...บินนานจนเหนื่อยล้า................แรงโรย
ตราบหทัยไห้โหย......................สู่เหย้า
จึงหุบปีกโบกโบย......................คืนถิ่น
เพียงพักแรงเร่งเร้า....................แนบเหน้าหทัย
...พักใจพอปีกกล้า.....................โบยบิน
จึงละบ้านแดนดิน.......................อุ่นอ้อม
ไล่คว้าฝั่งฝันยิน.........................เสียงสดับ
ดังดั่งเสียงรายล้อม.....................จากห้วงดวงกมล
...วังวนหมุนดั่งล้อ.......................กงเกวียน
เหนื่อยอ่อนจึงหวนเจียน................ด่าวดิ้น
เยียวยาก่อนบินเวียน....................ไปต่อ
ยามทดท้อหมดสิ้น.......................แรงล้าหวนคืน บ้านเฮย
...ชื่นใจแม่พ่อเฝ้า........................รอคอย
ถิ่นเก่ายังเหลือรอย.......................ซาบซึ้ง
เหนื่อยใดกลับกลายพลอย.............สดชื่น
ระรื่นจิตบรรเทาขึ้ง........................จึ่งก้าวเผชิญทาง
.....................................................................
http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=nakamol&month=15-11-2007&group=13&gblog=12
จากคุณ :
ณ กมล 
- [
15 พ.ย. 50 03:01:49
]
; วัฏจักรใจ...ไม่สิ้นสุด ; ( บทที่ ๓ )..บทส่งท้าย..
