ค่ำคืนนี้ ณ ราตรีที่มัวหมอง
ไร้แสงทองของดวงจันทร์อันสดใส
แม้นแสงดาวกระพริบพร่างก็ร้างไกล
มิอาจเห็นแสงสีใดในนภา
ลมแผ่วพลิ้วปลิวผ่านม่านหน้าต่าง
มีหนึ่งใครเท้าคางดั่งมองหา
บนฟากฟ้ากว้างไกลสุดสายตา
เฝ้าโหยหาอ้อมกอดหนึ่งซึ่งเคยครอง
มิอาจหลับตาลงคงผวา
ยามนิทรายังฝันร้ายใจหม่นหมอง
สะดุ้งตื่นทุกคืนค่ำน้ำตานอง
ตะโกนก้องร้องหาคว้าเพียงเงา
ในความฝันเธอนั้นช่างโหดร้าย
บอกง่ายง่ายคืนหัวใจที่เคยเหงา
ต่อแต่นี้มีเธอฉัน...ไม่มีเรา
ความทรงจำครั้งเก่าเผาทิ้งไป
น้ำตารินอาบแก้มแซมสะอื้น
ทุกวันคืนฝันซ้ำซ้ำทำไฉน
กลัวความฝันเป็นจริงยิ่งปวดใจ
กลัวเหลือเกิน กลัวเหลือใจ ใครช่วยที
อย่าให้ฝันแสนร้ายกรายหลอกหลอน
โปรดคืนคอนรับขวัญพลันสุขศรี
โปรดกอดฉันแนบสนิทชิดฤดี
โปรดคืนกลับก่อนชีวี สิวายลง
จากคุณ :
ทิวลิปสีน้ำเงิน
- [
4 พ.ย. 50 18:44:08
]