ความคิดเห็นที่ 1 2. จอมเทพรัตติกาล (ครี่งหลัง) “นามข้าคือวิษณุวัติแห่งปราสาทจันทรคราส จ้าวตระกูลตะวันตก” จ้าวแห่งเทพกล่าวด้วยน้ำเสียงก้องกังวาลจนทุกคนในลานหน้าวิหารและนอกกำแพงได้ยินอย่างชัดเจน “ข้ารู้ว่าที่ผ่านมา อาจมีผู้ไม่พอใจในการสืบทอดตำแหน่งของข้าในศิลาลัย” ลานหน้ามหาวิหารที่เงียบงันอยู่แล้วยิ่งสงัดเข้าไปอีก “ข้าไม่ได้หวังให้พวกท่านมานบนอบข้าแลยกย่องสรรเสริญใดๆ ศิลาลัยมิใช่ของข้า มิใช่หมายถึงมหาวิหารกว้างใหญ่ที่ตั้งอยู่ด้านหลัง มิใช่คำกล่าวสวยหรูจากนักปราชญ์แห่งโลกุตรา แต่ศิลาลัยคือชีวิต...ชีวิตของทุกผู้คน ไม่ว่าจะท่านจะเป็นชาวเทพ ยักษ์ เผ่าประหลาด หรือมนุษย์” วิษณุวัติเว้นวรรคช่วงหนึ่ง มองสีหน้าตื่นตะลึงของชาวเทพที่มาชุมนุมกัน เพราะปรกติแล้วจอมเทพจะไม่ใคร่ประกาศสิ่งใดในวันรับคทา...นอกจากจะสาบานตนเป็นเอกแห่งเทพ โลกาธิบดี “ข้าจะไม่สาบานสิ่งใด และข้าก็ไม่ต้องการคำอสัตย์” จอมเทพจอมขบถกล่าวต่อ “หากข้าได้แต่ให้คำมั่นต่อทุกชีวิตในบุราทิศ ด้วยกำลังที่มีทั้งหมดของข้า และลมหายใจสุดท้าย ข้าจะมิมีวันยอมให้ศิลาลัยต้องล่มสลายอีกคราด้วยคนของเราเอง” จากนั้นจ้าวเทพแห่งรัตติกาลกระแทกคทากฤษณิ ลงบนพื้นวิหารจนเกิดเสียงดังสนั่น ทั้งนครเทพสะเทือนเลื่อนลั่นบ่งบอกพลังแห่งผืนปฐพีอันแข็งแกร่ง เหล่าสาวกดำที่กระจายตัวอยู่รายล้อมลานวิหารต่างส่งเสียงร้องก้องไปทั่ว หากทว่าเทพวรรณะสูงในลานประชุมกลางแจ้งกลับเงียบงัน ด้วยไม่สามารถคาดคะเนความคิดของเทพประหลาดผู้นี้ออก หากวิษณุวัติจะถือความเป็นกังวลก็หาไม่ ร่างสูงตวัดกลับเก็บคทาทิศแห่งจอมเทพ ไม่เดินไปนั่งบนบัลลังก์ให้บรรดาเหล่าตัวแทนจากเทพตระกูลต่างๆ มาถวายความภักดี หากชักเท้ากลับเดินก้าวเข้าไปในมหาวิหารอย่างรวดเร็ว แสดงถึงการเสร็จสิ้นพิธีการ ในขณะที่วิษณุวัติกำลังเดินผ่านคณะนักบวชแห่งศิลาลัย ผู้ชราจึงเอ่ยแทรกขึ้น “ท่านคิดจะวางยาพิษตนเองหรือเช่นไร?” จอมเทพรัตติกาลหยุดกึก มองกลับด้วยสายตาเย็นเชียบ นานมาแล้วที่ไม่เคยมีใครกล้าพูดขัด และเขาก็สนองให้ทันใจ... “เผื่อท่านจะยังไม่รู้ตัว...