โรงแรมที่ฉันได้เข้าไปทำงานอยู่ไกลจากบ้านฉันมาก ต้องตื่นตี5เพื่อมาเข้ากะทำงาน เหนื่อยแต่ก็พอรับได้ อย่างน้อยฉันจะได้ไม่เป็นคนที่ได้ชื่อว่าเกาะพ่อแม่กิน และที่นี่เอง ฉันได้เจอคนที่ฉันรักคนใหม่ คนนี้เป็นหัวหน้าฉันเอง สุดท้ายเค้าก็เหมือนคนอื่น ๆ ที่จากฉันไป แต่เค้าเป็นคนที่ทำให้ฉันรู้ว่า ความรักมาว่ารูปแบบใด ก็ทำให้โลกสดใสและสวยงาม เวลาที่รักกัน จริง ๆ ที่ฉันไม่โกรธไม่ใช่เพราะว่าเราจบกันด้วยดีหรอกนะ เขาเป็นไบเซ็กซ์ชวล ที่ฉันรู้ก็เพราะว่า เมื่อก่อนฉันคิดว่าคุณดามจะรักและอยากเป็นแฟนกับฉัน และฉันก็ยังมีคนอีกแผนกมาจีบฉันตลอด สุดท้ายก็กลับกลายเป็นว่า เค้าเคยเป็นแฟนกับหัวหน้าฉัน และเลิกกันเพราะหัวหน้าฉันมีภรรยาอยู่แล้ว ฉันหลงตัวเองว่ามีคนมาจีบ สุดท้ายก็จากฉันไป ฉันไม่ได้ติดใจอะไรมากกับรักครั้งนี้ ฉันทำงานที่นี่ได้ 1ปี และฉันก็ออกมาทำงานที่โรงพยาบาล จริง ๆแล้วก็ไม่ได้คิดว่าจะได้มาทีหรอกนะ ที่เข้ามาทำเพราะมันมีตำแหน่งว่างเป็นผู้ช่วยเหลือคนได้ ฉันคิดว่าที่นี่คงมีประสบการณ์ใหม่ ๆ ที่รอให้ฉันไปเรียนรู้ ที่นี่ได้เจอคนที่ดี ๆ ทั้งนั้น ส่วนมาก็เป็นพยาบาล ผู้ชายในโรงพยาบาลนี้น้อย ในแผนกฉันไม่มีผุ้ชายเลย ฉันรู้สึกว่าที่นี่ปลอดภัยและได้เจอผู้คนมากมาย ได้ทำบุญด้วย เพราะฉันไม่ค่อยได้ไปวัดมากนักที่นี่ฉันได้เจอผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นพยาบาลโอที จะมาทำที่ฉันทำงานตอนเขาอ๊อฟเท่านั้น ฉันรู้สึกแปลก ๆ ชอบกลเวลาอยู่ใกล้ ๆ เขา ไม่เข้าใจเลยทำไมต้องเขินและอยากอยู่ใกล้ ๆ ฉันรู้สึกดี ๆ จริง ๆ ไม่เคยรู้สึกดี ๆ แบบนี้เลย เพราะอะไรก็ไม่รู้ ฉันขอเบอร์และคุยกับเขาบ่อยครั้ง ยิ่งคุยก็ยิ่งรู้สีกว่าชอบต่อมาก็กลายเป็นหลงรัก ฉันมักถามตัวเองว่า เขาเป็นคนที่ฉันเรียกว่ารักแบบชู้สาวได้หรือไม่ คำตอบคือใช่ แล้วฉันจะทำยังไงล่ะ ในเมื่อฉันและเขาต่างกันราวฟ้ากับดิน เขาเป็นพยาบาล ส่วนฉันเป็นผู้ช่วยเหลือคนไข้
ยิ่งนานวันที่ได้รู้จักกันฉันก็อยากครอบครองเขา จนสุดท้ายฉันถามเขาว่าคิดอะไรกับฉันไหม คำตอบที่ได้คือ เขารักฉันแบบน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น แต่ฉันก็ยังตื้อเค้าตลอดจนเรามีอะไรกัน ฉันคิดว่า ฉันคงจะหยุดที่คน ๆ นี้ และคงไม่อยากมีความรักอีกแล้ว แต่สุดท้ายเราก็เลิกกัน คบกันได้ 1 ปีพอดี บางทีฉันอาจไม่ได้เกิดมาเพื่อใครก็ได้ 1 ปีที่เราได้คบกันมา ฉันได้เรียนรู้เรื่องราวต่าง ๆ มากมาย ทั้งทุกข์และสุข การเสียสละ วิธีการอยู่ร่วมกัน ถึงแม้ว่าสุดท้ายต้องจากกัน เราก็จากกันด้วยความรัก เราไม่ได้โรธกัน แต่เราเข้าใจกัน
เขาตัองการคนที่มาดูแล ฉันต้องการคนมาดูแล เราทั้งสองคนเหมือนกัน จึงไม่มีใครได้ดูแลใครเมื่อต่างคนต่างขาด และไม่มีอะไรมาทำให้เราผิดใจกัน
ชีวิตที่ไม่มีเขา ช่างเหงาเหลือเกิน แต่จะทำยังไงในเมื่อมันเป็นไปไม่ได้และแม่ฉันก็ไม่ได้รู้เรื่องนี้ เราคบกันแบบลับ ๆ มีเพียงเพื่อนของเราทั้งสองคนเท่านั้นที่รับรู้ว่าเราคบกัน จริง ๆ แล้วก็อยากคบกันไปนานจนตายจากกันนะแต่เมื่อมันจบแล้วก็ต้องทำใจให้ได้
ทุกวันนี้ก็ยังเก็บรูปถ่าย โปสการ์ดต่าง ๆ ที่เราส่งถึงกันนเวลาเราห่างกัน เวลาเขาไปประชุมไกล ๆ ภาพการ์ตูนที่เขาวาดรูปตัวเองแล้วส่งจดหมายมาให้ฉัน มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุข แม้ว่าจะมีอินเตอร์เนตหรือโทรศัพท์แล้ว การส่งจดหมายก็ทำให้บรรยากาศคลาสสิคเพิ่มขึ้น
วีดีโอโป๊ที่เราเคยดูด้วยกันมันหายไปแล้ว ฉันตลกเวลาเขาดูมัน เหมือนกับว่า เขาพยายามจดจำรายละเอียดทุกอย่างและทำกับฉัน ฉันคิดว่ามันช่างตลกเพราะฉันรู้ทัน เขาก็เขินเวลาเราจะมีอะไรกัน ฉันชอบให้เขาเป็นคนทำ
จากคุณ :
Fluoxtine
- [
19 ม.ค. 51 22:52:42
]