กลับจากเทศกาลหนังสือ ติดไม้ติดมือมาไม่กี่เล่ม ผิดกับทุกปี เพราะนับรวมกันแล้วไม่ถึงสิบ เทศกาลประจำปีระดับชาติ และ เทศกาลประจำปีระดับชีวิต หากไม่ติดขัดด้านวันเวลา อย่างน้อยต้องแวะปีละสองครั้ง
เดินดูหนังสือแล้วรื่นรมย์ดี เลือกหนังสือที่ถูกอกถูกใจเรียบร้อย เดินเก็บตกอีกสักสองรอบ นั่งอ่านเล่มที่อดใจรอถึงบ้านไม่ไหว
แทบไม่ต่างจากวงการเพลง หนังสือขายดี ยังเป็นหนังสือประเภทรักใสใส มีตั้งแต่หัวใจสองดวงจนถึงมากกว่าสี่ดวง รวดร้าว รันทด เหงา เศร้าและรัก ยังเป็นประเด็นที่เสพกันไม่รู้เบื่อ ว่ากันตามจริง วัยรุ่นไม่ติดละครน้ำเน่าเนื้อหารักคาวข้นหลังข่าว แต่พอวันวัยสูงขึ้น ก็มีแต่ละครหลังข่าวที่เอามาเป็นประเด็นสนทนา หลายรายเอาจริงเอาจังจนแทบนึกว่าเป็นชีวิตของคนที่มีอยู่จริง เล่าได้เป็นฉากๆ เรียบเรียงต้นสายปลายเหตุได้น่าฟัง ใส่อารมณ์น่าดูน่าชมกว่าต้นฉบับ
ไม่ได้รังเกียจ เพราะ ผมเองก็เขียนเรื่องรัก แต่ขายไม่ออก ความรักสวยงามที่สุดในโลก หากอยู่ในที่ทางอันเหมาะควร ความรักทำให้คนเป็นกวี นักดนตรี ศิลปิน และ คนตาบอด หนังสือรักนั้นน่าอ่าน ส่วนใหญ่แฮปปี้ เอนดิ้ง มากกว่าเพลง
ไม่ได้หนังสือรักกลับมาสักเล่ม แม้จะลองตั้งใจอ่านสักเรื่อง แต่ไม่อาจเอาตัวเบียดเข้าไปในกลุ่มวัยรุ่น เกรงถูกหาว่าหาเศษหาเลย ฉวยโอกาส อยากอ่านเรื่องราวของนักเขียนวัยใสอายุไม่เยอะนัก ไม่ได้จะวิจารณ์ด้านภาษา ของแบบนี้ต้องขัดเกลาตราบชั่วชีวิต แค่อยากผ่านตาเรื่องรักที่ไม่ถึงขั้นเอาเป็นเอาตายเท่านั้น
กินกาแฟเติมน้ำตาลน้อยๆมานาน บางวันอยากลองโกโก้ร้อนหรือโกโก้เย็นดูบ้าง
ผู้ร่วมทาง ได้หนังสือเป็นชิ้นเป็นอันกว่าผมมาก เริ่มต้นด้วยนวนิยายแฟนตาซี อย่างเซ็ฟติมัส ฮีพ เล่มสาม หนึ่งร้อยแปดวิธีใช้กล้องดิจิตอล หนังสือนำเที่ยวอีกหนึ่งเล่ม เกมส์ครอสเวิร์ด และ ลูกคิวบิก
ค่อนข้างชัดเจนกับตัวเองจนน่าอิจฉา นิยมแฟนตาซี ก็อ่านแฟนตาซี ชอบเที่ยวก็หาข้อมูล ใช้กล้องก็อยากถ่ายให้สวย บันเทิงและเรียนรู้จากตัวหนังสือ เธอบริหารจัดการด้านนี้เก่งกว่าผมมาก
ว่ากันตามจริง เธอมีอัจฉริยภาพด้านความเข้าใจในตนเอง ผมว่าจะแถมหนังสืออัจฉริยะสร้างได้ให้อีกเล่ม แต่โดนปฏิเสธ ไม่เถียงว่า อัจฉริยะสร้างได้ แต่ไม่อยากเป็น โลกมีอัจฉริยะเยอะมาก แต่ยังร้อนขนาดเดินเล่นกลางแสงตะวันยามสายยังไม่ได้
มีความสนใจพัฒนาตัวเองนั้นยอดเยี่ยม แต่สนใจจะพัฒนาสิ่งแวดล้อม ทำเพื่อส่วนรวม วางชีวิตในวิถีทางอันเรียบง่าย น่าสนใจกว่านั้น
ดาบวิชัย ปู่เย็น ยายไฮ เป็นบุคคลที่มีตัวตนในความสนใจของผมในอดีต
หมดกระแสก็ลืมเลือน
ยกย่อง พูดถึง กล่าวขวัญ ชื่นชม แนวทางชีวิตที่ชัดเจน เรียบง่ายและมีการต่อสู้
ไม่มีใครนำมาใช้ นอกจากรัฐบาล หรือบางบริษัท ที่พร้อมฉกฉวยมาสร้างคะแนนนิยม หรือเป็นจุดขาย เชิดชูให้พอขายได้ ไหว้พอให้มีใครสนใจตน
รู้จักคนดี สนทนากับคนดัง - ทำให้พอมีชื่อไปด้วย
ของแท้ ไม่ค่อยมีปากเสียง
เกจิอาจารย์สายปฏิบัติ ล้วนปลีกตัวหลีกลี้สิ่งที่เป็นมายา
ในทางมวลชนส่วนใหญ่ ดังง่ายและลืมเร็ว
แต่พฤติกรรมและจิตใจของคนเหล่านั้น เป็นแบบอย่างทางวิญญาณของใครบางคน
เอาคนใกล้ตัวที่กำลังจดจ่อกับลูกคิวบิกก็คงเพียงพอ เธอตามเก็บขวดเปล่าที่ผมกินเหลือแยกลงถังขยะแยกประเภทเพื่อนำไปกำจัดด้วยวิถีทางอันถูกควร ซื้อของพยายามไม่รับถุงพลาสติก ชิ้นสองชิ้นยัดใส่กระเป๋าได้ ไม่นับรวมกินข้าวจนเกลี้ยงจาน จะได้ใช้น้ำยาล้างจานน้อยๆ
คนเราควรแบกอะไรบางอย่างติดตัวไว้บ้าง เธอว่า
ในเชิงรูปธรรม คงหมายถึงกระเป๋าถือประจำตัว เกะกะสักนิด แต่ติดตัวไว้ จะช่วยลดการใช้ถุงพลาสติกอีกโข
ในเชิงนามธรรม คงหมายถึง คนเราควรแบกภาระการรับผิดชอบต่อโลกไว้คนละนิดละหน่อย ไม่ต้องสุดโต่ง แค่ไม่ทำร้ายไปมากกว่าเดิมก็พอ โลกเป็นธรรมชาติและชีวิตที่มีพลังเหลือเฟือ ซ่อมแซมตนเองได้ หากไม่ทำร้ายแผลเดิมไปเรื่อยๆ
ลูกคิวบิกดูท่าจะไม่มีทางกลับเป็นสีเดิม สิบห้านาทีผ่านไปยิ่งสลับซับซ้อน
ของแบบนี้มีไว้ให้อัจฉริยะจัดการ เธอมองมาทางผม
ผมยิ้มแล้วส่ายศีรษะ ไม่ใช่อัจฉริยะ รู้มานานแล้วว่า บางสิ่งบางอย่าง จัดการได้ ก็ใช่ว่าจะมีประโยชน์ต่อส่วนรวม
เธอขำ พูดเล่น ไม่ต้องคิดมาก
ข้อเสียคือคนเราจริงจังกันเกินไป เรียกหาความสมบูรณ์พร้อมเสียทุกเรื่อง จะทำอะไรสักอย่างต้องเริ่มกันที่ภาครัฐ ว่ากันเป็นนโยบายหรือวาระแห่งชาติ เริ่มกันที่ตัวเอง ไม่น่าจะยาก ไม่ต้องให้ใครมาเรียกร้อง หรือ บีบบังคับ
คนอื่นไม่ทำ แต่เราทำ อาจสูญเปล่า แต่มีความแตกต่างเกิดขึ้น
ในกระเป๋าของผม มีหนังสือโลกของเราขาวไม่เท่ากัน เขียนโดยคุณวรพจน์ พันธุ์พงศ์ ร่วมกับ ม.ล.ปริญญากร วรวรรณ ปัญหาคือยาวิเศษ ชุด ฟาสฟู้ดส์ ธุรกิจ ของหนุ่ม เมืองจันท์ การ์ตูนญี่ปุ่นเรื่องยาว ทเวนตี้ เซ็นจูรี่ บอย
งบยังเหลือ ไปต่อแถว บู้ท ซีเอ็ด หยิบหนังสืออัจฉริยะสร้างได้ ต่อแถวรอขอลายเซ็นต์ คุณวนิษา เรซ ตัวจริง ผอมกว่าที่เห็นบนหน้าปกและจอโทรทัศน์
ขณะต่อแถว พลิกอ่านคร่าวๆบางหน้า คุณวนิษา เล่าว่า
... สมองของอัจฉริยะแทบมีโครงสร้างไม่ต่างจากสมองของคนธรรมดาทั่วไป
มีคำถาม ในใจผมเอง
... แล้วความรัก ความรับผิดชอบ แตกต่างกันได้อย่างไร
บางทีทั้งหมดนั้น อาจไม่ได้ขึ้นอยู่กับปัจจัยทางสมอง
ในทางวิทยาศาสตร์ อธิบายว่า นอกจากสมอง ยังมี อวัยวะในร่างกายมีอีกหนึ่งส่วน
ที่สร้างคลื่นไฟฟ้าได้ด้วยตนเอง
สิ่งนั้น
เรียกว่า หัวใจ
จากคุณ :
กาแฟสอง
- [
25 ต.ค. 50 03:09:00
]