พิษร้ายที่ท่านว่า มันแพร่กระจายมานานแล้ว และข้าคือผู้เดียวที่จะหยุดมัน พึงสังวรไว้!” เสียงตอบกลับมาทำเอาหัวหน้านักบวชพูดไม่ออก ได้แต่ถอยกรูดออกมาให้พ้นรัศมีและไม่เอ่ยคำใดอีกเลย จนกระทั่งร่างของจอมเทพลันหายไปจากสายตา ผู้อาวุโสจึงค่อยยืดกายขึ้นมามองตามด้วยสายตาคับแค้น โอหังนัก... เสียงพึมพำในคำประกาศของจอมเทพคนใหม่ ทำเอาชาวเทพทั้งหลายมึนตึง ด้วยไม่ใคร่คุ้นเคยกับท่าทีเฉยเมยของจ้าวเทพคนใหม่ หากทว่าคนในบังคับของปราสาทตะวันตกนั้นชินเสียแล้วกับเทพจอมขบถผู้นี้ อีกหน่อยศิลาลัยคงรู้ว่ายากนักที่จะมีกฎใดๆ บังคับใช้กับจ้าวรัตติกาลได้ นี่เป็นเพียงการเริ่มต้นเท่านั้น “อีกครู่หนึ่งทางอุทยานด้านโน้นจะจุดดอกไม้ไฟ...วาฬาสั่งให้คนไปดูลาดเลาแล้วว่าตำแหน่งตรงไหนดีที่สุด เจ้าไปด้วยมั้ย รามิต?” บุษบรรณที่ยืนอยู่ข้างรามิตตลอดงานพิธีการเอ่ยชวน “ข้า...ยังต้องทำงาน” เด็กหนุ่มกล่าวด้วยความจริง มิใช่เพื่อหลบเลี่ยงแต่อย่างใด ด้วยเขาเองเป็นผู้ร่ายเวททั้งสี่ทิศในงานคราวนี้ด้วยตนเอง เพราะจ้าวปราสาทไม่ไว้ใจให้ผู้อื่นทำ อีกทั้งยังต้องดูแลเหล่าสาวกดำระดับสูงคนอื่นเพื่อยืนให้ตรงจุด แม้ศิลาลัยจะมีทหารเทพรักษาจอมเทพ หากรามิตคิดว่าผู้ที่ภักดีต่อตะวันตกจริงๆ จะมีอยู่สักกี่คน? บุษบรรณยิ้มค้าง ถอนใจยาว “เจ้าชักเหมือนใครคนหนึ่งที่ข้าเกลียดมากๆ เข้าไปทุกทีแล้วนะ” “อะไรนะ?” จากคุณ : run saya - [ 16 ธ.ค. 50 00:24:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หากไม่ทันได้ซักถามต่อ ข้ารับใช้ประจำตัวคนใหม่ของจอมเทพ ก็เดินแหวกฝูงชนมาหา เขาเป็นชายที่มีสีผิวซีดราวกับคนเผือก ตัวของเขาแม้จะเล็กบาง แต่ก็สูงกว่าเด็กหนุ่ม เมื่อรามิตได้รับคำสั่งจากข้ารับใช้ประจำตัวของจ้าวแดนตะวันตก จึงก้าวตามชายผู้นั้นไปตามทางเดิน ส่วนเทพทิศเหนือเองไม่ได้รบเร้าติดตามมาด้วยเพราะเห็นว่ารามิตต้องทำงาน เธอจึงปลีกตัวออกไปรวมกลุ่มกับเหล่าพี่ชายดังเดิม วาฬาอยู่ในกลุ่มนั้นด้วย เสียงหัวเราะร่วนดังมาแว่วๆ แสดงถึงการเข้าขาเป็นอย่างดี ***** รามิตและข้ารับใช้ส่วนตัวของจอมเทพเดินถึงริมระเบียงโค้ง จนใกล้จะถึงทางเดินเชื่อมไปสู่เขตพำนักส่วนตัวของโลกาธิบดีแล้ว เขาจึงได้ยินเสียงสนทนาของคนกลุ่มหนึ่งดังมาแว่วๆ แต่เนี่องจากโถงทางเดินนั้นมิได้เป็นเส้นตรง หากก่อสร้างเป็นแนวโค้งรอบอาคารโดมขนาดใหญ่หลังหนึ่ง จึงทำให้ไม่สามารถคาดเดาได้ว่ากลุ่มคนที่กำลังเดินสวนมานั้นเป็นผู้ใด “จ้าวประตูดำ ผู้นี้ช่างประหลาดสียจริง” หนึ่งในกลุ่มคนเบื้องหน้ากล่าวสวนออกมา “ประหลาดอย่างไรหรือ? ท่านวาริช” อีกคนหนึ่งถาม “หึ! ต้องให้ข้ากล่าวซ้ำอีกรึ? ข้าเข้าร่วมพิธีรับตำแหน่งโลกาธิบดีมาหลายครา ไม่เคยมีครั้งไหนหาญกล้ามาจัดในกลางราตรีกาลเช่นนี้” ผู้ที่ถูกเรียกว่า วาริชกระชากเสียง “อยากรู้จริงๆ ว่าสภานักบวชคิดอย่างไร ถึงได้มอบตำแหน่งจอมเทพให้แก่ราชาแห่งความมืด” “จุ๊...อย่าเอ็ดไปนะท่าน...ตอนนี้จ้าวแห่งประตูดำคือเทพาธิบดีแล้ว” วาริชส่งเสียงหึในลำคออย่างไม่สบอารมณ์ “พวกท่านเห็นทหารปราสาทดำของมันหรือเปล่า? พวกเผ่าชั้นต่ำและป่าเถื่อนทั้งนั้น ไม่รู้อ่านออกเขียนได้ และเข้าใจภาษาของเราหรือ? ดีไม่ดีพวกมันอาจจะแค่รู้จักเพียงการหากิน แสดงอาณาเขต และสืบพันธุ์เท่านั้น...” จากนั้นก็มีเสียงหัวเราะจากคนหลายคน “แต่ทว่า...ลองข้าได้มี ‘เหล่าอมรสตรี’ ทั้งหกคอยเป็นข้ารับใช้อยู่ไม่ห่างเช่นนั้น ต่อให้ต้องทนอยู่นานในปราสาทดำนั่นอีกสิบปี ข้าคงอยู่ได้” เสียงหัวเราะดังขึ้นหนักกว่าเดิม รามิตรีบจับไหล่ของข้ารับใช้ที่เดินนำอยู่เป็นเชิงปรามและให้สติ แม้เขาเองก็ไม่ค่อยชอบใจนัก แต่ทว่า...หากพวกเขามีเรื่องในขณะที่ทุกคนอยู่ในช่วงการจับผิดแบบนี้ ย่อมไม่เป็นผลดีต่อใครทั้งสิ้น และคนที่ได้รับผลกระทบที่สุดย่อมหนีไม่พ้นจ้าวปราสาทจันทรคราสผู้เป็นนายเหนือหัว “แต่ว่ารามิต...พวกมัน ” ข้ารับใช้คนนั้นทำท่าจะเถียง แต่เด็กหนุ่มกลับส่ายศีรษะช้าๆ “มันไม่คุ้มกันหรอก...เราหลบมาก่อนเถอะ” แต่รามิตและข้ารับใช้ไม่สามารถหลบเลี่ยงออกไปได้เพราะทางเดินโล่งนั้นไม่มีทางแยกและไร้สิ่งกำบัง ทางเดียวที่พวกเขาทำได้หากไม่ต้องการประจันหน้าคือ ทั้งสองต้องกระโดดลงไปทางระเบียงที่เปิดโล่งลงไปสู่อุทยานสวรรค์ด้านล่าง หรือไม่รามิตก็ต้องใช้เวทเบิกอุโมงค์ภูต หากทว่าการใช้เวทดังกล่าวเป็นกฎข้อห้ามข้อแรกๆ ของการใช้เวทมนตร์ในศิลาลัย โดยเฉพาะในเขตมหาวิหาร...มิหนำซ้ำรอบบริเวณยังเต็มไปด้วยกำแพงเวทมากมาย ดีไม่ดีอาจทำให้ต้องติดกับตัวเอง หลงอยู่ในเส้นทางวิญญาณจนไม่สามารถหาทางออกก็เป็นได้ แก้ไขเมื่อ 16 ธ.ค. 50 00:42:21 จากคุณ : run saya - [ 16 ธ.