ตอน1
... http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6011102/W6011102.html

อีกครั้ง
วันนี้พาน้องแป้งไปโรงพยาบาล
มีนัดตัดไหมที่คิ้ว…เข็มเดียวที่เย็บคราวที่แล้ว
“วันนี้น้องแป้งไม่กลัว จริงๆนะคุณป้า “ เธอว่างั้น เชื่อไว้ก่อนไม่เสียหลาย
…
“สวัสดีครับ…สาวสวย” หมอรูปหล่อยิ้มสวยคนเดิม มือยาวเรียวเขี่ยแก้มเล็กๆของน้องแป้ง
“ เฮ้อ..” ฉันให้สงสัยในหัวจิตหัวใจนักโรงพยาบาลนี้คงมีหมอประจำห้องฉุกเฉินคนเดียวกระมัง
“ สวัสดีครับ เจอกันอีกแล้ว “ … ฉันเผลอยักไหล่และยิ้มนิดๆให้ ก็หมอคนนี้ยิ้มสวย
น้องแป้งส่งมือให้คุณหมอจูงไปที่เตียง นอนรอเพื่อตัดไหมที่หัวคิ้ว
“ จะไม่เจ็บใช่มั้ยคะ… “ จอมแสบมีกลัวเล็กน้อย
“ ไม่เจ็บครับ หมอรับรอง ถ้าน้องแป้ง ใช่มั้ยครับ ถ้าน้องแป้งนอนนิ่งๆ “
ฉันยืนจับมือน้องแป้ง ยิ้มส่งกำลังใจให้หลาน วันนี้เธอไม่แผลงฤทธิ์

“เสร็จแล้ว…เก่งมาก “

“ ขอบคุณคุณหมอสิลูก “ เจ้าตัวเล็กยกมือไหว้ ไม่ทำให้ป้าขายหน้าขายตา

เขายิ้มอีกแล้ว
“คราวที่แล้วคุณไม่ยอมอยู่ทานกาแฟกับผม คราวนี้ จะยินดีอยู่ทานกาแฟด้วยกันมั้ยครับ มีขนมอร่อยๆสำหรับน้องแป้งด้วยนะครับ “ เอากาแฟมาล่อป้า เอาขนมมาหลอกหลาน ..ฮึ! และเจ้าตัวดีก็ยิ้มหวานเชียว หมั่นไส้
“ โปรโมชั่นพิเศษสำหรับคนไข้ทุกคนเหรอคะ “ ฉันคงเผลอยิ้มให้กับความใจดีของเขา
“ โปรโมชั่นพิเศษสำหรับคนพิเศษเท่านั้นครับ ขึ้นอยู่กับคุณแล้วล่ะว่าจะรับโปรโมชั่นหรือเปล่า “ ยิ้มอีกแล้ว
“ อันที่จริง ฉันอยากรับโปรโมชั่นนะคะ แต่…” เขายังคงยิ้มยืนมองเงียบๆ ไม่รู้รึไงนะว่านั่นทำให้ฉัน..อึกอัก
“ โปรโมชั่นนี้เปลี่ยนเวลาและสถานที่ได้มั้ยคะ “
“ชัวร์” ท่าทางยักไหล่น้อยๆนั่น กับรอยยิ้มสวยๆ กวนอารมณ์จริงๆ
“ แล้ว..คือ..เอ่อ.. มีวันเอ็กไปร์มั้ยคะ “
ฮ่า ฮ่า …คราวนี้อีตาหมอหัวเราะเสียงดัง ทำเอาฉันอายพยาบาลกับคนไข้ในห้องฉุกเฉินที่หันมามองเรา
“ อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับคุณนะครับ…คุณป้า..”

…
ร้านกาแฟ “ อุ่นอิ่ม”
ความฝันเล็กๆของฉัน ร้านคอฟฟี่แอนด์เบเกอร์รี่โฮมเมด ชั้นวางหนังสือและโปสการ์ดทำมือ
โต๊ะเก้าอี้เล็กๆสามสี่ชุด สตูลยาวหันหน้าออกนอกร้านเก้าอี้สองสามตัว
ความฝันที่ฉันสร้างขึ้นหลังลาออกจากงานประจำ
เงินเก็บก้อนใหญ่แปรรูปเป็นร้าน”อุ่นอิ่ม”
ช่วงที่ตัดสินใจลาออก คิดอยู่นานมาก ขอบคุณสวรรค์ที่มีกำลังใจดีๆจากครอบครัว

ร้านเล็กๆ
มุมเงียบๆ
ผู้ชายคนนั้น
คนที่ยิ้มสวย อารมณ์ดี
ใช่… ใช่ ..ฉันกำลังจะบอกว่า
หมอหนุ่มคนนั้นได้กลายเป็นหมอสามัญประจำร้านกาแฟของฉันไปแล้ว

“ลองลาเต้มั้ย เผื่อความเข้มข้นที่ผ่านมาจะนุ่มนวลและเบาบางลงบ้าง “
ฉันวางลาเต้บนโต๊ะ ต่อหน้าคนยิ้มสวย ที่ตอนนี้ยิ้มไม่ค่อยออก
“ ยุ่งเหรอคะ “ วางSacher Cake รสเข้มข้นชิ้นโตลงตรงหน้า
“ ช็อคโกแล็ตจะทำให้อารมย์ดี สดชื่น มีความสุข และ…. อ้วนถ้าทานมาก “ ยิ้มให้หมอหน้ายุ่ง
ขายาวเหยียดออกไขว้กัน เอนตัวไปข้างหลังพิงพนักเก้าอี้ กอดอกหลวมๆ คลี่ยิ้มบางๆ
“ ผมอารมย์ดี สดชื่นและมีความสุข ตั้งแต่เดินเข้าร้าน และมีความสุข สดชื่นและอารมย์ดีมาก ถึงมากที่สุด
ตั้งแต่ลาเต้แก้วนี้วางอยู่ตรงหน้า และ…ตั้งแต่ผมเจอคุณ “

อดที่จะยื่นมือไปให้ไม่ได้ ตอนที่เขาส่งมือมาให้ มือยาวเรียวบีบกระชับเบาๆ
จะตายจริงๆเชียว…เฮ้อ !
….


มาแบบสั้นๆ คลานกระดื้บๆ