ความคิดเห็นที่ 1 แวะมาส่งรูปเจ้าค่ะ จากคุณ : ขอแค่คิดถึง - [ 18 ม.ค. 51 09:47:54 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ^^ เข้ามาอ่านครับ จากคุณ : KTH (KTHc) - [ 18 ม.ค. 51 12:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แวะ มาอ่าน ครับ อิ อิ ******** จากคุณ : คนสาธารณะ - [ 18 ม.ค. 51 16:44:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ยะเยือกร้างกลางเมืองใหญ่ แสงสีไฟสาดจ้าพาเหน็บหนาว ฝุ่นกลบลบเลือนไม่เห็นดาว ที่ตรงไหน....ยะเยือกหนาว มากกว่ากัน อิจฉาคนได้นับดาวเน้อ จากคุณ : เตติญญ่า - [ 18 ม.ค. 51 19:28:12 A:58.64.112.87 X: TicketID:153756 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ๐ ยะเยือกร้างกลางใน หทัยนั่น หนาวจนสั่นสะท้านใจในแสงสี เหลียวแลหาระยิบดาว ไม่เห็นมี ยามราตรี สงัดใด ไม่มีเลย ๐ ๐ ยะเยียบหนาวน้ำค้างกลางพงกว้าง อบอุ่นพร่างกลางหทัยแม้นิ่งเฉย ไร้แสงสีกระจ่างตาดั่งเช่นเคย ลมพรูเพรยระลอกหนาว..ไม่หนาวใด ๐ สวัสดีค่ะคุณเตติญญ่า.. ที่ใดหนาวกว่ากัน..นั่นน่ะสิคะ..ที่ใด..? .. สวัสดีเจ้าค่ะ พี่ชาย..คนสาธารณะ .. สวัสดีค่ะคุณเคธี่ ดีใจที่เห็นรอยยิ้มค่ะ .. สวัสดีจ้านู๋ดั่ง..ขอบคุณมั่กๆสำหรับรูปนะจ๊ะ.. .. จากคุณ : ณ กมล - [ 18 ม.ค. 51 20:09:03 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ๐ ยะเยือกหนาวน้ำค้างกลางหุบเขา โอบไอเงาดาริกาคราใจโหย ห่มผืนฟ้า กลางราวป่า ลมพัดโชย หนาวโบกโบย ระบัดใจ ใฝ่นิรันดร์ ๐ ณ ยามที่มีรัก ถักทอสาย อบอุ่นคล้าย ได้ประสบพบภาพฝัน ว่าเป็นจริงสัมผัสได้ในชีวัน คิดแค่นั้น ก็อุ่นพอ มิท้อใด จากคุณ : ณ กมล - [ 19 ม.ค. 51 10:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เก็บรูปรอยแห่งเงา เหงาเหว่ว้า เก็บรูปรอยแห่งเวลา เคยสดใส เก็บรูปรอยแห่งทรงจำเคยอำไพ สู่รอยใหม่ สานก่อก้าว กร้าวแกร่งใจ .. คราตอบเมนต์คุณ กวิสรา ในบล็อกค่ะ จากคุณ : ณ กมล - [ 19 ม.ค. 51 10:51:49 ]

ความคิดเห็นที่ 8 @ยะเยือกหนาวพราวน้ำค้าง ณ.กลางเขา อุ่นไอเจ้าช่วยคลายหนาวเหมือนคราวก่อน อยากห่มรัก เพื่อสองเรา นิรันดร มิหมายจรจากไกลไปดายเดียว @แว่วยินเสียงบรรเลงของเพลงป่า คล้ายแหบพร่าน่าฉงนชวนเฉลียว สะท้อนใจ ไหวหวั่น ผูกพันเกี่ยว ดูลดเลี้ยว ลึกลับ จับดวงใจ "...เจ้าทิ้งร้างกลางนครมานอนหนาว เจ้านับดาวที่พราวฟ้าส่องสุกใส รอร้อยเดือนดาราเป็นมาลัย แล้วจากไปเหลือเพียงข้าให้ราโรย.." @ยะเยือกหนาวพราวน้ำค้างที่กลางเขา ไม่มีเจ้าคลายหนาวคราวหิวโหย เพียงห่มฟ้าไร้ป่าห่มหนาวลมโชย คงโบกโบยจากไกลไปนิรันดร์. สวัสดีณ.ที่นี้ ครับ แก้ไขเมื่อ 20 ม.ค. 51 11:23:54 จากคุณ : kopo - [ 20 ม.ค. 51 11:15:43 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ๐ ยะเยือกหนาว ในกมล ฝันหม่นไหม้ พริบตา ใจเจ็บร้าวราวหิวโหย ภาพเลือนจาง ผืนป่าคราลมโชย ราวแส้โบย พสุธาโล่ง ราบ เตียน ๐ สะท้อนใจ.. สะท้านในงานขีดเขียน ต้นมิตรภาพปลูกไว้โดยพากเพียร อาจโล่ง เลี่ยน ความหมายสลายเลือน .. เฉกผืนป่าผืนสุดท้าย .. สวัสดีค่ะคุณ kopo ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยือนในนี้..ดีใจมากๆค่ะที่มาทักทาย..ขอบคุณอีกครั้ง.. แก้ไขเมื่อ 21 ม.ค. 51 14:31:52 จากคุณ : ณ กมล - [ 21 ม.ค. 51 14:20:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ยะเยือกหนาว พราวน้ำค้าง กลางป่าใหญ่ ไร้แสงไฟ แต่งแต้ม และแย้มสี อาทิตย์เลื่อน เคลื่อนคล้อย ร้อยราตรี เขียนกวี บทหนึ่ง ถึงดวงดาว ป่าคอนกรีต ประณีตศิลป์ ประทินโฉม มีแสงโคม แสงไฟ ไม่เหน็บหนาว ป่าไพรพง เพียงคงไว้ ใต้แสงดาว เป็นเรื่องราว ความต่าง ระหว่างกัน เป็นคนชอบกลอนเหมือนกันครับ แต่ไม่ได้แต่งนานแล้ว ลืมๆไปหมดแล้วครับ ^^" จากคุณ : otakesang - [ 30 ม.ค. 51 18:58:28 ]