ไอศกรีมแห่งความสุข
เด็กหญิงตัวน้อยกำลังเดินจูงมือคุณแม่ยังสาว เที่ยวสวนสนุกที่รอบกายมีทั้งเสียงดนตรี เสียงหัวเราะ และเสียงแห่งความสุขสนุกสนานอย่างไม่รู้จักเหนื่อยหน่าย เธอเดินได้ทั้งวี่ทั้งวันบนใบหน้าเล็กๆถูกประดับด้วยรอยยิ้มผลิหวานที่มาจากใจจริงมิใช่เสแสร้ง ความรู้สึกใสซื่อบริสุทธิ์นี่กระมังที่เป็นเสน่ห์ให้กับเด็กวัยกระเตาะกระแตะนับไม่ถ้วน...
แม่คะ หนูอยากกินไอติมแบบนั้นๆ
แบบไหนเหรอจ๊ะลูก?
แบบที่คนคู่น้านกำลังถืออยู่อ๊ะ เด็กหญิงชี้นิ้วไปยังเด็กชายที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้ยาวกับแม่ของเขา น้ำเสียงที่ไม่ชัดถ้อยชัดคำเมื่อครู่เรียกเสียงหัวเราะของฉันได้ไม่น้อยเลยทีเดียว
ได้สิจ๊ะลูก มากับแม่สิเดี๋ยวแม่จะซื้อไอติมให้หนูกินจนพุงกางเหมือนหมีพุงโตไปเลย
เย้ๆๆ แม่ของหนูใจดีที่สุดในโลกเลย เด็กหญิงหอมแก้มเอาใจแม่ ส่วนแม่ก็หยิกแก้มแดงนั้นเบาๆตอบสนองความน่ารักของลูกที่ทำให้หล่อนรู้สึกมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
ไอศกรีมแบบกรวยข้างบนโปะด้วยก้อนช็อคโกแลต 3 ก้อน ค่อยๆถูกเลียอย่างประณีตบรรจง ปลายลิ้นสัมผัสลิ้มลองรสหวานจากน้ำตาลไม่นานก็หมดพร้อมกับคราบช็อคโกแลตตรงมุมปาก ...
แม่คะแล้ววันพรุ่งนี้หนูจะได้มาสวนสนุก แล้วมากินไอติมอย่างงี้อีกมั้ยคะ?
หล่อนเงียบไปชั่วครู่ สีหน้าเศร้าหมองลงอย่างเห็นได้ชัดก่อนจะขับคำพูดออกมาอย่างยากเย็นว่า ได้สิจ้ะลูกต้องได้มาอีกแน่นอน แม้คำตอบนั้นจะอำพรางไว้ด้วยรอยยิ้มและคำมั่นสัญญา แต่สายตามันฟ้องว่าคงจะเป็นไปได้ยากที่คำมั่นสัญญานี้จะเกิดขึ้นอีก ดีที่เด็กหญิงตัวน้อยยังเล็กเกินกว่าที่จะเข้าใจสายตาคู่นั้นของหล่อน ที่สาเหตุมาจากมรสุมความขัดแย้งภายในครอบครัวซึ่งถาโถมเข้าใส่มาแรมปี
มันค่อยๆเริ่มนับจากวันที่สามีของหล่อนกลับบ้านดึกดื่น
เหตุผลที่ได้รับฟังจากเขาจนชินหู คือ งานที่ออฟฟิศผมมันยุ่งมากน่ะ
แรกๆยังพอทนและหล่อนยังคงเชื่อเขา ตั้งมั่นอยู่ในรักอย่างวันคืนที่ผ่านมา
แต่ยิ่งนานวันก็ยิ่งจะเหลืออดเข้าไปทุกที จากที่เคยกลับบ้านดึกก็เริ่มแปรเปลี่ยนมาเป็นกลับบ้านตอนเช้า หรือบางครั้งก็หายหน้าหายตาไปกว่าสองสามวัน
