มีเรื่องสั้นมาฝากกันนะค่ะ ชอบไม่ชอบก็บอกกันด้วยเน้อ ขอให้เครดิตผู้เขียนค่ะงานเขียนนี้ของคุณณภัทร นะคะ ไม่ใช่ของเราหรอกค่ะ
บ้าหอบฝาง
เสียงหนึ่งดังแว่วมาเข้าหูของเรา ในขณะกำลังขนของใช้ส่วนตัวมากมายขึ้นไปไว้บนหอพัก เรารีบหันไปตามเสียงนั้น เจอชายคนหนึ่ง นั่งทานน้ำอัดลมอยู่ที่โซฟา ตรงส่วนรับรองด้านล่างของหอพัก
ใครนะ พูดจากวนประสาท รู้จักกันรึก็เปล่า ปากเสีย
เราได้แต่บ่นในใจ ด้วยความที่อายุน้อยเป็นน้องใหม่เพิ่งเข้ามาเรียนที่นี่ ก็กลัวว่าจะเป็นรุ่นพี่จอมโหด ยิ่งได้ยินข่าวอยู่ประจำว่าพวกบรรดารุ่นพี่ในมหาวิทยาลัยชอบรับน้องโหดๆ เลยไม่กล้าจ้องหน้านาน แค่หันไปดูว่าเสียงมาจากไหน พอเห็นก็รีบหันกลับ แล้วเสียบการด์เปิดประตู รีบเอาของขึ้นไปเก็บโดยเร็ว
ปีนี้เราได้เข้าเรียนที่ใหม่ ซึ่งไวกว่าเพื่อนที่เรียนรุ่นเดียวกันมาซะอีก เพราะว่าเราใช้วิธีสอบเทียบ อันที่จริงเปิดเทอมคราวนี้ เราจะต้องเรียนปวช.ปีที่ 3 ดันเอ็นสะท้านติด เลยมาเรียนเร็วกว่ากำหนด รู้สึกเหงาๆ ยังงัยก็ไม่รู้ เพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันก็ไม่มี หอพักก็ต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่ใหม่ ข้าวของเหรอก็มากมายเต็มไปหมด แถมไม่มีใครช่วยขนเลยอีกต่างหาก
พอกลับลงมาอีกรอบ ไม่เห็นตาคนเมื่อกี้แล้ว รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูก จะว่าไปแล้วข้าวของเราก็เยอะจริงๆ นั่นแหละ นี่ขนมาตั้งสามสี่รอบแล้วยังไม่หมดอีก ยังดีนะว่าหอพักมีลิฟต์ให้ใช้บริการ ถ้าไม่อย่างนั้น สงสัยจะต้องเดินขึ้นลงน่องโป่งแน่ๆ เลย
แล้วการขนของและจัดของทั้งหมดก็เสร็จสิ้นลงซักที ไม่รู้ว่าจัดไปนานแค่ไหนแต่รู้ว่าคงทั้งวันแน่ๆ เพราะทำมาตั้งแต่เช้าแต่นี่มันน่าจะดึกเพราะมืดมาตั้งนานแล้ว พอเหลือบตามองดูนาฬิกา
โอโห... นี่มันตั้งสามทุ่มกว่าแล้วเหรอ มิน่าหละหิวจังเลย นี่ขนของจัดของตั้งแต่สิบโมงเช้า ก็สมแล้วที่มีคนว่าเราบ้าหอบฝาง ท่าจะจริงของเขาแฮะ
บ่นกับตัวเองเสร็จ ก็เดินไปหาอะไรเข้าปากซักหน่อย ท้องเจ้ากรรมพอนึกว่าจะได้กินเท่านั้น ก็ร้องโครกครากออกมาซะดังเชียว ช่างไม่อายซะบ้างเลย
อ้าวแล้วเราจะไปอายใครเขาหละ นั่งอยู่คนเดียวนี่นา เฮ้อ....! ท่าจะประสาทกินแล้วเรา
ปากก็บ่นไปเรื่อย ตัวก็เดินไปเปิดดูในตู้เย็น หยิบน้ำผลไม้กับแยมโรลมากินประทังความหิวซักหน่อย เดินมาเปิดทีวีเป็นเพื่อนดีกว่า แต่เราก็ต้องมานั่งจูนช่องทีวีใหม่แหละ เพราะที่หอพักนี้เขามีเคเบิลให้ทุกห้อง สบายไปเลย
นั่งจูนทีวีไปได้หลายช่องแล้ว มาสะดุดตรงช่องโปรด ไม่ยักรู้ว่าจะมีช่องนี้ให้ด้วยแหะ
อุ้ย HBO ช่องโปรดซะด้วย ดูหนังดีกว่าคืนนี้
ปากก็บอกว่าจะดูหนังคืนนี้ แต่หนังเรื่องอะไรก็ไม่รู้ แถมหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้อีกเหมือนกัน คงเป็นเพราะวันนี้ทำอะไรวุ่นวายอยู่ทั้งวัน เลยเหนื่อยและเพลียเลยผล็อยหลับไป
พรุ่งนี้แล้วซินะสำหรับการก้าวเข้าสู่บ้านใหม่ บ้านที่ต้องใช้เวลาอยู่ไป 4 ปี เห็นรุ่นพี่หลายคนบอกนักหนาว่า การใช้ชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัยเป็นช่วงชีวิตที่มีหลากหลายรสชาติ และเป็นช่วงที่สนุกที่สุดในชีวิตการเป็นนักเรียนนักศึกษา
เอ้า ลองดูกันซักตั้งหนึ่ง.................
แก้ไขเมื่อ 07 ธ.ค. 50 08:27:51
แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 50 18:41:19
แก้ไขเมื่อ 06 ธ.ค. 50 18:40:28
จากคุณ :
niratchaya 
- [
6 ธ.ค. 50 18:39:11
]
เธอ...ที่หัวใจไม่เคยลืม
