ไม่รู้เป็นอะไร พักนี้ .. บางวันก็รู้สึกมีความสุขมากซะจนเดินยิ้มกับตัวเองได้
แต่บางวันกลับรู้สึกเหงาจนอยากจะร้องไห้ออกมา
จะว่าเป็นเพราะระดับฮอร์โมนเพศหญิงตกต่ำ ก็ไม่น่าจะใช่
เพราะช่วงนี้มันยังไม่ถึงวันนั้นของเดือนสักหน่อย
เขาว่ากันว่า พระจันทร์มีผลต่ออารมณ์ของคน เพราะในร่างกายของคนเรามีน้ำอยู่ 80 %
แล้วเดือนนี้มันก็เดือน 12 ที่พระจันทร์เต็มดวงซะด้วยสิ
(ขนาดน้ำในคลองยังขึ้นเลย แล้วน้ำในคนมันจะไม่ขึ้นได้ยังไง)
ก็ไม่แน่ใจว่าเกี่ยวกันมั้ย กับอาการแปลก ๆ ที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้
หรือบางที ฉันอาจจะเป็นทายาทมนุษย์หมาป่าที่เชื่องแล้วแอบมาปะปนกับผู้คนแถวนี้ล่ะมั้ง
โอ้ย ! ฉันอยากจะหอน !

จะว่าไป ถ้าเรามองกันลึก ๆ หน่อย สาเหตุที่น่าจะเกี่ยวข้องมากที่สุดก็น่าจะเป็นเธอ ..
ก็เธอไม่ใช่เหรอที่ติดต่อฉันมาบ่อยมากในช่วงนี้
ทุกคืนที่เราใช้เวลาที่ควรหลับควรนอนมานั่งคุย MSN กัน
เวลาของเธอต่างจากฉัน 1 ชั่วโมง เพราะฉะนั้นถ้าฉันนอนเที่ยงคืน เธอก็จะนอนตีหนึ่ง
เราต่างคนต่างก็ง่วงนอนเพราะทำงานมาทั้งวัน
แต่เราก็ยังอยากจะคุยกันแต่เรื่องเดิม ๆ
ตั้งแต่ที่เธอกลับบ้านที่ประเทศจีนไปเมื่อต้นปีนี้
ฉันก็คิดว่าระหว่างเราคงจะจบลงแค่นี้ และไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะติดต่อกลับมา
แต่เธอก็ดันหาทางติดต่อฉันมาจนได้ ไม่รู้จะขอบคุณ หรือต่อว่าเธอดี
ฉันว่าฉันจะตัดใจได้แล้วเชียวน้า เฮ้อ ...
แต่ก็ดีนะ เอาเป็นว่าฉัน ขอบคุณเธอละกัน

ความรู้สึกแรกที่ฉันเพิ่งรู้จักเธอคือ ฉันสงสารเธอ
เพราะรู้สึกว่าเป็นเธอเป็นคนเพื่อนน้อย แล้วก็ค่อนข้างจะเก็บตัว
ฉันซึ่งเป็นพวกชอบเข้าสังคมคิดไปเองว่า เธอคงจะต้องการเพื่อน .. อย่างฉัน
ความรู้สึกต่อมาหลังจากที่เราได้คุยกันมากขึ้นคือ เธอเป็นคนที่ไม่เหมือนใคร
อายุก็น้อยกว่าฉัน แต่ทำตัวแก่ยิ่งกว่าฉันซะอีก
และฉันก็รู้ว่าเธอมีความลับอะไรมากมายในใจ ที่เธอคงไม่ยอมบอกฉันง่าย ๆ
ความลับของเธอนั้นทำให้เธอเป็นคนที่น่าสงสารมากกว่าที่ฉันรู้สึกตอนแรกซะอีก
ส่วนความรู้สึกตอนนี้ ฉันว่า.. ฉันเริ่มเข้าใจเธอมากขึ้น
เริ่มรู้ว่าอะไรที่ทำให้เธอเป็นคนเงียบ ๆ เฉย ๆ
ถึงเธอจะยิ้ม แต่เธอก็จะไม่หัวเราะ
ถึงเธอจะเศร้า แต่เธอก็จะไม่ร้องไห้
อดีตของเธอทำให้เธอเป็นอย่างนี้ ฉันพอจะเข้าใจ
แต่ฉันก็ยังอยากจะเปลี่ยนเธอให้เป็นคนที่ เปิด มากขึ้น
เพราะว่าเธออายุยังน้อยเกินกว่าที่จะ ปล่อยวางกับทุกเรื่อง ด้วยการ ปิดใจ ตัวเองซะ
เธอเป็นคนฉลาด รู้จักที่จะป้องกันตัวเองไม่ให้เจ็บปวดไปกับเรื่องราวต่าง ๆ
แต่แบบนี้มันค่อนข้างจะมากเกินไปแล้ว
ฉันจะเปลี่ยนความคิดเธอให้ได้ .. และนี่ดูจะเป็นงานที่ท้าทายความสามารถของฉันมากทีเดียว

"เพิ่งเริ่มงานเขียนเป็นครั้งแรก อยากให้ทุกท่านช่วยแนะนำและติชมกันหน่อยนะคะ เรื่องนี้มาจากชีวิตจริงเลยทีเดียว