จนในที่สุดหล่อนรู้สึกว่าสิ่งที่กำลังแบกรับอยู่นี้มันหนักเกินกว่าสองบ่าเล็กๆจะทนไหว ความปวดร้าวที่ถูกเหยียบย่ำจากน้ำมือของคนที่ครั้งหนึ่งเคยรักเรา แต่วันนี้กลับกลายเป็นอื่น เขาแอบนอกใจ คือคำตอบสุดท้ายจากปากเพื่อนสนิทของหล่อนที่ช่วยสืบเสาะเรื่องราว
อารมณ์เดือดพล่าน หล่อนคงรู้ดีว่าเวลานี้มันพร้อมจะประทุตลอดเวลา และเมื่อถึงตอนนั้นหล่อนอาจะทำอะไรโง่ๆลงไปก็เป็นได้
ช่วงเวลานี้ หล่อนจึงขอตกลงแยกกันอยู่กับสามี ชั่วคราว เพราะบางครั้งระยะทางที่เราห่างกันอาจทำให้อารมณ์ที่เดือดพล่านอยู่ของเรานั้นสงบลง ทนเห็นหน้ากันทุกวันก็มีแต่จะเหี่ยวเฉาลงไปเรื่อยๆ มันเป็นหนทางเดียวที่ยังเปิดโอกาสสู่การปรับความเข้าใจ อันเกิดจากหัวใจมิใช่อารมณ์ แต่หล่อนมีข้อแม้ว่าจะต้องให้ลูกอยู่กับตนก่อน เพราะสามีนั้นกลับบ้านดึกคงไม่มีเวลาดูแลลูก
เขาตกลง...
ส่วนคำตอบที่ว่า จะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกันต่อไปหรือจะจากลากันนั้น ไม่มีใครกล้าเอ่ยคำตอบออกมาในตอนนี้ ... วันข้างหน้าในระยะเวลาสั้นๆนี้คงจะเป็นตัวตัดสินทุกอย่าง...
แม่ คะหนูอยากกินไอติมอีกกรวย น๊าๆๆ เด็กหญิงออดอ้อน สั่นแขนรุกริก ทำท่าว่าจะงองแงอย่างเด็กอนุบาล จนแม่ต้องยอมใจอ่อน
ได้สิจ๊ะลูก
วันนั้นแม่ลูกคู่นี้อยู่กันจนสวนสนุกปิด...
ช่วงเวลาแห่งความสุขกำลังหดสั้นลงอย่างช้าๆ เฉกเช่นดวงดาวบนท้องฟ้าที่หายเข้าไปในกลีบเมฆทีละดวงสองดวง คำตอบที่อาจนำมาสู่การเปลี่ยนแปลงเข็มทิศแห่งความรักครั้งใหญ่ใกล้เข้ามาเต็มที วันที่ทั้งหล่อนและเขาตัดสินใจจะมอบคำตอบให้แก่กัน มีเพียงลูกที่อยู่ในอ้อมกอดใต้ผืนผ้าห่มเดียวกันนี้เท่านั้นที่ช่วยทุเลาความวิตกกังวลลงบ้าง
วันพรุ่งนี้คือวันให้คำตอบ...
วันพรุ่งนี้คือวันที่สุดแสนจะคาดเดาอะไรได้...
คืนนี้มีเพียงความกังวลและวิงเวียน...
พรุ่งนี้จะได้พาลูกไปกินไอศกรีมอีกไหมนะ...
หล่อนเฝ้าถามกับตัวเองจนผล็อยหลับไป ภายใต้ท้องฟ้ายามราตรีที่มีแสงเจิดจรัสจากดวงจันทร์ส่องสว่าง ...
