Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    เสียงสะอื้นที่ดังมาจาก “หัวใจ” >_<

    ...

    ฉันร้องไห้อย่างคนไม่มีน้ำตา
    ให้สมและสากับความ “โง่เขลา”
    หมดสิ้นกันแล้วความรักระหว่างเรา
    เหลือเพียงแต่...ลมเหงา พัดเบา ๆ เดียวดาย

    ไม่เคยมองเห็นคุณค่าของเธอ
    เพราะเข้าใจช้าเสมอกับเรื่องแบบนี้
    เมื่อครั้งที่เธอยังจงรักและภักดี
    คนโง่ ๆ อย่างฉันคนนี้...กลับไม่เคยเห็นค่ามัน

    จนเธอถอดใจ...ถอยห่าง
    ถึงเริ่มมองเห็นเงาราง ๆ ของ “ความรัก”
    เพิ่งรู้ซึ้งความรู้สึกของคนอกหัก
    ยอมรับว่า “รัก” เมื่ออีก “รัก” หมดลง

    กลายเป็นคนห่างไกล...
    ไม่อาจเข้าใกล้ได้แม้ใจ “ปรารถนา”
    “ละอายใจ” กับเรื่องราวที่ผ่านมา
    ทำร้ายเธอเกินกว่า...จะให้อภัยตัวเอง

    ขอโทษล้านครั้ง...คงไม่พอ
    และไม่มีหน้าไปขอ “เริ่มใหม่”
    น้ำตาของฉันคือบทเรียน...สอนใจ
    ที่ไม่อาจแก้ไขความผิดใด ๆ ให้เปลี่ยนแปลง

    หมดหวังได้ “รัก” เธอคืน
    โทษที่ได้รับคือพิพากษายืน “สมน้ำหน้า”
    ทำตัวเองทั้งนั้น...ไม่มีใครชักพา
    รู้ตัวช้า...เสียเวลา - รักเธอช้า...เสียใจ

                                        - fern -

    จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 15 ต.ค. 50 16:08:29 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom