่บ้านยังเล่นคอมพ์ได้ มานั่งคิดถึงอาม่าที่บ้านเลย อาม่าอายุจะ 80 แล้ว อ่านหนังสือไม่เป็น วันๆก็ได้แต่ทำกับข้าว รอให้ลูก ให้หลานมากิน แล้วก็งานอดิเรก ก็คงเป็นการหาหมอเหมือนกัน อิอิ (ล้อเล่น) แต่ก็หาบ่อยจริงๆ เด๋วเป็นหวัด เด๋วน้ำตาไหล เด๋วฟันปลอมมีปัญหา แต่ก็ชอบที่จะพาอาม่าไปโรงพยาบาลนะค่ะ จากคุณ : oreocream - [ 3 ต.ค. 50 20:41:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมโชคดีที่ได้ถูกส่งไปเรียนการใช้คอมพ์ ก่อนเกษียณสองปี แล้วกลับมาสอนให้ลูกน้องที่เป็นเสมียนทำงานด้วยคอมพ์ได้ ความรู้แค่นั้นช่วยให้ผมเขียนเรื่องได้สบายตลอดเวลาต่อมา พอลูกชายเปิดทางให้เข้าสู่อินเตอร์เนต ก็เลยเพลิดเพลินไป จนลืมอายุขัยของตนเองครับ. จากคุณ : เจียวต้าย - [ 4 ต.ค. 50 07:51:40 ]