ความคิดเห็นที่ 1 "จนมุม" นนท์ดึงผมลงไปกอด และปากพร่ำเพ้อถึงอุ๊ แฟนคณะวิทย์ยา สาขาเคมีของเค้า ผมไม่กล้าที่จะดิ้น เพราะกลัว จาจา เพื่อนเมทที่นอนอยู่ใต้เตียงสองชั้น สักพัก เสียงพร่ำเพ้อของนนท์ มันก็เงียบหายไป เพราะมันมาดูดปากผม กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ กับลิ้นที่ซากๆดุ้นลิ้นผมเข้ามา ตอนนั้นอึ้งมาก คิดไม่ถึง ว่าเรื่องมันจะถึงขนาดนี้ แต่ผมก็ไม่กล้าที่จะโวยวายหรือทำไรเสียงดังไป เพราะผมกลัวเมทที่อยู่ข้างล่างและเตียงฝั่งตรงข้ามจะได้ยิน ตอนนั้นสมองมุนติ้วไปหมด ได้แต่คิดว่าคงต้องปล่อยเลยตามเลย นนท์ดูดปากผม ในตอนแรก เค้าทำด้วยความรุนแรง หลังๆพอเค้าเห้นผมไม่เกร็ง เค้าก็ผ่อนแรงและทำด้วยความนุ่มนวล ตอนนั้นเองผมเริ่มรู้สึกว่า ปฏิกิริยาร่างกายผมแปลกไป ผ่อนคลาย และยอมที่จะไหลตามอารมณ์ที่เค้าส่งมาให้ พอแลกน้ำลายกันได้สักพัก ผมไม่รู้ว่ากี่นาที แต่ก็นานพอสมควร นนท์เริ่มจะไม่อยู่แค่ริมฝีปากผม มันปลดกระดุมเสื้อนอน ซึ่งตอนนี้ ผมไม่รู้ว่า ผมโดนมันทับตัวแต่เมื่อไหร่ คงเป็นเพราะอารมณ์พาไป นนท์มันปลดกระดุมเสื้อนอนผม ซึ่งเป็นชุดนอนลายทางแบบมัน แต่ผมใส่เขียวอ่อน มันใส่สีฟ้า ตอนนี้ผมรู้สึกได้ว่า มีดุ้นแข็งๆดันตัวผม ซึ่งผมเองก็เริ่มจะแข็งตัวแล้วเช่นกัน มันถอดกะดุมแล้วไซร้ผมลงมาเรื่อยๆ ประพรมจูบทั่วหน้า ผมเริ่มรู้สึกประหลาดๆกับตัวเองในตอนนั้น ผมเริ่มมีอารมณ์และรู้สึกฉุดรั้งตัวเองไม่ได้ ในตอนที่ มันดูดนมผม ยอมรับว่าเสียวมาก ไม่เคยโดนใครทำแบบนี้ ก็เลยอ่อนระทดระทวยไปหมด แต่ผมมาสะดุ้งเฮือกจริงๆ ก็ตอนที่ มันใช้ปากกับไอ่นั่นของผม ผมไม่รู้จะปัดป้องตัวเองยังไง เพราะว่าเค้าตัวใหญ่กว่าผม และผมเองก็ผิดที่เริ่มรู้สึกว่ามีอารมณ์ร่วมกับมันไปเสียแล้ว ในที่สุด ผมทนไม่ไหวด้วยความอ่อนใหม่ และได้รับสิ่งแปลกๆในเพศรสที่เค้าปลุกป้อนมา ผมหลั่งคาปากของมัน พายุอารมณ์ สงบลงสักพัก ผมเองตอนนั้นก็ไม่รู้จะทำยังไง มืดตื้อซ้ายขวา ไปหมด ใจจิตคิดไปต่างๆนาๆว่ามันจะเอาไปโพนทะนาหรือป่าว หรือเป็นเพียงเพราะมันคิดถึงอุ๊ เด็กเคมี ผมอึ้งๆวิ้งๆไปหมด สักพัก นนท์ลุกไปห้องน้ำ ระหว่างใน หัวผมติ้วๆ คิดไปต่างๆนาๆ ว่ามันจะเอายังไงกับผมต่อ แล้วนนท์ก็กลับมา ...... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:28:04 ]

ความคิดเห็นที่ 2 "สุดปลาย ลมหายใจ" แล้วนนท์ก็กลับมาจากห้องน้ำ แสงไฟจากริมระเบียงทางเดิน สะท้อนให้เห็นร้อยยิ้มที่ดูเจ้าเล่ห์ของนนท์ คราวนี้ดูเหมือน นนท์จะสติสัมปชัญญะเต็มร้อย นนท์ปีนเตียงขึ้นมา แล้วเข้ามากอดผม แล้วหอมแก้มผม พร้อมกับพูดว่า ไม่ยอมบอกก่อนเลยนะ เค้าไม่เคยทำให้ใครอย่างงี้นะ แต่เป็นของเราเลยยอม ผมเองก็อึ้งๆ พูดไรไม่ออก นนท์กระซิบข้างหู ว่ากุชอบมิงมากนะ แอบมองมานานแล้ว เพิ่งจะสบโอกาส ผมก็ยังไม่พูดอะไร ใจหนึ่งอยากด่ามัน อีกใจรู้สึกแปลกๆ ที่คนมานอนกอด แถมเป็นผู้ชายอีกต่างหาก ผมดูคล้ายกลายเป็นลุกไก่ในกำมือของเค้า ผมไม่รู้จะทำยังไง จึงแกล้งโกรธและนอนหันหลังให้นนท์ นนท์เหมือนจะรู้ว่ามันทำความผิด สวมกอดผมจากข้างหลัง ผมนอนหลับด้วยความเพลีย และรู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก แต่ไอ่แท่งนั้น ยังดุนผมตลอดเวลา มันคงยังไม่เสร็จ แล้วผมก็ไม่ได้ช่วยไรให้มันเสร็จ จนกระทั่งเช้า....... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:29:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "เนคไทด์ กับ เสื้อแขนสั้น" ตื่นเช้ามา 7.00 นาฬิกาปลุกของเมทในห้องดังขึ้น ผมนอนอยู่คนเดียวแล้ว คนที่นอนกอดเมื่อคืนหายไป ใจหวิวๆ เหมือยใจหาย แต่ผมก็ไม่ได้ไปตามดูเค้าที่ห้อง มีเรียน8.00 ทุกคนจึงต้องรีบอาบน้ำ และแต่งตัวไปเข้าเรียน ระหว่างเดินไปห้องน้ำ ผมเดินผ่านหน้าห้องเค้า แต่ไม่กล้าแม้แต่จะมองเข้าไป เรื่องราวเมื่อคืนเหมือนความฝัน แต่ว่ามันยังมีหลักฐานหลงเหลืออยู่ เพราะผมนอนไม่ได้ล้างตัวเมื่อคืน พอไปถึงห้องน้ำ อันเป็นห้องน้ำรวม นนท์ยืนแปรงฟันอยู่ที่ซิงค์ เค้าอาบน้ำเสร็จก่อนผม หันมายิ้มให้ผม และเดินแปรงฟันเข้ามาหาผม แล้วกระซิบเบาๆว่า กุรักมิง เดี๋ยวไปกินข้าวเช้าด้วยกันนะที่รัก ผมเองก็หน้าแดง ไม่รู้จะทำยังไง ไม่ได้ตอบตกลงรับคำไรไป กัวคนอื่นได้ยินก็กัว เพราะเวลาเช้า ผู้คนในห้องน้ำพลุกพล่านมาก เหมือนเป็นเวลาเร่งรีบ ที่ต่างคน ต่างต้องรีบทำกิจกรรมและธุระของตนเพื่อเข้าเรียนในคาบเช้า ตามประสาเด็กปี1 ที่ไฟแรงในการศึกษา ระหว่างผมอาบน้ำฝักบัว สายน้ำ โลมไล้เรือนร่างผมไป พร้อมกับคิดถึงเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นในชั่วข้าม คืน มาคิดว่าผมจะทำยังไงดีกับมัน ผมมีปริ้นซ์ ซึ่งเป็นแฟนผู้หญิงของผมอยู่คณะวิทยาการคอม นนท์เองก็มีแฟนชื่ออุ๊ อยู่คณะเดียวกับปริ้นซ์แต่คนละสาขา อุ๊เรียนเคมี เรื่องราวมันเริ่มจะวุ่นวาย ถ้าคนอื่น เพื่อนๆ รู้เข้า ใจเกิดไรขึ้น หมอนี่มันดูบ้าๆด้วย ซิ ผมไม่กล้าที่จะคิดไปไกล แล้วผมก็อาบน้ำเสร็จ กลับมาถึงห้อง กะว่าจะแต่งตัว เข้าห้องของตัวเองมา เห้นนท์กำลังสาละวนอยู่กับเนคไทด์ผม มันกำลังผูกเนคไทด์ให้ผม ผมก็ถามว่ามิงทำไร มันก็สวนกลับมาว่า เนคไทด์ของมิงผูกตั้งแต่ต้นเทอม มันหลวมแล้วดูไม่สวย มันกำลังพยายามจะทำให้ใหม่ ผมก็ไม่พูดไรต่อ ไม่กล้าสบตาเพื่อนเมทในห้อง กลัวว่าจะมีพิรุธให้คนอื่นจับ ระหว่างแต่งตัว มันก็หยิบเสื้อขาวแต่เป็นแขนสั้น ให้ผมใส่ แล้วมันก็บอกว่า ให้มิงใส่ตัวนี้ น่ารักกว่าแขนยาวนั่น กุชอบ ตอนนั้นผมรู้สึกอายมากและกัวเพื่อนๆคนอื่นจะรู้หลังจากแต่งตัวเสร็จ ก็ใกล้จะ8.00 แล้ว ซึ่งเด็กปี1ไม่อนุญาตให้ใช้รถจักรยานยนต์ ระหว่างเรียน แต่นนท์มันสิทธิพิเศษ เพราะมันขับรถยนต์ มิซูท้ายเบ๊นซ์ สีทอง มันบีบแต แล้วเรียกผมขึ้นรถ บอกว่าจะไปส่ง ซึ่งจารุพัฒน์ เพื่อนโรงเรียนเก่า มันก็ขึ้นไปด้วย สรุปขึ้นไปกัน5คน จาจาจะนั่งหน้า ไอ่นนท์ก็สวนมาว่า มิงไปนั่งหลัง ไอ่คิมมิงมานั่งกับกุนี่ จาจาก็บ่นออกมาเชิงแซวว่า อะไรว่ะ นอนด้วยกันหนึ่งคืน ทำปานผัวเมีย หรือว่าพวกมิงทำไรกันเมื่อคืน แล้วผมก็ด่าสวนขึ้นมาว่า ไอ่บ้า คิดห่าไร พวกกุผูชายนะว้อย แล้วรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็เผยออกมาจากมุมปากนนท์อีกครั้ง ผมสังเกตุได้ เค้ามองผมด้วยหางตา สักพักก็ถึงตึกเรียน นนท์ก็ส่งพวกผม เราเรียนคนละเซค พอลงรถ พวกผมก็เดินขึ้นตึกเรียน นนท์ก็แมสเซจมาหาผม ข้อความว่า " ตั้งใจเรียนครับ รักนะ " ผมแปลกใจที่ว่าทำไมผมอ่านแล้วรู้สึกดี และแล้ว2ชม สำหรับ คาบแคลคูลัสก็ผ่านพ้นไปด้ยจิตใจที่รอคอยออะไรบางอย่าง โดยที่ผมไม่รู้ว่า พายุลูกใหญ่กำลังเริ่มก่อเค้าขึ้น ...... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:33:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 "หน้าอารคารเรียนรวม" เลิกเรียน10.00 ก็เดินไปโรงอาหารกับเพื่อนๆ เดินลงจากตึก อาคารเรียนรวมมาก็ มาเจอ รถคุ้นตา ที่มาส่งตอนเช้า แต่คราวนี้ นนท์มากับอุ๊ แฟนของเค้า ผมรู้สึกปวดใจจี๊ดๆ ที่ได้เห็นเค้าอยู่ด้วยกัน ในใจก็คิดไปต่างๆนาๆว่า เค้าคบกันอยู่ก่อน แล้วมิงกะมันก็เป็นผู้ชาย มิงจะคิดบ้าอะไร แล้วมันก็กวักมือเรียกผม บอกว่าไปแดกข้าวกันไอ่คิม แต่ผมแก้เผ็ดมัน ผมบอกไปวา ไม่ว่ะ กุนัดกะปริ้นซืแล้ว จะไปรอเค้าหน้าตึกวิทย์ แล้วผมก็เดินหันหน้าไปทางตึกวิทย์อย่างไม่ใยดี มัน แต่ในใจผมสับสนวุ่นวายมาก ......... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:35:09 ]

