ความคิดเห็นที่ 1 เธอรู้ได้ยังงัย..ว่าไม่มีใครสักคนรักเธอ เพราะฉันคนนี้เพิ่งเจอ..คนแอบรักเธอ..เมื่อเช้านี่เอง เขาฝากฉันมาบอก..เขาเป็นคนเผยใจไม่เก่ง เลยได้แต่โทรขอเพลง มอบให้เธอฟัง เขาฝากคำพูดมา..ให้ฉันบอกว่า..เธอน่ารักจัง เขาพร้อมคิดถึงห่าง ห่าง ส่งยิ้มให้บ้างยามเธอไม่เห็น เขาอยากเจอเธอทุกวัน..เก็บไปฝันถึงเช้าถึงเย็น เธอสุข เธอสุข อยากเห็น เขาเป็นห่วงเธอทุกอย่าง คือกำลังใจ..ที่เธอไม่รู้ แอบรักเธออยู่..กับคำที่เขาอยากถาม เธออยากมีใครบ้างไหม..เมื่อใดก็ตาม ที่หัวใจไถ่ถาม..ถึงคำหนึ่งคำว่ารัก ............................................................ เขานั้นเป็นคนดี..เป็นคนที่เธอน่ารู้จัก ทุกคำที่เขาเคยฝากฉันมาบอก..ออกจากใจเขา เขารักเธอมานาน..พร้อมๆกับการเป็นเพื่อนของเรา ถ้าหากเธออยากเจอเขา..ฉันพามาได้ทุกยาม คือกำลังใจ..ที่เธอไม่รู้ แอบรักเธออยู่..กับคำที่เขาอยากถาม เธออยากมีใครบ้างไหม..เมื่อใดก็ตาม ที่หัวใจไถ่ถามถึงคำหนึ่งคำว่ารัก .................................................................. ..ที่หัวใจไถ่ถามถึงคำหนึ่งคำว่ารัก.. เนื้อเพลงเจ้าค่ะ.. ................................................................... จากคุณ : ณ กมล - [ 14 ธ.ค. 50 07:55:57 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ที่เธอไม่รู้ คือมีใครคนหนึ่งแอบเฝ้าดูรู้ไหม ยังแอบห่วงอยู่ห่างๆไม่ห่างไกล คนไกลใจที่หัวใจอยากใกล้เธอ ถ้าเธอเหงาขึ้นมาวันไหน แค่รู้ไว้ว่าฉันยังห่วงใยเสมอ คนที่เธอไม่รู้ว่านานแล้ว..ที่รักเธอ และยังคิดถึงเสมอ..ตลอดเวลา สวัสดีนะคะแวะมาอ่านและร่วมแจมค่ะ จากคุณ : คนเบื้องหลัง - [ 14 ธ.ค. 50 09:31:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เธอไม่รู้เพราะเธอไม่เคยสน เลยอับจนไม่กล้าเอ่ยความนัยหนา หากแม้นเธอหันมามองบ้างสักครา จะรู้ว่ามีบางใครแอบรักเธอ.. จากคุณ : ขอแค่คิดถึง - [ 14 ธ.ค. 50 10:51:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ^^ ตามมาอ่านครับ (-*- จู่ๆ ทำไมรอยช้ำตอนตกบันไดถึงปวดขึ้นมาอีกเนี่ย) จากคุณ : KTH (KTHc) - [ 14 ธ.ค. 50 12:03:23 ]

ความคิดเห็นที่ 5 *_* จากคุณ : ซึ้งด้วยน่ะ - [ 14 ธ.ค. 50 12:48:55 A:125.26.55.171 X: TicketID:130166 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผิดเองที่ฉันก็ไม่ได้บอกเธอ รำพันถ้อยคำเพ้อ เพ้อ ฝากมาให้ ถึงแม้จะต่าง ห่าง มากเพียงใด แต่ไม่มีวันใด..ไม่คิดถึงเธอ ------------------------------------------------- ที่นี่ฝนตก..ลมหนาวกับลมฝน ปะปนกันจนแยกไม่อก ถึแม้จะบอกว่าบรรยากาศเศร้า..แต่กลอนหวาน น่าจะพอปลอบโยนหัวใจเศร้าสร้อยของ ณ กมลได้นะ จากคุณ : สีน้ำฟ้า - [ 14 ธ.