ทำบุญที่ปฐมอโศก 50


8-11-50

วันนี้บริษัทแนปิดครึ่งวัน  เที่ยงครึ่งเราจะอกเดินทางไปปฐมอโศก  ฉันก็วุ่นวายเหมือนเดิม  รีบเคลียร์งาน  เตรียมงานที่จะเอาไปตรวจด้วย  ไปกินข้าวต่อบนรถ  กินเสร็จเกือบถึงปฐมอโศกเลย  แหะ แหะ  แต่รถไม่ติดใช้เวลาประมาณ 1.20 ชม.  มาถึงก็หาที่นอน  นอนริมระเบี้ยงตึกเรียน  เข้าร่วมงานศพคุณแม่ของสมณฟ้าไท  ท่านมาบวช  แล้วทำให้แม่ดวงตาเห็นธรรม  ถือศีล  กินมังสวิรัติ  ปฏิบัติธรรมมา 20 ปี  ได้ชื่อว่า  ทดแทนบุญคุณของแม่หมดแล้ว  พ่อท่านเทศน์ก่อนเผา  เน้นถึงกรรม  ตรวบใดที่มีร่างกายอยู่  มีชีวิตอยู่  สามารถเปลี่ยนแปลงกรรมได้  กรรมปัจจุบันสำคัญที่สุด   ขอให้ทำกรรมดีให้มาก  อย่าประมาท

พอเผาเสร็จ  ขณะเดินออกมา  มีการแจกอาหาร  แนมองเห็นเขาแจกน้ำบอกพี่ขวัญว่า  เราไปกินน้ำหวานกันนะ    แต่พอเดินเข้าไปใกล้  อ้าว!  ไม่ใช้น้ำหวาน  เป็นน้ำเต้าหู้นี่นา...  อิอิ  ตาลาย  มองเป็นน้ำหวานไปได้...

ตอนค่ำ  ดูรายการแสดง  เด็กสันติฯ ร้องเพลงพ่อท่าน  แหม...เลือกเวอร์ชั่นยากมาก ๆ ด้วยนะ  เป็นเวอร์ชั่นร็อค  เสียงสูงมาก ๆ ต้องใช้พลังเสียงน่าดูเลย  ดูเสร็จก็เข้านอนแล้วล่ะ  ประมาณ 20.40 น.  

9-11-50

ตื่นตี 3.20 น.  มาทำวัตรเช้า  พ่อท่านแจ้งว่ามีสมณะขณะนี้ทั้งหมด  100 รูป  2 รูปให้เป็นสมณะ อะไรน้อ...นึกชื่อบาลีไม่ออก  ท่านอายุมากแล้ว  เริ่มมีอาหารหลงลืม  บางทีทำให้ปฏิบัติไม่เหมาะกับการเป็นนักบวชบ้าง  มีสมณะมีทิฐิวิบัติ  2 รูป  เพราะหมู่สงฆ์ได้เตือนแล้วว่าที่คิดอยู่  ที่เชื่ออยู่นั้นไม่ถูกต้อง  ให้แก้ไข  ท่านก็ไม่เชื่อ  รูปแรกให้อยู่กรรม  ท่านไม่ยอมอยู่  สึกไปบวชข้างนอก  จึงตัดสินว่าถ้าท่านรูปนี้มาอโศก  ให้มาได้แต่ไม่ให้พักค้าง  ส่วนอีกรูป  ให้สึกไป  เพราะมีความผิดมากกว่า  ท่านก็ไปบวชเป็นพระข้างนอกแล้ว  

พ่อท่านดำริว่า ปีนี้ในหลวงครบ 80 พรรษา  จะจัดโรงบุญมังสวิรัติให้ครบ 800 โรง  แต่จะถึงป่าวน้า...เพราะมีคนมาแจ้งแค่ 40 โรงเอง

เล่าให้ฟังยัง  ตอนนี้ชาวอโศกมีโทรทัศน์แล้วนะ  ชื่อ  สถานีโทรทัศน์เพื่อมนุษยชาติ (For Mankind) FMTV  ช่อง ASTV7  ในงานนี้มีการขายจานดาวเทียมลดราคาสุด ๆ 1,500 บาทเท่านั้นค่ะ

วันนี้ฟังธรรมถึง ตี 5 ครึ่ง  ก็เริ่มง่วงอีกแย้ว....