ความคิดเห็นที่ 5 "ปากไม่ตรงกับใจ" แต่แล้วผมก็ไม่ได้ไปหาปริ้นซ์ อย่าปากผมพูด เพราะเค้าเลิกเที่ยง และตัวผมเองก็ยังไม่ทานข้าวเช้า ผมเดินกลับไปสมทบกลับเพื่อนในเมเจอร์ หลังจากนนท์ขับรถลับตาไป ถึงโรงอาหาร ก็ต่อแถว ทานข้าวซื้อน้ำ และนั่งรวมกันกับกลุ่มเพื่อนในเมเจอร์ แต่แล้วก็เห็นภาพบาดตาบาดใจขึ้นอีกครั้ง นนท์มากับอุ๊ ที่หลัง แถมนนท์เจาะจงเลือกที่นั่ง ที่ประชันหน้ากับผม ถึงมันจะห่างกันสามสี่โต๊ะ แต่เราก็มองเห็นกันตลอด ผมไม่พยายามจะเปลี่ยนที่นั่งเพราะกัวเพื่อนจะสังเกตุ แล้วก็ไม่อยากให้นนท์สำคัญตัวเองผิดว่าผมหึงมัน ตลอดเวลาการจัดการอาหาร ผมไม่ได้มองนนท์เลย เพราะไม่อยากเห็นหน้ามันในตอนนี้ พวกผม ทานข้าวเสร็จและก็เอาจานไปเก็บ ตั้งใจว่าจะขึ้นหอ รอเรียนบ่ายโมงอีกคาบหนึ่ง ไปเอนหลังอ่านหนังสือฟังเพลง หลบเรื่องวุ่นวายพวกนี้เสียที......... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:37:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 "จิ้งจอก" เป็นเวลาเฉียด11โมงที่จัดการกับอาหารมื้อนั้น เพื่อนฝูงผมในเมเจอร์ตกลงที่จะไปอ่านหนังสือรอเรียนกันที่หอสมุด ส่วนผมไม่อยากเจอหน้าไอ่หมอนั่น เลยบ่นว่าง่วง ขอไปงีบบนห้อง ถ้าใกล้เวลาเรียนให้เพื่อนโทรปลุก พอถึงหอ ไม่มีใครอยู่เพราะเมทผมก็แยกย้ายไปทำกิจกรรมส่วนตัวกัน บ้างทานข้าว สังสรรค์ยังไม่เสร็จ บ้างไปห้องสมุด ผมอยู่คนเดียวกลับความเงียบ หลายๆห้องก็ขึ้นมาเหมือนกัน ช่วงเวลานี้อยากใช้ความคิด ถอดถุงเท้า ปีนขึ้นเตียงนอน เปิดพัดลมให้มันเป่าตาจะได้หลับ เพราะเมื่อคืนก็กว่าจะหลับ เล่นเอาจวนเจียนตีสาม สักพักก็มีเสียงโทรสับดังขึ้น มันเป้นเสียงมือถือผม เบอร์ไอ่หมอนั่นนั่นเอง ผมก็ไม่อยากรับ จึงปล่อยให้ดังอย่างงั้น สามทีสำหรับความพยายามของนนท์ ผมก็ไม่สนใจ เพราะอยากจะเช๊คตัวเอง ว่าเกิดไรขึ้นกับตัว อยากให้เรื่องราวแบบนี้ผ่านพ้นไป กัวที่จะยอมรับความจริง และแล้วเสียงโทรสับสายในก็ดังขึ้น ซึ่งเป็นโทรสับที่อยู่ตรงระเบียงทางเดิน ห้องผมเป็นห้องที่ใกล้ที่สุด แล้วเสียงโทรสับก็ดังมาก น่ารำคาย ผมจึงลุกออกไปรับ และต้นสายก้อพูดว่า ขอสายคิมห้อง 207 หน่อยครับ ผมตกใจ และจำเสียงมันได้ ไอ่จิ้งจอกเจ้าเล่ห์นี่เอง จะไม่คุยต่อก็ไม่ได้ เพราะรับสายไปแล้ว ผมพยายามทำน้ำเสียงและแสดงอาการให้ราบเรียบที่สุด ผมถามเค้าไปว่า : มีไรนนท์ มันตอบกลับมาว่า : ใจร้ายมากเลยคิม นนท์โทรหาไม่ยอมรับสายนะ ไปตามหาที่ห้องสมุดก็ไม่เจอ จะถามเพื่อนในเมเจอร์คิมก็กลัวเค้าจะสงสัย จะถามจาจาก็ยิ่งแล้วใหญ่ ไปดูใต้ร่มไม้ที่คิมชอบไปนั่งก็ไม่มี หอสมุดก็ไม่เจอ ไปดูใต้ตึกที่คิมจะเรียนต่อไปก็ไม่มี ขับรถวนหน้ามอสองรอบก็ม่ายเจอ เป็นห่วงคิมนะเนี่ย คิดถึงอ่ะ ผมก็ตอบมันกลับไปว่า : มิงมีธุระไรกะกรู มาหวานใส่กรูทำไมเนี่ย มิงเป็นบ้าเรอะ ผมพยายามพูดจาเหมือนเรื่องราวเมื่อคืนไม่ได้เกิดขึ้น เป็นเพียงฝันไป แต่มันสวนกลับมาว่า ก็กุชอบมิงตั้งนานแล้วอ่ะ ตั้งแต่เข้ามารับน้องเห็นมิงแล้วชอบมาก อยากฟัดอยากกอดอ่ะ แต่ไม่กล้ามิงดูขี้โวยวายกรูกัวโดนต่อย เนี่ยกรูชอบมิงจริงๆนะ ตอนนั้นผมยอมรับว่าผมรู้สึกดีใจ ที่ผมได้ยินคำพูดเหล่านี้ออกจกาปากมัน แต่ผมก็ปากแข็งสวนกลับไปว่า : มิงมีอุ๊อยู่แล้ว มายุ่งกะกรูทำไม กรูก็มีปริ้นซ์ มิงจะบ้าหรือป่าว เราเป็นผู้ชายเหมือนกันนะว้อย มันก้ตอบกลับมาว่า กรูรักมิงมากกว่าอุ๊อีก ชอบมิงก่อนชอบอุ๊ อีก ที่ไปจีบอุ๊ เพราะอุ๊ พักห้องติดปริ้นซืแฟนมิง คอยสืบพฤติกรรม พักนี้พวกมิงทะเลาะกันนี่นา พี่เบิรด์(รุ่นพี่วิทย์คอมของปริ้นซ์หล่อมากกกกก)มาจีบแฟนมิงนี่นา เหงว่าระหองระแหง เมื่อคืนกุมาวด้วย ตั้งใจมาว คิดเรื่องมิงในหัวตลอดเวลา เป็นห่าไรไม่รู้ เห็นหน้ามิงแล้วมีอารมณ์ว่ะ อยากฟัดมิงฉิบ นนท์พูดจาออกมาแบบพรั่งพรู ผมแทบรับไม่ได้กับคำพูดของเค้า ผมอึ้งไปสักพัก แล้วตอบกลับไปว่า: เออ เรื่องของมิง ดูแลแฟนมิงให้ดีแล้วกัน อย่ามาเป็นอย่างกรู อุ๊ก็สวยใช่น้อย คนจีบเยอะ ระวังรุ่นพี่คาบไปแดกล่ะมิง ห่วงตัวเองก่อนเหอะ แต่ไอ่จิ้งจอกนั่น กลับตอบมาว่า ก็ดี ให้มิงแระผมกลับมาโสด แล้วจะได้คบกันอย่างสบายใจ ถึงตอนนี้ ผมยอมรับว่าอึ้งมาก กับคำพูดข้างๆคูๆของมัน แต่ในใจกับอยากให้สิ่งที่มันพูดเป็นความจริง ............. จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:40:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 "ทางตัน" หลังจากคุยโทรสับกับนนท์ เค้าก็บอกว่าเดี๋ยวจะขึ้นมาหา ผมก้ไม่กล้าบอกปัดอะไรไป ไม่ใช่ว่าอยากจะเจอมัน แต่ผมรักษาฟอร์มผมไว้ พยายามนิ่งให้มากที่สุด ไม่ถึง10นาที เจ้าตัวดีก็เปิดประตูเข้ามาในห้องผม ผมไม่พูดไร แต่จิ้งจอกตัวนั้น กระโจนขึ้นมาบนเตียง แล้วหอมผมฟอดใหญ่ ผมนิ่งๆอึ้งๆ ไม่ได้แสดงอาการอย่างไร โชคดีที่ผมปิดม่านไว้หมด ไม่งั้นคงต้องระแวงก่านี้ สักพักมันก็ขอตัวไปห้องมัน บอกเปลี่ยนเสื้อเดี๋ยว เดี๋ยวเสื้อยับ สักพักมันก็มาหาผมในชุดกางเกงขาสั้น เสื้อยืด มันบอกว่าใส่แล้วสบายดีอยากนอนกอด เมื่อคืนนอนดึก นอนไม่ค่อยหลับ ไม่เหมือนบางคนพอตัวเบาแล้วก็หลับสบาย มาถึงตอนนี้ผมก็อายๆ ไม่ได้พูดไรเลยสักคำตั้งแต่มันเข้ามา เพราะผมไม่รูว่าตัวเองจะยืนอยู่จุดไหน และสมควรพูดอะไรดี เวลาประชันหน้ากับจอมเจ้าเล่ห์ ฟอร์มผมหดทุกทีซิน่า คราวนี้เค้าก็ขึ้นมานอนกอดผม แถมล๊อกห้องซ่ะด้วยซิ ในใจผมก็คิด แย่แล้วกรู ............ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:42:49 ]

