Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom


    [เรื่องแปล] ราชาแห่งราชัน เล่ม 3 สงครามอัศวิน ตอนที่ 1 ความตาย

    เล่ม 1 - เล่ม 2 ตอนที่ 10

    http://my.dek-d.com/linmou/story/view.php?id=279158




    ตอนที่ ๑

    ความตาย



    สีหน้าของหัวหน้าขบวนนักเวทและสัตว์เปลี่ยนเป็นปั้นยากทันที แต่ยังคงพูดอย่างมีมรรยาทว่า

    “พวกเราปฏิบัติภารกิจล้มเหลว จึงไม่มีสิทธิ์เรียกร้องอะไร ไม่ทราบว่าต้องทำอย่างไรคุณถึงจะยอมรับได้คะ ?”

    ครุโฬเองก็สะดุ้งกับคำตอบของเฉินเฟิง เงื่อนไขที่คมพิรุณเสนอมากล่าวได้ว่าสมเหตุสมผลดีแล้ว เขากังวลก็แต่เรื่องที่อาจต้องแบ่งไอเท็มที่ได้จากพวกซากสัตว์ให้ขบวนนักเวทและสัตว์ด้วยเท่านั้น แต่ในเมื่อขบวนนักเวทและสัตว์รับปากว่าจะชดใช้ค่าไอเท็มให้ ดังนั้นจะแบ่งให้ทุกคนหรือไม่ ก็ต้องดูแล้วว่าเฉินเฟิงจะตัดสินใจอย่างไร ด้วยเหตุนี้เขาถึงไม่ได้พูดอะไร ใครจะไปคิดว่าเฉินเฟิงดันไม่ยอมรับเงื่อนไขของฝ่ายนักเวทและสัตว์เสียได้

    ครั้นเห็นสีหน้าที่เปลี่ยนเป็นปั้นยากของคมพิรุณ เฉินเฟิงก็ทราบทันทีว่าเธอเข้าใจเขาผิด จึงรีบพูดว่า

    “หัวหน้าคมพิรุณ คุณเข้าใจผมผิดแล้วล่ะครับ ! ภารกิจของพวกคุณคือคุ้มครองพวกผมสองคนข้ามทางหนวดมังกร ตอนนี้พวกผมสองคนก็ข้ามมาได้อย่างปลอดภัยแล้วไงครับ ดังนั้นไม่เห็นจำเป็นต้องคืนเงินค่าจ้างให้พวกผมเลยนี่ ? แค่เรื่องแบ่งไอเท็มที่ได้มาทั้งหมดเป็น ๙ ส่วนเท่าๆ กันก็ไม่ยุติธรรมกับพวกคุณอยู่แล้ว ยิ่งไม่มีเหตุผลเลยที่พวกคุณจะต้องมาชดใช้ค่าไอเท็มที่ผมใช้ !

    “ผมมีเงื่อนไขแค่อย่างเดียว คือเขี้ยวดาบ ๖ อันนั้น อย่างน้อยต้องให้ผม ๑ อัน เพราะผมชอบมันมาก ไม่ทราบว่าได้หรือเปล่าครับ ?” พูดจบก็เอาสัญญาจ้างวานออกมาเซ็นชื่อรับรองว่าภารกิจลุล่วงต่อหน้าทุกคนทันที หลังเซ็นชื่อ สัญญาจ้างวานก็เปล่งแสงวาบแล้วสลายไป

    ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันนี้ทำเอาอีก ๘ คนต่างตกตะลึงพูดไม่ออก ผ่านไปครู่ใหญ่ครุโฬก็หัวเราะลั่น

    “พี่เฟิง ฉันยอมแพ้พี่เลยจริงๆ ! ในเมื่อพี่ตัดสินใจไม่ถือสา ผู้น้องย่อมจะสนับสนุนการตัดสินใจของพี่อยู่แล้ว หัวหน้าคมพิรุณ พวกคุณก็ไม่ต้องเกรงอกเกรงใจหรอกครับ วันนี้ถ้าเปลี่ยนเป็นขบวนทหารรับจ้างขบวนอื่น เราสองคนอาจข้ามทางหนวดมังกรนี่มาไม่พ้นก็ได้ พวกเราทุกคนต่างก็คาดไม่ถึงกันทั้งนั้นว่าจะมาเจอศึกใหญ่ขนาดนี้ วันนี้ถือว่าให้ทุกคนได้คบหาเป็นเพื่อนกันก็แล้วกันครับ ผมได้ประจักษ์กับตาตัวเองแล้วถึงความแข็งแกร่งของขบวนทหารรับจ้างนักเวทและสัตว์ หรือทุกท่านจะรังเกียจไม่อยากคบหาเราสองพี่น้องกันครับ ?”

