PANTIP.COM : W6095141 ชีวิตหลากสี ( ตอนจบ ) [เรื่องสั้น]

ความคิดเห็นที่ 1

“กันย์รู้ไหมว่ากุมภ์ไม่ได้อยู่กับพ่อแม่หรอกนะ ท่านทั้งสองเสียไปตั้งแต่กุมภ์มีอายุแค่แปดขวบเท่านั้น แต่ท่านทั้งสองทิ้งบ้าน สมุดเงินฝาก และเงินประกันชีวิตไว้ให้กุมภ์ หลังจากนั้นกุมภ์ก็ย้ายไปอยู่กับน้านา น้านาเป็นน้องสาวของแม่ ท่านรักกุมภ์เหมือนลูก ดูแลเอาใจใส่กุมภ์อย่างดี ช่วงเวลาสองปีที่กุมภ์อยู่กับท่านนั้น เป็นช่วงเวลาที่กุมภ์มีความสุข ท่านทำให้กุมภ์รู้สึกอบอุ่นเหมือนเวลาอยู่กับแม่ แต่เสียดายที่ท่านอยู่กับกุมภ์ได้ไม่นานท่านก็เสียชีวิต หลังจากนั้นกุมภ์ก็ถูกส่งไปอยู่กับลุงอีกคนที่เป็นพี่ชายของแม่ ลุงชัยหลอกเอาสมบัติ และเงินทั้งหมดที่พ่อกับแม่สร้างไว้ให้กุมภ์ไป หลังจากที่ลุงชัยเอาเงินทั้งหมดไปแล้ว ลุงชัยกับป้าสาและลูกๆของเขาก็ทารุณกุมภ์สารพัด ใช้งานกุมภ์เยี่ยงทาส แต่ที่ร้ายที่สุดคือลุงชัยพยายามข่มขืนกุมภ์ วันหนึ่งระหว่างที่ป้าสาพาพี่ๆไปซื้อของ ลุงชัยก็เข้ามาในห้อง ลุงพยายามจะขืนใจกุมภ์แต่โชคดีที่ป้าสากับพี่ๆกลับมาก่อน” แล้วกุมภาก็ร้องไห้ออกมา
“กุมภ์” กันยาตกใจมากกับเรื่องที่ได้รับรู้ เธอไม่เคยคิดว่าอดีตของกุมภาจะเลวร้ายถึงเพียงนี้
“ไม่เป็นไรแล้วนะกุมภ์ ไม่มีอะไรแล้ว ไม่ต้องเล่าแล้วพอเถอะ”
“ไม่เป็นไรหรอก กุมภ์อยากให้กันย์รู้ แล้วโอกาสของลุงชัยก็มาอีกจนได้ วันที่ป้าสาพาพี่ๆไปเยี่ยมญาติที่ต่างจังหวัด วันนั้นลุงชัยพาเพื่อนมากินเหล้าที่บ้าน แล้วคืนนั้นลุงชัยกับเพื่อนของลุงก็ข่มขืนกุมภ์สำเร็จ กุมภ์ไม่กล้าบอกใครเพราะลุงขู่ไว้ว่าจะบอกป้าสาว่ากุมภ์เป็นคนให้ท่าเขาเอง ตอนนั้นกุมภ์กลัวมากกุมภ์ไม่รู้ว่าจะทำยังไง กุมภ์คิดอยากจะหนี อยากฆ่าตัวตายแต่กุมภ์ก็ไม่กล้า หลังจากนั้นลุงชัยก็ขืนใจกุมภ์อีกหลายครั้งโชคดีที่ตอนนั้นกุมภ์ไม่ท้อง แล้ววันนึงป้าสาก็จับได้ ป้าสาโกรธมากถึงกับจะฆ่ากุมภ์ให้ตาย” กันยารู้สึกได้ถึงความตื่นตระหนก และความหวาดกลัวของกุมภา
“มันไม่ใช่ความผิดกุมภ์สักหน่อย ทำไมกุมภ์ไม่เล่าให้ป้าฟังหละ” กันยาทักท้วงรู้สึกสงสารเพื่อนจับใจ
“ป้าไม่เชื่อกุมภ์หรอก ป้าเชื่อแต่สิ่งที่ลุงชัยพูดเท่านั้น ป้าสาประจานกุมภ์ให้คนแถวนั้นรู้ โทรบอกญาติๆทุกคน แล้วไล่กุมภ์ออกจากบ้าน โชคดีที่อย่างน้อยลุงแม้น กับป้าจันทร์ ไม่เชื่อแล้วรับกุมภ์มาเลี้ยง ลุงแม้นกับป้าจันทร์ดูแลกุมภ์อย่างดี ส่งให้เรียนหนังสือ ติดก็แต่ที่พี่กช พี่กชชอบแกล้งกุมภ์ หาว่ากุมภ์มาแย่งความรักของพี่กชไป แต่กุมภ์ไม่เคยโกรธพี่กชหรอกนะ กุมภ์เข้าใจพี่กช ถ้าเป็นกุมภ์ กุมภ์ก็เกลียดเด็กคนนี้เหมือนกัน เด็กที่เคยถูกข่มขืน แล้วอยู่ดีๆก็มาให้พ่อกับแม่ตัวเองเลี้ยงอีก แล้วอีกอย่างพี่กชเป็นลูกคนเดียว ถูกเลี้ยงมาอย่างตามใจทุกอย่าง แต่พอมีกุมภ์ ก็เหมือนกูกแบ่งความรัก ความสนใจไป” เล่าถึงตรงนี้กุมภาก็หยุดร้องไห้
“ กุมภ์สำนึกในบุญคุณของลุงแม้น ป้าจันทร์และพี่กชเสมอ ตอนนี้กุมภ์ถึงตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด เพื่ออนาคตกุมภ์จะได้ตอบแทนพวกเขาได้ อีกอย่างพ่อ แม่ และน้านาจะได้ภูมิใจในตัวกุมภ์ด้วย”
“กุมภ์ กันย์ขอบคุณกุมภ์มากเลยนะ” กันยาเอื้อมมือไปจับมือกุมภา พร้อมกับออกแรงบีบเบาๆ เหมือนต้องการส่งผ่านกำลังใจไปให้
“กุมภ์ไม่เป็นไรหรอก เห็นไหมว่ากันย์โชคดีกว่ากุมภ์มากขนาดไหน กุมภ์ไม่อยากให้กันย์ท้อนะ อยากให้กันย์รู้ว่ายังไงกุมภ์ก็จะอยู่ข้างๆกันย์เสมอ”
จบประโยคนั้นก็ทำให้ทั้งสองเสียน้ำตาอีกคนละรอบ แต่มันก็เปรียบดังน้ำตาของคำสัญญาว่าทั้งสองจะสู้ไปด้วยกัน และไม่ทอดทิ้งกัน