ความคิดเห็นที่ 8 "หางของจิ้งจอก" เป็นเวลาเกือบเที่ยง คาบเรียนต่อไปของผม คือมหภาคในเวลาบ่ายโมงตรง และตอนนี้ผมอยู่ในห้องที่ดูเหมือนจะปิดตายสำหรับผม เพราะดิ้นออกไปจากวงแขนมันไม่ได้เลย นนท์กระซิบบอกว่า เฮ้ย มาเล่นกันต่อจากเมื่อคืนนี้เถอะ ผมไถตัวให้สูงหนีขึ้นมาบนหมอน แววตาเจ้าเล่ห์แสนร้ายกาจ ของมันส่องประกายมาอีกแล้ว เหมือนสายตาของราชสีห์ที่จ้องจะตระครุบเหยื่อ ทำให้เหยื่ออย่างผมขยับตัวหนีตายไปไหนไม่ได้ เสื้อนศแขนสั้นที่มันหยิบให้ใส่ กับกางเกงสแลคสีดำขายาวพร้อมเข็ดขัดโลโก้มหาลัย ดูเหมือนจะไม่มีความหมายสำหรับมันเลย ผมได้แต่ร้องเฮ้ยๆ มิงจะทำไรกรูอ่ะ มันก็บอกว่า อยู่เฉยๆ เดี๋ยวรู้เอง มันฉกซอกคอผม ปาน อสรพิษที่ฉกเหยื่อ ผมอ่อนระทดระทวยเหมือนโดนพิษที่งูร้ายพ่นใส่ แทบไม่มีแรง ตื๊ด ตื๊ด เสียงโทรสับของผมดังขึ้นอีกครั้ง พร้อมกับแรงสั่นสะเทือนของโทรสับ ที่อยู่ข้างลำตัว เป็นเหมือนระฆัง ช่วยเบรคทำให้ผมรอดพ้นจากสิ่งที่เจ้าจิ้งจอกตัวนั้นจะทำกับผม สมชายเมทในห้องและเพื่อนในสาขาโทรมาปลุก เพราะตอนนี้ 12.30 แล้ว ให้ผมเตรียมไปเรียน อย่างที่สั่งมันไว้ ผมรีบพลุดตัวขึ้น ใส่กระดุมทุกเม็ดและยัดเสื้อเข้าในกางเกง คราวนี้ผมรอดจากคมเขี้ยวของจิ้กจอกเจ้าเล่ห์ เพราะเพื่อนแท้ๆ ผมบอก กรูต้องไปแระ มีเรียนว่ะ จิ้งจอกมองผมอย่างไม่พอใจ แต่มันก็ทำได้เพียงเท่านั้น มันบอกรอแป๊บ แต่งตัวก่อน แล้วมันก็รีบพลุบกลับเข้าไปแต่งตัวในห้องของมัน ผมเหมือนจะเห็นหางจิ้งจอกแว่บๆ คล้อยหลังมัน ................... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:44:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 "ตีโต้" ไม่ถึง2 นาที มันกลับมาอีกครั้ง พร้อมกับชุด นศ ที่ดูเป็นระเบียบเรียบร้อยและน่ารัก(ในใจอยากฟัดอยากฉกแก้มมันมากๆ) มันบอกป่ะ กรูไปส่ง ผมก็เดินตามมันต้อยๆ ขับรถไปตึกอีคอน เพื่อส่งผมเรียนในวิชาต่อไป มันจบมือผม สลับกับจับเกียร์ และพวงมาลัย ช่วงเวลาที่ไม่มีผู้คน มันก็กุมมือผมขึ้นไปจูบ ผมรู้สึกดี อย่างแปลกๆ บอกไม่ถูก ไม่ถึง 5 นาที ก็มาถึง อาคารเรียนคาบวิชาตอ่ไปของผม เพื่อนฝูงคงเข้าห้อง เตรียมรอฟังเลคเช่อร์กันหมดแล้ว นนท์ดูคนซ้ายขวา และเอียงตัวมาห้อมแก้มผม แต่ผมผงะออก เพราะตกใจ แต่มันก็ตามมาฉกแก้มผมจนได้ คราวนี้ผมไม่ยอมให้มันทำกับผมฝ่ายเดียวหรอก ผมฉกกลับ มันอึ้งๆ ระคนปนรอยยิ้ม ผมรีบปิดประตูลงรถ หนีความอาย เข้าชั้นเรียน อย่างรวดเร็ว โดยไม่กล้าแม้นที่จะหันกลับมามอง สารถีสุดหล่อของผม .............. จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:45:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 "ห้วงเวลาในกล่องใบเล็ก" เสดสาดมหภาค เกือบสองชั่วโมง แต่ในหัวผมมีแต่ไอ่นนท์ สรุปเรียนเหมือนไม่ได้เรียน วันนี้ ดร. ปล่อยก่อนจะครบเวลาและให้งานไปทำ ให้ไปเขียนรายงาน เรื่อง แฟนรด์ไชน์กับผลกระทบทางเสดทะกิจในเชิงมหภาค 1คะแนนเพียวๆ บ่ายสามแล้ว แดดกำลังร้อน ผ่านไปอีกวันสำหรับชีวิตการศึกษา ปริ้นซ์ โทรเข้ามาหาผม เราเลิกเรียนเวลาเดียวกันพอดี ซึ่งทุกเย็น ผมต้องอยู่กับเธอ และทานข้าวเย็นกับเธอ นั่งคุยกัน ไปส่งเธอขึ้นหอ กว่าจะมีเวลาส่วนตัวได้ก็ต้องสองทุ่มขึ้นไป ผมเดินไปรับปริ้นซ์ที่หน้าตึกวิทย์ ดูท่าว่าเธอจะรอผมอยู่นานแล้ว สังเกตุได้จาก เพื่อนในเซกเธอหายไปหมดแล้ว ผมมองหน้าเธอไม่ติด มีอาการผิดสังเกตุ จนเธอเอ่ยถามว่าเป็นอะไรหรือป่าว และเอามือมาจับหน้าผากผม ผมรู้สึกผิด และสับสนในความคิดอย่างรุนแรง ภาพของนนท์แว่บๆผลุบๆโผล่ๆขึ้นมาในหัว ผมสลัดภาพเหล่านั้นออกจากห้วงความคิด และอาสาถือตำราและเอกสารการเรียนของปริ้นซืให้เธอ ซึ่งผมเองก็ทำเป็นประจำ เราสองคนเดินคู่กันออกไปหน้ามอ เพื่อหาของว่างทาน ก่อนที่จะทานมื้อใหญ่กันอีกทีในตอนเย็น เสียงบี๊บๆ บีบแตรรถ ไล่ตามหลังมา ผมไม่อยากจะหันไปมอง เพราะกัวจะเป็นรถคันที่ผมคิด เฮ้ย ไปไหนกันคู่นี้ เสียงเจ้าจิ้งจอกตัวนั้นเอ่ยทักขึ้น : อ่า เออ พวกกรูจะไปหาไรกินหน้ามอว่ะ ผมตอบกลับอย่างตะกุกตะกัก มันก็สวนมาว่า พอดีเลย กุกำลังไปรับอุ๊ที่หอ จะไปหาไรกินเหมือนกัน พวกมิงติดรถผมมาเลย แดดแมร่งร้อน เดินไปดำกันพอดี ขึ้นมาๆ ผมเปิดประตูให้ปริ้นซ์นั่งหลัง แล้วผมก็นั่งกับไอ่จิ้งจอกตัวนั้นข้างหน้า ไม่มีสีหน้าหรืออาการไม่พอใจออกจากสายตาหรือท่าทางมัน ตลอดเวลาขับรถไปหอหญิงไม่ถึง5 นาทีเพื่อรับอุ๊แฟนสาวของนนท์ ผมอึดอัด และรู้สึกเหมือนเป็นเวลาที่ยาวนานมาก ......... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:48:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 "สีแยก" รถจอดรถหลังโรงอาหาร นนท์บอกพวกเราว่า รอแป๊บ จะไปโฟนหาอุ๊ก่อน เค้าพูดโดนไม่มองหน้าผม พูดกับปริ้นซ์แฟนของผม ผมเปิดประตู ลงจากรถ เพื่อที่จะให้คู่เจ้าของรถนั่งหน้าด้วยกัน ผมกับปริ้นซ์ ยืนรออยู่ข้างรถ เป็นเวลาเกือบ10นาทีได้ อุ๊คงแต่งตัว ชั้น5เดินลงมาข้างล่างก็คงใช้เวลาพอสมควร นนท์เดินมากับอุ๊แฟนสาว จูงมือกัน แต่ทำไมผมเห็นภาพที่โลกควรจะดำเนินไปแบบนั้นแล้วบาดตาไม่รู้ ใจเต้ตุ๊บๆตับๆ ปริ้นซ์ก็ยืนอยู่ข้างๆ ไหนจะแฟนตัวจริงของไอ่จิ้งจอกนั่นอีก ไหนจะคนรักที่ถูกต้องตามโลกแห่งความเป็นจริงของผม ยอมรับว่าเป็นสถาณการณ์เลวร้ายที่ผมไม่เคยคิดว่าจะเจอแบบนี้ในชีวิตมาก่อน ผมจะทำยังไงกับมันดี .... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:49:34 ]

