ความคิดเห็นที่ 1 บทที่ 2 กุ๊กกู ... กุ๊กกู ... เสียงนาฬิกาแขวนผนังบอกเวลาสองทุ่มตรง ข้างนอกมืดสนิทด้วยสีแห่งราตรีกาล ถึงแม้ว่าตัวเมืองเชียงใหม่อันเป็นแหล่งท่องเที่ยวอันดับต้นๆของประเทศจะยังคึกคักเต็มไปด้วยผู้คนที่ออกมาจับจ่ายซื้อของ แต่บ้านของธารนทีนั้นอยู่ลึกเข้ามาในซอย อีกทั้งตัวบ้านยังมีบริเวณสนามอยู่พอสมควรซึ่งทำให้บรรยากาศรอบๆดูสงบเงียบมากทีเดียว เงียบสงัดเหมาะกับการประกอบพิธีกรรม “ ผีถ้วยแก้ว ” เป็นอย่างยิ่ง !! ธารนทีเงยหน้ามองนาฬิกาขณะที่กำลังใช้แม่กุญแจคล้องที่สายยูเพื่อล็อกห้องนั่งเล่นที่มีไว้สำหรับฉายภาพยนตร์ระบบโฮมเธียเตอร์ราคาแพง “ แม่ขา เดี๋ยวเพื่อนๆหนูจะมาเที่ยวที่บ้านนะคะ ” น้ำบอกแม่ “ จ้า ... ใครมากันมั่งล่ะลูก ” ผู้เป็นแม่ตอบพลางละสายตาจากหนังสือพิมพ์ “ เซตเดิมค่ะแม่ มีเพ็ญ เกดและก็รันค่ะ ” ธารนทีตอบแม่พร้อมๆกับเข้าสวมกอดจากข้างหลังด้วยความรัก “ อย่าให้เพื่อนกลับดึกนักล่ะ หรือยังไงให้เพื่อนๆค้างที่บ้านเราเลยก็ได้นะ ” มารดายังมิวายห่วงสวัสดิภาพ เพราะซอยแถวนี้ในยามวิกาลนับว่าเปลี่ยวมากทีเดียว “ ค่ะ แม่ ” ลูกสาวคนเดียวของบ้านรับคำพร้อมกับหอมเข้าฟอดใหญ่ที่แก้มของผู้ให้กำเนิด ทว่าในตอนนั้นธารนทีไม่ทันสังเกตเห็นหน้าหนังสือพิมพ์ด้านตรงข้ามกับที่มารดากำลังอ่านอยู่ มันเป็นสกู๊ปพิเศษเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมปริศนาที่โผล่ไปทั่วเมืองไทยในระยะห้าสิบกว่าปีมานี้ มันเป็นบทความที่ดูเหมือนจะเลื่อนลอย ด้วยสถานที่เกิดเหตุนั้นอยู่ห่างไกลกันมาก อีกทั้งความถี่ของการเกิดเหตุก็ไม่บ่อย บางคราวห่างกันมากถึง 2 ปีก็มี สาระสำคัญที่เชื่อมโยงแต่ละคดีนั้นมีเพียงสภาพศพที่เอน็จอนาถราวกับถูกสัตว์ป่าทำร้าย อีกทั้งเลือดในตัวของเหยื่อดูเหมือนจะถูกดูดไปจนเกือบหมด ! โดยการฆาตกรรมแต่ละครั้งมักจะต้องมีเหยื่อมากกว่าหนึ่งคนเสมอ ที่สำคัญเขาเหล่านั้นส่วนใหญ่จะรู้จักกัน ... ทว่าในการฆาตกรรมครั้งถัดไปเหยื่อก็จะเป็นคนละกลุ่มที่ไม่เกี่ยวข้องกับเหยื่อชุดที่แล้ว อีกประเด็นที่ข่าวเขียนไว้ก็คือ ระหว่างที่เกิดเหตุการณ์ฆาตกรรมนั้น ชาวบ้านในละแวกนั้นล้วนแล้วแต่หลับสนิท ! ไม่มีใครเอะใจตื่นแม้ว่าการต่อสู้ดิ้นรนของเหยื่อจะอยู่ข้างๆหน้าต่างห้องนอนก็ตาม ! กิ๊งก่องงงง  ... กิ๊งก่องงงง ... กริ่งที่ประตูหน้าบ้านดัง