    หนังสือจ้างวานก็เซ็นรับรองไปแล้ว ทุกคนต่างก็ได้รับทราบความจริงใจของเฉินเฟิงแล้ว สามนักดาบที่ตอนแรกไม่พอใจอย่างมากเปลี่ยนทัศนคติที่มีต่อเฉินเฟิงในทันที ต่างจัดแจงนับพี่นับน้องกับเฉินเฟิงไปเป็นที่เรียบร้อยโดยไม่รอปฏิกิริยาจากคมพิรุณ

    เมื่อมีผู้เปิดทางให้แล้ว คนอื่นที่เหลือจึงพากันแลกเปลี่ยนชื่อของพวกตนกับเฉินเฟิงในช่องเพื่อน

    ดวงของทั้ง ๙ ดูท่าจะไม่ค่อยดีนัก ไอเท็มที่ได้มาในครั้งนี้ค่อนข้างน้อยจนเห็นได้ชัด เหรียญเงิน ๑๖,๐๐๐ เหรียญ ม้วนคาถา ๑๐ กว่าม้วน ส่วนเครื่องป้องกัน นอกจากเกราะหนังลายเสือ ๒ ชิ้นแล้ว ก็มีแต่เข็มขัดลายเสือ ๑ เส้น

    ความจริงเฉินเฟิงไม่ได้ชอบเขี้ยวดาบอย่างที่บอก เพียงแต่พอคิดถึงว่าถ้าไม่เสนอเงื่อนไขอะไรไปสักอย่าง ทุกคนคงกระอักกระอ่วนกันแย่ ผลกลายเป็นว่าทุกคนเห็นพ้องต้องกันว่ายกเขี้ยวดาบทั้ง ๖ อันให้เฉินเฟิงทั้งหมด ทำเอาเฉินเฟิงไม่ทราบจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี แถมยังต้องแกล้งทำเป็นดีอกดีใจอีกต่างหากเพื่อไม่ให้ใครๆ รู้ว่าเขาโกหก เรียกว่าเมื่อโกหกไปแล้วก็ต้องโกหกต่อไปให้ถึงที่สุด นอกจากนี้เขายังได้รับแบ่งเงินไป ๒,๐๐๐ กว่าเหรียญเงิน ม้วนคาถา ๓ ม้วน รวมทั้งกระดูกและดีเสือทั้งหมด

    เนื่องจากสมาชิกในขบวนนักเวทและสัตว์ทุกคนต่างไม่เคยสะสมซากสัตว์มาก่อน เมื่อได้รับการบอกกล่าวอย่างใจกว้างจากเฉินเฟิงในครั้งนี้ ทำให้ทั้ง ๗ ต่างก็ได้รับข่าวสารในการได้ทักษะใหม่เพิ่มขึ้นมาฟรีๆ ๑ ทักษะ ในวันหน้าทั้ง ๗ ย่อมจะได้รับผลกำไรจากบรรดาสัตว์อสูรที่ปราบได้เพิ่มขึ้นเป็นจำนวนไม่น้อย ด้วยเหตุนี้ไม่ว่าจะคะยั้นคะยออย่างไร ทั้ง ๗ ต่างก็ไม่ยอมรับส่วนแบ่งที่เฉินเฟิงกับครุโฬปันให้ สุดท้ายเมื่อเฉินเฟิงยืนกรานเสียงแข็งเข้า ทั้ง ๗ ค่อยรับเนื้อเสือมากันคนละนิดละหน่อยพอเป็นพิธี

    ครุโฬเองหนนี้พลอยได้อาศัยบารมีของเฉินเฟิงทำให้ได้รับเครื่องป้องกันที่ดีที่สุดใน ๓ ชิ้น นั่นคือพวกนักเวทและสัตว์พร้อมใจกันมอบเข็มขัดลายเสือให้เขาอย่างใจกว้าง

    แม้เข็มขัดเส้นนี้จะมีพลังป้องกันแค่ ๑๕๐ จุด แต่แถมช่องใส่ไอเท็มให้ถึง ๓๐๐ ช่อง จึงถือเป็นเครื่องป้องกันที่ไม่เลวเลยทีเดียว

