๐ ครั้นยามดึกเข้านอน..อาวรณ์นัก
คำนึงพักตร์เฝ้าคอยละห้อยเห็น
ทั้งหลับตื่นรุมเร้าอยู่เช้าเย็น
เกินจักเร้นโฉมร้างไปห่างทรวง
๐ จนหลับฝันฟุ้งอยู่ไม่รู้จบ
ท่ามพระลบคลี่คลุมมืดหุ้ม-หวง
โอ้..ว่าแรงวาดหวัง..ใจทั้งดวง
จักเลือนล่วงสิ้นได้อย่างไรกัน
๐ น้ำใจเอ่อล้นร่วงจากดวงจิต
ด้วยกำลังแห่งฤทธิ์..ความคิดฝัน
จะโหมเร้ารุมอยู่ไม่รู้วัน
ตราบดวงขวัญรับถวิล..ด้วยยินดี
๐ เคยหรือ...ตะวันพรากไปจากสรวง,
หรืออาวรณ์แหนหวง-พรากทรวงพี่
เห็นแต่ความคะนึงหาทุกนาที
เอ่อล้นปรี่กรากเชี่ยว..เกินเหนี่ยวดึง
๐ ธารน้ำใจไหลหลั่ง..จากฝั่งฝัน
จะฝ่ากั้นขวางขวาก..ไหลหลากถึง
ในกระแสลึกล้ำ..มีคำนึง
มีซาบซึ้งแฝงบท...ทุกหยดน้ำ
๐ ผิวธารจะพลิกผืนอยู่ครื้นโครม
หลังรูปโหมร้อนหวน..อกครวญคร่ำ
ด้วยว่าใจหนึ่งผู้ได้รู้จำ
ว่าที่สำคัญอยู่..คือผู้ใด
๐ ดวงใจเอยใช่แต่..เพียงแค่ฝัน
เถิด..จะกี่ขวางกั้น..ฤๅหวั่นไหว
เมื่อหวังถึงครอบครอง..เจ้าของใจ
ย่อมหวังให้..อาวรณ์ได้ย้อน, ย้ำ
๐ รออีกใจครวญคร่ำ..อีกคำรบ
เมื่อพระลบย้อมฟ้า..คลุมหล้าต่ำ
จง..อกใจนั้นตื่นด้วยคลื่นคำ
และระส่ำระทึกอยู่..อย่ารู้คลาย
๐ จง..อีกใจรับถวิลอย่าสิ้นสุด
ชั่วเพียงหยุดขณะใด..อย่าได้หมาย
จง..เตรียมไว้รับคำ..ที่รำบาย
เตรียมเถิดสายสวาดิเรียม..เจ้าเตรียมตัว
๐ ให้อาวรณ์, เสน่หาได้ปรากฎ
สำแดงบทบาทควร..ได้ถ้วนทั่ว
เผยอาลัยแฝงเร้น, ให้เต้นรัว
ออกเย้ยยั่วปรารถนา..หยามอารมณ์
๐ รอเถิดรอ..รับนัย-ดวงใจพี่
รอใจที่เริงรุดจนสุดข่ม
ได้คลายตัวตอบตื่น..แรงชื่นชม
ก่อนกลับบ่มบาลให้, นะใจ-รอ
๐ รอ-ให้แรงถวิลหาทำหน้าที่
แทรกความหมายแนบฤดี..เถิด-พี่ขอ
ตราบใจนั้น-เต้นเสียงดังเพียงพอ
จะแอบออบ่มร่ำ..อยู่ค่ำเช้า
๐ ฟังเถิด-ดวงใจพี่, เสียง-ที่กระซิบ
จากดินแดนไกลลิบ-กระซิบเจ้า
เสน่หาพี่-แรง, เกินแบ่งเบา
และคงเร้ารุมขวัญ..จนวันวาย.
จากคุณ :
สดายุ...
- [
24 ม.ค. 51 07:12:24
]