สมาชิกผู้กล้าคงมาถึงแล้ว ธารนที เดินออกไปที่หน้าบ้าน เมื่อมองฝ่าความมืดออกไปจึงเห็นเงาตะคุ่มๆอยู่ด้านนอกของรั้ว เด็กสาวเดินตรงไปที่หน้าประตู พร้อมทั้งพยายามเพ่งสายตา แต่ธารนทีก็ยังไม่แน่ใจว่าเงาตะคุ่มลึกลับที่เห็นนั้นเป็นใครกัน ใช่เพื่อนของเธอแน่หรือ !? น้ำสืบเท้าเข้าไปใกล้ เงาตะคุ่มนั้นเริ่มเห็นถนัดขึ้น เด็กสาวจำร่างที่คุ้นเคยมานานได้ดี นั่นคือเกศนีย์กับเพ็ญรตา และพร้อมกันนั้นธารนทีก็สังเกตเห็นความผิดปกติของเพื่อนทั้งสองได้แทบจะในทันที เพื่อนรักทั้งคู่เอาแต่ก้มหน้า ผิวกายสั่นระริกประหนึ่งแบกรับด้วยความกลัวหรือความเศร้าโศก ? “ เกด เพ็ญ เป็นอะไร ? ” น้ำถามด้วยความงุนงงกับอากัปกิริยาของสหายทั้งสอง ทั้งคู่ยังก้มหน้า ไม่เหลือบขึ้นมามองแม้แต่สายตาของเพื่อนรัก “ แล้วรันล่ะ ” เด็กสาวเจ้าของบ้านถามหาเพื่อนอีกคนที่เหลือ  ในใจเริ่มผูกเรื่องต่างๆเข้าด้วยกัน หัวใจดวงน้อยรู้สึกหวิวๆคล้ายจะเป็นลม ไม่มีคำตอบจากเพื่อนเกลอ มีเพียงร่างกายที่สั่นเทิ้มหนักมากขึ้นทุกขณะ ก่อนที่ธารนทีจะเป็นลมไปนั้น เด็กสาวได้ยินเสียงอะไรบางอย่างอยู่ด้านหลัง ด้วยสัญชาตญาณระวังภัยทำให้เธอหันขวับไปแทบจะในทันที เขี้ยวขาววาววับจ่ออยู่เบื้องหน้า !! เสียงกรี๊ดไล่ขึ้นมาจากกระบังลม ผ่านหลอดคอและกล่องเสียงขึ้นสู่ริมฝีปาก น้ำกำลังจะกรีดร้องออกมา ทว่าก่อนที่เธอจะกรีดร้องอย่างไร้สตินั้น ธารนทีได้ยินเสียง ... เสียงหัวเราะคิกคักดังมาจากหน้ากากอสูรที่มีเขี้ยวยาวตนนั้น นอกจากนี้ยังได้ยินเสียงเกศนีย์และเพ็ญรตาที่อยู่ด้านหลังปล่อยก๊ากออกมาเต็มที่ “ อ้าว ...” ธารนทีเอ่ยคำอุทานหลังจากที่ตั้งสติได้ “ โธ่เอ๋ย ... อย่ามาเล่นหลอกกันอย่างนี้สิ ” คนโดนอำตัดพ้อเมื่อเห็นเพื่อนทั้งสามหัวเราะไม่หยุดสักที “ โทษทีๆ ก็เห็นเบื่อๆไม่ใช่เหรอ ... แก้เบื่อไง ” เพ็ญรตาพูดกลั้วเสียงหัวเราะ “ ทีหลังห้ามเล่นอย่างนี้อีกนะ ตกใจหมด ”  ธารนทีบอกเพื่อน ก็เธอตกใจจริงๆนี่นา “ จ้าๆ ไม่ทำอีกแล้วล่ะ ” เป็นคำสัญญาจากวิไลวรรณที่ถอดหน้ากากอสูรอันน่าเกลียดน่ากลัวนั้นออกแล้ว “ เอาเถอะๆ ไปเข้าบ้านกันดีกว่า ยืนคุยตรงนี้เดี๋ยวก็ตุ่มยุงเต็มตัวหรอก ” สาวเจ้าของบ้านตัดบทพร้อมกับชวนบรรดาอาคันตุกะเข้าไปในบ้าน ในบ้าน แม่ของธารนทีออกมาต้อนรับเหล่าลิงทโมนเพื่อนเกลอของลูกสาวด้วยขนมและชา กาแฟ เสร็จสรรพจึงขอปลีกตัวไปนอนเพื่อหลีกทางให้ความสะดวกแก่บรรดาสาวๆที่จะได้ไม่ต้องเกรงใจ โดยก่อนจะไปห้องนอนยังกำชับเรื่องเวลากลับ หากดึกดื่นเกินไปก็ให้นอนค้างที่บ้านนี้เสียจะปลอดภัยมากกว่าเดินทางตอนกลางค่ำกลางคืน มารดาของธารนทีเข้าห้องนอนไปแล้ว สี่สาวพราวเสน่ห์ชวนกันเข้าไปในห้องนอนเพื่อเตรียมที่จะประกอบพิธีกรรมลี้ลับ พิธีกรรมที่มีการละเล่นมาแต่โบราณกาล พิธีกรรมที่เรียกว่า ผีถ้วยแก้ว !! จากคุณ : Luckard - [ 16 ม.ค. 51 00:03:49 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผู้กล้าทั้งหมดนั่งอยู่ในห้องนอนของธารนที ห้องกว้างพอที่จะจุคนทั้งสี่ได้อย่างไม่รู้สึกแออัด บรรยากาศดูน่าสะพรึงกลัวด้วยไฟโคมสลัวๆเพียงดวงเดียว ตรงกลางห้องมีกระดาษแข็งสีขาวตีเป็นตารางวางอยู่บนโต๊ะ ภายในแต่ละช่องตารางประกอบไปด้วยพยัญชนะ สระ และวรรณยุกต์ นอกจากนั้นแล้วยังมีตัวเลขและคำตอบที่มักจะใช้กันบ่อยๆ อาทิ ใช่ -ไม่ใช่ เป็นต้น ผู้กล้าทั้งสี่นั่งเงียบอยู่ที่มุมของกระดาษแต่ละด้าน ตรงกลางของแผ่นกระดาษที่ตีเป็นตารางนั้นมีแก้วขนาดเล็กวางอยู่ แก้วใสดูสงบนิ่งและไม่มีทางที่จะเคลื่อนไหวได้หากไม่มีแรงจากภายนอกมากระทำโดยตรง “ เอาล่ะ เพื่อนๆ ” สาวน้อยผู้ทั้งเป็นเจ้าบ้านและต้นคิดเอ่ยขึ้นเป็นคำแรกหลังจากที่ทุกคนนิ่งเงียบไปนาน “ เรามาเริ่มกันดีกว่า ” น้ำชวนพรรคพวกให้เริ่มประกอบพิธีกรรมสยองขวัญ ครืนนนนน ...  เสียงฟ้าคำรามมาแต่ไกล ทุกคนเงียบแต่ลอบสบตากัน “ เรามาเริ่.. ” ธารนทีเอ่ยอีกครั้ง เปรี้ยงงงง !!  เสียงฟ้าผ่าดังขึ้นก่อนที่เธอจะพูดจบประโยคเสียอีก ไม่ห่างจากบ้านของธารนทีนัก คราวนี้ทุกคนเบียดตัวเข้ามาใกล้กันมากขึ้น “ สงสัยฝนจะตก สงสัยทุกคนคงต้องค้างที่นี่แล้วล่ะ ” เด็กสาวเจ้าของบ้านกล่าวเปลี่ยนเรื่องเมื่อเห็นว่าบรรยากาศมันชักจะน่าสะพรึงกลัวมากเกินไป เมื่อเห็นดังนั้นเพื่อนสาวแต่ละคนจึงโทรศัพท์ไปบอกผู้ปกครองของตนว่าอาจต้องนอนค้างที่บ้านของธารนทีซึ่งก็ไม่มีปัญหาอะไรเพราะนี่ไม่ใช่การมานอนค้างเป็นครั้งแรก โดยระหว่างที่โทรศัพท์กันอยู่นั้นแม่ของน้ำแวะได้เข้ามาดูความเรียบร้อยเล่นเอาพรรคพวกซ่อนกระดาษที่เตรียมไว้เล่นผีถ้วยแก้วแทบไม่ทัน เสียงนาฬิกาข้างนอกบอกเวลาสี่ทุ่มตรง หลังจากที่เสียเวลาไปกับเหตุการณ์ต่างๆเสียนาน ตอนนี้คณะผู้กล้าทั้งสี่เตรียมพร้อมอีกครั้ง ข้างนอกฝนเบาบางลงเหลือเพียงแค่ตกพรำๆเท่านั้น   