ค. 50 00:29:49 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ส่วนครั้นที่จะกระโดดหนีหาย... ดูมันจะขี้ขลาดไปเสียหน่อย เมื่อคิดได้ดังนี้รามิตจึงส่งสัญญาณกับผู้ที่เดินนำอยู่ด้านหน้าเปิดทางให้แก่กลุ่มเทพผู้คะนองปากนั้น หากโชคเข้าข้าง ฝ่ายตรงข้ามอาจจะไม่ได้ให้ความสนใจ และรีบเดินเลี่ยงไปด้วยไม่อยากจะเสวนากับสาวกดำให้เป็นเสนียดปาก และเป็นดั่งที่รามิตคาดการณ์เมื่อคนกลุ่มนั้นเดินพ้นโค้งหัวมุมออกมา จึงตระหนักว่าพวกเขามิได้อยู่โดยลำพัง บางคนในกลุ่มมีใบหน้าซีดเผือดลงจนเห็นได้ชัด เสียงหัวเราะเงียบหายในทันใด หากส่วนใหญ่ยังสามารถปรับสีหน้าให้เป็นปกติได้ และลอบผ่อนลมหายใจยาวอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าพวกรามิตเดินหลีกออกไปทางหนึ่งอย่างให้เกียรติ ต่างคนต่างพากันเร่งฝีเท้าโดยไม่คิดจะเอ่ยทักหรือกล่าวคำใดออกมา ราวกับเด็กนักเรียนที่รู้ว่าตนกระทำความผิด ในตอนแรกรามิตทำท่าจะเดินมาอยู่ด้านหน้า หากข้ารับใช้ของจอมเทพกลับยืนขวางไว้ “ตอนนี้เจ้าไม่ใช่ข้ารับใช้แล้ว ลืมแล้วหรือ?” ตั้งแต่ที่รามิตกลับไปปราสาทจันทรคราสครั้งล่าสุด จ้าวแดนตะวันตกหรือจอมเทพในขณะนี้ มีประกาศเป็นการภายในว่ารามิตมิได้เป็นข้ารับใช้แล้ว จากการที่บังสูรย์ยินดีรับรามิตเป็นหนึ่งในเทพนักรบ รวมทั้งจ้าวปราสาทยกเขาขึ้นมาเป็นศิษย์เอกลำดับแรกแทนอสุภะ ทำให้ฐานะของรามิตในปราสาทจึงแปรเปลี่ยนไปโดยปริยาย แม้ดูผิวเผินรามิตและข้ารับใช้จะแต่งกายคล้ายกันจนคนภายนอกหากไม่ใช่เหล่าสาวกดำด้วยกันเองจะไม่สามารถเห็นความแตกต่างได้ แต่สิ่งที่ทำให้เด็กหนุ่มมีความแตกต่างกับสาวกหรือข้ารับใช้ประจำปราสาทจันทรคราสโดยทั่วไปคือ ลายปลอกแขนที่หุ้มข้อมือที่ซ่อนอยู่ด้านในของเสื้อแขนยาวสีดำ อันเป็นลายสัญลักษณ์ประจำตระกูลตะวันตก มีไม่กี่คนที่จ้าวปราสาทอนุญาตให้ใช้ตราดาราจักรเช่นนี้ ****** ชายที่เดินอยู่หลังสุดในกลุ่มแสดงอาการสบายใจอย่างทองไม่รู้ร้อน ราวกับไม่ได้เป็นผู้เอ่ยประโยคผรุสวาทเหล่านั้น  คนทั้งหมดแต่งกายคล้ายกันด้วยแต่ละคนสวมผ้าโพกศีรษะที่มีลวดลายวิจิตรบรรจง เสื้อคลุมหลากสียาวจนถึงหัวเข่า และประดับประดาด้วยสายสร้อยสังวาล และเข็มกลัดอัญมณีเต็มตัว ส่วนใหญ่จะหนักไปทางมรกต หากผู้ที่ดูดีและมีสง่าราศีมากที่สุดโดยไม่โดนความอลังการของเครื่องแต่งกายเบียดบังรัศมีคือ บุรุษวัยกลางคนที่เดินอยู่ด้านหลังสุด เขามีดวงตาสีน้ำตาลอ่อน และไว้หนวดงอนโค้งราวคันศร ผ้าโพกศีรษะสีเขียวแกมทองปล่อยชายยาวจนถึงกลางหลัง วาริชปรายตามองมาที่สาวกดำสองคนที่ยืนข้างระเบียงในอาการสงบ พลางลูบหนวดตนไปด้วยตามความเคยชิน ในทีแรกเขาไม่ได้ให้ความสนใจนักเพราะเข้าใจว่าเป็นเพียงข้ารับใช้ที่โลกาธิบดีเรียกใช้เท่านั้น เจ้าพวกขึ้นวอ...หึ! หากเมื่อสายตาของเขากวาดไปเห็นร่างของสาวกดำที่ยืนอยู่ข้างหลัง... จากคุณ : run saya - [ 16 ธ.ค. 50 00:33:15 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เขาถึงกับชะงักฝีเท้า จนเกือบอุทานบางอย่างออกมาด้วยความตระหนกและคาดไม่ถึง สายตาของเขามองตรงมาที่เด็กหนุ่มโดยไม่กะพริบตา จนเมื่อคนในกลุ่มเกิดความผิดสังเกต จึงเอ่ยทัก “มีอะไรรึ? ท่านวาริช?” “อ้อ...เปล่า...” วาริชเอ่ยเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยินคล้ายกำลังนึกถึงเรื่องอื่นอยู่ ในทีแรกเขาขมวดคิ้วคล้ายจะออกปากพูดบางอย่าง สุดท้ายกลับเปลี่ยนใจชักเท้าหันกลับไปยังทิศทางที่พรรคพวกของตนเดินนำไปก่อนแล้ว ปล่อยให้สาวกดำทั้งสองเดินสวนออกไปอย่างเงียบๆ หากทว่าวาริชยังคงมีทีท่าคล้ายคนที่ยังคิดไม่ตก สุดท้ายความอยากรู้นั้นก็มีอำนาจเหนือกว่าทิฐิมานะของตน เขาหันกลับและร้องเรียกฝ่ายตรงข้าม “ช้าก่อน เจ้านั่นน่ะ!” รามิตจึงหยุดฝีเท้าตนเอาไว้ พยักหน้าให้ข้ารับใช้เดินไปรออีกที่หนึ่งก่อน เข้าทำนองว่าเขาจะอยู่รับหน้าเอง เด็กหนุ่มถอดหมวกปีกกว้างออกและค้อมศีรษะลงเพื่อแสดงความเคารพ และยืดกายขึ้นมาในนาทีนั้นเป็นเวลาเดียวกันที่การแสดงดอกไม้เพลิงเฉลิมฉลองเพิ่งจะเริ่ม แสงจากพลุดวงใหญ่ระเบิดอยู่ด้านนอกส่องกระทบร่างของสาวกทมิฬ น่าแปลกนักที่กลับดูสว่างเรืองรอง... “ท่านมีสิ่งใดจะเรียกใช้ข้าน้อยหรือ?” วาระนั้นวาริชได้แต่มองนิ่งด้วยความกังขา เผลอตัวเอามือลูบคาง “เจ้า...” ชายวัยกลางคนกล่าวค้าง หากประโยคต่อมาเขาก็ไต่ถามได้อย่างปกติ “เจ้าชื่ออะไร? เจ้าหนุ่ม? แต่งกายด้วยชุดดำเช่นนี้...