ค. 50 14:14:54 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มีสิ่งหนึ่งที่เธอจะไม่มีโอกาสรู้ คือฉันยืนอยู่ได้อย่างไรเมื่อไม่มีเธอ ช่องว่างที่ไม่อาจเติมเต็ม แฮะๆๆๆ หัวใจโหวงเหวง คิดถึงงงงงงงงงงงงงงงง ใครไม่รู้ คนของหัวใจหายไป จากคุณ : sugarhut - [ 14 ธ.ค. 50 16:21:06 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ใครหว่า จากคุณ : อยู่จนป่านนี้ยังมีเหลืออีกหรือ (ป้าป้าป้า) - [ 14 ธ.ค. 50 19:40:57 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คุณ ณ กมล สิ่งที่เธอไม่รู้.... คือหัวใจที่อยู่อยู่ก็ลุ่มหลง คือความรักที่คิดเองว่ามั่นคง คือป่าพงที่กั้นขวางทางออกใจ สิ่งที่เธอไม่รู้.... คืออยู่อยู่ฉันเองเกิดสงสัย คือความรักที่ฉันเพ้อละเมอไป คือหัวใจที่ตระหนักว่ารักลวง ................................................................................................. สิ่งที่เราไม่รู้ในใจเราเอง อันนั้นสำคัญกว่านะคะ จากคุณ : ทิวลิปสีน้ำเงิน - [ 15 ธ.ค. 50 11:43:55 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ถ้าไม่บอกออกจากใจใครจะรู้ ที่เป็นอยู่ไม่แสดงแถลงไข อันความรักเก็บไว้มากจะล้นใจ บอกออกมาจะเก็บไว้ไม่วางลง จากคุณ : คนทุ่งบางเขน - [ 15 ธ.ค. 50 20:07:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาอ่านครับ จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 15 ธ.ค. 50 23:24:59 ]

ความคิดเห็นที่ 12 สวัสดีทุกๆท่านนะคะ.. ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมเยือน.. อยู่เป็นเพื่อนเติมกำลังใจให้ หวังเพียงวันพรุ่งนี้เวียนมาใหม่ และหัวใจจักเข้มแข็งอยู่ถึงวัน..พรุ่งนี้.. ................................................... ขอแปะไว้ก่อนนะคะ..แล้วจะมาตอบความเห็นของทุกท่านในวันหน้านะคะ.. วันนี้หัวใจยังอ่อนแออยู่น่ะค่ะ.. แต่สบายมาก..ยังยิ้มได้..ไม่ต้องห่วงนะคะทุกๆท่าน.. สัญญาว่าจะมาตอบแน่นอนค่ะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 16 ธ.ค. 50 12:53:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พรุ่งนี้..สำหรับฉัน เธอคิดเช่นนั้นได้อย่างไร.. ถึงหนทางยังไกล..แต่ไม่แน่ ฉันอาจอยู่ไม่ถึงด้วยใจอ่อนแอ หากพ่ายแพ้..พรุ่งนี้อาจไม่มีมา พยายามทำใจให้เข้มแข็ง ให้กล้าแกร่งสามารถเผชิญหน้า แต่รู้มั้ยหวั่นไหวอยู่ในแววตา หากสบมาเธอคงจะเห็นมัน ถึงหนทางยังคงอีกยาวไกล แต่อะไร..จะเทียบเท่าค่าเพื่อนนั้น เพียงพบเจอพูดคุย กินข้าวกัน ใช่ต้องรอสัมพันธ์นั้นก้าวเกิน ขอโอกาสเจอหน้าในยามว่าง ไยเว้นห่างระยะดั่งห่างเหิน มิเข้าใจไยจึงต้องหมางเมิน ใช่ก้ำเกินก้าวล้ำ ข้ามเส้นใจ เพียงบางคราหทัยฉันนั้นอ่อนแอ ต้องการแค่..เพื่อนนั้นปลอบโยนให้ จึงเพียงแต่ขอเจอเพื่อเสริมแรงใหม่ แต่แล้วไย..เหินห่าง..เว้นห่างจัง.. คล้ายเส้นใยบาง บาง คลายปมผูก คล้ายใจถูกขนาบไว้ด้วยกรงขัง คล้ายดั่งว่าทำนบกั้นถึงกาลพัง คล้ายใจหลั่งน้ำตาโศกสุดซึ้ง ฉันมิอาจรู้..