จะครองโลกแห่งความเศร้าโศก
ทุกสิ่งพร้อมยกธงขึ้นชูโบก เดินเครื่องค่อยเลื่อนไปในอวกาศ
ขับขี่นำพาพาดผ่าน ดังโจรสลัดหาญล่าสมบัติ
เร่งเครื่องขึ้น ผลักดันตะวันออกสู่ตะวันตก เมื่อนกบินกลับ ทุกสิ่งดับชีวิตหยุดสิ้น
นี่เป็นเวลาแห่งความทุกข์โศก
เปรียบเหมือนเป็นคนเดียวในโลก ถูกทอดทิ้งเดียวดายไร้อ้อมกอด
ดิ้นรนอดทนเอาชีวิตรอด พลังแห่งความทุกข์ทรนงตนไม่ดับมอด
ขุมกำลังขับเคลื่อนโลกสู่สุดขอบจักรวาล
ห้วงกาลเวลาไม่สำคัญ ในความมืดดำดิ่งลึกเป็นอนันต์
ล่วงหล่นสู่แว่นแคว้นแดนนิรันดร์ ไร้ทางออกพลันกักขังในใจตัว
โลกใบใหญ่เคลื่อนตัวไปในหมู่ดาว ราวเศษเม็ดทรายโดนซัดกระเซ็น
มืดมิดหนาวเย็นเร้นลับกับแสงพราว
วางเส้นทางการเดินเป็นเส้นตรง อุกาบาตจะตกลงตรงใดไม่มีเลื่อน
เร่งขับเคลื่อนยานใหญ่หนีไกลใจมนุษย์ ใยท้ายสุดกลับหยุดตรงที่เดิม...
http://www.tangydrift.com/?p=42
แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 51 22:42:02
จากคุณ :
Saeros 
- [
23 ม.ค. 51 22:41:09
]
ผู้ขี่โลก