เจ้าเป็นสาวกแห่งปราสาทตะวันตกหรือว่า...” “ข้าคือข้ารับใช้แห่งแดนตะวันตกขอรับ นามของข้าคือ รามิต” วาริชยังคงมองไปที่อีกฝ่ายอย่างใคร่สนใจ หากก่อนที่เขาจะถามคำถามต่อไป เพื่อนในกลุ่มของวาริชก็พูดแทรกเสียงดัง “ท่านวาริช ไฉนท่านจึ่งลดตัวไปสนทนากับข้ารับใช้เช่นนั้น?” “เออ เปล่าๆ” วาริชรีบพูดปฏิเสธ แล้วโบกมือไปมาแก่ฝ่ายตรงข้ามเป็นเชิงอนุญาตให้ไปได้ รามิตก้มศีรษะลงต่ำก่อนจะขยับถอยหลังช้าๆ ค่อยหันหลังกลับเดินออกไปยังทิศทางตรงข้าม วาริชได้แต่ยืนมองข้ารับใช้แดนตะวันตกจนอีกฝ่ายเดินลับมุมโค้งหายไปจากสายตา ข้าหวังว่าคงจะมองผิดไป... ****** ตีท้ายบท : จำชื่อจ้าวมังกร วาริช คนนี้ไว้ค่ะจะมีบทบาทเด่นในภาคที่สองนี้อย่างมาก ท่าทางกร่างอย่างนี้ไม่เหมือนวาฬาที่เป็นเทพมังกรเผ่าเดียวกันเลยใช่ไหมคะ? ใช่สิ...ก็คนเขียนชอบวาฬามากกว่านี่ อุ...อุ...คนเขียนลำเอี้ยงลำเอียงเนอะ ตอนหน้าจะขึ้นตอนที่สามแล้ว คือ ตอน สารลับและดอกไม้เพลิง ใกล้จะเริ่มตีกลองแล้วค่ะ จากคุณ : run saya - [ 16 ธ.ค. 50 00:38:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ง่ะ ขึ้นภาคใหม่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ยังอ่านภาคแรกไม่จบเลย ขอตามไปเก็บก่อน...ฟิ้ว~* จากคุณ : ไม่รู้ไม่ชี้ไม่ดีไม่สน - [ 16 ธ.ค. 50 01:27:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ว้าวว!!ป๋าออกเยอะดีจังอิอิชอบ^^ บุษบรรณบอกว่ารามิตชักเหมือนใครหนออยากรู้จัง จากคุณ : kailia - [ 16 ธ.ค. 50 10:07:32 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ข้ารับใช้คนใหม่นี่เป็นใครกันนะ ยังไม่รู้แม้แต่ชื่อเลย หรือว่าจะไม่สำคัญ? จากคุณ : Caje - [ 16 ธ.ค. 50 10:33:20 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เป็นข้ารับใช้ส่วนตัวเลยนะ ป๋าออกเยอะๆ หน่อยสิ เฝ้ารอนะเนี่ย แล้วก็เชียร์วาฬากับหนูบรรณเต็มที่ จากคุณ : scottie - [ 16 ธ.ค. 50 13:25:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ค้าบ แล้วจะไปอ่านจากบล๊อกด้วย ไปเที่ยวมาแล้ว แว๊บ ๆ ชอบรูปวาดด้วยนะคับ วาดสวยดี :) แผนที่เหมือนภาคกลางของประเทศไทยเลยง่ะ อิอิ สวย ๆ ขลังดี ชอบประตูที่เป็นหัวงูลงเมืองบาดาลอ่ะ จากคุณ : แบทแมนน้อย (X RoBiN) - [ 16 ธ.ค. 50 21:52:25 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อืม...มีหน้าใหม่ๆ มาสองคน งั้นขอตอบก่อนนะจ๊ะ...