สวัสดีค่ะ วันนี้ได้ฤกษ์ส่งเรื่องเบาๆ มาเล่าให้ฟังอีกหนึ่งเรื่อง เป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นบนรถแท็กซี่กับผู้โดยสารอีกคนที่ไร้ตัวตน แต่ก่อนที่จะเข้าเรื่อง ขอตอบความคิดเห็นจากนักอ่านครั้งที่แล้วก่อนนะคะ
คุณBunn-O-Matic ขอบคุณค่ะ ดีใจมากมาย
คุณเม-ดา อันนี้แค่ซอฟๆ เองนะจ๊ะน้องเมร์จ๋า ยัง บรื๋ออออ อีกเหรอ อิ๊อิ๊
คุณดองกี้...ดองกี้ อะนะ เอาเรื่องที่เจอบนแท็กซี่มะ หลังจากที่น้ำหวานและหนูชมปล่อยพี่ลงต่อรถแถวบางแคอะ ลัดคิวให้มาตอนนี้เลยเป็นไง เหอ เหอ เหอ
คุณตอกะจอ ขอบใจป้าจอยหลายๆ ซาบซึ้งมากมาย แล้วเราจะตามไปให้กะลังจายป้าจอยบ้างนะ ...555...
คุณพีทคุง (พิธันดร) ยังไม่ชินเหรอคะคุณพีท นี่แค่เรื่องเบาๆ เองนะตัวเอง เอิ๊กกกก
คุณKwan (1688tkw) แหะ แหะ ควรจะดีใจมั้ยเนี่ย ทำให้คุณขวัญ วาบวาบได้ เหอ เหอ
คุณนัชชา (najcha) ขอบคุณมากค่ะ
คุณscottie เฉลย? ของอันไหนคะ ในเรื่องที่เล่า หรือ เรื่องที่แฟนน้องมาถามคะ? ถ้าเรื่องที่แฟนน้องมาถามล่ะก็ โปรดอดใจรอนิดนึงแล้วจะมาเขียนเล่าให้ฟังค่ะ แต่ถ้าเป็นในเรื่องที่เล่าล่ะก็ไม่มีเฉลยค่ะ เพราะหนูไม่รู้จริงๆ
คุณกริชครับผม อืมมมม มีสิทธิ์เป็นไปได้
คุณดาว..กลางวัน โถๆๆ น่าสงสาร ไม่เป็นไร เดี๋ยวมณีนาคาส่งไปนั่งเป็นเพื่อนหนึ่งตน จะได้อุ่นใจ ฮิฮิ
คุณกระต่ายสีขาว แบบว่ามันสงสัยนี่คะ ถ้าไม่เห็นตัวก็ไม่เท่าไหร่ ถ้ามาเป็นตัวๆ ล่ะก็ค่อยว่ากันอีกที
คุณแค่ก้อนหินที่อยากบินได้ กลัวจริงเหรอปัต ทีเรื่องก่อนเห็นเซฟเก็บไว้ทุกตอนเลยนี่ อันนั้นน่ากลัวกว่าเยอะ หึ หึ
คุณGTW ขอบคุณค่ะ ดีใจเช่นกันที่ได้พบอาจารย์จีในกระทู้นี้
คุณโก้ ไม่เอาด้วยอะค่ะคุณโก้ เกิดมาไม่เคยเจอเละๆ ขืนเจออย่างนั้นคงสติแตกไปก่อนแน่เลย แต่ถ้าให้เพ่งรูปอสุภแบบเละๆ ก็พอได้นะ (อย่างมาเจอแบบอืดบวม ตาโปนๆ นี่ก็ว่าสุดๆ แล้วนะคะ) บรื๋อออ
คุณi_tua_yung เนอะเจ้าหมูเนอะ ไม่เจออะไรเลยดีที่สุด
คุณKTHc ดีใจจังมีเพื่อนเพิ่มมาอีกหนึ่ง (ตามไปอ่านมาแล้วค่ะ)
คุณแบทแมนน้อย (X RoBiN) เห็นด้วยอย่างยิ่ง อย่าได้เจอเลย สาธุ
คุณชานมผสมโกโก้(พายุสีเงิน) ขอบคุณค่ะป้าตั๊ก แต่เรื่องสยองคงต้องรอกันหน่อย อันนี้ขอเป็นเรื่องเบาๆ ที่เจอแบบแว้บไปแว้บมาก่อนนะคะ ฮี่ฮี่
คุณเชอร์เบต จี๊ดด ด ไม่มีเฉลยจ้าป้าเฟิร์น แบบว่าเรื่องพวกนี้ที่ไม่ได้อยู่ในเรื่องเล่า...เผาผี เพราะมันเจอแว้บๆ ไม่มีที่มาที่ไปน่ะ บางทีเจอมาแล้วยังงงๆ อยู่เลยว่ามาทำไม หรือแบบประมาณว่า อ้าว! ตะกี้ ผี นี่หว่า เหอ เหอ เหอ
คุณoldword ขอบคุณมากค่ะ ถ้าพอมีเวลาก็จะเอามาแปะให้อ่านกันค่ะ
คุณโยเกิตมะนาว โถๆๆ น่าสงสาร จ๊ากกกกก ด้วยคน หุ หุ
เอาล่ะค่ะ ตอบความคิดเห็นเสร็จเรียบร้อยแล้ว พร้อมจะอ่านเรื่องราวบนรถแท็กซี่กันหรือยังคะ ถ้าพร้อมแล้วตามมาเลยค่ะ
