ความคิดเห็นที่ 1 จากโคลงของคุณกมล ทำให้ดิฉันพยายามเรียนรู้วิธีเขียนบ้าง แต่ความละมุนละไม...ไม่ได้เทียบเท่าเลย ชอบมากค่ะ จากคุณ : เตติญญ่า - [ 3 พ.ย. 50 17:27:31 A:82.83.240.166 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 2 แงๆๆ..อยากแต่งแบบนี้เป็นบ้างจังเลยค่ะ.. จากคุณ : ขอแค่คิดถึง - [ 3 พ.ย. 50 18:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ได้แต่งโคลงมานานมากจนจำวิธีแต่งไม่ได้ แต่ถึงแต่งได้ ก็ไม่สามารถทำให้สวยงามได้เท่านี้ แงๆๆๆๆๆ (ร้องไห้ด้วยคนซิ น้องขอฯ) จากคุณ : leonnoom - [ 3 พ.ย. 50 19:20:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ตามมาอ่านค่ะ ช่วงนี้เขียนไม่ค่อยได้เลย ไต่ด้อ่านของคนอื่นก็ชื่นใจแย้วววว จากคุณ : Sentimentally Smooth - [ 4 พ.ย. 50 16:55:28 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ^^ ตามมาอ่านครับ (บทนี้เก็บได้แต่คำสวยๆ แต่ไม่ค่อยเข้าใจความหมายแฮะ งืมๆ) จากคุณ : KTH (KTHc) - [ 4 พ.ย. 50 21:45:57 ]

ความคิดเห็นที่ 6 22.25 * เอมอรอ่อนอกโอ้...........โอเรียม ราวจิตจ่อมใจเตรียม...........ต่อมตั้ง ฤาจิตหนาวใจเหนียม...........นางสั่ง เพียงส่งใจฝากครั้ง.............แน่งน้องเรียมเหงา * เซาซบโลมอุ่นอ้า............เอมใจ อุ่นจิตคิดคราใด.................ด่วนแจ้ง ด่วนจบอบอวลใส...............สนองจิต สนิทใจไฉนแล้ง.................แหล่งน้ำใจนาง * พลางเพลินเดินดุ่มด้น..............แดนจิต แดนใจ หมู่มวลมิตร...................ใหม่ทั้ง ใหม่ทั่ว ทุกแถวทิศ....................ทางเก่า ทางก่อน เคยคราวครั้ง...............ค่อนร้างแรมไกล * ใจจรยังเอ่ยเอื้อน.................อารมณ์ อารักษ์จิตชื่นชม.....................เอ่ยซ้ำ เอ่ยแทรกอย่าขื่นขม................เราก่อน  เนอแม่ เราเก็บใจหลบล้ำ....................เหลื่อมเร้นรักษา * เยียวยารักษาสร้อย..............สุดสงวน สุดเสงี่ยมแนบนางนวล.............หนึ่งน้อง หนึ่งนางบ่ครางครวญ...............เคืองบ่น  กันนา เคืองขุ่นที่ขัดข้อง...................ข่ายนั้นมีไฉน 23.05 อาทิตยวิกาล - อาทานตะยะวิกฤต แก้ไขเมื่อ 04 พ.ย. 50 23:24:48 จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 4 พ.ย. 50 23:11:39 ]

ความคิดเห็นที่ 7 หนาวอารมณ์เปลี่ยวร้าง........         สบเสมอ......... วิตกจริตละเมอ........                 มากล้น เมียงมองมุ่งหมายเจอ........        ประจักษ์สิ่ง ดีเด่นเสาะแสวงค้น........          เคี่ยวเค้นคาดหวัง....... ใจเหงาใจขาดผู้.........    ดูแล ดุจเด็กเล็กงอแง.........  ชะโงกชะเง้อ ตามประชิดตอแย......... ยวนยั่ว พรูพรั่งเพียงคำเพ้อ.........พร่ำร้องพรรณนา......... จากคุณ : jdfoxbat (jdfoxbat) - [ 5 พ.ย. 50 01:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ...ใจนางใช่ขุ่นข้อง................ใดเลย เพียงปัดมิชิดเชย...................ร่วมล้ำ เปิดโอกาสเคียงเคย...............นางอื่น ผู้ซึ่งควรคู่ค้ำ........................แน่แท้จริงจริง... ...กอรปย้อนครวญคิดถ้อย......พรรณา คำเอ่ยอ้างพี่ยา.....................กล่าวอ้าง มธุรสวาจา...........................พาชื่น เกรงสะอื้นเมื่อร้าง.................หน่ายหน้านวลเอย.. ...อีกใจน้องหนึ่งนั้น...............มั่นคง มิคิดเปลี่ยนดำรง...................