เสียงหัวใจ ในอกซ้าย คล้ายจะหยุด
ยามรักหลุด ลอยลับหาย กลายเป็นศูนย์
เหน็ดเหนื่อยล้า เจ็บปวดปร่า เปลี่ยวอาดูร
เหงาเพิ่มพูน พอกหัวอก ตกระกำ
เธอทำเหมือน ดังเพื่อนใจ ยามไหวหวั่น
ร่วมทางฝัน มั่นในรัก พักใจช้ำ
หว่านคารม คมวาจา น่าจดจำ
พิษน้ำคำ ทำให้ฉัน นั้นระเริง
สร้างสะพาน สานสายใย ไมตรีจิต
เริ่มใกล้ชิด ไม่คิดว่า จะยุ่งเหยิง
กว่าจะรู้ ยืนอยู่กลาง ระหว่างเพลิง
ดูว้างเวิ้ง แหวกว่ายไป ไร้ทิศทาง
เธอทอดทิ้ง หญิงคนหนึ่ง ซึ่งอ่อนแอ
ไม่มาแล ทำห่างเหิน ช่างเมินหมาง
ใครเล่าใคร จะทนได้ ไม่จืดจาง
เธอวาดวาง เส้นทางรัก หนักเกินทน
จากคุณ :
sugarhut
- [
28 พ.ย. 50 19:24:23
]