****************************** ผีเอ๋ยจงออกมา (ซะโดยดี) *******************
แท็กซี่
การใช้บริการรถแท็กซี่โดยทั่วๆ ไปถือเป็นเรื่องปกตินิยมสำหรับหลายๆ คน ฉันเองก็เป็นอีกคนหนึ่งที่มักใช้บริการรถแท็กซี่ เนื่องจากด้วยหน้าที่การงานประการหนึ่ง และเกี่ยวกับทางด้านสุขภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่งช่วงที่ต้องเข้าออกโรงหมอบ่อยๆ แต่จะมีสักกี่คนที่จะได้รับประสบการณ์การแบบเดียวกันกับที่ฉันได้รับ และมันไม่ใช่แค่ครั้งเดียว ไม่ได้จำกัดเวลาแม้กลางวันหรือกลางคืน
หลายครั้งที่ฉันต้องประสบกับเหตุการณ์เช่นนั้นในเวลากลางคืน ตั้งแต่สมัยที่ยังทำงานออกพื้นที่ เลิกงานออกจากร้านไม่ต่ำกว่าห้าทุ่มเที่ยงคืนเป็นประจำ สถานที่ที่มักจะเรียกใช้บริการรถแท็กซี่ แล้วประสบเหตุชวนขนลุก ที่จำได้มีด้วยกันอยู่สี่จุด คือ อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ปทุมวัน ห้วยขวาง และล่าสุดแถวบางแค
และหลายครั้งในเวลากลางวันที่ฉันจะรู้ตัวว่าผู้โดยสารของรถแท็กซี่ที่ฉันกำลังใช้บริการอยู่นั้น ไม่ได้มีฉันเพียงคนเดียว แต่มีผู้โดยสารอื่นที่โดยสารอยู่ก่อนหน้าฉันนานมากแล้ว โดยที่โชว์เฟอร์เองก็ไม่ได้รับรู้ถึงการมีอยู่ของผู้โดยสารที่ไร้ซึ่งตัวตน
โดยมากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมักไม่แตกต่างกันมากนัก ผิดอยู่ตรงแค่สถานที่ เวลา และรถแท็กซี่คันที่ใช้บริการ แต่ระดับความรุนแรงของสัมผัสที่รับรู้ได้นั้นเหลื่อมล้ำไม่เท่ากัน
เหตุการณ์ล่าสุด เกิดขึ้นเมื่อช่วงงานสัปดาห์หนังสือต้นปีที่ผ่านมา (ปี50) วันนั้นหลังจากช้อปหนังสือกันจนกลายเป็นยายเพิ้งบ้าหอบฟาง โชคยังดีที่น้องในกลุ่มมีรถ แถมบ้านยังอยู่แถวหนองแขม ฉันจึงได้โอกาสขอติดรถมาลงแถวบางแค
เมื่อถึงที่หมาย ฉันล่ำลาน้องๆ แล้วลงต่อรถ ตอนแรกว่าจะขึ้นรถเมล์กลับบ้าน แต่พอดูเวลา เห็นสามทุ่มจะครึ่งแล้ว ด้วยความอ่อนเพลียจึงเปลี่ยนแผนเรียกใช้บริการรถแท็กซี่แทน
ฉันโบกมือเรียกรถ แท็กซี่สีสดคันงามเปิดไฟว่างสีแดงชะลอรถเข้าเทียบบาทวิถีทันที ฉันแจ้งจุดหมาย คนขับพยักหน้าตกลงรับ ฉันไม่รอช้าพาตัวขึ้นนั่งบนรถทันที
เบาหลังกว้างขวางแอร์เย็นฉ่ำ เสียดายที่ไม่ใช่รถตัวเองไม่อย่างนั้นฉันคงจะเลื้อยนอนบนเบาะหลังนี่แหละ
ฉันจัดแจงวางถุงหนังสือและสัมภาระต่างๆ ของตัวเองลงบนเบาะ เพื่อให้ตัวเองสามารถนั่งได้สบายตัวมากที่สุด จนเริ่มรู้สึกผ่อนคลาย อยู่ๆ ก็รู้สึกเหมือนมีใครขยับเบียดเข้ามาหา ความเย็นฉ่ำของ
เครื่องปรับอากาศภายในรถยังคงทำงานตามปกติ แต่ทางซีกด้านขวาของฉันที่สัมผัสได้นั้นคือ ความฉ่ำเย็นจากเครื่องปรับอากาศในอุณหภูมิเดิม ในขณะที่คลื่นความร้อนกำลังแล่นเข้าสู่ผิวกายฉันที่แขนข้างขวา