ฟ้าสางมาย่างเยือนแล้ว แสงจากตะวันเริ่มเอ่ออาบทาบสู่บ้านหลังน้อย เด็กหญิงขยี้ตาเบาๆด้วยสองมือกระจิดริด หันไปข้างกายพบเพียงความว่างเปล่า แม่คงจะทำอาหารอยู่ สองขาค่อยๆต้วมเตี้ยมเข้าครัวไปหาแม่ของตน ในใจกำลังลุ้นว่าเมนูอาหารเช้านี้คืออะไร
หากแต่แทนที่เธอจะได้เห็นอาหารเช้าสุดอร่อยกลับกลายเป็นภาพที่แม่ของเธอกำลังนอนหมดสติอยู่บนพื้นครัว
กรี๊ดดดดด เด็กหญิงตัวน้อยหวีดร้องสุดเสียง น้ำตาไหลรินเอ่อล้นนองแก้ม ไม่นานเพื่อนข้างบ้านก็เข้ามาช่วย
ตัวของแม่ถูกส่งไปโรงพยาบาลในระแวกนั้น
ส่วนลูก เพื่อนบ้านผู้นั้นรับไปปลอบโยนจิตใจที่บ้านของตน
ก่อนที่จะโทรบอกพ่อของเด็กว่าทางนี้เกิดเรื่อง
เขารีบปลีกตัวจากสตรีที่เขากำลังลุ่มหลง อานุภาพของรักครั้งแรกแบบชีวิตคู่นั้นมันบริสุทธิ์เกินกว่าที่มือที่สามจะเข้าใจ ความสันพันธ์เพียงชั่วข้ามคืนแท้จริงแล้วมิอาจทดแทนกับความสันพันธ์ที่งอกงามเพราะใช้เวลาในการบ่มเพาะมานานนับปี
หรือบางทีตอนนี้เขาอาจจะเพิ่งรู้ตัวถึงคุณค่าของสิ่งที่กำลังจะสูญเสียไปว่าสำคัญเพียงไร
หลังจมอยู่ในความมืดมิดแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว เช้าวันนี้นัยน์ตาค่อยๆลืมขึ้นอย่างเชื่องช้า รับแสงอาทิตย์ที่สาดส่องผ่านม่านสีเขียวอ่อน ข้างเตียงหล่อนเห็นภาพที่ตนเองก็ยังไม่อยากที่จะเชื่อ สามีของหล่อนกับลูกสาว นอนซบอยู่บนเตียงของหล่อน พ่อนั่งบนเก้าอี้ไม้ทรงกลมส่วนลูกนั่งซ้อนตักอีกที
น้ำตาแห่งความปีติรินไหล แต่ปากยังมิอาจจะเอื้อนเอ่ยสิ่งใดออกมา เพราะถูกครอบไว้ด้วยเครื่องช่วยหายใจ หล่อนมองไปรอบกายเห็นกระเช้าผลไม้ และช่อดอกไม้มากมายจากเพื่อนร่วมงานเต็มไปหมด นี่ฉันคงจะหลับเพลินไปหลายวันสินะ...
หล่อนยิ้ม...
สายตากลับมาจับจ้องลูกกับสามีอีกครั้ง รอยยิ้มเล็กๆค่อยๆผุดขึ้นบนใบหน้าที่ซีดเซียว แม้มันจะแห้งและจางแต่นี่ก็เป็นรอยยิ้มที่รู้สึกเป็นสุขอย่างแท้จริง ตลอดระยะเวลาแรมปีที่ผ่านมา
คำตอบที่อาจเปลี่ยนแปลงเข็มทิศแห่งความรักนั้นมีอยู่ในใจฉันแล้ว เขาก็คงเช่นเดียวกัน
ตอนนี้ฉันหวังเพียงว่าจะได้ออกจากโรงพยาบาลในเร็ววัน
เพื่อพาลูกและสามีออกไปเที่ยวที่สวนสนุก
และนั่งกินไอศกรีมแห่งความสุข ในวันพรุ่งนี้ วันที่ชีวิตคู่กลับมาแสนดีดังเดิม...
เลิศสุนทร
จากคุณ :
พริ้ว พรรณนา 
- [
16 ต.ค. 50 02:21:36
]
ไอศกรีมแห่งความสุข
