เดี๋ยวนี้จะปล่อยนกก็ไม่ดี เพราะคนขายเค้าให้นกกินกัญชา ปล่อยไปมันก็กลับไปหาคนขายให้เขาจับอีก กลายเป็นเราสนับสนุนให้คนทำบาป เป็นแนวคิดที่เหมาะสำหรับเตือนสติคนที่ไม่ค่อยชอบใช้ความคิด แต่ไม่เหมาะสำหรับคนคิดมาก เพราะคนคิดมากมักกังวลต่อผลการกระทำของตนเองเสมอ การตอกย้ำเช่นนี้จะมีผลยับยั้งให้เขาไม่กล้าทำอะไรเลย เพราะกลัวจะผิดจากผลลัพธ์ที่ต้องการ หรือถ้าหากจะทำก็จะกลายเป็นการขี่ช้างจับตั๊กแตน เช่นสะกดรอยคนขายและนกว่าหลังปล่อยแล้วไปทำอะไรที่ไหน หรือไปศึกษาธรรมชาติของนกที่มักถูกจับมาขาย เพื่อประเมินว่านกตัวไหนติดกัญชา
ปัญหาส่วนหนึ่งอยู่ที่คนขาย แต่ไม่เกี่ยวกับคนใจบุญ เพราะใครก็คงไปบังคับคนขายมิได้ นอกจากมีหลักฐานชัดเจน แต่ในเมื่อมันจัดการได้ยากขนาดนั้น ควรพิจารณาเรื่องที่พอทำได้ก่อน คือปัญหาของคนใจบุญ ปัญหาส่วนนี้เป็นปัญหาส่วนที่ใครๆก็จัดการได้ เพราะจัดการที่ตนเองเมื่อใดก็ตามที่จะปล่อยนก มิได้บอกให้เลิกคิด แต่จะบอกให้เลิกคิดแบบหลงทาง
ลองพิจารณาเหตุและผลแบบอิงวิทยาศาสตร์กันทีละราย
คนปล่อย - ถ้าการปล่อยนกเป็นเหตุ นกได้อิสระเป็นผล นี่เป็นเรื่องของคนปล่อย ก็ได้บุญไป
คนจับนก จับนกทุกตัวที่ยังไม่ถูกจับ มิใช่นกที่ถูกปล่อยเท่านั้น เป็นเรื่องของคนจับ ก็บาปไป
นก หากนกถูกป้อนกัญชาเป็นหนแรกอาจยังไม่ติดก็ได้ ติดกัญชาหรือไม่ติดเป็นเรื่องของนก
ดังนั้นจะบอกว่าคนปล่อยปล่อยนกเพื่อให้ไปถูกทารุณก็ไม่ถูกต้อง ในเมื่อนกมีอิสระแล้ว นกเลือกเองที่จะไปไหนต่อไหน แต่ถ้านกติดกัญชาจริงคนจับนกก็โดนไปสองเด้ง คนจับนกก็เลือกเองที่จะจับนกไปขายอีกหรือไม่ บางคนอาจถูกหวยพอดี รวยแล้วเลิกเบียดเบียนสัตว์ก็ได้ แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องของคนปล่อยอยู่ดี
เมื่อพิจารณาก็คงเข้าใจแล้วว่า การคิดมากอาจเป็นโทษ คือกังวลจนไม่ได้ทำ ไม่ได้บุญ นกไม่ได้อิสระ กังวลกับผลมากเกินไปจนกลายเป็นผู้ทำให้เกิดผลที่ตนไม่ต้องการนั้นเสียเอง ในที่นี้ก็คือการที่นกถูกขังต่อไป เพราะคนที่ตั้งใจจะปล่อยกังวลจัด
การเลือกตั้งก็เช่นกัน แม้ในท้องถิ่นที่เราอยู่ จะเป็นท้องถิ่นของพรรคที่เราไม่อยากเลือก รู้ทั้งรู้ว่ายังไงผู้แทนฯพรรคนั้นก็ชนะการเลือกตั้ง หากเราคิดว่า แม้เราไม่รับเงิน คนอื่นก็รับ เขารับแล้วก็ไปเลือกอยู่ดี การคิดเช่นนี้ทำให้เกิดแนวโน้มที่จะขายเสียง เป็นการคิดเหมือนกับปล่อยนก คือเอาการคาดเดามาตัดสินใจ ผลที่สุดถ้าเราคิดว่า งั้นก็รับๆไปเถอะ ยังไงหมอนั่นก็ได้ เรารับเงินไว้ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย อย่างนี้เราเองนั่นแหละที่เป็นส่วนหนึ่งที่สนับสนุนพรรคที่เราไม่อยากเลือก ไม่ต้องโทษใครเลย
การคาดเดาอนาคตได้อย่างแม่นยำนั้นจำเป็นต้องละเอียดรอบคอบ และรู้จักตัวแปรทุกตัวเป็นอย่างดี กระนั้นก็มีตัวแปรหนึ่งซึ่งไม่อาจคาดเดาได้เลยนั่นก็คือ ความมุ่งมั่นของมนุษย์ หากเราทราบว่าอีกฝ่ายมุ่งมั่นทำเรื่องผิด เราเองก็ต้องมุ่งมั่นให้มากกว่าอีกฝ่าย ในการกระทำที่ถูกต้อง
การคิดนั้นคิดได้ แต่การคิดอย่างรอบคอบยากกว่าทำไปก่อนแล้วคอยติดตามปรับปรุงเสมอ
มากไปก็ไม่ดี น้อยไปก็ไม่ดี คุณเป็นคนแบบไหน ?
จากคุณ :
กบตาฟาง 
- [
24 ม.ค. 51 03:22:05
]
ผลจากการคิด...มากเกินไป