จะเข้มแข็งพอไหม มิแน่ใจว่าพรุ่งนี้จะมาถึง มิเข้าใจในกมลบ่นรำพึง มิเข้าถึงฤดีใด..แม้ใจตน.. มิเข้าใจในกลใดไฉนเลย ................................... http://www.oknation.net/blog/nakamol/2007/12/16/entry-1 จากคุณ : ณ กมล - [ 16 ธ.ค. 50 12:54:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ที่ตรงนี้ที่เธอไม่เคยรู้ มีกำลังใจให้อยู่เธอรู้ไหม ที่ตรงนี้มีรักแท้และห่วงใย แต่เธอไม่สนใจไม่รู้เลย สวัสดีครับคุณ ณ กมล ขออนุญาตร่วมแจมด้วยคนครับ จากคุณ : leonnoom - [ 16 ธ.ค. 50 19:41:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณ ณ กมล ขอรับ ขอบพระคุณ สำหรับความรู้สึก ดี  ดี ดุษณี  ที่มี  สำนึก ความในใจ ฉัน. แก้ไขเมื่อ 20 ธ.ค. 50 11:28:37 จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 17 ธ.ค. 50 18:55:50 ]

ความคิดเห็นที่ 16 มาแล้วค่ะตามสัญญา..หลังจากไปไว้นานพอสมควร..วันี้มาทยอยๆตอบนะคะ.. สวัสดีค่ะคุณคนเบื้องหลัง ที่เธอไม่รู้ซึ้ง คือหทัยดวงหนึ่งซึ่งอ่อนไหว แอบคิดถึงแอบรักแอบห่วงใย อยากอยู่ใกล้ในเวลาเธอล้าแรง คนดี.. หากวันนี้ท้อ..ฉันอยู่เคียงข้าง จะร่วมก้าวเดินไปในเส้นทาง มิเหินห่างร้างไกลเลยคนดี.. .......................................... หวัดดีจ้านู๋ขอฯ.. ไยฉันจะไม่รู้.. เพียงไม่สู้ไม่แข่งกับใครนั่น ด้วยช่องว่างระหว่างเรามิเท่ากัน จึงไหวหวั่นมิก้าวล้ำให้ช้ำทรวง มิใช่ไม่สน.. แต่ต้องทนข่มไว้ใจห่วงหวง หวังให้เธอพบสุขสิ่งทั้งปวง และก้าวล่วงออกห่างจากชาวดิน ............................................. หวัดดีค่ะคุณเคธี่ ความเดิม.."^^ ตามมาอ่านครับ (-*- จู่ๆ ทำไมรอยช้ำตอนตกบันไดถึงปวดขึ้นมาอีกเนี่ย) จากคุณ : KTH (KTHc)" รอยช้ำที่เจือจางลงบ้างนั้น หวนคิดพลันก็อาจเจ็บขึ้นมาได้ ดุจดั่งมีดกรีดคมบ่มหัวใจ นึกทีไรเจ็บขึ้นมาน้ำตาริน เป็นไปตามกลไกของใจค่ะ.. .......................................... หวัดดีค่ะคุณซึ้งด้วยนะ มาร่วมรับร่วมปันความสุขซึ้ง แม้เพียงกึ่งก็เอมใจไร้ความหมอง ร่วมแบ่งปันสรรสร้างตามครรลอง ใจนิ่งมองวิถีที่เป็นไป ........................................... สวัสดีค่ะคุณแจม(สีน้ำฟ้า) บทกลอนหวานพอบรรเทาใจเศร้าสร้อย ถ้อยเรียงร้อยบอกกล่าวและปลอบขวัญ ขอบคุณในน้ำใจมอบให้กัน ล่วงคืนวันใจตื่นฟื้นด้วยแรง.... ยืนหยัดใหม่..กำลังใจได้จากเธอ ................................................... จากคุณ : ณ กมล - [ 18 ธ.