เพิ่งเคยเข้าห้องนี้ครั้งแรก
และก็ลองเขียนเรื่องสั้นครั้งแรก
ลองอ่านดูนะคะ
***********************************
ค่ำคืนหนึ่ง เป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง
มีกระต่ายตัวหนึ่งเงยหน้ามองดูพระจันทร์ แล้วถามว่า
พระจันทร์ เธอเหงามั๊ย พระจันทร์ได้ยินถามกลับไปว่า
ความเหงาเป็นยังไงเหรอ
ก็เป็นความรู้สึกเศร้า ว้าเหว่ เวลาที่เราอยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆ ให้อุ่นใจ
พระจันทร์นึกอยู่สักพัก ก็ตอบกลับไปว่า เราก็มีโลกอยู่ข้างๆ อยู่แล้วนี่ไง
แล้วเธอเคยเศร้าบ้างมั๊ย
พระจันทร์นึกอยู่นานแล้วพูดว่า ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าความเศร้าเป็นยังไง ..
แต่ฉันก็มักจะคอยถามตัวเองเสมอ ว่าทำไมฉันกับโลกถึงเจอกันเฉพาะเวลากลางคืนเท่านั้น
ซึ่งก็เป็นเวลาที่ใครๆ นอนกันหมดแล้ว บางทีฉันก็อยากมีเพื่อนคุยนะ ..
มนุษย์บางคนก็มักจะเงยหน้ามองมาทีฉัน แล้วก็มีน้ำใสๆ ออกมาจากดวงตา
ที่พวกมนุษย์เรียกว่า - - ร้องไห้ - -ใช่มั๊ย ฉันก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเป็นเพราะฉันรึเปล่า
ที่ทำให้พวกเค้าร้องไห้
กระต่ายยิ้มนิดๆ แล้วพูดว่า เพราะมนุษย์พวกนั้นกำลังเหงาและเศร้าอยู่น่ะสิ
พระจันทร์ งั้นเหรอ .. ถ้ายังงั้นฉันก็น่าจะช่วยให้มนุษย์หายเหงาได้ แต่ทำไมเค้าถึงต้องร้องไห้ด้วยล่ะ
กระต่าย คงเพราะเค้าอยากมีใครสักคนอยู่ข้างๆ ไง
พระจันทร์ ก็ฉันนี่ไงล่ะ ที่คอยอยู่ข้างๆ พวกเค้าน่ะ
กระต่าย ไม่เหมือนกันหรอก คนที่เค้าต้องการอยากให้อยู่ข้างๆ น่ะ เป็นคนที่เค้ารักหรือกำลังคิดถึง
เธอก็เป็นแค่คนที่คอยรับฟังเวลาที่พวกเค้าร้องไห้และปรับทุกข์แค่นั้นแหละ
พระจันทร์ ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจพวกมนุษย์นักหรอกนะ ก็ในเมื่อคนที่เค้าอยากให้อยู่ข้างๆ
คนที่เค้ารักและคิดถึงไม่อยู่แล้ว ทำไมต้องร้องไห้ทรมานตัวเองด้วยล่ะ
กระต่ายส่ายหน้าแล้วตอบว่า มันไม่เหมือนกัน เธอไม่เคยมี - - ความรัก- - เธอไม่เข้าใจหรอก
พระจันทร์ อ้าว แล้ว - - ความรัก- - คืออะไรล่ะ ว๊า.. เช้าซะละ ฉันต้องไปก่อนนะ
คืนนี้เธอมาคุยกับฉันอีกนะ..สนุกดี
ว่าแล้วพระจันทร์ก็ค่อยๆ เลือนหายไปพร้อมกับแสงของดวงอาทิตย์ที่กำลังโผล่พ้นขอบฟ้าขึ้นมา
**********************************
เดี๋ยวจะมาต่อนะ..
แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 50 01:31:09
จากคุณ :
inita
- [
7 ธ.ค. 50 14:57:54
]