ความคิดเห็นที่ 12 "มื้อเย็น......" คราวนี้ เจ้าจิ้งจอกนั่นไม่ขยั้นคยอที่จะให้ผมนั่งหน้าคู่ ดูเหมือนมันจะรู้ว่าต้องทำยังไง รอกันไปรอกันมาเป็นเวาลาเกือบสี่โมงเย็น วันนี้เป็นเย็นวันศุกร์ เจ้าตัวดีเสนอความคิดว่า คู่เราสองคน ควรจะไปนั่งกินหมูกะทะบุฟเฟ่กันดีไหม ซึ่งอุ๊และปริ้นซืก็เห็นด้วย ส่วนตัวผมก็คงแล้วแต่แฟนผม ไม่ใช่หมอนั่นนะเป็นปริ้นซ์ แล้วแต่เค้า มาถึงตอนนี้ ผมอารมณ์ไม่ค่อยสู้ดีหนัก เหมือนจะฉุนๆ แต่ก็ต้องเก็บกดความรู้สึก ทำให้ราบเรียบที่สุด พวกเราสี่คนไปทานบุฟเฟ่ที่ร้านหมูกะทะบาร์บีคิวแห่งหนึ่งทางหลังมอ สาวๆสองคน คุยกันอย่างออกรสชาด ส่วนตัวผมเองก็คงได้แต่ฟังเจ้าหล่อนคุยกัน ผมไม่แม้แต่จะมองหน้าไอ่นนท์ ไม่ใช่เพราะโกรธหรือหึง แต่ตอนนี้ผมสับสน ว่าผมควรจะทำยังไงดี บทบาทกับสถาณภาพที่กำลังดำรงอยู่นี้ ขัดแย้งกันสิ้นเชิง แต่ไอ่หมอนั่น กลับคุยกับแฟนผมละแฟนเค้า ได้อย่างรื่นเริง ผมเสียอีกที่เงียบแต่ออกอาการติดพิรุธไป จนสองสาวหันมาถามว่าเป็นอะไรไป ทำไมไม่ค่อยทาน ผมก็บอกปัดไปว่ารู้สึกไม่สบายนิดหน่อย ไม่เป็นไรมาก เมื่อคืนนอนไม่ค่อยหลับ ผมเหลือบไปมองเจ้าจิ้งจอกแว่บหนึ่ง เห็ฯสายตาแห่งความห่วงใยของมันส่งภาพความรู้สึก ผมไม่กล้าที่จะสบตา เกรงว่าความลับจะแตก ร้านที่พวกเราไปทานเป็นวุ้มอาหาร มีหมอนอิง สามารถนอนทานได้ เป็นคล้ายๆโต๊ะญี่ปุ่นนั่งกับเสื่อทานกัน มีพนักพิง ผมเลยขอปริ้นซ์หนุนตัก หลังจากโซ้ยอาหารที่วางอยู่ดาษดื่นเต็มหน้าไปสักพัก ปริ้นซ์เป็นธุระจัดแจงเรื่องตะเกียบช้อนซ้อมให้ผมทุกอย่าง จนแทบจะป้อนเข้าปาก ทีนี้ ผมนอนอยู่ดีๆ มีปลายเท้าใครไม่รู้ มาดุนๆผม ใต้โต๊ะ ดีนะมันใส่ถุงเท้า มันแกล้งผมตอนผมนอนหนุนตักปริ้นซ์ ปริ้นซ์ลูบผมของผมไป ตอนนี้ผมยมอรับว่ารู้สึกอบอุ่น ไม่ได้คิดถึงหน้าไอ่หมอนั่นอีกเลย เพราะผมหลบอยู่ต่ำกว่าโต๊ะแล้ว แต่เสียงเจื้อยแจ้วของมันที่กำลังสนทนาก็รบกวนผมได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น ห้าโมงเย็นถึงเกือบๆสองทุ่มกว่า เป็นเวลาสามชั่วโมง สำหรับ อาหารเย็นมื้อดี ทุกอย่างดำเนินต่อเนื่องไปอย่างที่มันควรจะเป็น ............ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:51:48 ]

ความคิดเห็นที่ 13 "เล่ห์กล...." วันนี้เป็นเย็นวันศุกร์ ซึ่ง นศ หลายคนที่มีบ้านอยู่เชียงใหม่ สามารถเซนออกได้ นนท์กลับบ้านทุก ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ หรือถ้าใครจะไปกินเหล้าคืนศุกร์เสาร์ ออกแล้วจะเข้าหอไม่ได้ เพระหอปิดหลังหกทุ่ม ต้องหานอนค้างอ้างแรม ตามห้องพี่รหัส ซึ่ง เช่าหออยู่นอกมหาลัย ส่วนปริ้นซ์ถึงจะเป็นคนเชียงใหม่ แต่บ้านก็อยู่ต่างอำเภอออกไปไกลท่ก จึงไม่ค่อยกลับ อุ๊บ้านอยู่ระยองถ้าไม่ปิดเทอมไม่กลับอยู่แล้ว หลังจากเสร็จสิ้นบุฟเฟ่มื้อนั้น ก็เป็นเวลาเกือบ3ทุ่ม หอหญิงปิด4ทุ่ม นนท์จึงขับรถไปส่งสองสาวที่หอหญิง5 หลังจากส่งอุ๊และปริ้นซื นั่งคุยใต้หอสักพัก ก่อนจะสี่ทุ่ม นนท์จึงเอ่ยปากขอตัวกลับบ้าน เพราะไม่อยากเข้าบ้านดึกแม่จะเป็นห่วง นนท์หันมาบอกผมว่าเดี๋ยวจะไปส่งผมที่หอ ผมบอกไปว่าไม่ต้อง เพราะหอหญิงกับหอชายห่างกันไม่ถึง500เมตร ผมเดินไปเองได้ แต่นนท์บอกว่าทางผ่านพอดี มาเถอะ ผมไม่กล้าที่จะขัดขืนกัวคนจะสังเกตุเห็นพิรุธของผม พอถึงรถ เราขึ้นรถกันแล้ว นนท์เงียบ ไม่พูดไม่จาอะไรกับผมทั้งนั้น ผมนึกแปลกใจ ว่าไอ่หมอนี่จะมาไม้ไหนกับผมอีก แย่แล้ว มันขับรถเลยหอไป มันจะทำอะไรอีกว่ะเนี่ย ผมไม่กล้าถามมัน ไม่กล้าแม้แต่จะพูดด้วย เพราะผมไม่รูว่ามันจะพาผมไปต้มยำทำแกงที่ไหน ได้แต่นิ่งๆไว้รอดูท่าที อย่างน้อยที่สุดมันคงไม่เอาผมไปฆ่าแน่ๆ............ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:55:31 ]

ความคิดเห็นที่ 14 "บนหลังเสือ" ขับรถออกมาทางเลี่ยงเมือง นนท์ถึงจะเอ่ยปากขึ้นมาพูดกับผมก่อน ว่า : มิงไปนอนบ้านกุนะคืนนี้ กุไม่อยากห่างมิงอะ เสาร์อาทิตย์นี้อยู่กะกุนะ ผมจึงสวนกลับไปว่า : ไอ่ห่ากุไม่ได้เอาเสือ้ผ้ามาเลย ชุดเดียวเนี่ย ชุดนศ ด้วย เสื้อผ้าก็ยังไม่ซัก การบ้านก้อมี แล้วจะเอาชุดชั้นในที่ไหนใส่พรุ่งนี้ มันก็บอกว่าบ๊อกเซ่อร์มันก็ได้ถ้ามิงไม่รังเกียจ แต่ถ้ามิงรังเกียจ มิงจะเจอไอ่ที่มิงรังเกียจแน่ๆ ผมเป็นคนรักสะอาดซึ่งปกติไม่ชอบใส่เสื้อผ้าร่วมกับใครอยู่แล้ว ที่บ้านสอนมาบอกว่ากลิ่นตัวจะติดกันมันไม่ดี ตอนนี้ ผมเมหือนคนที่ขึ้นหลังเสือ แล้วลงจากหลังเสือไม่ได้ จึงต้องทำใจดีสู้เสือต่อไป มันบอกว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้เย็นๆค่อยไปรับแฟนผมกับแฟนมัน ไปทานข้าวกันอีก แล้วค่อยเข้าหอไปจัดการธุระ มีการบอกว่าเดี๋ยวเอาเสือ้ผ้ากลับมาซักบ้านมันก็ได้ เอ๊ะ ไอ่หมอนี่ กะให้ผมอยู่ด้วยตลอดสุดสัปดาห์เลยนะเนี่ย ร้ายกาจมาก..... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:56:53 ]

