ความคิดเห็นที่ 1 6. อัศวินีแห่งบาดาล (ครึ่งแรก) สิ้นคำที่เหมือนกับการประกาศเป็นศัตรู ชายเฝ้าลานนกตาเหลือก ยืนนิ่งขาตาย... ขณะที่มองสายเวทจู่โจมออกมาจากเหล่าเทพบาดาล หากทันใดนั้นเขาได้ยินแขกยามรัตติกาลกล่าวอะไรมาสักประโยค หากไม่สามารถจับใจความได้ แต่ต่อมาร่างของผู้เฝ้าลานนกก็กระเด็นออกไปจนพ้นรัศมีการจู่โจมของเหล่านายทหารได้อย่างฉิวเฉียด แม้จะจับได้ถึงอันตราย หากผู้บังคับสดายุยังไม่ได้ขยับกายหรือมีทีท่าจะป้องกันตัวแม้แต่น้อย เพียงแค่เสี้ยววินาทีที่หัวหน้านายทหารส่งสัญญาณกับทหารในหมู่ หน่วยทหารพิทักษ์บาดาลต่างชักดาบที่มีการลงอาคมเอาไว้เต็มเปี่ยม และจู่โจมไปยังร่างสีดำที่ยืนนิ่งสงบอยู่ตรงกลางพื้นที่โล่ง หากแทนที่พวกเขาจะพบกับเวทจู่โจมอันรุนแรงตอบโต้กลับมา เหล่าทหารกลับพบกว่าตนเองกำลังฟาดฟันกับอากาศธาตุ จนเกือบจะพลั้งมือฟันร่างพวกเดียวกันเอง ผู้บังคับนกคนนั้นได้อันตรธารไปเสียแล้ว! “หัวหน้า! มัน...” หนึ่งในเหล่าทหารชี้นิ้วสั่นระริกไปยังยอดหลังคาจั่วของโรงพักแรม เนื่องจากบัดนี้เงาร่างทะมึนของผู้บังคับนกสวรรค์ได้ไปยืนอยู่บนยอดสูงสุดของหลังคา จนแทบจะกลืนไปกับยามวิกาล... “ไอ้มารชั่ว! ไอ้ฆาตกร!” ทหารคนหนึ่งตะโกนก้อง “ท่านทั้งหลาย โปรดฟังข้าก่อน” รามิตพูด “ข้าไม่หลงเชื่อรจนาปิศาจอย่างเจ้า! ท่านอัศวินีมังกร! จัดการมัน!” อัศะ...อะไรนะ?... รวดเร็วปานความคิดไม่นานนักคำถามนั้นก็ได้รับคำตอบเมื่อ เงาของร่างหนึ่งทาบทับเหนือร่างของผู้ที่ยืนอยู่บนยอดหลังคา คำตอบลอยลิ่วดิ่งตรงลงมาพร้อมกับแรงลมยิ่งพายุและกรงเล็บแหลมคม เสียงร้องของมังกรคำรามก้องสะเทือนทั่วป่ารัตติกาล ก่อนที่ร่างมหึมาจะทะยานออกมาจากผืนฟ้าสีดำสนิท แม้จะไม่เห็นรูปร่างได้ถนัดนัก หากทว่าเสียงร้องปานฟ้ากัมปนาททำให้เดารูปร่างและขนาดได้ไม่ยากเท่าใด “ปลดตาข่าย!” เสียงหนึ่งดังก้องจากหลังมังกร จากนั้นจึงมีเงาร่างทะมึนของมังกรบินอีกสองร่าง พลันทะยานตามลงมาตามคำสั่ง จากนั้นตาข่ายที่ทอขึ้นมาจากใยเหล็กและลงอาคมแรงกล้าก็ถูกทิ้งลงมายังเป้าหมาย เสียงตาข่ายเหล็กกระทบหลังคาดั่งสนั่น จนเศษกระเบื้องดินเผากระเทาะออกจนเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยและร่วงกราวลงมาพื้นล่าง มิวายทำให้คนที่นั่งหลบภัยอยู่ภายในต้องหนีซุกเข้าไปใต้โต๊ะ หากเสียงที่ดังผิดปกตินั่นเองทำให้เหล่าทหารบนหลังมังกรรู้ว่า ตาข่ายเหล็กที่หน่วยภูมิใจนักหนาบัดนี้กลับจับคลุมได้เพียงอากาศธาตุ! เพราะร่างที่เพิ่งยืนจังก้าอยู่บนยอดหลังคาเมื่อครู่ กลับไปยืนกลางลานด้านล่างอยู่ที่จุดเดิมไม่ผิดเพี้ยน จากคุณ : run saya - [ 27 ม.ค. 51 00:23:01 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เหล่าทหารพิทักษ์ยศต่ำเมื่อเห็นเวทประหลาดราวกับการปรากฏตัวของปิศาจ ยิ่งทำให้ตกใจเป็นทวีคูณ ต่างผละหนีเป็นรัศมีด้วยความกลัว “มันคือสาวกแห่งปราสาทดำ ” หนึ่งในนายทหารบนพื้นราบครางออกมา คล้ายร่างในชุดดำตั้งใจจะกล่าวอะไรออกมาบางอย่าง หากไม่ทันที่เสียงของทหารมังกรสั่งลงมาจากเบื้องบน “เหล่าทหารแห่งบาดาล! จงฟัง! ข้าคือไทรา เทพพิทักษ์ อัศวินีแห่งมังกรบาดาล” ‘เธอ’ กล่าวเสียงดัง “จับมันผู้บุกรุก!” สิ้นคำสั่งมังกรบินอีกสองตัวก็พุ่งทะยานลงมาจากท้องฟ้าเบื้องบน