ความคิดเห็นที่ 1
ทุ่งหญ้ากว้างเคยอยู่ก่อนแต่อ้อนออก คำเขาบอกกว้างใหญ่สุดไพศาล เป็นถิ่นเกิดหลายเผ่าพงศ์หลายวงศ์วาน แต่เนิ่นนานจวบจนโตโผบินไป
ไม่เคยบินนอกถิ่นฐานสถานกว้าง ไม่เคยร้างลาจากพรากไปไหน แม้นชีวิตเคยคิดอยากบินไกล เคยฝันใฝ่อยากจะเห็นเช่นเคยยิน
ในโลกกว้างเป็นอย่างไรใจสงสัย อยากบินไปให้ถึงฝั่งกระแสสินธุ์ สุดขอบฟ้า แผ่นน้ำ ล้ำแผ่นดิน อยากค้นหาจนหมดสิ้นทุกถิ่นทาง
เพราะไม่อยากอยู่ไปอย่างไร้ฝัน เพราะใจมั่นโลกนี้ที่กว้างขวาง เพราะชีวิตใช่เพียงเกิดแล้ววายวาง เพราะทุกอย่างย่อมมีดีกว่าที่เป็น
แม้นใครบอกโลกใบใหญ่ช่างร้ายนัก ไร้ความรัก ไร้เยื่อใย ใจแสนเข็ญ ตราบที่โลกยังมีวันพระจันทร์เพ็ญ ตราบนั้นยังคงเห็นเป็นโลกงาม
ปีกจึงกล้าถลาไกลไปจากถิ่น หวังให้สิ้นสงสัยในคำถาม แม้นลำบากยากนักจักพยายาม แม้นถูกหยามเท่าใดไม่เลิกลา
ทั้งลมฝนแดดแรงยังแกร่งสู้ ปีกหางลู่สั่นระริก บินถลา หนาวน้ำค้างสะท้านร่างทั้งกายา หนาวน้ำตาที่หลั่งรดแทบหมดใจ
ในชีวิตคิดหวังตั้งใจมั่น คงมีวันได้เห็นเช่นฟ้าใส วันที่พบบึงกว้าง ทะเลไกล อย่าท้อใจหากคิดหนี..ชีวีเดิม
วันที่หาคำตอบให้หัวใจ ว่าเกิดมาเพื่อสิ่งใด...ได้ตอบตน
จากคุณ :
ทิวลิปสีน้ำเงิน
- [
28 พ.ย. 50 15:13:26
]
|
|
|