ความคิดเห็นที่ 15 "ความแตกต่างขององศา" อากาศของปลายเดือนมกราของเชียงใหม่ ยังมีอากาศที่หนาวเย็นอยู่ ถึงจะไม่เหมือนสิ้นปี ไอจากกระจกเริ่มเป็นฝ้าจับตัวยามดึก คงเป้นเพราะอากาศข้างในสูงกว่าข้างนอก นนท์จับมือผมอีกครั้งแล้วบีบแรงๆ พร้อมพูดว่า เมื่อกี้ ตอนที่มันเห็นผมกุ๊กกิ๊กกับปริ้นซ์ มันยอมรับว่าปวดใจมากๆ เจ็บจี๊ดๆ ไม่อยากให้ผมทำไรแบบนั้น แต่มันก็เข้าใจว่ามันเป็นเรื่องที่ควรจะเป็น ในใจผมก็คิดว่ามิงก็ทำละว้ากรูก็วิบๆกับคุณแต่กรูไม่อยากจะพูด ผมได้แต่เงียบๆไป เพราะผมไม่รู้จะพูดอะไร เหมือนๆน้ำมันท่วมปาก ใกล้ถึงบ้านมันแล้ว อะไรจะเกิดขึ้นในคืนนี้ บ้านมันผมก็ไม่เคยไป นอนกันสองต่อสอง ผมจะรอดไหมเนี่ย มันจะทำอะไรผม ระหว่างนี้มันคือสิ่งที่อยู๋ในหัวผม แล้วจะโดนไอ่สิ่งที่รังเกียจ มันคืออะไร ผมไม่กล้าแม้แต่จะคิด รถขับเข้าหมู่บ้าน ยามตะเบ๊ะ มันลงไปเปิดประตู เหมือนในบ้านยังเปิดทีวี แม่มันคงรอมันอยู่ เกือบๆจะส่ทุ่มครึ่ง คืนนี้จะเกิดไรขึ้นกับผมอีก ทำไมเรื่องราวมันไหลมาไวอย่างงี้ ผมเฝ้าพูดกับตัวเองในหัว ........... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 16:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 16 "กลเกมส์ของรัตติกาล" นนท์จัดแจงข้าวของที่จะเอาลงบ้าน ผมเปิดประตู ทำท่าทางเลิกลั่ก เพราะวางตัวไม่ถูก เดี๋ยวจะต้องเจอแม่มันแล้ว ที่กัวที่สุดคือกัวคนสงสัย เพราะนนท์ไม่ค่อยพาเพื่อนมานอนบ้าน แม่แต่อุ๊เอง ก็เคยพามาหาแม่ครั้งเดียว มันเล่าบอกผมซึ่งไม่รู้จะเล่าทำไม ผมไม่ได้หึงหรือฉุนเรื่องที่เค้าเล่า แต่ก็ฟังเงียบๆ ทำเป็นไม่สนจัย แม่เปิดไฟโรงรถและทักลูกชายเป็นภาษาพื้นเมือง พร้อมแนะนำผมให้แม่เค้ารู้จัก ผมไหว้และแม่เค้าก็รับไหว้ ถามว่าทานข้าวกันมาหรือยังหิวไหม พวกผมก็บอกว่าเรียบร้อยกันแล้ว แม่จึงบอกว่า รีบไปอาบน้ำให้สบายตัว เดี๋ยวค่อยมาคุยกาน นนท์เดิมนำผมขึ้นไปยังห้องนอนชั้น2ของเค้า พอเข้าห้องก็เปิดแอร์ เผิดไฟ โยนข้าวของไปบนเตียง แล้วปิดประตู พร้อมผลักผม ลงบนเตียง ผมร้องโอ้ย มิงทำไรกรูว่ะ มันก็บอก ทำโทษไง ไอ่ห่า ทำให้กรูหึง ผมไม่พูดไรมาก ตอนนั้นรู้สึกเหม็นผมเหนียวตัวหลังจากทานหมูกะทะ จึงไม่ค่อยรู้สึกไรมากนัก เหมือนเพื่อนกันหยอกกันเล่น แต่เจ้าจิ้งจอกตัวนั้น กลับเงียบ และจ้องตาผม ทำให้ผมรู้สึกเหมือน กำลังโดนสะกดจิต แอร์เริ่มเย็น บรรยากาศเริ่มเป็ฯใจ หน้ามันโน้มมาใกล้ผมทุกที ริมฝีปากมันบางเบาสีชมพู เล่ห์ร้อนของเจ้ามารร้าย ผมรู้สึกเหมือนตัวชาเป็นหิน นนท์เอ้ยๆ เสียงแม่มันเรียก ฮ่าๆๆ พระเจ้าช่วยผมไว้อีกแล้ว นนท์ตอบกัลไปเป็นภาษาเมือง แม่นนท์เรียกขนมที่เพิ่งผ่านตู้อบร้อนๆ เราสองคนลงไปทาน และถือผ้าขนหนูคนละตัว พาดบ่าไป นนท์บอกเดี๋ยวให้ผมอาบน้ำห้องบนกลาง เค้าจะไปอาบห้องแม่ ลงไปหาไรทานกันก่อน ไม่ยอมทานแม่เค้าจะไม่สบายใจ ผมรู้สึกโล่งใจ ที่ผ่านพ้นช่วงเวลาเลวร้ายเมื่อกี้มาได้ แต่ราตรีนี้ยังอีกยาวไกล............ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 17 "สายน้ำแห่งรัตติกาล" หลังจาก จัดการ ท่าโร่อบ ที่แม่ของนนท์อบให้ทาน นนท์หายตัวเข้าไปห้องน้ำข้างบนก่อน ลงมาอีกที มันก็บอกว่าขึ้นไปอาบน้ำได้ แปรงสีฟันเตรียมไว้ให้แล้ว ผมขึ้นไปห้องน้ำ ก็เห็นความประทับใจ ที่ยังจำได้จนถึงทุกวันนี้ เค้าเป็นคนแรก ที่บีปยาสีฟันไว้กับแปรงฟันให้ผม ห้องน้ำบ้านนี้ สีขาวและสะอาด ดูมีระเบียบ ผมเปิดฝักบัวน้ำอุ่น ใจจิตคิดไปถึงเรื่องราวเมื่อคืนและเรื่องราววุ่นวายตลอดทั้งวันนี้ สายน้ำโลมไล้ผ่านเรื่องร่างผม พร้อมความคิดที่ไหลไปเรื่อยๆ เป็นเวลากว่า10 นาที ที่ผมจัดการธุระตัวเองในห้องน้ำ ผมออกมาโดนคาดผ้าขนหนู เดินไปทางซ้ายมือก็เป็นห้องของนนท์ เข้าไปเห็นนท์แต่งตัวเสร็จอยู่ก่อนแล้ว กลิ่น สบู่โชโกบุซึ และยาสระผมคลีนิคสปอตร์ท หอมไปทั่วห้อง นนท์โยนชุดนอนสีน้ำเงินเข้มให้ผมใส่ แล้วสาละวนดูแลหน้าตาตัวเองอยู่กับโต๊เครื่องแป้งต่อ เค้าเหล่มองผมผ่านกระจกอีกครั้งด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ คราวนี้มันมองลงต่ำๆด้วยซิ หมอนี่คิดไรอยู่อีกนะ............... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:04:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 "Bishonen" ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว เป็นจังหว่ะเดียวกันที่นนท์ดูแลหน้าตัวเองเสร็จ ผมยังไม่แห้ง ผมกำลังหันหน้าไปทางช่องแอร์ พร้อมกับยีหัวตัวเองเพื่อให้ผมแห้ง นนท์โดดข้ามเตียง เข้ามาใกล้ผม และเอาผ้าขนหนู ช่วยเช็ดหัวผม เค้าตัวสูงกว่า ผมดูกลายเป็นเด็กน้อย เมื่อมีผู้ใหญ่คอยดูแล ระว่างนั้น นนท์ก็พูดชมว่า ผมคิมสวยดีนะ นุ่มดี สวยกว่าผมผู้หญิงอีก หน้าคิมก็เหมือนผู้หญิงด้วย น่ารักดี นนท์ถึงชอบไง ผมสวนกลับไป: อ้ายนนท์กรูม่ายช่ายผู้หญิงนะว้อย พูดแบบนี้กรูม่ายชอบ จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ได้แต่หัวเราะคิกคักในความไม่พอใจของผม หลังจากคิดว่าผมหมาดดีแล้ว นนท์ก็ชวนลงไปนั่งดูยูบีซีข้างล่าง ซึ่งแม่เค้าตอนนี้ ก็คงกำลังเตรียมเข้านอน แต่คงรอคุยกะลูกชายเค้าอยู่ ลงไปอีกที เสียงรถอีกคัน ของบ้านนท์ก็เข้ามา เป็นพี่นุ่น พี่สาวของนนท์นั่นเอง ผมสวัสดีพี่เค้า เพราะพี่นุ่นเรียนปี4แล้ว เรียนพยาบาลที่มหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งทางภาคเหนือ พี่นุ่นดูน่ารัก หน้าตาดีไม่แพ้น้องของเค้า ผมสองคน นั่งดูหนังสักพัก โดนที่ผมนั่งอยู่กับพื้นหน้าทีวี นนท์นั่งบนอีซี่แชร์ แต่พยายามเอาเท้ามาเกี่ยวผมตลอด ผมเองก็เหมือนจะรำคาญมัน แต่ก็อบอุ่นพึลึก นาฬิกาลูกตุ้มบ้านนท์ เคาะจังหว่ะบอกเวลาเที่ยงคืน นนท์จึงสบตาผมและเอ่ยปากชวนผมขึ้นไปนอน ............. จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:07:05 ]

ความคิดเห็นที่ 19 "Switch Off" เป็นเวลาเที่ยงคืนแล้ว นนท์จึงชวนผมขึ้นไปนอน พี่นุ่นอาบน้ำเดินลงสวนมาพอดี คงไปทานข้าวกะกิ๊กหนุ่มของเค้ามา เห็นเล่าบอกน้องชายเป็นภาษาพื้นเมือง ขึ้นไปถึงห้อง แอร์เย็นๆที่เปิดทิ้งไว้ ทำให้รู้สึกเสียววูบถึงสันหลัง นนท์เลิกผ้าคลุมเตียงขึ้น และล้มตัวลงนอนก่อนทางด้านซ้ายมือ ให้ผมนอนทางด้านขวามือ นายหมอนี่มาแปลก ล้มตัวลงนอนก่อนไม่พูดไม่จา สิ่งที่คิดไว้ว่าจะต้องเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน เข้าใจว่าถึงห้องมันต้องขย้ำเราแน่ๆ กลับไม่เป็ฯเช่นนั้น มันดูใจเย็นผิดปกติวิสัยของจิ้งจอกอย่างมัน สรุปเป็นอันว่า ผมก็ห่มผ้าผืนเดียวกะเค้า นอนชิดกันคนละฝากเตียง การตื่นเช้าในวันที่ผ่านมา ทำให้ผมรู้สึกง่วงนอนมาก จึงผล่อยหลับไป ด้วยความเพลีย ....... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 20 "รักคือสากล" ตกดึก ผมเริ่มรู้สึกอึดอัด และจั๊กจี้ เหมือนมีอะไรมาซุกไซร้ที่ต้นคอผม จิ้งจอกนั่นเอง ตอนนี้ไม่รู้ว่าเป็นเวลาเท่าไหร่แล้ว แต่ที่แน่ๆ ผมหลับไปพอสมควร เริ่มรู้สึกมีแรง ในใจได้แต่คิดว่า มันละเมออีกหรือป่าว หรือมันมีสติจริงๆ ผมไม่ได้พยายามจะฝืนแรง และการกระทำของเค้า แต่พยายามห่อตัวให้งุ้มที่สุด แต่หมอนี่ไม่ยักจะละความพยายาม ผมเริ่มรู้สึกคล้อยตาม เรพาะทีนี้ มือมันอยู่ไม่สุข ปีนป่ายไปทั่ว พยายามแกะมือผมที่ขอตัวทาบทับน้องชายผมไว้ ของผมตื่นตัวแล้วด้วยซิ แล้วเดี๋ยวไอ่จิ้งจอกตัวนี้ จะรู้ฤทธิ์ เมื่อคืนวานที่โดนไปมันคงไม่เข็ด ใจผมคิดนะไม่ได้พูดอะไรออกไป เรื่องราวตอนนั้นไม่มีแม้แต่คำบรรยาย ไม่มีแม้แต่เสียงสนทนา เป็น อะวัจนภาษา ล้วนๆ ภาษากาย แล้วเรื่องราวก็ดำเนินไปท่ามกลางเสียงคอมเพรสเซอร์แอร์ที่ดังอยู่นอกหน้าต่าง ................... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:12:24 ]

ความคิดเห็นที่ 21 "กันและกัน" คืนนั้น พวกผมก็เป็นของกันและกันแล้วกันนะ มันทำกับผมยังไงผมก็ทำกับมันอย่างงั้น แลกหมัด คนละหมัด แต่ผมเกือบโดนสองหมัด แต่บอกไม่ไหว เช้ามา เจ้าจิ้งจอกตื่นก่อน มีนมอุ่นๆใส่เกล็ดข้าวโพ วางไว้ข้างๆผม มันหอมผมเบาๆ จนผมต้องตื่นเพราะความไม่คุ้นเคย เหลือบไปมองดูนาฬิกา เป็นเวลาจวนเจียนจะ9โมงแล้ว มาถึงตอนนี้ ผมไม่มีเก๊กแระ เพราะรู้ว่าที่ทำลงไปกันทั้งสองคนนั้น มันเป็นความต้องการจากส่วนลึกของจิตใจกันทั้งคู่ ผมแน่ใจอย่างที่สุด ว่าผมชอบ มัน และมันก็ชอบผมเอามากๆ มันหอมผมผมหอมมัน สลับกันไปมา ตอนนี้ผมรู้สึกมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก แต่ห่ารู้ไม่ว่าบางครั้งการทำอะไรตามใจตัวเอง โดยไม่คำนึงถึงผลเสียที่จะเกิด เรื่องร้ายๆตามมา.......... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:15:12 ]

ความคิดเห็นที่ 22 "ลั่กหลั่นย้อนแย้ง" นับจากวันนั้น ผมกับเจ้าจิ้งจอก กลับไปนอนบ้านด้วยกันทุกอาทิตย์ เวลาไปทานข้าวดูหนังก็ไปกันสี่คนสองคู่ คนอื่นมักจะมองอย่างเข้าใจผิดว่า ผมกับนนท์เป็นเพื่อนสนิทกัน แต่จริงๆ มันมีอะไรมากกว่านั้นเยอะ เหอๆ แต่ในที่สุด ความวุ่นวายก็ตามมาจนได้ พี่บอมส์ พี่เทคซึ่งผมเคยเกริ่นไว้ก่อนหน้านี้ ไม่มีใครรับรู้หรือระแคะระคายเรื่องราวระหว่างผมกับนนท์ พวกผมจัดแจงได้อย่างเรียบเนียลที่สุด พี่บอมส์และพี่รหัสผม ได้ชวนออกไปทานเหล้าทำหมูกะทะ กินกันที่หอพี่เค้า คืนนั้น ก็คือพี่รหัสเซนออก ทานกันทั้งคืน ผลสรุปก็คือมาว ผู้ชายนอนล่าง ผู้หญิงนอนบน ข้างล่างประกอบด้วย พี่บอมส์ ผม เหน่ง โก้ ส่วนข้างบนเป้นพี่รหัสและพี่เทคผู้หญิงทั้งสามคน พี่บอมส์ทำมิดีมิร้ายผม ท่ามกลางเพื่อนฝูง ทุกคนมาวหลับหมอแล้ว ผมโดนพี่บอมส์.. จนเสร็จคาปาก ผมแกล้งหลับ ทำเป็นไม่รูเรื่องราวที่เกิดขึ้น พี่เค้าเองก็เป็นคนที่ผมเคารพรัก เค้าดูแลผมมาตลอด คิดไม่ถึงว่าเค้าจะทำกับผมอย่างงี้ ความวุ่นวายมันเริ่มแทรกสอดเข้ามา ฟ้าดำมืด พายุเริ่มตั้งเค้าแต่ไกล ........... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:18:14 ]

