พร่างพร่าง พราวระยับ
วะวิบวับ วะแวมไหว
ดวงดาว ดาษฟ้าไกล
สกาวใส สุดคว้าครอง
เพียงจ้อง มองเจ้าดาว
แสงบางคราว อาจมัวหมอง
หากท้าย เมื่อไตร่ตรอง
เพียงเมฆลอง มาคลี่คลุม
ชีวิตเฉก เจ้าดาว
มีบางคราว ต้องกลัดกลุ้ม
ปัญหา มาเร้ารุม
คอยมาสุม ให้เศร้าทรวง
เจ็บปวด รวดร้าวใจ
เพียงเมฆไล้ บังบางช่วง
เหมือนหนึ่ง ในกลลวง
หลอกดวงใจ ให้ร้าวราน
หากดาว ร้าวระทม
ใช่ต้องจม ใจสะท้าน
เพียงใจ จักห้าวหาญ
คอยวันเมฆ ผ่านพ้นไป
ต้องมี สักวันหนึ่ง
ที่ใจซึ่ง เคยหมองไหม้
จะเป็น เช่นดาวใส
พบวันใหม่ ที่เฝ้ารอ
เพียงได้ แต่เฝ้าคอย
เมฆผ่านลอย อย่างเคยขอ
แสงดาว จะถักทอ
สุขที่รอ จะหวนคืน
-------------------
มีบางเรื่อง...ที่ได้แต่รอคอยให้ผ่านไปเพราะสุดกำลังจะเข้าแก้ไข
ได้แต่รอคอย...สักวัน...เมฆหมอกจะผ่านพ้นไป
แล้วแสงแห่งดวงตารา...จะถักทอมาส่องใจ
ภาวนา...ให้วันนั้นมาถึงเร็ว ๆ
ต้องมี...สักวัน
แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 51 20:44:33
จากคุณ :
Argent 
- [
16 ม.ค. 51 20:38:40
]
รอวันเมฆผ่านพ้น ที่ทุกข์ทนคงค่อยคลาย