จากคุณ : p_in_blue - [ 4 ธ.ค. 50 21:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2

“อะไรกันจะย้ายไปอยู่ข้างนอกอย่างนั้นหรอ” ป้าจันทร์ตกใจเป็นอย่างยิ่งเมื่อหลานสาวที่ตนอุปการะไว้ขออนุญาตไปอยู่ข้างนอก
“ค่ะ อย่างที่กุมภ์เรียนให้คุณป้ากับคุณลุงทราบ” กุมภาตอบรับ
“แต่เราเพิ่งจะอยู่ปีหนึ่งเองนะ ลุงกับป้าเป็นห่วง”
“กุมภ์ทราบคะ แต่เพื่อนกุมภ์ไม่มีใครจริงๆ ซ้ำเขายังตาบอดช่วยเหลือตัวเองไม่ได้อีก กุมภ์เป็นห่วงไม่อยากให้เขาอยู่คนเดียว” กุมภาเอ่ยถึงเหตุผลในการขออนุญาตย้ายไปอยู่กับกันยาเป็นหนที่สอง
“ แล้วถ้าหนูย้ายไปอยู่กับเขามันจะไม่เป็นการสิ้นเปลืองหรือลูก ค่าเช่า ค่าอาหารจะเอามาจากไหน” ลุงแม้นพยายามแย้ง ทั้งๆที่รู้อยู่เต็มอกว่า ถึงยังไงๆตนนี่แหละที่จะเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดนั่น
“กุมภ์กำลังจะเรียนให้คุณลุงกับคุณป้าทราบพอดีเลยคะ ว่ากุมภ์จะทำงานพิเศษ เป็นงานเสริฟอาหารที่ร้านอาหารของอาจารย์ แล้วเพื่อนกุมภ์ก็จะไปเล่นไวโอลินที่นั่นด้วยคะ”
“มันจะไม่เหนื่อยเกินไปหรอลูก หนูจะไหวเหรอลูกทั้งเรียน ทั้งทำงาน” ป้าแม้นหาเหตุผลมาสนับสนุน
“เอายังงี้ดีกว่า พาเพื่อนหนูย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกัน เพราะยังไงๆ พี่กชเขาก็ไม่ค่อยได้กลับบ้าน อาศัยนอนคอนโดเสียเป็นส่วนใหญ่ แล้วเห็นเขาบ่นว่าเรียนจบแล้วจะย้ายไปอยู่ที่นู่นเสียเลย เพราะใกล้เมืองมากกว่าแล้วสะดวกกับเขามากกว่าด้วย” ลุงแม้นเสนอทางออก
“แต่หนูเกรงใจ คุณลุง คุณป้า แล้วก็พี่กช แค่รับผิดชอบหนูคนเดียวก็...”
“ไม่มีแต่ใดๆทั้งสิ้น ถ้าหนูไม่ทำตามนี้ลุงกับป้าก็ไม่ตกลงใดๆทั้งนั้น” แม้นสรวงแทรกขึ้นมาเสียงแข็ง
“งั้นกุมภ์ขอไปปรึกษาเพื่อนกุมภ์ก่อนนะคะ” กุมภาไม่สามารถทำอะไรได้นอกเสียจากยุติการสนทนา กุมภานั้นทราบดีว่าลุงกับป้านั้นไม่ขัดข้อง ถ้าตนจะนำเพื่อนมาอาศัยด้วย แต่ปัญหาใหญ่อยู่ที่กชกร ไม่รู้ว่าพี่สาวจะมีปฏิกริยาอย่างไร ถ้าทราบเรื่องนี้

“ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ และไม่เด็ดขาด เรื่องอะไรคะ จะยอมให้เด็กคนอื่นเข้ามาอยู่ในบ้านของกช” กชกรปฏิเสธเสียงแข็ง หลังจากทราบเรื่องราวทั้งหมดจากปากของบิดามารดา
“กช มีเหตุผลหน่อยสิลูก” จันทร์แรมพยายามเกลี้ยกล่อมลูกสาว
“ไม่มีทางคะ ยังไงๆกชก็ไม่ยอม บ้านเราไม่ใช่สถานสงเคราะห์นะคะ ที่จะเอาเด็กทุกข์ยาก เด็กที่ไม่มีใครในสังคมต้องการมาอุปการะ ต่อไปบ้านเราจะไม่กลายเป็นที่อยู่ของเด็กจรจัดหรือคะ”
“ยัยกช มันจะมากไปแล้วนะ แกไปเอาความคิดแย่ๆพวกนี้มาจากไหน อย่าบอกใครนะว่าเป็นลูกชั้น ชั้นอายเขาตาย เพราะฉันไม่เคยสอนลูกฉันให้มีนิสัยใจแคบแบบนี้” จากประโยคนั้นทำให้อารมณ์ของแม้นสรวงขาดผึง
หลังจากฟังประโยคนั้นจบกชกรก็ระบายทุกสิ่งทุกอย่างออกมาเหมือนภูเขาไฟที่กำลังระเบิด
“ใช่ สิคะ ใครจะไปดีเทียบเท่ากับยัยกุมภ์ของคุณพ่อได้ คุณพ่อรู้ไหมคะ ตั้งแต่ยัยกุมภ์มาอยู่บ้านเราคุณพ่อไม่เคยสนใจใยดีกชเลย อะไรๆ ก็ยัยกุมภ์ตลอด กุมภ์ดีอย่างนั้น ดีอย่างนี้ กุมภ์ไม่เคยทำให้ลุงผิดหวัง กชมันไม่ดีเองเอนทรานซ์ก็ไม่ติด ทำอะไรก็ไม่เคยถูกใจคุณพ่อสักอย่าง เป็นอย่างที่ป้าสาพูดจริงๆ ว่ายัยกุมภ์หนะมันเป็นตัวซวย ทำให้ครอบครัวคนอื่นเขาแตกแยก ต่อไปนี้กชจะไม่ทนแล้ว ไม่ทน ไม่ทนอีกต่อไป ถ้าคุณพ่อรักมันนัก กชก็จะไม่อยู่ที่นี่ และจะไม่กลับมาที่นี่อีก ฉันเกลียดแกยัยกุมภ์ ได้ยินไหมฉันเกลียดแก เกลียดแก” พูดจบกชกรก็วิ่งหนีออกจากบ้าน
“พี่กชระวัง!!!”
ปัง!!!
สิ้นเสียงของกุมภาก็มีเสียงดังสนั่น
“ยัยกุมภ์ ยัยกุมภ์ แม่จันทร์เอารถออกเร็วฉันจะพายัยกุมภ์ไปโรงพยาบาล”
ขณะที่กชกรวิ่งออกมาจากบ้านนั้น มีรถกระบะขับมาด้วยความเร็วสูง แต่ด้วยความที่กชกรรีบร้อนไม่ทันระวัง ทำให้เกือบถูกรถชนดีที่กุมภามาช่วยไว้ แต่กับเป็นกุมภาเสียเองประสบอุบัติเหตุ

จากคุณ : p_in_blue - [ 4 ธ.ค. 50 21:06:52 ]