เลิกทำวัตรเช้าไปเตรียมใส่บาตร  มีพี่คนหนึ่งไม่ได้มาแต่เขาก็ฝากของมาใส่บาตรด้วย  พี่คนนี้ใจดีมาก ๆ   เลย  ฉันใส่บาตรครบทุกสายเลย  สมณะบิณฑบาต 3 สาย  ได้ใส่บาตรพ่อท่านด้วย  แล้วไปเดินตามหาสมณะอีกสายในหมู่บ้าน  ท่านถิระฯ บอกว่าฉันใจเย็นขึ้นนะ  หืม...จริงหรอ?  ถ้าจริงเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่ซู้ด...เลย    ท่านสิริฯ ถามว่า  ทำไมมาใส่อยู่คนเดียว  ก็เลยตอบว่า  ตามมาใส่ค่ะ  ฉันอยากจะใส่ให้ครบนะ  แต่ของที่เตรียมไว้หมดแล้ว  เลยได้แต่นั่งไหว้ท่านเฉย ๆ สมณะสู่สูญเป็นอดีตศิษย์เก่าสัมมาสิกขาเป็นรุ่นน้องทักว่า  ฉันมาใส่บาตรซะไกลเลย  ฉันเลยบอกว่าท่านว่า  ท่านเทศน์เก่งขึ้น  ท่านถักบุญบิณฑบาตรมาถึง  ท่านบอกอย่างอารมณ์ดีมากว่า  เออ...ดีนะ  ใส่อาหารว่าง....  อิอิ  ท่านมุขมาก  แต่ท่านอารมณ์ดี  ยิ้มเก่งมาก ๆ  ที่สำคัญ เกิดวันเดียวกัน  เดือนเดียวกันกับฉันเลย  แต่ท่านเกิดก่อน 1 ปี

ใส่บาตรเสร็จเดินกลับอย่างเบิกบานใจ  เจอพี่คนหนึ่งกำลังรอใส่บาตร  พี่คนนี้ขายอาหารมังสวิรัติอยู่ที่กระทรวงสาธารณสุข  ใจดีมาก ๆ ฉันเคยเอาฝักไปให้พี่เขาผัดให้  พี่เขาคิดถูกแล้วก็ให้เยอะมาก  แถมให้อีกต่างหาก  คุยกันเรื่องแหนมธัญพืชว่าแนทำไปขาย  พี่เขาบอกว่า  ได้ทานแล้ว  รสดี  ใช้ได้  พี่เขาก็สนใจจะรับไปขายด้วยนะ
อิอิ  ดีจัง....

จากนั้นก็ไปหม่ำอาหารที่โรงบุญ  มีอาหารเยอะ เช่น  ข้าวต้มเครื่อง(อร่อยมาก...ขอ...บอก....)  เมี่ยงคำ  น้ำเต้าหู้ ปาท่องโก๋  น้ำมะพร้าว  ส้ม  ส้มตำ  กะเพาะปลา  ข้าวคลุกกะปิ  ผัดเส้น  เปาะเปี๊ยะทอด  หอยจ๊อทอด  สลัด  ก๋วยเตี๋ยวมี 2-3 ้ร้านแหนะ  กระหรี่ปั๊บ  ซาลาเปา  ก๋วยเตี๋ยวบก  แนกินเจอพริก  โอ๊ย! เผ็ดสุดยอด  ออกหูเลย    ทรมานสุด ๆ  เห็นก๊อกน้ำ  เลยวิ่งไปเอาน้ำกลั้วคอค่อยยังชั่ว  เฮ้อ...  กินเสร็จอิ่มแปล้เลย  กลัวจะง่วงนอน  เลยไปช่วยน้องเขาทำกระหรี่ปั๊บ(ตอนเด็ก ๆ เคยทำขายมาก่อน)  ไปช่วยคลึงแป้งอยู่ 4 ชม.  เมื่อยไหล่มาก  กลับไปนั่งหลับก่อนตรวจงานต่อ  ที่พักลมพัดดีมาก ๆ อากาศดี๊ดี