แน่แท้ มีใจภักดิ์ซื่อตรง....................เพียงหนึ่ง ชายเฮย วอนอย่าคิดเองแม้.................ใช่แล้งน้ำใจ.. ...ถึงตัดใจจากแล้ว................ทางจร ใช่จักเหหาคอน.....................อื่นเข้า ชีวิตใช่ละคร.........................กำกับ ได้เนอพี่ อย่าคิดเอาใจเฝ้า...................คิดเข้าข้างตน พี่เอย.. ...................................................................... ขออนุญาตสัมผัสเนื้อหา..แต่มิสัมผัสระหว่างบทนะเจ้าคะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 7 พ.ย. 50 13:44:28 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ...เป็นดังนี้นะเจ้า...........หฤทัย คว้าไขว่ฝันคว้างไป........ยึดเยื้อ เหนื่อยแล้วกลับถิ่นใจ.....ถือกำเนิด คืนสู่บ้านอุ่นเอื้อ............โอบอ้อมแดนใจ ...คลายล้า..เจ้าจากเหย้า..คว้าฝัน ดั่งไล่คว้าเงาจันทร์...........หนึ่งนั้น วัฏฏจักรใจครัน...............ก่อเกิด ไม่สุดสิ้นกระชั้น..............กระชิดเข้าเป็นวังวน.. .............................................................. ...ปรามใจปรามยากแท้............จริงเชียว เที่ยววิ่งไล่ฝันเหลียว................ชะเง้อ คราฝันร่วงหน้าเซียว................หมองหม่น เกินดับฝันบ่นเพ้อ....................จากห้วงดวงมาน ...รู้เหตุเกิดจิตนั้น....................มาดหมาย รู้ดับได้วางวาย........................ละไว้ หลงก้าวล่วงเกินกลาย...............คืนกลับ เกินจักห้ามจิตไซร้....................สู่ห้วงสามัญ ...กายยังใจอยู่ยั้ง.....................อาวรณ์ ยังบ่ละอาทร............................จากห้วง ฝันดั่งห่วงร้อยกร.......................คว้าไขว่ รู้หนักนักใช่ท้วง........................ยิ่งคว้ามาครอง... .................................................................. จากคุณ : ณ กมล - [ 8 พ.ย. 50 14:32:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ...กายพอคลายป่วยไข้..........แรงคืน ยังแต่ใจกล้ำกลืน.................อยู่บ้าง ด้วยยังปวดหัวฝืน..................ทนข่ม ข่มจิตข่มใจข้าง....................ข่มไว้พอทุเลา ........................................................... จากคุณ : ณ กมล - [ 8 พ.ย. 50 14:35:18 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ข่มจิตข่มใจข้าง....................ข่มไว้พอทุเลา ******************************** 13.44 * เพลาทุรอ * ข่มไว้................ใจจึง พอทุเลา * เขารึง.....................รัดเจ้า ใจหม่น - จนใหม่ ถึง..................คนใหม่ ใจเปิด - เจิดไป เฝ้า...................ใหม่เข้า ใจฝัง * ไปจาม - ปรามใจ ด้วย.............ใจปราม ใจกด - โจษท์ไกล สาม...............สี่โยชน์ ใจร่ำ - จำไร้ ลาม........................ปามสู่  คิดแฮ ใจรัก - จักร้าย โทษ.....................ถั่งท่วมใจถึง 13.52 ศุกร์บ่าย - ส่ายบุก   สวัสดี ครับ คุณ ณ กมล จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 9 พ.ย. 50 13:53:16 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ...เพลารอ..ผ่อนรั้ง.........มีไฉน พอเราลา..ผ่อนไป..........สู่ห้วง ใจเนอ พลั้งหย่อน..วจีไหล.........ผิดเฝื่อน หูพ่อ อภัยเถิดถ้อยจาบจ้วง.......อภัยน้องปัญญ์เขลา พี่เฮย แก้ไขเมื่อ 15 พ.ย. 50 13:24:16 จากคุณ : ณ กมล - [ 15 พ.ย. 50 02:15:19 ]