ความคิดเห็นที่ 1 หลังจากจัดการขายน้ำพุเสร็จเรียบร้อย เฉินเฟิงก็ออกเดินทางต่อโดยเดินผ่านปากทางเข้าด้านขวาของหุบเขามรณะขึ้นไปบนเนินเขา ภาพทิวทัศน์ตรงหน้าเปลี่ยนเป็นกว้างไกลในบัดดล ชั่วขณะนั้นเขารู้สึกว่าสภาพภูมิประเทศดูคุ้นตาชอบกล คล้ายๆ กับภูมิประเทศรอบๆ วิหารมังกรเงิน เพียงแต่ไม่มีตัววิหารอยู่เท่านั้น ป่าต้นใบเข็มทอดตัวเป็นทิวสูงๆ ต่ำๆ ตามระดับพื้นที่ ปาดวาดเป็นผืนภาพทิวทัศน์สีเขียวขจี แต่ดันมีภูเขาสูงเด่นลูกหนึ่งโผล่มาทำลายความสมบูรณ์แบบของมันเสียได้ ภูเขาลูกนั้นอยู่ตรงตำแหน่งที่เดิมทีควรจะเป็นที่ตั้งของตัววิหารพอดี สีที่ดำสนิทของมันดูแล้วหาความสวยงามไม่ได้เลย แต่นั่นแหละคือเป้าหมายของเขา “ภูเขาแร่เหล็ก” ซึ่งเป็นแหล่งขุดก้อนแร่เหล็ก ดูเผินๆ เหมือนไม่ไกลเท่าไหร่ แต่แค่เดินไปให้ถึงป่าต้นใบเข็มก็กินเวลาไปตั้ง ๓ ชั่วโมงแล้ว แถมนี่เป็นความเร็วจากการขี่ซวงเว่ยเสียด้วย ถ้าเปลี่ยนเป็นเดินเท้าล่ะก็...เฉินเฟิงไม่อยากจะคิด หลังจากเข้าไปในป่า ก็มีทั้งนกและสัตว์ต่างๆ โผล่ให้เห็นหนาตาขึ้นมาก แต่ก็เป็นแค่สัตว์เล็กสัตว์น้อยทั้งนั้น ไม่ได้มีพลังโจมตีอะไร เดินใกล้เข้าไปอีกหน่อย ก็ไม่สามารถมองเห็นภูเขาทั้งลูกได้อีกแล้ว ตอนเห็นจากที่ไกลยังไม่รู้สึกอะไรนัก ตอนนี้พอมาถึงตีนเขาถึงค่อยรู้ว่า ภูเขาแร่เหล็กลูกนี้มันใหญ่มหึมาจนเหลือเชื่อ ! แต่เฉินเฟิงอดสงสัยไม่ได้ว่า ก่อนนี้ตอนที่ขึ้นไปบนเขาไทแทน เขาจำไม่เห็นได้เลยมีภูเขาสีดำลูกนี้อยู่ด้วย ! ที่นี่เงียบเหงาเหมือนบอร์ดที่บอกตำแหน่งของมันไม่มีผิด ระหว่างทางที่ผ่านมาเขาไม่เห็นผู้เล่นคนไหนเลยสักคน จนเมื่อมาถึงช่วงฐานของภูเขา ค่อยเห็นผู้เล่นโผล่มา ๒ - ๓ คน ผู้เล่นตัวดำปิ๊ดปี๋คนหนึ่งโผล่พรวดออกมารับหน้าเฉินเฟิง แล้วคลี่ริมฝีปากยิ้มกว้าง “ไฮ ! สวัสดีครับ ไม่ทราบว่าคุณเอาน้ำติดตัวมาด้วยหรือเปล่า ? ช่วยแบ่งขายให้ผมสักหน่อยได้ไหมครับ ? อยู่ที่นี่แล้วเสียน้ำเร็วเป็นบ้า” คนอื่นๆ ต่างก็พลอยชะงักมือที่กำลังทำงานแล้วล้อมวงเข้ามาดู ท่าทางคงจะมาขอน้ำดื่มเหมือนกัน ดูจากปากของแต่ละคนที่แห้งจนแตกทำให้เดาได้ว่าคนพวกนี้คงจะขาดแคลนน้ำมาได้ระยะหนึ่งแล้ว ความผิดพลาดคือบทเรียนสอนใจ หลังกลับจากไปผจญภัยที่หุบเขามรณะ ในเป้ของเฉินเฟิงก็พกอาหารและน้ำดื่มมากกว่าชาวบ้านชาวช่องอย่างน้อยสิบเท่าตัวตลอดเวลาไม่เคยขาด ก็ใครใช้ให้ครั้งก่อนเขาโดนพวกสาวๆ ขอแบ่งน้ำดื่มจนแทบจะไม่มีเหลือให้ตัวเขาเองดื่มกันเล่า เขายังจำความทรมานในตอนนั้นได้อย่างแม่นยำเลยทีเดียวเชียวแหละ เฉินเฟิงพยักหน้ารับ แล้วส่งกาที่ใส่น้ำจนเต็ม ๖ กาไปให้โดยไม่พูดอะไรสักคำ ไม่แค่ให้ฟรีๆ ยังแถมเสบียงให้อีกต่างหาก หลายคนนั้นรับน้ำไปอย่างยินดี แต่ไม่มีใครยอมรับเสบียงเลยสักคน ชายฉกรรจ์ตัวดำที่เข้ามาทักทายเฉินเฟิงเป็นคนแรกยิ้มพลางพูดว่า “ต้องขอขอบคุณพี่ชายมากครับสำหรับน้ำ พวกเราขาดน้ำกันมาสองวันแล้ว ถ้าวันนี้พี่ชายไม่ได้มา พวกเราก็มีแต่ต้องล่าถอยกลับเมืองไปก่อนสถานเดียว ดูท่าพี่ชายเองก็รู้ดีเหมือนกันสินะว่าเส้นทางนี้มันไกลเอาการ ถึงได้เตรียมน้ำมาซะเยอะแยะขนาดนี้ คงจะเตรียมมาตั้งหลักสู้ระยะยาวเหมือนกันสินะครับ ?” เฉินเฟิงรับเนื้อย่างที่ชายฉกรรจ์ส่งมาให้พลางพูดว่า “แหะๆ ผมเพิ่งจะมาเป็นครั้งแรกเองครับ ! ผมแค่ค่อนข้างจะขี้กลัวอดน้ำเท่านั้น เลยพกน้ำติดตัวมาเยอะหน่อยตลอดนั่นล่ะ เส้นทางนี้ไกลเอาการจริงๆ ครับ ถ้ารู้แต่แรกผมคงเอาน้ำมาเยอะกว่านี้แน่ จริงสิ พี่น้องทั้งหลายอุตส่าห์ถ่อกันมาตั้งไกลขนาดนี้ แสดงว่าแร่เหล็กนี่มีประโยชน์อื่นนอกจากเอาไปขายที่เมืองมังกรเมฆสินะครับ ?” จากนั้นกัดเนื้อย่างไปหลายคำ แล้วชมอย่างจริงใจ “ว้าว ! อร่อยจังแฮะ เนื้อย่างนี้ซื้อมาจากไหนหรือครับ ?” หลายคนนั้นสุมศีรษะซุบซิบกันอยู่ครู่ ทำให้เฉินเฟิงเพิ่งจะรู้สึกตัวว่าละเมิดข้อถือสาเข้าให้อีกแล้ว จึงได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ แล้วก้มหน้ากินเนื้อย่างในมือไป แล้วชายฉกรรจ์ตัวดำก็เป็นตัวแทนกล่าวตอบตามเคยว่า “ถึงยังไงอีกไม่นานทุกคนก็ต้องรู้กันอยู่ดี เห็นแก่ที่คุณอุตส่าห์ใจกว้างแบ่งน้ำให้พวกเรา พวกเราจะบอกคุณก็แล้วกันครับ !” เฉินเฟิงกำลังคิดจะออกปากห้าม อีกฝ่ายก็พูดต่อขึ้นก่อนว่า “เดิมทีแร่เหล็กน่ะขายไม่ได้ราคาเลยสักนิด แต่นับตั้งแต่เกมราชาฯเปิดให้สร้างศูนย์สมาพันธ์เป็นต้นมา ราคาแร่เหล็กก็เปลี่ยนไปมาก ถึงจะมีแต่เมืองมังกรเมฆที่รับซื้ออยู่เหมือนเดิม แต่ตอนนี้ราคาแร่เหล็กหนึ่งหน่วยได้เพิ่มสูงขึ้นถึง ๓ เท่าตัว แถมดูจากสถานการณ์ในตอนนี้ ราคาแร่เหล็กยังมีโอกาสสูงขึ้นกว่านี้อีกหลายเท่าด้วย แต่การขุดแร่ไม่ใช่เทคนิคลับอะไร ดังนั้นถ้ามีผู้เล่นรู้กันมากเข้า ผ่านไปสักพักราคาของมันก็คงตกลงไปจนเป็นปกติแล้วล่ะครับ” ถึงนี่จะไม่ใช่ข่าวสารเกี่ยวกับทักษะ แต่ก็เป็นข่าวสารเกี่ยวกับช่องทางหาเงินข่าวใหญ่ทีเดียว แถมยังเป็นช่องทางหาเงินที่ใครเร็วใครได้เสียด้วย แต่เนื่องจากเฉินเฟิงไม่ทราบว่าราคา ๓ เท่าตัวของแร่เหล็กมันเท่าไหร่ จึงไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรมากมาย และได้แต่พูดขอบคุณไปตามมรรยาทเฉยๆ ชายฉกรรจ์ตัวดำเห็นเฉินเฟิงแทบไม่มีอาการตื่นเต้น จึงย้ำว่า “ราคาสามเท่าตัวน่ะ ตั้ง ๔๕ เหรียญเงินเชียวนะครับ ! ต่อให้เป็นผู้เล่นมือใหม่ วันหนึ่งก็ขุดได้ตั้ง ๑๐ กว่าหน่วย ถ้าโชคดีหน่อยอาจได้ถึง ๔๐ - ๕๐ หน่วยเชียวนะ ! เฉลี่ยแล้ววันหนึ่งจะมีรายรับตั้ง ๑,๐๐๐ เหรียญเงินทีเดียว ! ดังนั้นตอนนี้พวกเราถึงได้ขุดกันอย่างเอาเป็นเอาตายไงครับ กระทั่งจะกลับเมืองไปเติมน้ำยังไม่อยากจะเสียเวลาไปเลย แล้วก็เนื้อย่างนั่นน่ะไม่ได้ซื้อมาหรอกครับ พวกเราย่างกันเองต่างหาก รสชาติใช้ได้เลยใช่ไหม ?” ถ้ามาได้ยินจำนวนเงินนี้สัก ๑๐ วันก่อนหน้านี้ เฉินเฟิงอาจถึงกับกระโดดโหยง แต่หลังจากได้กำไรก้อนใหญ่จากการขายระเบิดในหมู่บ้านอิวะ เงิน ๑,๐๐๐ เหรียญเงินก็กลายเป็นเรื่องจิ๊บจ๊อยสำหรับเขาไปเสียแล้ว เห็นผู้เล่นเหล่านี้ออกจะใจดีปานนี้ เฉินเฟิงก็ไม่อยากจะทำให้ชายฉกรรจ์ผิวดำหมดอารมณ์ จึงเปลี่ยนประเด็นสนทนาไปเสียว่า “การเปิดให้มีศูนย์สมาพันธ์ไปเกี่ยวข้องกับการขึ้นราคาของแร่เหล็กได้ยังไงกันหรือครับ ? แย่จริง...ลืมถามชื่อพี่น้องทุกท่านไปเสียสนิท ผมขอแนะนำตัวเองก่อนก็แล้วกันนะครับ ผมชื่อเฉินเฟิง พี่น้องทั้งหลายชื่ออะไรกันบ้างหรือครับ ?” ชายฉกรรจ์ผิวดำพูดว่า “ที่แท้พี่ชายก็คือเฉินเฟิงนี่เอง ! พวกเรากำลังประหลาดใจอยู่เชียวว่า ทำไมถึงมีคนที่เพิ่งมาภูเขาแร่เหล็กเป็นครั้งแรกรู้จักพกน้ำมามากหน่อยกับเขาด้วย ได้ยินว่าความจุกระเป๋าเป้ของพี่ชายมหาศาลมาก ไม่ทราบสนใจจะรับซื้อแร่เหล็กเอาไว้ก่อนไหมครับ ? เพราะพวกเรากำลังกลุ้มกันอยู่เชียวว่าไม่ทราบจะขนมันกลับไปยังไงดี ! “การสร้างศูนย์สมาพันธ์ไม่ว่าจะขนาดใหญ่หรือเล็กก็ต้องใช้เหล็กกล้าทั้งนั้นครับ และเวลานี้วัตถุดิบสองชนิดที่ใช้ในการผลิตเหล็กกล้า ก็คือก้อนโลหะและแร่เหล็ก เพียงแต่คนส่วนใหญ่หากไม่เอาก้อนโลหะไปแลก ก็จ่ายเงินซื้อตรงๆ  วัตถุดิบในเกมราชาฯน่ะมีจำกัด เมื่อปริมาณความต้องการเพิ่มสูงขึ้นอย่างกะทันหัน ราคาก็เลยพลอยพุ่งสูงตามไปด้วยไงครับ” เฉินเฟิงอดตกใจไม่ได้ที่คนพวกนี้เคยได้ยินชื่อเขาด้วย นิสัยเปิดเผยของชายฉกรรจ์ผิวดำทำให้เฉินเฟิงสลัดความกระอักกระอ่วนทิ้งไป และบอกว่ายินดีจะช่วยรับซื้อแร่เหล็กให้ ครั้นชายฉกรรจ์ผิวดำได้ยินเฉินเฟิงบอกว่ายินดีรับซื้อแร่เหล็ก ก็ดีใจจนล้วงกระเป๋าคาดเอวของตัวเองออกมาเตรียมซื้อขายทันควัน ผู้เล่นที่ยืนอยู่ข้างๆ คนหนึ่งพูดกลั้วหัวเราะว่า “พี่เฮยโถวขา ! พี่จะลืมแนะนำตัวเองก็ช่างพี่สิ แต่ไหงดันลืมแนะนำพวกเราไปด้วยล่ะพี่ ? สวัสดีค่ะพี่เฉินเฟิง ฉันชื่อ หยกม่วง (จื่อเซฺวียน) พวกเพื่อนๆ เรียกฉันว่าเสี่ยวเซฺวียน(๑)ค่ะ” จากนั้นไล่แนะนำไปทีละคน ได้แก่ เฮยโถว (ศีรษะดำ) , เจี๋ยเต๋อ (อัจฉริยะคุณธรรม) , เข้าออกเรือนอย่างปลอดภัย (ชูรู่เย่าผิงอาน) , อู่ชิวเฟิง (ลมสารทเริงระบำ) และ ปิศาจหลิว (หลิ่วเยา) เนื่องจากตัวเธอเองก็เปื้อนดำไปทั้งตัว ตอนเฉินเฟิงนับจำนวนคนเมื่อครู่จึงดูไม่ออกว่าเธอคือผู้หญิง เจี๋ยเต๋อพูดว่า “เนื้อย่างพวกนี้เสี่ยวเซฺวียนลงมือย่างเองเชียวนะครับ ! ถึงจะเตรียมไว้ให้เข้าออกฯก็เถอะ แต่พวกเราเลยพลอยมีลาภปากไปด้วย ! อ๊ากกกกก...” พูดจบก็มีเสียงร้องโหยหวนต่อท้ายมาทันควัน เข้าออกเรือนอย่างปลอดภัยพูดเบาๆ “ฮึฮึ ไม่รู้จักเข็ดจริงๆ !” ครั้นเห็นสายตาเพชฌฆาตของหยกม่วง ทุกคนก็รีบเปลี่ยนเรื่องทันที เฉินเฟิงรับซื้อแร่เหล็กที่คนทั้ง ๖ ทุ่มเทเรี่ยวแรงขุดมาได้ในหลายวันมานี้เอาไว้ทั้งหมดในราคาหน่วยละ ๔๐ เหรียญเงินโดยใช้การ์ดโอนเงินจากบัญชีของตัวเองมาเพิ่ม ก้อนแร่ทั้งหมด ๒,๐๐๐ หน่วย รวมจ่ายไปทั้งสิ้น ๘๐,๐๐๐ เหรียญเงิน ทั้ง ๖ อ้าปากหวอมองเฉินเฟิงเอาแร่เหล็กใส่เข้าไปในเป้เขี้ยวเหล็กไหลจัมโบ้จนหมดเกลี้ยงเหมือนใช้เวทมนตร์ก็ไม่ปาน แล้วได้แต่ทอดถอนใจอย่างสุดทึ่งโดยพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว ปัญหาเรื่องขนกลับไปไม่ไหวที่กำลังกลุ้มใจกันอยู่ตอนนี้ก็คลี่คลายแล้ว แร่เหล็กพวกนี้ถ้าขนไปที่เมืองมังกรเมฆ จะสามารถขายได้ในราคาหน่วยละ ๔๕ เหรียญเงิน ส่วนต่างของราคานั้นทุกคนต่างยกให้เฉินเฟิงได้กำไรไป หลังกินเนื้อย่างเสร็จ ทุกคนก็ทำงานกันต่อ เฉินเฟิงสั่งอู้คงกับหลายฝูให้ไปเดินเล่นสูดอากาศ ส่วนตัวเองล้วงอีเตอร์ออกมากระโดดเข้าร่วมวงขุดแร่กับทุกคน เสียงเจาะหินดังสนั่นไปทั่วภูเขาแร่เหล็กอีกระลอกแทรกสลับกับเสียงหัวเราะเฮฮาเป็นระยะๆ และเสียงโห่ร้องด้วยความดีใจนานๆ ครั้งเมื่อขุดพบก้อนแร่เหล็ก <>::<>::<> จากคุณ : Linmou - [ 26 ม.ค. 51 05:29:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เฉินเฟิงเหงื่อไหลชุ่มโชก แต่ในใจแสนจะเบิกบาน เพราะเขาขุดได้แร่เหล็กก้อนใหญ่ทุก ๑ ชั่วโมง ตั้งแต่ใช้อีเตอร์เริ่มขุด จะได้แต่ก้อนแร่ขนาด ๒ - ๕ หน่วยตลอด แปลว่าแร่แต่ละก้อนได้ราคาตั้ง ๙๐ - ๒๒๕ เหรียญเงิน ฟังดูอาจจะไม่มากมายอะไร แต่นี่เป็นกำไรล้วนๆ เชียวนะ ! ทั้งไม่ต้องไปทนเจ็บและไม่ต้องทนดื่มยาฟื้นพลังที่รสชาติสุดจะทนทาน คนทั้ง ๖ ต่างตกตะลึงกับก้อนแร่ที่เฉินเฟิงขุดได้ ไม่ทราบเพราะอะไร แร่เหล็กที่เฉินเฟิงขุดได้มักจะใหญ่กว่าแร่เหล็กที่ทุกคนขุดได้หนึ่งเบอร์ตลอด หยกม่วงทนอั้นไว้ไม่อยู่ออกปากถามขึ้นว่า “พี่เฉินเฟิง ทำไมก้อนแร่ที่พี่ขุดได้ถึงใหญ่กว่าก้อนแร่ที่พวกเราขุดได้ทุกครั้งเลยล่ะคะ ?” ความจริงคนที่เหลือทั้ง ๕ ต่างก็อยากจะถามเหมือนกัน แต่เกรงใจไม่กล้าถาม เมื่อได้ยินหยกม่วงออกปากถาม จึงพากันชะงักมือโดยพร้อมเพรียง เฉินเฟิงตอบว่า “ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน คงเป็นเพราะระดับของทักษะเลือกวัตถุดิบของช่างฝีมือล่ะมั้ง ? ทุกครั้งที่เลื่อนขึ้น ๑ ระดับก็จะขุดเจอได้ง่ายขึ้นอีกหน่อย แต่พวกคุณมาขุดกันตั้งหลายวันแล้วไม่ใช่เหรอ ? หยกม่วง ตอนนี้ระดับของทักษะเลือกวัตถุดิบของเธออยู่ระดับเท่าไหร่แล้วล่ะ ?” “นอกจากวันแรกที่ขุดทั้งวันเลยได้เลื่อนขึ้นเป็นระดับ ๓ แล้ว มันก็ไม่เลื่อนขึ้นอีกเลยน่ะค่ะ ในพวกเรามีแต่เฮยโถวที่เลื่อนขึ้นเป็นระดับ ๔ คนอื่นที่เหลือต่างก็เหมือนกับฉัน แต่เฮยโถวเขาขุดตั้งหนึ่งอาทิตย์เต็มๆ เชียวนะคะกว่าจะเลื่อนขึ้นเป็นระดับ ๔ น่ะ แล้วระดับของพี่ล่ะ อยู่ระดับไหนแล้วคะ ?” เฉินเฟิงตกใจ “สูงสุดแค่ระดับ ๔ เหรอ ? เป็นไปไม่ได้มั้ง ! ผมขุดแค่ไม่ถึงครึ่งวันก็เลื่อนขึ้นเป็นระดับ ๗ แล้วนะ แล้วพวกเธอจะยังอยู่แค่ระดับ ๓ - ๔ ได้ยังไงกัน ?” ทั้ง ๖ ต่างก็ตกตะลึงอ้าปากค้างกับคำตอบนี้ เฉินเฟิงนิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า “ทักษะเลือกวัตถุดิบของพวกคุณเลื่อนขึ้นเพราะขุดแร่อย่างเดียวเลยหรือเปล่าครับ ?” เฮยโถวพยักหน้า “ใช่ครับ ! ตอนแรกมีผมมาขุดอยู่คนเดียว ต่อมาพอเห็นมันขึ้นราคา ถึงได้ลากพวกเพื่อนๆ มาขุดด้วย ก่อนจะมาที่นี่ผมยังไม่มีทักษะนี้เลยครับ” เฉินเฟิงค่อยทำท่าเข้าใจ “ผมเข้าใจแล้ว ก่อนหน้านี้ผมสะสมท่อนไม้จนได้เลื่อนขึ้นเป็นระดับ ๓ แต่หลังจากนั้นสะสมเท่าไหร่มันก็ไม่เลื่อนระดับขึ้นอีกเลย ต่อมาตอนที่สะสมหนังเสือก็เลื่อนขึ้นอีก ๑ ระดับ ตอนแรกผมเองก็ไม่เข้าใจว่าทำไม แต่พอฟังที่คุณบอกเมื่อกี้ ผมก็เข้าใจแล้วล่ะ คือทักษะนี้ถ้าสะสมของแค่อย่างเดียว มันจะเลื่อนระดับได้ช้ามาก ผมเองก็ได้เลื่อนระดับอีกหนเพราะมาขุดแร่นี่ล่ะ ผมคิดว่าน่าจะเป็นเพราะสะสมวัตถุดิบ ๓ ชนิด ถึงได้เลื่อนระดับเร็วกว่าทุกคนล่ะมั้งนะ !” “สะสมท่อนไม้ก็เลื่อนระดับได้ด้วย !” หยกม่วงอุทาน “งั้นสะสมแล้วเอาไปทำอะไรได้หรือคะ ? แล้วมีที่ไหนขายหรือเปล่า ? ๒ - ๓ วันมานี้พวกฉันเองก็เก็บท่อนไม้มาทำเชื้อเพลิงเยอะอยู่เหมือนกัน แต่ไม่เห็นมีใครได้เลื่อนระดับเลยนี่คะ ? เข้าออกฯ เธอเก็บมากกว่าเพื่อนเลยนี่ ได้เลื่อนระดับบ้างหรือเปล่า ?” เข้าออกเรือนอย่างปลอดภัยส่ายหน้าเป็นเชิงปฏิเสธ คนอื่นๆ เองต่างก็ตอบแบบเดียวกัน แล้วต่างรอฟังคำอธิบายจากเฉินเฟิงอย่างสงสัย “แหะๆ ขอโทษทีครับ ! ผมพูดไม่เคลียร์เองแหละ” เฉินเฟิงออกตัว “ไม่ใช่ว่าเก็บท่อนไม้แล้วจะได้เลื่อนระดับหรอกนะ น่าจะพูดว่าเลื่อยไม้จะถูกต้องกว่า แต่ถ้าหยกม่วงไม่พูดขึ้นมา ผมเองก็คงไม่ทันนึกเหมือนกันว่าท่อนไม้ที่เลื่อยแล้วเอาไปใช้ทำอะไรได้ แล้วก็ขอโทษด้วยครับ ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามีที่ไหนขายท่อนไม้บ้าง ตอนนั้นผมแค่ทดลองดูว่าใช้ไอเท็มแล้วจะได้ทักษะอะไรบ้าง