รายการภาคค่ำปีนี้ต้องยกให้สันติฯ  ที่กินขาด  สนุกดี  เรื่องดู๊ดูอัตตา  รีวิวก็พร้อมเพียงดี  จบรายการ 3 ทุ่มแหนะ  ถ่ายทอดสดออก FMTV ด้วยนะ

10-11-50

รู้สึกตัวตี 3.15 น.  มาทำวัตรเช้า  ไม่รู้เป็นไง  วันนี้ฟังเทศน์ไม่รู้เรื่องเลย  ง่วงมาก ๆ  หลับตลอดเลย  แฮ่...  แล้ววันนี้พ่อท่านก็เทศน์นานเป็นพิเศษด้วยสิ  ทำให้ของใส่บาตรหมดเลย   แต่ดีที่ได้ข้าวมาใส่บาตร  เสร็จกลับไปที่พัก  เอ๋...หายไปไหนกันหมดนะ  เลยไปกินข้าวที่โรงครัว  อ๋อ...อยู่ที่นี่กันนี่เอง  เอาส้มมาคั้นน้ำส้มอร่อยมาก  ชื่นใจจัง  ได้กินผัดผักร้อน ๆ ก็อร่อยที่สุดแล้วล่ะ  มีข้าวต้อมเครื่อง  โจ๊ก  ก๋วยเตี๋ยวอีก  

เวลาเที่ยงกว่าเดินทางไปเยี่ยมเยียนบ้านอาอู๊ด(ฝ่ายจัดซื้อ)  ที่ราชบุรี  บ้านอยู่ในสวนมะพร้าว  เข้าไปลำบากถนนสีแดงคดเคี้ยว  กว่าจะไปถึงได้  เล่นเอาเวียนหัว  จะมาอีกคงจำทางไม่ได้แน่  สองข้างทางมีแต่ต้นมะพร้าว  บ้านไหนเขาก็มีสวนต้นมะพร้าวกัน   มีร่องน้ำ  ต้นชมพู่ทับทิม  หน่อไม้ฝรั่ง  เป็นต้น  นอกนั้นดูไม่เป็น อิอิ  บ้านอาอู๊ดเป็นบ้านไม้  ยกใต้ถุนสูง  อยู่ริมคลองสายเล็ก ๆ  ทุกบ้านจะมีเรือนะ จะไปไหนก็พายเรือไป  เพราะไปทางรถยนต์ค่อนข้างลำบากนะ  คุณแม่และพี่สาวของอาอู๊ดออกมาต้อนรับพวกเราอย่างใจดี  เอาผลไม้มาเลี้ยงอย่างเต็มที่เลย  มีฝรั่ง  ชมพู่ทับทิม  ละมุด  กล้วย  มะพร้าว  กินจนพุงกางไปตาม ๆ กัน  

