เพื่อนเอ๋ย
ใครไม่เคย ทุกข์ท้น เรื่องหนหลัง
ให้เขาเข้า ใจคงจะ ยากกระมัง
ว่าน้ำตา เจ้ามาหลั่ง รินเพื่อใคร
กับเรื่องราว ครั้งเก่าเก่า คล้ายเมามาย
กับเรื่องร้าย เรื่องดี ที่หวั่นไหว
จากปลายก้อย เคยร้อย เกี่ยวแกว่งไกว
จนคืนไร้ เยื่อใย คนเปลี่ยนแปลง
หลายหลายสิ่ง ที่ร่วมสร้าง ต้องจางหาย
หลายหลายอย่าง เคยพร่างพราย สลายแสลง
เทวดา มาผกผัน มารสำแดง
ใจเหมือนถูก ทิ่มแทง แทบวางวาย
แม้คืนวัน ผันผ่าน มานานเนิ่น
ใจอยากเมิน อยากมอง ปองสิ่งหมาย
อยากหาใคร ให้มาแทน แม้นเพียงกาย
ก็แหนงหน่าย คล้ายอ่อนล้า ไม่กล้าลอง
ภาพวันเก่า ยังเฝ้าหลอน แม้นอนฝัน
ภาพคืนวัน แหละรอยยิ้ม ฤๅ ยามหมอง
เพียงนึกถึง ก็กลับมา น้ำตานอง
ใจจะปอง สิ่งใด ใช่เพียงเธอ
เพื่อนเอ๋ย
ฉันก็เคย ทุกข์ท้น เรื่องหนหลัง
จึงเข้าใจ ได้ไม่ยาก เมื่อรักพัง
ว่าน้ำตา ของเจ้าหลั่ง รินทำไม
ร้องเถิด ร้องไป ร้องให้พอ
แล้วเดินต่อ ตามฝัน อย่าหวั่นไหว
คงสักวัน ถึงรุ่งราง ทางฝันไกล
แล้ววันใหม่ จะมาถึง ซึ่งผองเรา
******************************************************
แด่ใครซักคน ซึ่งน้ำตาไหล ให้ความรัก
แก้ไขเมื่อ 07 ต.ค. 50 20:52:13
จากคุณ :
คนเดินดินกินข้าวแกง 
- [
วันเกิด PANTIP.COM 20:45:46
]
เพื่อนเอ๋ย