แขนขวาของฉันมันร้อนวูบวาบจนแดงไปทั้งท่อนแขน ยิ่งกว่านั้นฉันยังรู้สึกเหมือนแขนของฉันกำลังถูกกดทับด้วยน้ำหนักของอะไรบางอย่างซึ่งมองไม่เห็น
ฉันพยายามตั้งสติเพื่อพิจารณากับสิ่งที่เกิดขึ้น แขนของฉันร้อนขึ้นเรื่อยๆ ในขณะที่ร่างกายของฉันยังสัมผัสได้ถึงความฉ่ำเย็นของเครื่องปรับอากาศภายในรถ
ความร้อนค่อยๆ แผ่จากแขนขวาจนลามมาถึงสีข้าง ลำตัวด้านขวา และท้ายทอย ในขณะที่แขนขวาเริ่มหนักและชามากขึ้น กลิ่นเหมือนก้านธูปอับชื้นเริ่มโชยเข้าโสตนาสิกจนรู้สึกวิงเวียน วูบหนึ่งรู้สึกเหมือนมีใครชะโงกหน้าเข้ามาจนประชิดกับใบหน้า มันร้อนผ่าวไปทั้งหน้า
ฉันเหลือบมองไปยังด้านหน้ารถ ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศข้างหน้ายังคงพวยพุ่งออกมาเป็นละอองสีขาว คนขับรถยังคงทำหน้าที่ของตนเหมือนไม่รับรู้ถึงสิ่งผิดปกติที่เกิดขึ้นเบื้องหลัง
ร่างกายซีกขวาของฉันมันร้อนขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะท้ายทอยและแขนข้างขวาซึ่งมีอาการชาและแดงมากขึ้น กลิ่นธูปอับชื้นนั่นแม้จะไม่รุนแรงขึ้นแต่ก็อวลอยู่แถวๆ ปลายจมูกของฉันตลอดเวลาจนแทบทนไม่ไหว
'ขอโทษนะคะ หนักค่ะ ทับแขนจนชาไปหมดแล้ว ช่วยเขยิบไปหน่อยได้ไหมคะ จะแย่แล้ว ขอโทษอีกครั้งนะคะที่มาแย่งที่นั่งคุณ ไม่ทราบจริงๆ ค่ะ แต่ขอเถอะค่ะ ทางใครทางมัน อย่าได้สร้างทุกข์ให้กันเลยค่ะ บุญใดกุศลใดที่มีก็ขออุทิศให้ค่ะ' ฉันตั้งจิตอธิษฐาน
ได้ผล แม้ไม่ถึงกับว่าทุกอย่างจะเป็นปกติเลยทีเดียว แต่ฉันรับรู้ได้ว่าเขาค่อยๆ เขยิบถอยออกไป เพราะอุณหภูมิความร้อนที่เกาะติดร่างกายซีกขวาของฉันค่อยๆ จางไปอย่างช้าๆ และไล่ออกไปทางด้านขวาตามเดิม เหมือนมาจากทางไหนก็กลับไปทางนั้น แขนขวาของฉันเริ่มหายชา แต่ก็ยังรู้สึกร้อนวูบวาบวูบวาบ และยังคงแดงอยู่ ถึงอย่างนั้นฉันก็ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองจะหายใจได้ทั่วท้องนัก เพราะถึงยังไงเขาก็ยังคงไม่ไปไหนไกลจากฉัน เรายังคงร่วมทางกันมาในรถแท็กซี่คันเดิม จนกระทั่งถึงจุดหมายที่บ้านฉัน
ทันทีที่รถจอด ฉันควักแบงก์สีแดงส่งให้คนขับแล้วรีบลงจากรถทันทีโดยไม่รอเงินทอน ฉันก้มหน้าก้มตาเดินเข้าบ้านโดยไม่ยอมหันกลับไปมองรถแท็กซี่คันนั้นอีก กลัวทำใจไม่ได้ถ้าหากว่าหันไปแล้วจะเห็นใครนั่งอยู่ที่เบาะผู้โดยสารด้านหลังคนขับ
*************************** จบ **************************
ลิงค์ ตอน วิญญาณแอบแฝงที่เบาะหลัง
http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W5848435/W5848435.html
แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 50 21:41:19
แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 50 21:35:31
แก้ไขเมื่อ 30 ก.ย. 50 21:33:01
จากคุณ :
มณีนาคา 
- [
30 ก.ย. 50 21:28:56
]
เรื่องเล่าเบาๆ ไม่เผาผี (แท็กซี่)
