....นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่นะ......เฮ้อ.....ฉันถอนหายใจ อย่างตั้งใจ เพราะรู้สึกอึดอัด ขัดใจ อย่างไรก็ไม่รู้
มันคงจะผิดที่ตัวฉันเอง ที่ยังคงทำตัวคุ้นเคย กับคนที่เคยคุ้น เพียงเพราะยังคงรู้สึกคุ้นชิน ในความทรงจำที่ยังฝังใจ ทำให้ไม่อาจตัดใจพาตัวเองเดินออกมาจากความรู้สึกนั้น จนกระทั่งเผลอทำให้ตัวเองกลายเป็นคนที่ไม่มีตัวตนไป
ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเพียงความรู้สึกในช่วงชีวิตหนึ่ง แต่มันก็ทำให้รู้สึกเศร้าได้ทุกครั้งที่หวนนึกถึง เหมือนมันเป็นรอยช้ำที่ไม่อาจจางหาย
กี่ครั้งแล้ว ที่เวลาได้นำพาคนแปลกหน้า 2 คนมาเจอกัน สนิทสนมกัน จนกลายเป็นคนคุ้นเคยของกันและกัน แต่สุดท้ายกลับจบลงด้วยการ กลายเป็นเพียงแค่คนที่เคยคุ้น และอีกสักกี่ครั้ง ที่เรื่องราวระหว่างคนเคยคุ้น 2 คนจะต้องจบลง เมื่อใครสักคนมีคนของใจเข้ามา
ฉันเองอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไม เหตุการณ์และเรื่องราวเหล่านี้มันต้องเป็นภาพซ้ำอยู่ร่ำไป ....เมื่อไหร่ถึงจะได้เจออะไรที่มันเปลี่ยนไปจากนี้บ้าง ...... มันเหมือนการนั่งดูหนังเรื่องเดิมซ้ำๆ ซึ่งแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าสุดท้ายเรื่องราวจะเป็นอย่างไร แต่ก็อดที่จะรู้สึกไปกับมันไม่ได้ทุกที ฉันอ่อนแอเกินไปหรือเปล่านะ ?
สำหรับฉันแล้ว การสร้างความคุ้นเคยกับใครนั้นไม่ใช่เรื่องยาก แต่จะมีสักกี่ครั้ง ที่ความคุ้นเคยนั้นถูกตรึงไว้ด้วยความผูกพันที่เหนียวแน่น และน่าจดจำ จนกลายเป็นเรื่องยากที่จะลืมมัน แล้วจะต้องอีกสักกี่ครั้ง ที่ฉันจะต้องจบความสัมพันธ์เช่นว่านั้น เพียงเพื่อต้องการให้ใครบางคนไม่ขุ่นข้องใจในความผูกพันที่ยังเหลืออยู่ และเพื่อต้องการให้ตัวเองกลับมีตัวตนอีกครั้ง
มันเป็นเรื่องน่าเศร้าที่ต้องฝืนยิ้มอย่างเสียไม่ได้
ผิดหรือ? ที่ฉันพอใจที่จะอยู่กับความรู้สึกบางอย่างที่ฝังรอยเอาไว้ในความทรงจำ
ผิดหรือ? ที่ฉันผูกพันกับความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้น แม้จะเป็นเพียงแค่ช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น
คงต้องเป็นฉันเอง ที่จะต้องจัดการกับความรู้สึกเหล่านั้น เพื่อที่จะได้ไม่ต้องคอยตอบคำถามตัวเองว่า........นี่ฉันกำลังทำอะไรอยู่นะ......
.....เฮ้อ.....ฉันถอนหายใจ อย่างตั้งใจ เพราะความรู้สึกอึดอัด ขัดใจ มันยังคงไม่จางหายไป
มันอาจเป็นเรื่องธรรมดาของใครหลายๆ คน ที่ไม่ใช่ฉัน
.....เฮ้อ.....ฉันถอนหายใจ อย่างตั้งใจ..อีกครั้ง
แก้ไขเมื่อ 16 ต.ค. 50 13:38:20
จากคุณ :
รวยระรินกลิ่นชา 
- [
16 ต.ค. 50 13:10:56
]
+++ เหตุเกิดจากความผูกพัน +++