ค. 50 00:43:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ต่อเรยนะ ดีจ้าสาวแอม.. คิดถึงเช่นกันจ้า.. คนของหัวใจหายไปพร้อมความฝัน กลืนกินวันสดใสของฉันไปด้วย แต่ฉันยังอยู่ได้แม้ใจระทวย ดุจผ้าผวยพลิ้วไหวไปตามลม เพียงยังเหลือเงาจางบางใครนั่น แย้มรับขวัญปลอบใจคลายขื่นขม จึงทนงอยู่ได้แม้โศกตรม ด้วยคลายปมที่มัดใจได้นั่นเอง ............................................. หวัดดีค่ะคุณป้า ป้า ป้า.. ใครหนอ.. ใครพนอเคียงข้างหว่างวิถี ใครทำให้อบอุ่นในฤดี คนคนนี้จะมีใครนอกจากเรา .......................................... สวัสดีค่ะคุณทิวลิปฯ จากคุณ : ณ กมล - [ 18 ธ.ค. 50 03:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 18 มาต่อคำตอบคุณทิวลิป.. ด้วยว่ายังค้างคาใจใคร่เฉลย แต่มิอาจจะเผยไปให้ใครรู้ จำนนถ้อยร้อยคำพร่างพรมพรู อัดอั้นอยู่..ด้วยมิรู้คือสิ่งใด เธอพูดถูกถึงจิตใจข้างในนั้น ล่วงกาลผ่านยังสับสนยังสงสัย ยากค้นหา..ยากเกินค้นความนัย มิเข้าใจ มิเข้าใจหทัยเรา.. ................................................. สวัสดีค่ะคุณคนทุ่งบางเขน ถึงเอ่ยบอกออกไปคงไม่รู้ นิ่งเฉยอยู่อาจดีกว่าต้องหวั่นไหว เก็บความรักลงก้นบึ้งของหัวใจ ย่อมอยู่ได้เนิ่นนานมิพานเลือน .......................................... หวัดดีเจ้าค่ะพี่ชาย..คนสาธารณะ ..แวะมาเยือนอ่านแล้ว.........ยินดี ต้อนรับพี่ชายมี..................มิตรให้ อาจบกพร่องบางที..............อภัยเถิด งานยุ่งคุยมิได้....................ตอบช้าอย่าเคือง ................................................................. สวัสดีค่ะคุณหนุ่ม.. ที่ตรงนี้มีเธอใช่เผลอลืม แต่มิอยากจักยืมไหล่พิงซบ คืนเจ้าของเขาไปเรื่องคงจบ หากขืนคบต่อไปคงไม่ดี.. อิๆ ไหงมาแนวนี้ได้ก็ไม่รู้ค่ะ..สบายดีนะคะ.. เรื่องหัวใจคืบหน้าไปถึงไหนแล้ว..เล่าสู่กันฟังบ้างจิ..หุหุ ....................................................................... สวัสดีเจ้าค่ะท่านพี่พจน์.. คล้ายดั่งว่าใจยินดี แต่ดูดีดีดั่งหมองไหม้ ยากเค้นนักความนัย จากห้วงใจสับสนจริง.. ขอบคุณในมิตรภาพที่มีให้มาตลอดนะเจ้าคะ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 18 ธ.ค. 50 11:11:11 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สวัสดีครับ คุณ ณ กมล เรื่องหัวใจตอนนี้ถอยหลังครับ ไม่คืบหน้า ไปทำให้เธอโกรธ ยังไม่ได้ง้อเลยครับ ขอต่อกลอนหน่อยละกัน ที่ตรงนี้มีเธอใช่เผลอลืม แต่มิอยากจักยืมไหล่พิงซบ คืนเจ้าของเขาไปเรื่องคงจบ หากขืนคบต่อไปคงไม่ดี.. ................................................................................ จะคืนใครเมื่อใจไร้เจ้าของ ไร้คนจองปิดห้องใจหลบไปพัก ทั้งสี่ห้องช้ำในจนเจ็บหนัก ขอหยุดพักรักษาใจให้หายดี จากคุณ : leonnoom - [ 18 ธ.ค. 50 22:04:37 ]

ความคิดเห็นที่ 20 หวัดดีค่ะคุณหนุ่ม..น่าเห็นใจๆค่ะ ..พักรักษาหทัยให้คลายโศก แล้วมองโลกสดใสได้อีกครั้ง ลืมความรักความห่วงใย..ไม่จีรัง กลับหลังหันรักตนนั้น..สักครั้งเทอญ.. จากคุณ : ณ กมล - [ 20 ธ.ค. 50 20:10:57 ]