    ในที่สุดเฉินเฟิงก็ได้เลื่อนเป็นระดับ ๓๑ ทำให้ได้ทักษะของผู้เลื่อนขั้นเพิ่มมา ๑ ทักษะ นั่นคือ “ทักษะในการใช้ทักษะพิเศษของอาชีพ” และเฉินเฟิงก็รอคอยทักษะนี้มานานมากแล้ว เขาได้ทราบจากตราสัญลักษณ์นินตันก่อนหน้านี้ว่า จะใช้ทักษะพิเศษของอาชีพได้ก็ต่อเมื่อระดับเลื่อนขึ้นเป็นระดับ ๓๑ ซึ่งจะได้รับทักษะในการใช้ทักษะพิเศษของอาชีพมา นับแต่นี้ไปเฉินเฟิงจะสามารถใช้ทักษะพิเศษได้ชั่วโมงละ ๑ ครั้ง

    นอกจากนี้ หลังจากการต่อสู้จบลง ทักษะวิชาดาบ ทักษะช่วยชีวิต และทักษะใช้ยันต์ต่างก็เลื่อนขึ้น ๑ ระดับ แถมยังมีทักษะเสียสละของนักบวชโผล่มาอีกด้วย ทำเอาเฉินเฟิงอดงงไม่ได้ เพราะโง่ละอายเคยบอกเขาว่า ทักษะนี้มีความเกี่ยวพันกับความตาย แต่เมื่อกี้ไม่เห็นมีใครตายสักคนเลยนี่ ?

    หลังจากจัดการกับซากของพวกสัตว์อสูรเสร็จเรียบร้อย ทักษะแยกชนิด ทักษะเตรียมเครื่องปรุง และทักษะเลือกวัตถุดิบต่างก็เลื่อนขึ้น ๑ ระดับ สุดท้ายหลังจากทุกคนต่างแลกกันใส่ชื่ออีกฝ่ายในช่องเพื่อนเสร็จเรียบร้อย ทักษะตั้งกลุ่มก็เลื่อนขึ้นอีก ๑ ระดับ

    กว่าจะเสร็จสิ้นขั้นตอนเหล่านี้ก็เสียเวลาไปถึงหนึ่งชั่วโมงเต็มๆ หลังจากผ่านทางหนวดมังกรมาแล้ว ตำแหน่งที่ทั้ง ๙ ยืนอยู่เรียกว่า ผาเก้าคด เป็นบริเวณซึ่งอยู่ตรงกลางระหว่างทางหนวดมังกรกับเนินจมูกสิงห์

    ครุโฬทำหน้าที่มัคคุเทศก์เอ่ยแนะนำขึ้นว่า

    “ทางหนวดมังกรทุกเส้นจะพามาที่ผาเก้าคด หลังจากนั้นจะมีทางผ่าน ๙ สายให้เดินลึกเข้าไปข้างใน ทางแต่ละสายจะมีชีพจรมังกร ๙ แห่ง น้ำพุเศียรมังกรจะปรากฏขึ้นในชีพจรมังกรแห่งใดแห่งหนึ่งเพียงแห่งเดียวของชีพจรมังกรทั้ง ๘๑ แห่งเท่านั้น จุดพิเศษอีกอย่างหนึ่งคือ สุดทางของทางผ่านแต่ละสายจะมีหินสะบั้นมังกรซึ่งหนักเกือบหมื่นจิน(๑)อยู่ ดาบกระบี่ไม่สามารถระคายผิวมันได้ และเป็นเหมือนกับน้ำพุเศียรมังกร นั่นคือในแต่ละวันจะมีก้อนเดียวเท่านั้นที่เปิดทางให้ ดังนั้นในแต่ละวันจะมีทางผ่านเพียงสายเดียวเท่านั้นในทางผ่านทั้ง ๙ สายที่สามารถผ่านไปยังเนินจมูกสิงห์ได้”

    ฟังถึงตรงนี้ เฉินเฟิงค่อยตระหนักถึงความยากลำบากในการได้น้ำพุเศียรมังกรมา นอกจากต้องมีฝีมือในระดับหนึ่งแล้ว ยังต้องอาศัยดวงด้วย

    ทั้ง ๙ ต่างปรึกษากันว่าจะแยกย้ายกันสำรวจทางผ่านยังไงดีถึงจะมีโอกาสได้พบน้ำพุเศียรมังกรโดยที่มีความสามารถมากพอจะรับมือกับเหล่าสัตว์อสูรข้างในได้ด้วย

