ความคิดเห็นที่ 1 วสันตดิลกฉันท์ ๑๔ ๐ แผ่นน้ำ ณ ท่ามศศินะแสง ดุจะแต่งระลอกรอ ผืนกว้าง ณ กลางวตะพะนอ ดุจะรอระริกผืน ๐ ลมโรยประโปรยชละระลอก ดุจะหยอกจะยั่วคืน แนวพฤกษ์ผนึกนิละทะมื่น ระกะตื่นระรื่นตาม ๐ วงจันทร์ถวัลยะโพยม กละโคมนะส่องคาม วงพักตร์สุลักษณ์พฤติพิราม ฤจะห้ามละห้อยเห็น ๐ ใจคนระคนทุขะสภาพ ฤจะบาปะสาบเป็น- บ่วงล่าม ฤ ห้าม ฤ ละ ฤ เร้น ขณะเค้นก็สุดคลาย ๐ ฝ่าขวัญประจันฤดิพิมล ปะทุผละพริ้งพราย แผ่วผ่านประสารกมละหมาย รสะผายก็พร่างพรม ๐ โหยเห็นบ่เว้นระยะถวิล ขณะจินตะจ่อมจม ห่างเห็นก็เข็ญอุระระทม ฤจะข่มฤดีคอย ๐ หลับฝันก็มั่นจะเจอะจะเจอ ขณะเผลอก็เหม่อลอย ตื่นตาผวานัยนะพลอย- จะละห้อยระโหยเห็น ๐ เต็มตรองคระลองรหัสะนัย ก็พิไลพิลาสเพ็ญ อกใจไฉนผิวะจะเร้น ก็จะเค้นซะเค็มขม ๐ อบอุ่นละมุนระยะคะนึง ขณะหนึ่งก็นานนม งามหนึ่งก็ถึงบทะปฐม ระดะห่ม ณ ห้องใจ ๐ โอ้..งามละลามนยะระบัด ปฏิพัทธะอำไพ ดวงมานสมานกะพิสมัย ระยะใจก็เชื่อมถึง ๐ เที่ยวทางระหว่างระยะกมล รติ..ดละเหนี่ยวดึง อ่อนเอนกระเวนบทะคะนึง ดละซึ้งผสานเสริม ๐ ลมรื่นระผืนทกะสะท้อน อุระตอนก็ตวงเติม หวานซึ้งก็ถึงภวะกระเหิม รสะเริ่ม..ก็เพิ่มแรง ๐ เหมือนหวานและคราญสิริพิสุทธิ์ จะประทุษและเสียดแทง โอ้ใจ..ไฉนจะผละจะแผลง ยุติแว้งบ่วกเวียน ๐ หอมกรุ่นกะสุนทริยภาค จะประจาคก็จวนเจียน- เกินหมายจะถ่ายนยะเสถียร- ฤดิเพียระผูกพัน ๐ เกินการณ์จะผ่านนยะประพจน์ มธุรสะโรมรัน สุดที่จะลี้จะผละจะผัน รตินั้นนิรันดร. จากคุณ : สดายุ... - [ 21 ธ.ค. 50 06:39:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ใจเอยหัวใจไยเป็นห่วง รอนทรวงเร้ารุกทุกคืนค่ำ ใครเขาร้างไกลไม่รู้จำ คอยย้ำผูกพันอยู่มั่นคง ฮิ ๆ กลอนฝืด แถมได้บทเดียว แต่อยากแวะมาทักทายพี่ยุค่ะ                                                                                                                           . รับปากว่าจะไปเขียนกลอนสวย ๆ มาร่วมกระทู้ใหม่ จากคุณ : ศาลาไทย (salathai) - [ 21 ธ.ค. 50 09:46:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ได้เข้ามาอ่านเสียนาน ยังคมคายเหมือนเดิม อิอิ ปล. จนปัญญาที่จะต่อกร (กลอน) เพราะห่างหายจากการแต่งกลอนไปนาน งึมๆ จากคุณ : บอยน์ (Boyne Byron) - [ 21 ธ.ค. 50 11:39:37 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มาอ่านกลอนเพราะๆ จากคุณ : แต่งเก่งจังเลย - [ 21 ธ.ค. 50 12:31:55 A:125.26.55.239 X: TicketID:130166 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาอ่านกลอนด้วยคนค่ะ  ชื่นชมมาก....ไพเราะเหมือนเดิมค่ะ จากคุณ : รัตตมณี (kulratt) - [ 21 ธ.ค. 50 14:41:58 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ท่านชาย คิดถึ๊งคิดถึง ช่วงนี้สมองบ่แล่น เคี่ยวเคี้ยวเขียว จนหน้าเหลืองๆ เขียวๆ ออกมาเป็นกลอนกระพร่องกระแพร่ง เซ็งหัวอกตัวเองอย่างจัง มาอ่านกลอนท่านชายสดายุแล้วก็ระริกระรี้อยากแต่ง แต่ก็แต่งไม่ออก แฮะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ได้แต่หัวเราะแห้งๆ แล้วก็อย่าเพิ่งกระโดดเตะก้านคอแอม ที่มากวนกระทู้โดยไม่ได้แต่งกลอนสักบท สาตุ๊จ้าแล้วก็หนี พร้อมกับตะโกนว่าคิดถึง ตัวโต๊โต จากคุณ : sugarhut - [ 21 ธ.ค. 50 14:56:27 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เข้ามาชื่นชมค่ะ.. จากคุณ : ขอแค่คิดถึง - [ 21 ธ.ค. 50 21:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แล้วก็ได้อ่านงานงามอีกครั้ง ชมชื่นด้วยคนเจ้าค่ะ จากคุณ : เตติญญ่า - [ 22 ธ.ค. 50 00:18:32 A:61.91.163.101 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แผ่นน้ำค่ำคืนลมชื่นฉ่ำ ผืนน้ำพลิ้วระลอกลมหยอกไหว สะท้อนดวงจันทราบนฟ้าไกล มาอยู่ใกล้ในน้ำเห็นตำตา อยากพายเรือเก็บจันทร์ที่ฉันเห็น ในน้ำเย็นแสงยวนคอยหวนหา แต่พายเรือเสียไกลวนไปมา เหมือนคนบ้าหาจันทร์นั้นไม่เจอ เขียนวนไปมากลายเป็นกลอนแปลกๆ สวัสดีครับคุณสดายุ จากคุณ : คมเย็น (คมเย็น) - [ 22 ธ.ค. 50 12:49:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สวัสดีค่ะคุณสดายุ.. ไพเราะงดงามดั่งเคย..อ่านทีไรหัวใจจะละลาย..สำนวนกินขาดจริงๆ ณ กมลมาชมชื่นรื่นตื่นตา สิเน่หาปฏิพัทธ์อักษรนั้น พยายามเรียงร้อยถ้อยจำนรรจ์ ก็สุดสรร..ด้วยหทัยละลายแล้ว จากคุณ : ณ กมล - [ 24 ธ.ค. 50 04:37:55 ]