เลยพบเข้าโดยบังเอิญเท่านั้น” ทั้ง ๖ ค่อยเข้าใจในที่สุด หยกม่วงถามต่อว่า “ถ้าอย่างนั้นเลื่อยราคาปื้นละเท่าไหร่หรือคะ ? แล้วพี่เลื่อยไม้ไปมากแค่ไหนกว่าจะเลื่อนขึ้นถึงระดับ ๓ ?” เมื่อเข้าออกเรือนอย่างปลอดภัยได้ยินคำถามของหยกม่วง ก็ทำหน้าอึดอัดใจทันที เพราะดูเหมือนคำถามนี้จะเข้าข่ายถามความลับของทักษะอาชีพเสียแล้ว ! คนที่เหลือต่างก็สังเกตเห็นว่าเฉินเฟิงเองก็มีสีหน้าอึดอัดใจเช่นกัน แสดงว่าครั้งนี้ถามลึกเกินไป แต่ทุกคนต่างก็ยังอยากจะรู้คำตอบอยู่ดี เข้าออกเรือนอย่างปลอดภัยกำลังจะสะกิดเตือนหยกม่วงไม่ให้ถามต่อ ก็พอดีเฉินเฟิงพูดตอบขึ้นว่า “ขอโทษทีครับ ! ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเลื่อยราคาปื้นละเท่าไหร่ ตอนนั้นผมซื้อไอเท็มรวดเดียวหลายอย่างมาก เลยจำไม่ได้แล้วว่าไอเท็มชิ้นไหนราคาเท่าไหร่บ้าง แต่ในร้านขายไอเท็มน่าจะหาซื้อได้นะ ของผมซื้อมาจากเมืองเริ่มต้น ราคาอย่างมากน่าจะแค่ไม่กี่ร้อยเหรียญเงินมั้ง ! ส่วนเรื่องต้องเลื่อยไม้มากแค่ไหนถึงจะเลื่อนขึ้นถึงระดับ ๓ ผมเองก็ไม่ได้ไปนับเสียด้วย แต่น่าจะ ๑๐๐ กว่าท่อนเป็นอย่างน้อยแหละนะ จำนวนที่แน่นอนนี่ผมไม่รู้จริงๆ ต้องขอโทษด้วยนะครับ” <>::<>::<>::<>::<>::<> เชิงอรรถ 1. เสี่ยวเซฺวียน : เสี่ยว เป็นคำเรียกนำหน้าชื่อผู้ที่อายุเท่ากันหรือน้อยกว่าอย่างสนิทสนมหรือเอ็นดู แปลคล้ายๆ หยกน้อย , ลูกหยก หรือหนูหยก ก็ได้ทั้งนั้น <>::<>::<>::<>::<>::<> จากคุณ : Linmou - [ 26 ม.ค. 51 05:30:14 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เฉินเฟิงก็ยังคงทำอะไรพิลึกคนเหมือนเดิม แถมออกจะไปทางเจ้าเล่ห์อีกต่างหาก  แต่ว่ายิ่งอ่านดูเหมือนเกมจะสมจริงสมจังขึ้นทุกที จากคุณ : GTW - [ 26 ม.ค. 51 08:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 กลับรู้สึกว่าเฉินเฟิงก็ยังซื่อและตรงไปตรงมาอยู่ดีนะ เขาไม่คิดว่าเขาต้องรวยที่สุด เก่งที่สุดหรืออะไรน่ะ จากคุณ : scottie - [ 26 ม.ค. 51 12:24:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 อาจารย์จี @ ใช่ค่ะ เกมจะสมจริงขึ้นเรื่อยๆ คุณ scottie @ ก็เรียกว่าเป็นคนดีมากคนหนึ่งล่ะค่ะ จากคุณ : Linmou - [ 2 ก.พ. 51 06:18:24 ]