    พวกผู้เล่นที่เคยมาเยือนต่างทราบดีว่าจะอยู่ที่นี่ได้เฉพาะตอนกลางวันเท่านั้น แถมเวลาดันพอแค่ให้เดินสำรวจทางผ่านได้แค่เส้นเดียว หากทั้ง ๙ ไม่คิดจะกลับไปมือเปล่า ก็จำเป็นต้องแยกย้ายกันไปสำรวจหลายเส้นทาง

    แม้เฉินเฟิงกับครุโฬจะมีระดับถึง ๓๐ แล้ว เครื่องป้องกันก็ไม่ได้เลวเกวอะไรนัก แต่หากคิดจะจับคู่กันไปสู้สัตว์อสูรระดับ ๓๕ - ๔๐ ก็ยังฝืนเกินไปอยู่ดี

    แต่ครั้งนี้เฉินเฟิงไม่ได้คิดจะมาเอาน้ำพุเศียรมังกร ดังนั้นเมื่อเห็นพวกขบวนนักเวทและสัตว์ต่างปวดศีรษะกับการแบ่งกลุ่ม จึงอดรู้สึกตะขิดตะขวงใจไม่ได้ แต่เนื่องจากหุบเขาลับที่ว่ามีแต่ครุโฬที่รู้จัก แถมครุโฬก็ดันไม่ออกความเห็นอะไรเสียด้วย จึงได้แต่รอดูว่าพวกขบวนนักเวทและสัตว์จะแบ่งกลุ่มกันอย่างไร

    สุดท้าย ขบวนนักเวทและสัตว์ส่งหนานอี๋มาสนับสนุนทั้งสอง แล้วที่เหลือ ๖ คนค่อยแบ่งเป็น ๒ กลุ่ม โดยจวงหย่วนจื้อ จวงหมิ่นเจิ้ง กับเฟิงฉิงเป็น ๑ กลุ่ม จวงอานเฟิง อะไรก็ได้ คมพิรุณเป็น ๑ กลุ่ม และตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยว่าจะทำตามธรรมเนียมที่ทำกันมา นั่นคือไม่ว่ากลุ่มไหนหาน้ำพุเศียรมังกรพบ จะต้องแบ่งให้คนในอีก ๒ กลุ่มที่เหลือคนละ ๑ ลิตร

    เพื่อไม่ให้เสียเวลาในการหาน้ำพุ หลังจากนัดกันเรียบร้อยถึงสถานที่นัดพบหลังกลับเข้าไปในเมือง กลุ่มขบวนนักเวทและสัตว์ทั้ง ๒ กลุ่มก็ออกเดินทางไป

    เมื่อเห็นพวกเฉินเฟิงยังไม่มีทีท่าว่าจะเริ่มออกเดินทาง หนานอี๋ก็ยิ้มพลางถามว่า

    “พี่ๆ ทั้งสอง พวกเราจะเลือกทางผ่านเส้นไหนดีคะ ?”

    เฉินเฟิงยักไหล่ แล้วชี้ไปที่ครุโฬ

    “ต้องถามเขาโน่น ! เขาคือรู้สารพัดนี่ครับ บางทีอาจจะรู้เบาะแสลับอะไรก็ได้ !”

    เมื่ออยู่ดีๆ รอบข้างก็เปลี่ยนเป็นสงบเงียบกะทันหัน ครุโฬค่อยรู้สึกตัวว่าเฉินเฟิงกับหนานอี๋กำลังมองเขาอยู่ จึงมองตอบไปอย่างประหลาดใจ หนานอี๋ได้แต่ถามซ้ำอีกครั้งว่าจะเลือกทางผ่านเส้นไหนดี

    ครุโฬเช็ดเข็มขัดลายเสือพลางพูดอย่างไม่สนใจ

    “ทางไหนก็ได้ทั้งนั้น ผมไม่มีความเห็น !”

    เฉินเฟิงจะเป็นลม ดูท่าเจ้าหมอนี่จะลืมจุดประสงค์ในการมาที่นี่ไปเรียบร้อยแล้วแหงๆ จึงส่งข้อความไปหาว่า

    “น้องครุฑ ! นายลืมแล้วเหรอว่าพวกเราจะไปที่ไหนกันน่ะหา ?”

    ครุโฬทำหน้างงๆ เหมือนเพิ่งจะรู้สึกตัว

    “จะไปที่ไหน...ไม่ใช่ว่าจะไปหาน้ำพุกันหรอกเหรอ ? โอ๊ะ ! จริงด้วย ! หวาย...ฉันลืมได้ไงเนี่ย !”

    หนานอี๋มองสองหนุ่มพลางถามอย่างงุนงง “พี่ครุฑ พี่ลืมอะไรหรือคะ ?”

