ช่วงพักฟื้นทางจิตใจ ผมชอบขับรถไปเรื่อยๆ ในขอบเขตไม่ไกล
นครปฐม เพชรบุรี กาญจนบุรี ไปๆมาๆอยู่แถวนี้
เดินทางแบบอ่านป้ายบอกทาง เหนื่อยก็พักปั้มน้ำมัน
กินกาแฟเย็นในมินิมาร์ท บางครั้งเป็นปลาหมึกย่างข้างถนน
คนใกล้ชิดไม่ห้ามขับรถในยามท้อแท้ เธอทราบดีว่า เป็นกระบวนการปรับจิตใจของผม
ขอแค่ อย่าเมาแล้วขับ จับพวงมาลัยแล้วเหยียบมิด หรือ ขับรถอย่างไร้ชีวิตชีวา
เสียใจได้แต่อย่าขาดสติ - เธอเตือน
ข้างทางในชั่วโมงใกล้เลือกตั้ง สิ่งที่ขัดหูขัดตามากที่สุดคือป้ายหาเสียง
ปัก แปะ ติดตั้ง อย่างไร้ระเบียบ วางข้อความขายสรรพคุณ นโยบาย ด้วยภาษาสวยหรู
ในบางนโยบาย ผมยังคิดว่า สามารถแจ้งจับข้อหาโฆษณาชวนเชื่อ หรือ อวดอ้างสรรพคุณเกินจริง
ยิ่งกว่านั้น พื้นสีของป้ายยังออกแบบมาอย่างโดดเด่น ข้อความหาเสียงอวดอ้างวงศ์ตระกูล ผู้สมัครคนนี้เป็นลูกหลานใคร เตรียมสืบทอดอำนาจทางการเมือง
ที่ผมหงุดหงิด ใจคือป้ายของผู้สมัครหาเสียงพรรคหนึ่ง เป็นพรรคเก่าแก่
ใช้พื้นป้ายเป็นสีเหลืองและสีชมพูดโทนเดียวกับเสื้อเหลืองชมพูที่ประชาชนสวมใส่ในปีเฉลิมพระเกียรติของในหลวง และ มีข้อความเขียนว่า
เรารัก(ชื่อของหัวหน้าพรรคนั้น)
คงไม่ต้องบอกว่าใช้ แบบอักษร เหมือนที่เราคุ้นชินตาบนสติ้กเกอร์หรือที่สกรีนกันบนเสื้อเหลืองของปีที่แล้วและบางคนยังสวมใส่มาจนถึงปัจจุบัน
หากลองขับรถบนถนนเพชรเกษมช่วงเส้นทางอำเภอโพธาราม-ราชบุรีจะเห็นป้ายที่ผมพูดถึง ในทางการประชาสัมพันธ์หรือทางความรู้สึกคงไม่ใช่เรื่องผิดนักที่จะบอกรักใคร
แต่ในเรื่องความเหมาะควร ผมไม่ทราบว่าพรรคการเมืองนี้จงใจหรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์
นักการเมืองของประเทศเราบางคน แม้จะอายุมากแล้วแต่ก็ยังไร้ความคิด หลายรายไม่ได้ทำตัวเป็นแบบอย่างอันน่านับถือ พฤติกรรมต่างๆมีให้เห็นตามข่าวแทบทุกวัน ว่ากันตามจริง หากนักการเมืองพรรคใดมีความประพฤติมิชอบสมควรมีความผิดทั้งพรรค เพราะถือว่าควบคุมกันเองมิได้
เรื่องป้ายหาเสียงที่ไม่เหมาะควร ทำเอาความรื่นรมย์ในการขับรถของผมหายไปเยอะ ไม่นับที่วางกันเกลื่อนจนบดบังป้ายบอกทางหรือทางโค้งจนอาจเป็นเหตุให้มีอุบัติเหตุบนท้องถนนก่อนที่จะทำให้เกิดอุบัติเหตุระดับชาติ
เลือกตั้งครั้งนี้ มีผู้สมัครหน้าเก่าและใหม่มากมายหลายเบอร์
คิดกันดีๆก่อนกาลงคะแนน
ไม่ต้องฟังนโยบาย บางทีดูแค่พฤติกรรม ชีวิตความเป็นอยู่ก็พอบอกได้แล้วว่า
ใครเป็นคนอย่างไร
เลือกนักเลงเข้าสภา ประเทศก็ปกครองแบบนักเลง
เลือกคนกลับกลอกเข้าสภา ประเทศก็หาความแน่นอนไม่ได้
เลือกคนโกงเข้าสภา ประเทศก็ผอมลงเรื่อยๆ
แต่ไม่มีใครดีขนาดนั้นหรอก ความจริงก็บอกเอาไว้แล้ว
เลือกใครเข้าไป - คนนั้นคือภาพสะท้อนของเรา
นักการเมืองคือภาพสะท้อนคุณภาพประชาชน
ใครดีที่สุด เราไม่รู้ - แต่เราจะดีได้อย่างไรเรารู้
ผมคิดว่าอย่างนั้น
จากคุณ :
กาแฟสอง 
- [
13 ธ.ค. 50 09:07:07
]
>> ระหว่างทางประเทศไทย <<