(ต้องแกล้งทำเป็นขยันหน่อย) คุณไม่รู้ไม่ชี้ไม่ดีไม่สน : เพิ่งขึ้นภาคใหม่สดๆ ร้อนๆ เลยจ้า...ตอนเก่าๆ ที่ลงภาคแรกเอาไว้ น่าจะเอาจาก link ที่ข้าพเจ้าทำไว้ในตอนบทนำดีกว่านะคะ น่าจะสมบูรณ์ครบถ้วนทุกตอนแล้ว (มั้ง) และขอต้อนรับคนหน้าใหม่ค่ะ และขอโทษที่เรื่องมันย้าวววววยาววววว คุณน้องเคย์ : ตอนหน้ามีอีกอย่าห่วง... คุณน้องเคจ : ใจร้อนจังคุณๆ นักอ่านในพันทิป...แต่ไม่เป็นไร เราบอกก่อนได้ นายคนนี้แกชื่อ อานนท์ ค่ะ อดีตห้องเครื่องของปราสาทจันทรคราส งานอดิเรก ชอบเลี้ยงปลาทอง วิชาเวท ก็พอตัวน่า...นิสัยเสีย ขี้โวยวาย ต่อมน้ำตาตื้น... พอข้ารับใช้คนเก่าเด็ดสะมอเร่...(จำได้ไหมจ๊ะหนู ใครเอ่ย?) แกเลยได้เลื่อนตำแหน่งจ้า คุณ Scottie : อืม...ยังไม่ล้มเลิกเป็นแม่สื่อให้สองคนนี้ มีคนโกรธนะนั่น... คุณ X RobiN : ชะ...บ้านไม่ค่อยสวยนะจ๊ะ...ขออภัยเพราะทำไม่ค่อยเป็น อุ..อุ...ขอบคุณค่ะที่ชอบรูปที่เขียน ความจริงมีครบเลยนะ แต่ไม่ลง...ทำไมก็ไม่รู้ รู้สึกว่าจะลงผิดห้องด้วย...มั่วสุดๆ เลยฉัน เหมือนแผนที่ภาคกลาง <<< กึ๋ย...ชัดเจนขนาดนั้นเลยหรือ? ความจริงก็ใช่แล้วค่ะ ตั้งใจค่ะ ตั้งใจ แต่คงจะชัดเจนไปหน่อย... ใช่ค่ะ ประตูเมืองบาดาลก็ต้องใช้มังกร (งู) สิคะ แต่คู่นี้สั่งนอก...ถ้าจำไม่ผิดน่าจะเอามาจากหัวเรือมังกรในยุโรปเหนือ พวกแองโกล แซกซอน ผู้ก่อตำนาน Beowulf <<< แถไกลไปหน่อย แต่รูปและความหมายน่าจะพอเข้ากับ Theme ภาคนี้ เลยขออนุญาตเอามาใช้ค่ะ จากคุณ : ขอบคุณขอรับ (run saya) - [ 17 ธ.ค. 50 00:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ว้ายตายแล้ว ไม่ได้เข้ามาแป๊บเดียวนิยายเรื่องโปรดของเราอัพภาค 2 แล้ว ^_^ เดี๋ยวขอตามไปเก็บ 2 ตอนแรกก่อนนะคะ รักรามิต คิดถึงป๋าวิษณุวัติค่ะ จุ๊บๆ จากคุณ : Ezel - [ 19 ธ.ค. 50 23:48:05 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ยังดูวาริชไม่ค่อยออก ว่าจะมาไม้ไหน แบบใด อย่างไร ทำไม แต่อ่านบทบรรยายถึงเขาแล้ว คล้ายมาจากประเทศอินเดียเลยครับ จากคุณ : GTW - [ 22 ธ.ค. 50 20:54:01 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ทำไมตอนที่ ๓ เข้าดูไม่ได้ครับ รอการลงตอนต่อๆไป ขอบคุณครับ จากคุณ : ชัดเจนน้องนาง - [ 1 ม.ค. 51 10:15:52 ]