ความคิดเห็นที่ 23 "พี่เทค" หลังจากวันนั้น พี่บอมส์เริ่มจะเข้ามาในชีวิตผมมากขึ้น ส่งข้าว ส่งน้ำ ส่งขนม ไม่อายสายตาใคร เวลาใครถามแกก็บอกว่ารักเหมือนน้องชาย เอ็นดูเหมือนน้องที่บ้าน แต่ผมรู้ แกคิดไรมากกว่านั้น นนท์เริ่มระแคะระคาย และสั่งห้ามผมไม่ให้ซ้อนท้ายรถมอไซด์พี่บอมส์ บางทีผมต้องไปทานข้าวกับพี่รหัส ผมก็จะซ้อนท้ายพี่บอมส์ พี่รหัสก็ขี่กับพี่เทคของผม ชายหญิงห้ามใกล้ชิดถึงเป็นพี่น้องกันก็เถอะ พี่บอมส์พยายามชวนผมไปเล่นที่ห้อง ถ้าวันไหนเรียน สายๆ แต่ผมก็บ่ายเบี่ยงมาตลอด จนอยู่มาวันหนึ่ง ผมทะเลาะกับนนท์เรื่องเล็กๆน้อยๆและงอนมัน ผมจึงขอไปนอนค้างห้องพี่บอมส์ และแล้วความวุ่นวายก็เกิดขึ้นจริงๆ ............. จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:19:27 ]

ความคิดเห็นที่ 24 "ทางเบี่ยง" ผมโทรเรียกให้พี่บอมส์มารับผมใต้หอเป็นเวลาสามทุ่มกว่า แล้วผมก็ไปนอนห้องพี่เค้า ในใจตอนนั้นไม่ได้คิดไรกับพี่เค้าเลย แค่อยากหลบหน้านนท์ให้มันตามหา นอนคนเดียวบ้าง ให้มันขาดผมดู แต่แล้ว คืนนั้น ที่ผมนอนกับพี่บอส์ พี่บอมส์ก็สารภาพรักผม บอกเฝ้ามองและตามดูแลตลอดตั้งแต่ต้นเทอมแล้ว เค้าเอ็นดูผมมาก เจอผมแล้วถูกชะตา พี่บอมสืเองก็หน้าตาดี น่ารัก ถึงจะไม่เท่านนท์ แต่ก็เคยเป็นอดีตลีดคณะผมปีกลาย ผมเลยบอกพี่เค้าไป ว่าผมกับนนท์จริงๆแล้วเป้นไรมากกว่าเพื่อน พี่เค้าก็อึ้งๆ ไม่พูดอะไร แต่น้ำไหลออกจากทางตา อย่างไม่มีเสียงสะอื้น และแล้ว คืนนั้น ผมกับพี่เค้า ก็มีไรกัน ที่ผมทำไป เพราะความสงสาร ซึ่งพี่เค้าก็บอกว่า ขอครั้งเดียวในชีวิตแล้วจะไม่ยุ่งกับผมอีก โกรธนนท์ และทึ่งในความรักของพี่เค้า ที่มีต่อผม ผมจึงมีไรกะคนอื่นที่ไม่ใช่แฟนตัวเอง ผูชายคนนี้ ถ้ามาดูจริงๆแล้ว ทำและทุ่มเทให้ผมหลายๆอย่างกว่าไอ่จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ตัวนั้นอีก แล้วเพื่อนๆเชื่อไหม หลังจากวันนั้น พี่บอมส์ ไม่ค่อยไปเรียน ขี้เมา นอนซมอยู่ห้อง ไม่ชอบไปสรรค์สรร พี่ๆเพื่อนๆหลายคน ไม่รูว่าเค้าเป้นอะไร ได้แต่บ่นบอกว่าอกหัก จากคนๆหนึ่ง ผมเสียใจอย่างสุดแสน และแล้วเค้าก็ลาออกจากมหาลัย ไปก่อนสอบปลายภาคเพียงนิดเดียว ผมได้แต่เฝ้าด่าตัวเอง ว่าเป็นเพราะผมหรือป่าว ที่ทำให้คนดีๆมีอนาคตคนหนึ่ง ต้องสูญเสียอนาคตปี2 ของตัวเองไป และแล้วกรรมนี้ สักวัน คงย้อนกลับมาหาผม ............. จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:21:05 ]

ความคิดเห็นที่ 25 "อักษรบนผืนทราย" นนท์ไม่ได้รับรู้เรื่องที่เกิดขึ้น ผมไม่เห็นมีความจำเป้นต้องบอกมัน ไม่งั้นเรื่องราวคงวุ่นวาไยปกว่านี้ นนท์รักผมมากขึ้น และพร่ำขอโทษในเช้าวันถัดมา บอกตามหาผมทั่วทั้งตึก ก็ไม่เจอ ผมเลยบอกว่า ไปนอนตึก4 คณะวิทย์กับเพื่อนไบโอเทค เพื่อนจังหวัดผม นนท์ไม่ได้ซักไรมาก และขอโทษว่าจะไม่ทำเรื่องให้ผมเสียใจ หรือขัดใจผมอีก เค้ารักผมมาก นอนคนเดียเหงาโครต ลืมเล่าไป ถึงไม่ใช่เสาร์อาทิตย์ ผมกับนนท์ก็ชอบนอนด้วยกัน ไม่นอนห้องมันก็นอนห้องผม วิ่งวุ่น แต่เพื่อนคนอื่นๆก็ไม่ได้สงสัยอะไร เข้าใจว่าเป็นเพียงเพื่อนสนิท เพราะอยู่ต่อหน้ากัน กุๆมิงๆเสียดังโวยวายตลอด แต่ลับหลัง นนท์อย่างงั้น นนท์อย่างงี้ คิมอย่างโง้นคิมอย่างงี้ หวานซ่ะ จนอยู่มาวันหนึ่งจากการที่นนท์ รักผมมาก มากจนอุ๊ เริ่มจะจับผิด และสงสัย พายุลุกใหม่ ก่อตัวอีกแล้วซิ ......... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:22:48 ]

ความคิดเห็นที่ 26 "ทางแยก" พักหลังๆอุ๊เริ่มพูดจาแปลกๆ กับผมสองต่อ เวลาที่ปริ้นซ์กับนนท์เผลอ แต่ผมก็ไม่ได้เอ๊ะใจอะไร เพราะคิดว่าละครที่ผมกับนนท์ร่วมกับสร้าง สมบูรณ์แบบ จนผมจึงต้องถามนนท์เพราะทนกับความรู้สึกแปลกๆนี้ไม่ไหว นนท์จึงสารภาพมาว่า : นนท์ไม่อยากหลอกอุ๊ นนท์อึดอัด และอยากให้เค้ามีคนที่ดีกว่านนท์ ใจนนท์ให้คิมหมดแล้ว นนท์ไม่ว่าไรหรอกนะถ้าคิมจะมีผู้หญิงคนอื่น แต่ถ้ามีผู้ชาย มิงตาย! ผมสะดุ้งเฮือก ในใจคิดถึงภาพพี่บอมส์ลอยมา นนท์บอกว่า อุ๊ยอมที่จะเป็นที่สองรองจากผม เค้ารักนนท์มาก ผมเองก็อึ้งๆ ไม่เคยจะคาดคิด ว่าจะมีผู้หญิงคนไหน ยอมให้ผู้ชายของตัวเองไปมีผู้ชายอื่น สรุปว่า ผมกำลังจะทำร้ายคนอีกคนหนึ่งแล้วงั้นซิ ความรู้สึกไม่ดีกับตัวเองเริ่มก่อความเข้มข้นขึ้น ผมเองจึงพยายามถอยห่างนนท์ โดยให้เหตุผลว่าเตรียมสอบปลายภาค กิจกรรมที่เราทำร่วมกันน้อยลง รอยร้าวบางๆเริ่มเกิดขึ้นแล้ว ผมหันไปดีและเอาใจใส่กับปริ้นซ์มากขึ้น มากขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ พยายามสร้างกำแพงให้นนท์ไม่สามารถปีนเข้ามาในช่องว่างระหว่างผมกับปริ้นซืได้ อุ๊เองก็สงบปากสงบคำรักษาความลับของเรา เพราะถ้าเค้าพูดไปก็คงเข้าตัวเอง ที่มีแฟนเป็นเกย์ แถมยังจีบผู้ชายแพ้ผูชายเสียด้วย ผมเข้าใจว่าประมาณนั้น หลังๆผมไม่กล้าสู้หน้าอุ๊ แล้วเราสี่คนก็ไม่ค่อยไปไหนมาไหนด้วยกัน ผมพยายามเจอนนท์เท่าที่จำเป็น ถึงกลับบ้าน ด้วยก็นอนเพียงคืนเดียว แถมหลีกเลี่ยงการมีกิจกรรมระหว่างกัน ทรมานแต่ต้องทำ เพราะตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าสิ่งที่จะดำเนินต่อไปกับนนท์ เป็นภาพลวงตา และอาจจะทำร้ายคนอีกหลายๆคน รวมทั้งปริ้นซ์ ผู้หญิงคนที่ผมรักมากที่สุด แต่ผมรักไอ่นนท์มากกว่าก็เป็นได้ แต่ผมรู้ถึงอนาคตปลายสุด ว่าผมกับนนท์ไม่สามารถเดินรว่มทางกันได้ ผมยอมเจ็บครั้งนี้ครั้งเดียว แต่ทุกอย่าง มันเป็นการตัดสินใจข้างเดียวของผม ผมไม่ได้รับรู้ถึงแรงอาฆาตของแมว ร้ายที่อิจฉา กำลังเข้ามา สร้างความวุ่นวายให้ชีวิตผมอีกครั้ง ......... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:24:22 ]

