๐ มิอาจก้าวล่วงพ้น...........อารมณ์เหงา
ยังบ่มจำรอยเงา................ซาบซึ้ง
ณ ยามที่ซึมเซา................อารมณ์หนึ่ง
ให้อัดอั้นอกอึ้ง.................อ่อนล้าใจโรย
๐ โหยหาความอุ่นอ้อม.......อารี
คราหนึ่งตรึงฤดี.................เห่ไห้
อาลัยนักจากจรลี..............เกินกู่ กลับแล
เหลือพิษแผลฝากไว้..........ปักรั้งยังหทัย
๐ ยามใดจักหลุดพ้น..........ทรงจำ
ฝังรอยเก็บเงางำ...............ข่มไว้
เผลอใจปล่อยจิตถลำ.........หวนคิด ถึงนา
จึงเลื่อนลอยดุจไร้..............จิตแล้ง..วิญญาณ์เลือน
๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐ ๐
http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=nakamol&month=12-2007&date=22&group=9&gblog=42
แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 50 19:29:24