    ครุโฬเกาศีรษะอย่างกระอักกระอ่วน

    “พี่เฟิง ทำไมเมื่อกี้ถึงไม่เตือนฉันล่ะ ? ฉันเลยลืมบอกทุกคนไปเลยว่าพวกเรามาที่นี่กันทำไม”

    เฉินเฟิงค้อนขวับ “นายเองไม่ยอมพูด ไอ้ฉันก็นึกว่านายไม่อยากบอกน่ะสิ แล้วฉันจะไปกล้าบอกได้ยังไงไม่ทราบ ? นายดันทำเป็นอมพะนำเองนี่ เชิญแก้ปัญหาเอาเองแล้วกัน”

    หนานอี๋ถามอย่างกระวนกระวาย “พี่สองคนมีเป้าหมายอื่นหรอกหรือคะ ? ฉันอยู่ด้วยแบบนี้ทำให้ไม่สะดวกจะพูดหรือเปล่า ? งั้นฉันตามคนอื่นๆ ไปด้วยดีกว่า พี่สองคนจะได้ไม่ต้องลำบากใจ”

    ครุโฬรีบบอกว่า “ไม่ใช่อย่างนั้นครับน้องหนานอี๋ อย่าเพิ่งเข้าใจผิด ความจริงก็ไม่ใช่ความลับสำคัญอะไรหรอก เรื่องของเรื่องคือพี่เฟิงเขาอยากจะจับหมาป่า ดังนั้นผมถึงได้พาพี่เขามาที่นี่ เมื่อกี้ผมดีใจเกินไปเลยลืมบอกเสียสนิท...มีแต่สวรรค์ที่ทราบว่าผมอยากได้เครื่องป้องกันที่มีช่องใส่ไอเท็มเยอะๆ มานานแค่ไหนแล้ว เข็มขัดลายเสือเส้นนี้เป็นเครื่องป้องกันที่ผมอยากได้มานานมากอย่างนึงเลยแหละ ก็เลย...ก็เลย...”

    “ก็เลยใจลอยละลิ่วไปถึงไหนต่อไหนโน่น ใช่มะ ?” เฉินเฟิงต่อคำพูดของครุโฬ แล้วเหวี่ยงเท้าเตะก้นอีกฝ่ายเข้าให้หนึ่งป้าบ ยอมแพ้เจ้านี่เลยจริงๆ ทำเอาเขาหลงกังวลอยู่ตั้งพักใหญ่ !

    หนานอี๋ยิ้ม “พี่สองคนอยากจะไปหุบเขามนุษย์หมาป่านี่เอง !  เมื่อกี้ตอนแบ่งเส้นทางกันพวกพี่ไม่ได้บอกกันก่อน แต่โชคดีที่หุบเขามนุษย์หมาป่าอยู่ในทางผ่านที่พวกเราได้แบ่งมาพอดี สมาชิกในขบวนนักเวทและสัตว์ทุกคนรู้จักหุบเขานี่กันทั้งนั้นค่ะ แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน พวกเราจะได้ไม่ต้องเลือกว่าจะไปทางไหนดี พี่เฟิง ฉันจะเป็นคนนำทางเองค่ะ พี่ก็อย่าไปว่าพี่ครุฑแล้วเลยนะ”

    เฉินเฟิงส่งข้อความไปหาครุโฬอีกครั้งว่า

    “พี่ครุฑขา พี่บอกไว้ไม่ใช่หรือคะว่าคนที่รู้จักหุบเขานั่นมีแค่ไม่เกิน ๑๐ คน ไหงอยู่ดีๆ ก็โผล่มารวดเดียวตั้ง ๗ คนแน่ะ แล้วอีก ๓ คนที่เหลือเป็นยอดคนจากสารทิศใดกันหรือคะพี่ขา ?”

    ครุโฬลูบก้นที่โดนเตะพลางยิ้มแห้งๆ พูดว่า

    “อย่างนั้นเชิญน้องหนานอี๋นำทางเถอะครับ” จากนั้นตอบข้อความของเฉินเฟิงว่า “พี่เฟิง ไว้หน้าฉันหน่อยน่าพี่ ! น้องเขาก็อยู่ด้วยนา ผู้น้องยอมรับว่าพูดเวอร์ไปหน่อย รับรองว่าต่อไปไม่กล้าแล้วล่ะ”

    จากคุณ : Linmou - [ 29 ธ.ค. 50 07:05:05 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com | Torakhong.org | GameRoom