เมื่อวานตอนเย็นหลังจากเลิกงานแล้วเหนื่อยอย่างบอกไม่ถูก

เหมือนว่าชีวิตจะดับลงอย่างไรไม่รู้

แค่หมุนพวงมาลัยขับรถกลับบ้าน

ก็รู้สึกว่าพวงมาลัยหนักเหมือนทำจากอิฐก้อนเท่าบ้าน

งานขอความร่วมมือจากส่วนราชการบ้านใกล้เรือนเคียง

ทำเอาต้องอดหลับอดนอนจนร่างกายซูบเซียวผอมโซ

จะว่าบ้างานไหม..ไม่รู้นะ..เพราะพอจะล้มตัวลงนอนก็พลอยแต่จะคิด ว่า

ตรงนั้นยังไม่ได้ปรับ...ตรงนี้ความยังไม่ชัด...ตรงโน้นวางภาพไม ่ดีเท่าที่ควร

หรือแม้กระทั่งคิดว่าตัวหนังสือตรงนี้ฟ้อนต์ไม่สวย...ทำให้ไม่ส ามารถข่มตาหลับลงได้สักครั้ง





กระทั่งลุ้นเชียร์อังกฤษกับรัสเซียก็ยังมองเห็นสนามหญ้าเทียม

กลายเป็นสนามเพจเมกเกอร์ไปซะฉิบ...

หลังเรียบเรียงและบรรณาธิการหนังสือขอความร่วมมือจนใกล้เรียบร้ อยแล้ว

ความรู้สึกเบาโปร่งโล่งใจเหมือนบรรลุอมฤตธรรมก็เกิดขึ้น



ความจริงเป็นคนที่ไม่ชอบดูหนังสักเท่าไหร่

แต่เพราะความเครียดที่รุมเร้ามาตลอดสัปดาห์กว่าๆ

จึงทำให้ต้องหาสิ่งบันเทิงคลายเครียดซะบ้างแล้ว...



หลังขับรถฟังเพลงเคล้าบรรยากาศรถติดมาเกือบร่วมชั่วโมงจากเทเวศ น์ไปบางปะกอก

ครั้นถึงบิ๊กซีราชบูรณะ..จึงตัดสินใจลงไปหาอะไรบันเทาความเครีย ดสักหน่อยแล้ว

เดินดูสาวในบิ๊กซีเกิดอารมณ์กามจนอยากจะเข้าไปบำบัดความใคร่ในห ้องน้ำ

แต่เพราะได้สติจึงยับยั้งชั่งใจไว้จึงขอแค่แอบมองร่องนมเรื่อยไ ปก็เท่านั้น...



เอื่อยเฉื่อยเรื่อยมาจนถึงบันไดเลื่อนทางขึ้นชั้นสอง

อารมณ์นั้นแค่เพียงเพราะเห็นลาล่าลูลู่เด้งหน้าเด้งหลังอยู่ในจ อทีวีขนาด ๒๑ นิ้ว

ตัดสินใจแวะบิ๊กช็อปร้านขายแผ่นผีซีดีเถื่อนทันที



อารมณ์กามเจ้ากรรมก็กลับปะทุขึ้นมาอีกครั้ง..

เพราะนมขนาดใหญ่และกลมกลึงสวยงามของแคชเชียร์ในร้าน

ตัดสินใจเลือกหนังแผ่นไปพร้อมกับชำเลืองดูร่องอกขาวอล่องฉ่องขอ งแคชเชียร์ไป

ชื่นใจดีแท้...



ความเครียดทั้งอาทิตย์หายไปดุจปลิดทิ้ง



อ่อยอิ่งอยู่ในร้านนี้เกือบชั่วโมง..จนสาวเจ้าดูท่าจะรู้ว่ามีห นุ่มหล่อแอบเหล่ร่องนมอยู่

หล่อนชะม้ายตาให้เหมือนเชิญชวน



วินาทีนั้นรี่เข้าไปหาเธอทันทีเหมือนมีธุระเร่งรีบ

พร้อมกับเอ่ยถามว่า "ในร้านมีโปรโมชั่นอะไรบ้างครับ"

ทั้งทั้งที่เด็กขายหน้าร้านก็ยืนหัวโด่อยู่ข้างๆ ยังแกล้งทำมองไม่เห็น



สนทนากับหล่อนอยู่สักครู่...