ขณะที่เตรียมทำอาหารกัน  เจ้าหมาสีน้ำตาลแดง  มันก็มายืนมองจากอีกฝั่งหนึ่งของคลอง(คลองกว้างประมาณ 5-6 เมตร)  สงสัยอยากรู้อยากเห็น  และคงจะหิวด้วย เลยตัดสินใจว่ายน้ำข้ามมาหาเลยนะ  อิอิ ขำดี  อีกตัวหนึ่งก็ไม่ยอมน้อยหน้าว่ายตามมาเหมือนกัน  แต่ตัวนี้ชอบเห่า  อาอู๊ดตะโกนไล่มันบอกว่า  กลับบ้านไป  ฉันเดินมาตอนมันเห่าพอดี  ไม่รู้อ่ะ  ก็มองหน้ามันไว้ก่อน  จ้องตาไม่กระพริบเลย  เพราะซึ้งคำว่า  หมาลอบกัด  ถ้าเราเผลอหันหลังมันจะหันมางับเลย   เคยโดนแล้ว  ก็เลยต้องมองไม่ให้คลาดสายตา  กลัวประวัติศาสตร์ซ้ำรอย  มันคงคิดว่า  ฉันจะเอาเรื่องกับมันหรือเปล่า  มันเลยเห่าตั้งนานแหนะนะ  น้องเด็กผู้ชายมาถึงก็สนใจเรือพายเชียว  ลงไปแจวเรือเล่นซะแล้ว  เราช่วยกันทำอาหารเย็น  ก็มีผัดผัก  น้ำพริก  พวกผู้ชายตามพี่สาวอาอู๊ดไปเก็บมะพร้าว  และผลไม้มาให้กินกัน  พี่แดง-ชัยมงคลกำลังติดตั้งจานดาวเทียมFMTV  ขานี้ถ้าทำไรไม่เสร็จจะไม่ยอมกินข้าวกินน้ำเลยประมาณนั้น

ห้องน้ำที่บ้านอาอู๊ดจะมี 2 ห้องนะ  อาอู๊ดบอกว่า  ห้องหนึ่งไว้ถ่ายหนักเบาได้  อีกห้องไว้อาบน้ำ ถ่ายหนักเบาได้  ฉันช่วยทำอาหารเสร็จก็ไปอาบน้ำ  ก็มองเห็นว่าห้องหนึ่งเป็นพื้นไม้  ข้างในมีเสื้อผ้าแขวนเต็มเลย  พื้นไม้ก็มองเห็นพื้นดินข้างล่างด้วยสิ หวาดเสียว  แต่ก็ตัดสินใจเข้าไปอาบ อีกห้องหนึ่งเป็นห้องน้ำปูนทั่วไป   แล้วก็เป็นอะไรไม่รู้  ฉันพยายามจะไปเข้าห้องน้ำอีกห้องหนึ่งทีไร ก็ต้องมีคนเข้าอยู่ทุกที  จนกลับแล้วก็ยังไม่ได้เข้าเลย  ถามอาอู๊ดว่า ห้องน้ำห้องไหนที่อาบน้ำได้ และอาบไม่ได้  ปรากฏว่า  ฉันเข้าใจผิดตลอดว่า  ห้องน้ำพื้นไม้อาบน้ำได้  ก็งง ๆ ว่าห้องน้ำปูนทำไมอาบน้ำไม่ได้หว่า  โอ๊ย!!  ตาย!!  

อาบน้ำเสร็จก็ลงไปนั่งเล่นริมคลอง  เจ้าหมาสีน้ำตาลว่ายกลับไปนั่งคอยอยู่อีกฝั่งของคลอง  พวกเราตะโกนบอกมันว่าไม่ต้องข้ามมานะ  มันก็เลยไม่ว่ายน้ำข้ามมา  นั่งคอยอยู่ตรงนั้น  นั่งจนหลับเลย  อิอิ  เห็นมันโงกหงึก ๆ  เลย

ตอนค่ำก็นอนดูFMTV แล้วเข้านอน


11-11-50
ตื่นตี 5 กว่า ๆ อากาศเย็นแต่ไม่มาก  ตื่นมาออกกำลังกาย  ช่วยกันทำกับข้าว  ทำเสร็จก็ไปนั่งดู  คนพายเรือเล่นกัน  ส่งเสียงหวีดวายกระตู้ฮู้ตามภาษาคนพายเรือครั้งแรก  อากาศยามเช้าดีมาก ๆ  นั่งดูไปก็กินละมุดไปด้วย  อร่อยมาก ๆ  ชมพู่ทับทิมก็อร่อย  ชื่นใจจัง..... ทานข้าวเสร็จเราก็อำลาบ้านสวนไปเที่ยวตลาดน้ำกัน  เสียดายที่คุณแม่อาอู๊ดกับพี่สาวไปทำธุระกันแต่เช้าเลย  เราเลยไม่มีโอกาสลาท่านเลย