ความคิดเห็นที่ 27 "แมงเม่า" ช่วงหลัง ผมเจอกับนนท์เพียงแค่เท่าที่จำเป็น ผมไม่ไปนอนเตียงเค้า และเค้าก็รูตัวไม่มานอนเตียงผม แต่เค้ายังชวนผมกลับบ้านด้วยอยู่ทุกวันเสาร์อาทิตย์ ซึ่งบางทีผมก็ไป บางทีผมก็ไม่ไป นนท์ก็ไม่ได้ว่าอะไร เพระเกรดเค้าก็เริ่มย่ำแย่ เค้าเองก็ยุ่งอยู่กับการเรียน แต่ก็โทรหาผม และพยายามคุยกันตลอด ผมก็พยายามทำตัว เหมือนรู้จักกันใหม่ๆ แต่อย่างว่า ความรักบางทีมันก็ทำใจแข็งไม่ได้ แต่ผมริ่มรู้สึกตัวแล้วล่ะ ว่าผมคิดกับนนท์ผิดแผกไปจากเดิม ผมเริ่มไปสนิทกับเพื่อนใหม่ คณะเดียวกับปริ้นซ์ เป็นเพื่อนของปริ้นซ์ หมอนี่สูง ยาว เข่าดี พูดจาสุภาพ เรียนเก่งเสียด้วยซิ นนท์เริ่มเห็นว่าผมไปไหนมาไหนกับหมอนี่ ระหว่างนั้น ชีวิตของผมเริ่มวุ่นวายมากขึ้น ผมไปจีบสาวคณะมานุด เยอรมัน ติด หน้าตาเหมือนนิโคล สรุปว่า ผมมีแฟน สามคนในเวลาเดียว นนท์ ปริ้นซ์ และฝน ส่วนเพื่อนปริ้นซ์ ที่ชื่อวิทย์ นนท์มันคิดไปเอง แต่ไม่กล้าโวยวายกับผมหรอก เพราะผมไม่มีพิรุธให้จับ แล้วผมก็ไม่ได้ทำจริงๆ ซึ่งนนท์เค้าก็รู้จักนิสัยผมดี แต่ความระแวงและกัวจะเสียผมไป มันสร้างความคิดอะไรบางอย่างให้กับนนท์แล้ว............. จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:25:38 ]

ความคิดเห็นที่ 28 "ปลูกถั่วเขียวได้ถั่วงอก" ผมเริ่มเทใจ ให้ผู้หญิงอีกคน คงเป็นเพราะวัยเริ่มแตกพาน แตกเนือ้หนุ่ม และความมีอิสระ มาถึงตอนนี้ ผมรับรู้กับตัวเองได้ว่า ผูชายที่ผมรู้สึกดีเนหือเพื่อน มีนนท์คนเดียว กับไอ่วิทย์ผมไมได้คิดอะไร หรือมันอาจจะคิดกับผม อันนี้ผมไม่แน่ และไม่รู้ แล้วแม่สาวมานุดเยอรมันคนนี้ ก็เป็นผลผลิตของฝีมือไอ่วิทย์ ที่เป็นพ่อสื่อพ่อชักให้ผม ปริ้นซืไม่ระแคะระคายเลยสักนิด เพราะใกล้สอบปลายภาค ทุกคนง่วนกับตำราเรียนกันทั้งนั้น ยิ่งพวกคณะวิทย์ ต้องเรียนอะไรมากกว่าผมเยอะ ปริ้นซ์เองก็มีคนมาก้อร้อก้อติดเยอะ เพราะเค้าเองก็สวย แฟนของคนที่เป็นอย่างพวกเรา ทั้งสวยทั้งเก่งทุกคนไม่งั้นมัดใจเราไม่ได้หรอก ใช่ไหมคับเพื่อนๆ นนท์ เริ่มไม่พอใจกับพฤติกรรมของผม หึงทั้งไอ่วิทย์และฝน รวมกะทั่งปริ้นซ์ด้วย เพราะเวลา100จากที่มันเคยได้จากผมไปเต็มๆ แทบเหลือไม่ถึง20 เรื่องคราวนี้ อาจจะพูดได้ว่าผมทำตัวเองแท้ๆ มันเป็นกรรมของผม และแล้วเรื่องที่ผมไม่เคยคาดคิดก็เกิดขึ้น ................... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:27:42 ]

ความคิดเห็นที่ 29 "ปราสาททราย" สันดานของผู้ชายทุกคนเจ้าชู้หมด มากหรือน้อยเท่านั้นที่แตกต่างถ้ามีอำนาจที่ทำได้ ผมเชื่อว่าเป็นใครก็ต้องทำ โอกาส ทำให้คนเสียคนมาเยอะแล้ว ผมเองก็ไม่เว้นที่จะว่ายวนอยู๋ในวงโคจรนี้ และแล้ว พายุลูกใหญ่ที่สุดในชีวิตผมก็ก่อตัวขึ้นและพัดโถมใส่ผมอย่างแรง นนท์บอกกับปริ้นซ์ ว่าผมมีฝน ปริ้นซ์รู้เรื่อง เรียกผมไปหา และสอบถามความจริง รวมทั้งโทรคุยกะฝน ตอนนี้ ผมไม่เหลือใคร ปริ้นซ์บอกว่า อยากได้นักก็เอาไป ทั้งๆที่ผมเป็ฯคนแรกของปริ้นซ์ ผู้หญิงคนนี้ กล้าที่จะตัดผูชายเลวๆชั่วๆออกจากชีวิต เธอกล้าหาญมาก ผมไม่เสียใจ ที่คิดคบเธอเป็นแฟน ผมเชื่อว่าเธอทำเรื่องพวกนี้ได้ และเธอก็ได้แสดงให้ผมเห็นแล้ว สำหรับฝนเธอรับรู้มาก่อนว่าผมมีปริ้นซ์ แต่เพราะอะไรไม่รู้ที่ทำให้เธอคบผม เธอบอกว่า ผมมีดวงตาเหมือนแฟนเก่า ที่จากกันเพราะไปเรียนต่ออสเตเรีย ผมถามปริ้นซ์ ว่าไปเอาเรื่องพวกนี้มาจากไหน ปริ้นซืก็เลยตอบว่านนท์บอก เพราะนนท์สงสารปริ้นซ์ มาถึงตอนนี้ ผมเริ่มที่จะหาเรื่องใส่ตัวจริงๆ ผมห้อมอเตอร์ไซด์ บึ่งไปหานนท์ ที่ใต้ตึกวิดวะ ตอนนั้นโทรเช๊ค นนท์บอกไปอ่านหนังสือกับเพื่อน ใต้ตึกนั้นเย็น สบาย นนท์รู้แล้ว ว่าผมต้องเอาเรื่อง และแล้ว บทสิ้นสุดของเรื่องทั้งหลาย ที่ผมกับนนท์ร่วมกันก่อร่วมกันสร้าง เริ่มจะค่อยๆพังทลายลงเหมือนปราสาททราย......... จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:31:03 ]

ความคิดเห็นที่ 30 "ภูเขาไฟและการเคลื่อนที่ของเปลือกโลก" ผมกับนนท์เผชิญหน้ากัน ด้วยอารมณ์ที่โกรธแค้นอย่างสุดๆ เหมือนผู้ชายที่ยืนอยู่ต่อหน้าเราตรงนี้ ทำลายชีวิตเราพังหมด ผมไม่นึกถึงความดีและความรักที่เราทั้งคู่เคยร่วมสร้างกันมาเลย นนท์เหมือนจะรู้ ว่าทำอะไรลงไป ผมยอมรับ ผมต่อยนนท์เข้าไปเต็มๆที่กลางอก นนท์จุก และจ้องหน้าผม เค้าไม่พูดอะไร แต่แววตาจ้องผมมันไม่เหมือนจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ที่ดูน่ารัก เหมือนแต่ก่อน ตอนนี้ ทั้งผมและมันโดนโทสะครอบงำ ไม่มีความกระดากอายอะไรแล้ว นนท์ไม่ได้ตอบโต้อะไรผม ได้เพียงแต่พูดว่า : คิมจะเอาอย่างี้ใช่ไหม คิมทำให้นนท์เจ็บใจยังไม่พอ ยังต้องมาทำร้ายนนท์ด้วย พ่อแม่นนท์ยังไม่เคยตีนนท์เลยนะ ทำไมคิมทำกับนนท์อย่างงี้ ทั้งๆที่นนท์รักคิมจนหมดใจ ให้คิมและยอมทนทำเพื่อคิมได้ทุกอย่าง มาถึงตอนนี้ เพื่อนๆคณะวิดวะตรงนั้น ก็ถึงกับอึ้ง และถ้าใครไม่เป็ฯควายพอ ก็น่าจะเดาเรื่องราวทุกอย่างได้ ว่านี่ไม่ใช่เพื่อนทะเลาะกัน แต่มันเป็นมากกว่านั้น นนท์เดินพ้นจากผม และวิ่งไปที่รถขับรถออกไป ตอนนี้เองผมวิ้งๆ รู้สึกอึ้งๆ ที่ทำรุนแรงกับนนท์ไป แถมผมไม่อาจจะคาดการว่าสิ่งที่ผมทำลงไป มันจะทำลายอนาคตผมได้............. จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:33:03 ]

ความคิดเห็นที่ 31 "สิ้นสุด" บางครั้งราชสีห์จนตรอก ก็ทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอด นนท์ขับรถไปหาปริ้นซ์และฝน พร้อมทั้งแฉซ้ำ ว่าจริงๆแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา นนท์กับผมเป็นอะไรกัน เรื่องราวที่เกิดขึ้น แพร่สะพัดไปทั่วทั้งมหาวิทยาลัย ผมสู้หน้าใครไม่ได้ ปริ้นซ์และฝนเองเช่นกัน ผมทำให้คนอีกหลายๆคนต้องมาเสียชื่อเพราะผม ผมทำให้ชีวิตคนหลายๆคนต้องมัวหมอง ผมจึงเลือกทางเดินเดียวกันพี่บอมส์ กรรมมันย้อนมาหาผม ผมลาออกจากมหาวิทยาลัยแห่งนั้น ทิ้งอดีตอันปวดร้าวไว้เป็นเบื้องหลัง เพื่อนๆหลายคนผมก็ไม่ได้ร่ำลา ทิ้งไว้เพียงความทรงจำดีๆ เก่าๆ ความทุกข์ ความสุข ชีวิตในรั้วหมาวิทยาลัยของรัฐ กิจกรรมหลายๆอย่าง ผมยังอาลัยอาวรณ์ถึงมัน ณ ทุกวันนี้ การลาออก และการไปให้พ้นหน้าทุกคน เป็นการแสดงความรับผิดชอบครั้งสุดท้ายของผม  ไม่ต้องทนอยู่ต่อไปเพื่อเพิ่มความปวดร้าวให้ใครต่อใคร...... แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 50 17:39:14 จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:37:09 ]