ผู้กล้าทั้งสี่มองหน้ากันเหมือนกับเป็นสัญญาณแห่งการเริ่มเกมที่แสนจะตื่นเต้น แต่ใครเลยจะรู้เล่า ว่านี่เป็นจุดเริ่มต้น ... จุดเริ่มต้นของเกมเขย่าขวัญที่มีเดิมพันด้วยชีวิต !! “ เพื่อนๆ ตั้งสติตั้งใจให้ดีนะ ” สาวน้ำผู้นำทีมเอ่ย “ จำไว้ว่าอย่าปล่อยนิ้วออกจากแก้วเด็ดขาด และระวังอย่าให้แก้วล้ม ” ธารนทีเอ่ยเป็นการเป็นงานพร้อมมองหน้าเพื่อนไล่ลำดับไปทีละคนๆ “ ถ้าเกิดแก้วล้มหรือนิ้วหลุดจะเป็นยังไงเหรอ ” วิไลวรรณถามขึ้น “ เขาว่าวิญญาณที่เชิญมาอาจจะเข้าสิงร่างคนที่เล่นน่ะสิ ” เจ้าบ้านกล่าวตอบผู้เป็นเพื่อนรัก คำตอบนั้นยิ่งสร้างความหวาดหวั่นขึ้นในใจของคนถาม “ แล้วก็อย่าพยายามถามอะไรที่ลบหลู่วิญญาณที่เราจะเชิญล่ะ ” หัวหน้าทีมกล่าวพร้อมกับให้สัญญาณเพื่อนๆทั้งสาม ทั้งหมดจึงค่อยๆยื่นนิ้วมืออันสั่นเทาด้วยความตื่นเต้นมาแตะตรงก้นของแก้วที่วางคว่ำไว้กลางกระดาน และนั่นเป็นสัญญาณของการเริ่มเล่น ‘ ผีถ้วยแก้ว ’ จากคุณ : Luckard - [ 16 ม.ค. 51 00:05:03 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เริ่มระทึกขวัญแล้วครับ ยิ่งรู้ก่อนว่า "เงาหัว" หายไปหนึ่งแล้วด้วย หยึย... (เด็กๆ เล่นกันแรงเหมือนกันนะเนี่ย อิๆ) อาทิ กับ เป็นต้น เขาว่าใช้คำเดียวก็พอครับ ความหมายเหมือนกัน อาทิ แปล ว่า "ต้น" อยู่แล้วครับ จากคุณ : คุณพีทคุง (พิธันดร) - [ 16 ม.ค. 51 06:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 4 แล้วเล่นผีถ้วยแก้ว มันจะไปเกี่ยวกับชื่อเรื่อง กระจกมายา ยังไงน๊ออ รอติดตามๆ จากคุณ : หมูน้อยห้อยหัว - [ 16 ม.ค. 51 08:00:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มาอ่านต่อคับ -*- จากคุณ : easyduke - [ 16 ม.ค. 51 13:24:38 ]

ความคิดเห็นที่ 6 มาอ่านต่อค่ะ กำลังตื่นเต้น จากคุณ : หริชา (หริชา) - [ 16 ม.ค. 51 16:49:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ถึงกับต้องล็อคสายยูในบ้างเลย จากคุณ : scottie - [ 16 ม.ค. 51 20:39:34 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มาอ่านต่อค่ะ จากคุณ : แมวน้อยสีน้ำตาล - [ 18 ม.ค. 51 11:23:27 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อัพเดตจ้า http://www.pantip.com/cafe/writer/topic/W6245139/W6245139.html จากคุณ : Luckard - [ 18 ม.ค. 51 12:32:31 ]