ไปถึงตลาดน้ำคนเยอะตรงด้านใน  เดินดูสักพักใหญ่ ๆ  ก็เดินทางไปเยี่ยมบ้านป้าสุนีย์  ป้าบอกว่า บ้านป้านะไปลำบากต้องเดินเข้าไปอีก  รถเข้าไม่ถึงหรอก  ไปถึงก็ลงจากรถแล้วเดินต่อเข้าสวนมะม่วง  มีลูกหมาตัวเล็กสีดำ ออกมาต้อนรับ 2-3 ตัว เดินต่อไปอีกนิดหน่อยก็ถึงบ้านป้าสุนีย์แล้ว  แหม...เดินยังไม่ทันเหนื่อยเลย  นึกว่าไกลแค่ไหนเชียว พอไปถึงก็เดินข้ามสะพานไม้ข้ามคูเล็ก ๆ จึงจะเข้าบ้านได้  เป็นบ้านไม้  ใต้ถุนสูง  มีนอกชาน  มีหมามาต้อนรับสนใจพวกเราอีกแล้ว  มันอยู่อีกฝั่งหนึ่งของคลองอีกแล้ว  ทีนี้ตลิ่งของคลองมันสูงกว่าน้ำในคลองพอสมควร  มันเป็นหมาสีดำ  จะว่าไปไม่ใช่หมาพระเอก  หน้าตาเหมือนโจรเลย  ว่าไปนั่น!  พวกเราก็พากันเรียกมันให้ข้ามมา  มันก็ยังลังเล  ไม่กล้าข้ามมาซักที  จนในที่สุด  พี่กล้วยสาวสวยประจำฝ่ายขาย  ก็เรียกมันให้ข้ามมา  แหม....ในที่สุดก็ทำให้มันตัดสินใจ  กระโจนลงน้ำมาหาพี่กล้วยเลย  พวกเราก็แซวกัน  แฟนจ๋า...ฉันมาแล้วจ้ะ  ปรากฏว่าพอพี่กล้วยเห็นว่ามันว่ายน้ำข้ามมาหา  พี่กล้วยก็ตกใจ  เลยลุกเดินหนีไป  หมาก็ทำท่างง ๆ   แล้วจะว่ายไปดีหรือกลับดีเนี่ย...มันหันซ้ายหันขวาอย่างละล้าละลัง  แล้วตัดใจว่ายน้ำกลับดีกว่า  พวกเราพากันหัวเราะกันคลืน...  แต่ซักพักมันก็รวบรวมความกล้าอีกครั้ง  ว่ายน้ำมาหาจนสำเร็จ  มันกล้า ๆ กลัว ๆ ที่จะเข้ามาหา  แต่ในที่สุดก็รู้ว่า  พวกเราใจดี  มันก็ค่อย ๆ กล้าเข้ามาหา  ตัวสั่นเชียว  กระดิกหางรัวเลย  ทั้งกลัวทั้งสั่น  แต่ก็อยากเข้ามาหาพวกเรา  จำไม่ได้ว่า เราเอาอะไรให้มันกินน้า...นึกไม่ออก  มันก็กินเป็นซะด้วย  เพราะพวกเราไม่มีเนื้อสัตว์ให้มันกินหรอก  บ้านป้าสุนีย์ไม่มีใครอยู่  นอกจากหลานสาว  จากนั้นเราก็เดินทางกลับกรุงเทพ  จบแล้วค่า....


สวัสดีปีใหม่ค่า.... ปีใหม่ไปเที่ยวไหนกันมาบ้างคะ   ขอให้สุขภาพดี  แข็งแรง  มีปัญหาอุปสรรคอะไร  ขอให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ  แต่ก็หนักใจเรื่องบ้านเมืองนะ  ไม่รู้จะเป็นยังไงต่อไป  อยากให้ฝ่ายทุรจริตชดใช้กรรมตามกฏหมายซักที  เมื่อไหร่จะถึงทีน้า....เฮ้อ....