ความคุ้นเคยเริ่มรุกคืบเข้ามาทีละนิดๆ



อาจเป็นอัธยาศัยงดงามหรือความเป็นนักขายของหล่อน

แต่สิ่งเหล่านั้นกลับถูกมองข้าม กลับมองว่าหล่อนน่ารักน่าดูเสียนี่กระไร

จะว่ารักแรกพบก็คงใช่เลย...

เออใช่..คนนี้แหละใช่...คิดอยู่ในใจคนเดียวเงียบๆ



หลังจากกันได้หนัง มาสองเรื่อง "หมานคร" กับ "บุปผาราตรี"

กลับถึงบ้านอารมณ์ที่อยากจะสั่งสมองให้ลืมร่องนมของแคชเชียร์สา วบิ๊กช็อป

จึงรีบแกะกล่องหนัง

ตัดสินใจดู "หมานคร"

โดยไม่มีเหตุผลใดๆทั้งสิ้น



อินโทรหนังเริ่มที่ ป้อดเด็กหนุ่มบ้านนาผู้มีความฝันบรรเจิดจ้า

เขาอยากรวยอยากมีเงินทอง

ทว่าบ้านนอกนี้ไม่สามารถจะบันดาลให้ได้

ฝันของเขาจึงจะต้องไปก่อร่างสร้างเอาที่กรุงเทพมหานคร

ยายเขาจึงเตือนไว้ก่อนออกจากบ้านว่า



"อย่าไปเลยบางกอกจะบอกให้...ยายเคยไปนานแล้วนะแก้วจ๋า"



ป้อดดั้นด้นไปบางกอกทำงานก่อร่างสร้างตัว

จนพบรักกับ "จิน"สาวน้อยบ้านนาผู้มาตามหาฝัน

เป็นฝันที่เธออ่านมันไม่ออก



ป้อดรักจินข้างเดียว

ลูกผู้ชายทำได้ทุกอย่างเพื่อคนที่รัก

แม้จะไม่ได้สิ่งตอบแทนอะไรทั้งสิ้น

กระนั้นก็ตามป้อดก็หวังว่าสักวันจินจะเห็นเขาอยู่ในสายตาบ้าง



เมื่อดูหนังไปคิดตามไปด้วย..ก็เกิดข้อขัดแย้งกับป้อดอยู่ในใจว่ า

ป้อดเองคิดว่าตนรักจริงมั่นคงไม่เปลี่ยนแปลงกับจิน

และไม่หวังสิ่งตอบแทนจากคนที่ตนรัก

แต่ความจริงป้อดหารู้ตัวไม่ว่า

ป้อดเองก็เห็นแก่ตัว

ทุกสิ่งที่ป้อดทำเพื่อจินก็เพื่อตัวป้อดเองทั้งนั้น



เพื่อที่ป้อดจะได้สมหวังไง



ที่ป้อดท้อแท้ในบางครั้งก็เพราะความไม่สมหวัง



ไม่เหมือนกับจิน

เธอรักที่จะเป็น

เธอรักที่จะทำ

เธอมาตามหาฝัน



เธอมั่นคงกับชายผู้หนึ่งซึ่งอยู่ในฝันของเธอ

แม้เขาจะตายจากไปเธอก็ไม่เคยเลิกฝัน

แม้จะรู้ว่าเขาไม่มีตัวตนที่แท้จริงก็ไม่เลิกฝัน



นี่ต่างหากที่เป็นรักที่แท้จริง



อารมณ์นั้นหลังจากหนังจบลง

ความเครียดกลับมาทดแทนที่เดิม

หลังจากหายไปได้สักครู่ชั่วยาม

และเป็นความเครียดที่รุนแรงกว่าเดิม



เพราะเริ่มคิดว่า...



ทำไมคนในโลกเป็นแบบนี้...



ทำไมคนเราต้องมีมุมมองแบบนั้น...



ทำไมคนเราต้องเป็นแบบนี้...



ทำไมคนเราเป็นแบบนี้...



ทำไมเป็นแบบนี้...



ทำไมเป็นแบบนี้...



ทำไม...แบบนี้...



ทำไม...แบบนี้...



ทำไม...แบบนี้...



ทำไม...แบบนี้...



ทำไม...

ทำไม...

ทำไม...

ทำไม...