ความคิดเห็นที่ 32 "บทส่งท้าย" จากวันนั้น ถึงวันนี้ ผมก็ไม่ได้เจอ ปริ้นซ์ นนท์ และฝนอีกเลย แต่ได้ข่าวคราว จากเพื่อนในเมเจอร์ ที่ยังรักและพยายามติดต่อกับผมว่า   นนท์ : เปิดตัวอย่างจริงจัง กล้ายอมรับในสิ่งที่ตัวเองเป็น และมีแฟนเป็นเด็กผู้ชายรุ่นน้องปี1ซึ่งเข้าใหม่ หน้าตาหล่อมาก น่ารักกว่าผมอีก ฝน : มีแฟนเป็นนักเรียนเยอรมันแลกเปลี่ยน เห็นว่าสวีทกันมาก เค้าคงลืมผมได้ ปริ้นซ์ : มีคนแวะเวียนเข้ามาจีบมากมาย แม้แต่พี่เบิดร์ ดาวค้างฟ้าคณะวิทยา ปริ้นซ์ก็ไม่สน คงเข็ดหลาบผู้ชายไปอีกนาน เห็นบอกเพื่อนฝูงในกลุ่มที่สนิทว่า ชาตินี้ จะไม่ขอมีแฟนอีกแล้ว สำหรับผม : เป็นนักศึกษามหาลัยเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพ หลีกลี้หนีความวุ่นวายมาแล้ว ความวุ่นวายในเมืองหลวง มันช่วยให้ผมไม่คิดอะไรได้ ะครับ ตอนนี้ผมอยู่กะเพื่อนสนิทๆสมัยมัธยมด้วยกัน มีแฟนผู้หญิงเพียงคนเดียวเธอเรียนอยู่หอการค้า น่ารักเสียด้วยซิ แต่ผมก็ยังแอบเหล่ผู้ชายบ้าง แต่แค่เหล่นะครับ ไม่ได้ทำไรมากกว่านั้น ผมเองก็เข็ดเป็นนะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่ติดตามผลงานผมมาตลอดนะครับ หวังว่าเรื่องสั้นของผม คงเป็นข้อคิดที่ดีสำหรับเพื่อนที่เลือกเดินทางนี้ได้หลายๆคน สิ่งที่เรารักและเราสร้างมากับมือ เราต้องการให้มันดำเนินต่อไปในรูปแบบใดนั้น เราเลือกเกิดกันไม่ได้ แต่พวกเราเลือกที่จะทำได้ครับ ขอให้เพื่อนๆทุกคน ที่มีชีวิตคู่ มีชีวิตรักที่สมหวัง ไม่ว่าคู่ชายจริงหญิงแท้ ชาย-ชาย หรือ หญิง-หญิง พื้นฐานของความรักมันเหมือนๆกันหมดล่ะครับ ความรักเป็นสากล ไม่ว่าเพศไหน หรือเผ่าพันธ์ใดๆก็สามารถรักกันได้ และความรักเป็นเรื่องระหว่างคนสองคน เมื่อไหร่ที่มันมากกว่าสองคนมันจะไม่ใช่ความรักแล้ว และมันจะกลายเป็นความวุ่นวาย ที่ย้อนกลับมาทำร้ายเราเอง มากชู้หลายคู่นอน สนุกแต่ไม่มีความสุขหรอก เชื่อผมซิ................... ขอให้มีรักที่สมหวัง จนกว่าจะพบกันใหม่ ปัจฉิมลิขิต : ขอบคุณ รักแห่งสยาม ที่เป็นกำลังใจ และสร้างแรงบันดาลใจ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:47:36 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อีกหนึ่งมุมมองของผม ที่มีต่อรักแห่งสยาม สำหรับผู้สนใจนะครับ เรื่องเด็ด อร่อยๆผมพยาอัพเดทมุมมองแปลกๆและแหวกกระแสลงไปด้านล่างๆเรื่อยๆ อยากให้เพื่อนๆ ช่วยกัน แบ่งปันความรู้สึกกับผมหน่อยนะครับ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6064974/A6064974.html ขอบคุณนะ............ขอบคุณ แก้ไขเมื่อ 27 พ.ย. 50 21:25:59 จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 17:53:53 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านจนจบเลย งี้เรียกได้ว่าเป็นผู้ถูกกระทำ และก็เผลอใจไปแว้บหนึ่ง แต่คุณก็ยังงงชีวิตอยู่ แต่นนท์ ฝน และปริ้นหลุดไปแล้ว เขาสบายแล้วหล่ะ แต่เรื่องข้างหน้าของคุณจะเอายังไง จากคุณ : แค่มาทำความเข้าใจโลกอีกมุมหนึ่ - [ 27 พ.ย. 50 18:35:30 A:125.26.50.184 X: TicketID:130166 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อ่านจบแล้ว การที่ไม่ซื่อสัตย์กับความรักเนี่ย มันไม่ดีกับจะสูญเสียคนที่เค้ารักเรา ลองกลับไปโทรหาเค้าทุกคน ขอโทษที่ทำไป ตัวเราเองจะได้สบายใจด้วย ทางโน้นเค้าก็จะได้สบายใจ เอาความรู้สึกดีๆกลับมาดีกว่า ถึงแม้ว่าเค้ากับเราจะไปกันไม่ได้  โทรไปขอโทษเค้าเถอะน่ะ จากคุณ : aiter - [ 27 พ.ย. 50 18:43:12 ]

ความคิดเห็นที่ 36 คำออกตัว : ต้องขออภัยที่ไม่ได้ชำระอักษร และขัดเกลาภาษานะครับ เพราะ เรื่องนี้ เขียนขึ้นนานแล้ว และตอนที่เขียนนั้น เขียนออกมาจากความรู้สึกในห้วงของความทรงจำ(Base on true story) มันหลั่งไหลและ พรั่งพรู เอ่อล้นออกมาจากทุกซอกซีกของสมอง โอกาสหน้า จะชำระอักษรและขัดเกลาภาษาให้ดีกว่านี้นะครับ ขอบคุณนะ......ขอบคุณ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 19:08:31 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ช่วยติชมได้นะครับ อ่านจบแล้วคุณคิดถึงใครอ่ะ??? จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 20:48:43 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เหอๆๆ อ่านแล้วอินครับ ว่าแต่ คุณเปลี่ยนใจ ไม่ให้รักผู้ชายได้แล้วเหรอครับ จากคุณ : pik (pikkyman) - [ 27 พ.ย. 50 20:49:42 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ผมพยายามสื่อให้เห็นถึง ความสับสนของตัวละครตลอดเวลา และตัวละคร พร้อมจะทำเรื่องที่ถูกต้องนะครับ อาจจะจบแบบขัดความรู้สึกไปนิด แต่จริงๆแล้ว คิมอาจจะแค่สามารถยอมรับนนท์ได้คนเดียวเท่านั้นในฐานะผู้ชายด้วยกัน มันเป็นเรื่องของสากลความรักที่มีต่อใครสักคนเนี่ย มันไม่ได้เกิดขึ้นเพียงชั่วแว่บแรกที่มองตากัน ผมเชื่อในเรื่องการใช้เวลาอยู่ด้วยกัน การร่วมทุกข์ รว่มสุข จะก่อให้เกิดความรัก และเหนือๆยิ่งขึ้นไปกว่าความรัก คือ ความผูกพัน ครับ ขอบคุณที่เข้ามาแบ่งปันความรู้สึก ขอบคุณนะ.....ขอบคุณ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 21:03:30 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เข้ามาแบ่งปันความรู้สึกให้แล้วนะครับ จากคุณ : หนูโด้ 1 - [ 27 พ.ย. 50 22:19:21 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ขอบคุณนะครับ คุณหนูโด้1 อิจฉารูปถ่ายพร้อมลายเซนคุณจริงๆ ของผมได้มาเท่านี้เองไม่กล้าคลุกวงในกลัวข้อหา Y อิ อิ ขอบคุณนะที่ครับที่เข้ามาช่วยแชร์ความรู้สึก ขอบคุณนะ.......ขอบคุณ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 27 พ.ย. 50 22:40:42 ]

ความคิดเห็นที่ 42 อ่านแล้วแบบ มีนึกถึงซีนตัวเองในอดีตของตัวเองเลยครับ ฮ่าๆๆๆๆ ขอบคุณนะครับ กัีบคำชื่นชม ที่แอบไปแปะไว้ วันนี้ผมดีขึ้นมานิดนึงแล้วหล่ะครับ http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A6069688/A6069688.html จากคุณ : GOVINDA - [ 27 พ.ย. 50 23:59:27 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ค๊าฟ .... ว่าแต่ซีนไหนเหยอ??? เฉลยหน่อยจิ แบ่งปันๆ อยากรู้ๆ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 28 พ.ย. 50 00:21:38 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ฮ่าๆๆๆ ซีน ตัวเอง เป็นจิ้งจอก แล้วกันนะครับ เอิ๊กๆๆ แต่ตอนนี้ มีคนเอาตระกร้อมาใส่แล้วดิ ฮ่าๆๆๆๆๆ จากคุณ : GOVINDA - [ 28 พ.ย. 50 00:26:47 ]

ความคิดเห็นที่ 45 ตระกร้อ ปอกคอ หรือ สายจูงครับ? ดีๆไม่ดี เป็นกรงขัง เพื่อนผมมีแฟน กระดิกไปสังสรรค์ไหนไม่ได้เลย เค้าเรียกว่าติดคุกนะ หงิ หงิ เดี๋ยวนอนแระคับ ตี10จบแระ โน้ส ตลกดีแฮะ ขอบคุณทุกๆความรู้สึกที่เข้ามาร่วมแบ่งปัน ฝันดีกันทุกคนนะคัฟ จนกว่าจะพบกันใหม่....(ในวันพรุ่งนี้) ขอบคุณนะ....... ขอบคุณ จากคุณ : packpackz (packpackz) - [ 28 พ.ย. 50 00:44:10 ]

ความคิดเห็นที่ 46 จิ้งจอก ยินดีใส่คร้าบ ฮ่าๆ ขายังเดินได้อยู่ครับ ไม่มีสายจูงด้วย ชีวิตมีอิสระ แต่จะไม่ัฟัดใครอีกแย้วววววว จากคุณ : GOVINDA - [ 28 พ.ย. 50 00:48:02 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เสียดายที่ต้องจากกันด้วยความไม่เข้าใจจังครับ แต่อย่างน้อยก็ยังมีความทรงจำดีๆ หลงเหลืออยู่... ต่างกับบางคน ที่ไม่มีแม้เศษเสี้ยวของสิ่งดีๆ ให้จดจำ... :( จากคุณ : SmartChance - [ 28 พ.ย. 50 07:03:34 ]

ความคิดเห็นที่ 48 อย่างน้อยก็เก็บความทรงจำดีๆไว้นะคะ จากคุณ : โยเกิตมะนาว (โยเกิตมะนาว) - [ 28 พ.ย. 50 17:25:21 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เป็นกำลังใจให้ทุกความรักนะคะ ความรักบางครั้งก็ไม่ใช่การครอบครอง ความรักไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกัน เเต่ความรักเป็นสิ่งที่สัมผัสได้...เเละมันงดงาม เเต่พออ่านจบ...รู้สึกอกหักเล็กๆนะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : SweetMonkey (BG_of_life) - [ 2 ธ.ค. 50 03:18:33 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ชอบนะ ดีด้วยที่กล้าทำ ทุกสิ่งที่จุดเริ่ม ถ้าไม่คิดเริ่มก็ไม่มีวันพบกับสิ่งที่ต้องการ จริงป่ะ จากคุณ : ฟาโร (kafelpanpan) - [ 2 ธ.ค. 50 13:35:41 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ไม่กล้าอะคับ  มันเข้ามาครอบงำเรียบร้อยแล้ว คิดแต่ว่า จะทำอย่างไรดีให้มีความสุขกับมันที่สุด จากคุณ : บอซ (boozo) - [ วันพ่อแห่งชาติ 01:53:02 ]