แอบอ่านของคนอื่นมานาน ลองเอามาให้อ่านบ้าง
อาจเชยๆ ไม่ถูกใจ แต่ปรับปรุงต่อไปครับ

ขอบคุณ ขอบคุณ


25 พฤษจิกายน 2549
รัชดาภิเษก, เมืองกอก แคว้นใต้


เนิน 442

บ่ายคล้อยแล้ว แต่กลุ่มเมฆยังจับตัวหนา และยังลอยอ้อยอิ่งเรี่ยยอดเขา แสงแดดสามารถลอดผ่านเมฆหนาหลายชั้นมาได้เพียง
น้อยนิด ยิ่งทำให้บรรยากาศดูอึมทึมและน่าอึดอัด....

สิบตรีป็อด นั่งกอดปืนเล็กยาว เอ็ม16 เอ2 ปลายปากกระบอกปืนเต็มไปด้วยเขม่าดินปืน หลังจากผ่านการใช้งานอย่างหนักมาเมื่อคืนนี้
เมื่อคืน..เนิน 442 ถูกปิดล้อมและถูกระดมยิงอย่างหนักจากทุกทิศทาง เป็นการเปิดฉากการรบที่ไม่มีการเตือนล่วงหน้า และไม่มีวี่แววว่าจะมีการโจมตีมาก่อน
หน้านี้เลย

ก่อนหน้านั้น กำลังพลหลายคนกำลังประกอบอาหาร บางคนก็นั่งจั่วไพ่เป็นที่ครื้นเครง..บ้างแอบหลบมุมนั่งดูรูปลูกเมีย นับเวลารอกำลังผัดเปลี่ยน
ที่กำลังมาถึงในอีกไม่ช้านี้

เวลาประมาณบ่ายโมงเศษ เนิน 442 ถูกโจมตีจากปืนคอร์ ขนาด 50 มม. และอาร์พีจี
กระสุนปืนคอร์หล่อลงมากลางวงไพ่ ทำให้กำลังพลเสียชีวิตทันที 6 นาย หลังจากเปิดทางด้วยปืนคอร์แล้ว พวกมันได้ไต่แนวสันเขาขึ้นมาโอบล้อม
เนินไว้ทั้งสี่ด้าน และระดมยิงไส่อย่างหูดับตับใหม้ หทารที่อยู่ในคูแรดและบังเกอร์สวนกลับไปด้วยปืนกล  แต่ข้าศึกยังตรึงกำลังอย่างเหนียวแน่น
จวบบ่าย จนล่วงเข้ายามอัศดง ข้าศึกก็ไม่มีท่าทีล่าถอย และมีท่าทีรุกคืบเข้ามาเรื่อยๆจากแนวสันเขามาจนใกล้บังเกอร์เกือบสองร้อยเมตร

สถานการณ์ขับขัน กองร้อยเหลือกำลังพลอยู่เพียง 20 กว่าคน หมวดเคสั่งกำลังพลทุกคนหลบในบังเกอร์ และขอกำลังยิงสนับสนุนจากปืนใหญ่ทันที
หลังจากวิทยุเกือบนาที เสียงแหวกอากาศของกระสุนปืนใหญ่ดังใกล้เข้ามา ทันใดนั้นเกิดเสียงแตกเปรี๊ยะปร๊ะบนอากาศ กระสุนปืนใหญ่แตกอากกาศ
ใด้แตกตัวเป็นลูกปรายลูกเล็กๆ หล่นลงพื้น เหมือนฝนเหล็กร้อนห่าใหญ่สาดลงมาทั่งทั้งเนิน ฝ่ายข้าศึกที่อยู่ที่โล่งแจ้งไม่มีที่กำบัง จึกตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบ
และทำการล่าถอยในไม่ช้า

"นับจำนวนพล บรรจุกระสุนเต็มอัตตรา !!" หมวดเค ผู้หมวดเดนตายจากสมรภูมิร่มเกล้า ตะโกนออกมาจากที่บัญชาการ
เขารู้ว่าคืนนี้ จะต้องถูกโจมตีอีกระลอกแน่ หลังจากประชุมกันในบังเกอร์ จังสั่งให้ปักกับระเบิดเคลย์มอร์รอบค่าย เพื่อการรบระยะประชิด
ทหารทุกคน ถูกสั่งให้ติดตั้งดาบปลายปืน และยิงให้น้อยที่สุด เพื่อประหยัดกระสุนรอรับศึกในตอนกลางคืน

กำลังพลที่เสียชีวิตถูกเรียงไว้เปนแถวเอาไว้ที่ศูนย์บัญชาการที่ดัดแปลงจากโรงครัว ทุกศพถูกห่อด้วยผ้าปันโจ(ผ้ากันฝน) เลือดเล็ดออกมานองเลอะพื้นไปทั่ว
ส่งกลิ่นคาวคลุ้ง น่าอาเจียร พวกศพเหลือเพียงครึ่งตัว เพราะถูกแรงระเบิดจนอีกคึ่งปลิวไปตกในระยะยิงของข้าศึก

"ไอ้ป็อด !! "
"ครับหมวด"
"คืนนี้ มรึงคลานออกไปเก็บส่วนล่างของจ่าหมาย มาคืนด้วยนะ เดี๋ยวพวกกูจะยิงยันไว้ให้"
ป็อดทำหน้าซีด คล้ายจะเป็นลม
"มรึึงเอาพระรอดกูไปไส่ รับรองได้กลับมาแน่นอน"
"หมวดครับ จ่าหมายก็ไส่พระรอดครับ !!"
"เออ งั้นมรึงไม่ต้องเอาไป แต่ยังไงมรึง คืนนี้ มรึงก็ต้องออกไปเก็บจ่าหมายมา เข้าใจ๊ !!"
"ดีมาก กลับไปบรรจุกระสุนซะ มารายงานตัวกะกูตอนทุ่มครึ่ง ไป !! "

Coming Soon!!