และเพิ่งจะมีอาการขยับกายจากผู้ที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นคนร้าย เขากล่าวเวทออกมาประโยคหนึ่ง และวาดมือออกไปรอบทิศ ทันใดนั้นบังเกิดไอสีดำประหลาดผุดขึ้นมาจากผืนดินอย่างน่ากลัว ไอประหลาดนั้นมีกำลังมากจนเทพพิทักษ์นับสิบบนพื้นราบถูกซัดไปกระเด็นหมอบอยู่รายรอบลานกว้าง จนไม่สามารถลุกขึ้นมาจับอาวุธได้อีกครั้ง “เก่งนักรึ!” อัศวินีแห่งแดนใต้ควงดาบและร่ายเวทออกมาโจมตีอย่างรวดเร็ว เธอและมังกรบินทะยานลงมาจากท้องฟ้า พร้อมกับสลายไอสีดำ ไทราชักดาบออกมา พลางบังคับมังกรให้เอียงเข้าหาฝ่ายตรงข้าม หากอีกครั้งที่ดาบโจมตีได้แต่ความว่างเปล่า เงาร่างสีดำไปปรากฏตัวอยู่อีกทิศทางหนึ่งราวกับไม่อยากจะประมือด้วย นอกจากนั้นดาบเทพที่อยู่ในมือของเธอพลันจับตัวกลายเป็นน้ำแข็งจนผู้ใช้ไม่สามารถถือได้ ไทราไม่ยอมแพ้ ทิ้งดาบในมือ เธอคว้าตรีศูลด้ามยาว จากที่เก็บบนหลังมังกรและบินพุ่งตรงมายังผู้ที่เธอเห็นว่าเป็นศัตรู “ด้วยนามแห่งเจ้าแม่เทวีทั้งสาม ชลนา คงคาลัย และมหาธารา จงลงทันฑ์แด่ภูตสามานต์ กระแสแห่งธาราจงมีชัยเหนือมาราด้วยเถิด” ฉับพลันปลายตรีศูลของไทราส่งคลื่นพลังสีขาว พุ่งเข้าใส่ร่างสีดำ เมื่อเห็นจวนตัว คนในชุดดำจึงเป่าปากเรียกนกของเขา สดายุที่หุบปีกนิ่งเมื่อได้ยินเสียงเรียกก็กางปีกมหึมาออกโดยทันที นายทหารหลายคนจึงพยายามขว้างบาศคล้องมันไว้ “ไม่เป็นไร! สดายุบินตอนกลางคืนไม่ดะ...” ยังไม่ทันจบคำเจ้าพญานกก็ถลาออกบินอย่างชำนาญ ราวกับต้องการหักหน้าคนพูดโดยเฉพาะ เจ้านกส่งเสียงร้องแหลมก่อนจะบินต่ำตรงไปทางเจ้าของราวกับเขาเป็นแม่เหล็ก รามิตคว้าสายรัดตัวนกได้ก็จับอย่างถนัดมือและเหวี่ยงตัวปีนคร่อมไปบนอานโดยที่เวหาไม่ได้ชะลอความเร็วลงแม้แต่น้อย ฝุ่นบนลานตามตลบหลังจนฟุ้งกระจายและเกิดความชุลมุนไปทั่ว เมื่อทั้งคนทั้งนกอยู่ร่วมกัน ก็ทะยานขึ้นไปสู่ท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว หากแทนที่จะรีบจากไปในทันที เขาและสดายุแปลงกลับหยุดนิ่งอยู่เหนือลานกว้าง “ข้าไม่เคยมีเรื่องใดๆ กับพวกท่านมาก่อน ท่านเทพแห่งบาดาล! ไฉนท่านมาไล่ล่าและกล่าวว่าข้าเป็นฆาตกรเช่นนี้” เขาประกาศ จากคุณ : run saya - [ 27 ม.ค. 51 00:25:47 ]

ความคิดเห็นที่ 3 “ไม่ต้องมากความ!” อัศวินีอีกคนหนึ่งเร่งมังกรเผ่นโจนขึ้นมา “เชิญไปสนทนากับเทพตุลาการ ในคุกบาดาลก่อนเถอะ” ว่าแล้วเธอกับมังกรสีแดงก็พุ่งเข้ามา “เดี๋ยวก่อน เกสร!” ไทราร้องห้ามหนึ่งในอัศวินีผู้อยู่ใต้บังคับบัญชา หากทว่าเกสรเรียกเวทจู่โจมเสียแล้ว หากทันใดนั้นปรากฏลำแสงเวทวิ่งผ่านจากทิศตะวันตกลงมากั้นขวาง ผลของเวทอันรุนแรงทำให้ทั้งเธอและมังกรร่วงหล่นตกจากท้องฟ้าสู่ผืนป่าเบื้องล่าง หลังจากนั้นผู้ร่ายเวทกลับหายลับไปในค่ำคืนรัตติกาล “เกสร!” ไทราเผลอตัวร้องออกมา หัวหน้าเหล่าอัศวินีมังกรบินโฉบไปทิศทางที่ร่างของผู้ใต้บังคับบัญชาปลิวตกไปในทันทีด้วยความห่วงในความปลอดภัย เธอสั่งทหารที่เหลือให้คุมเชิงอยู่รอบๆ และระแวดระวังตลอดเผื่อว่าศัตรูอาจย้อนกลับมาตลบหลัง ไทราบังคับมังกรบินผ่านดงไม้และภาวนาอย่าให้คนของเธอต้องได้รับอันตราย เมื่อป่านั้นเปิดออกเป็นที่โล่งเตียนด้านหน้า เธอจึงได้เห็นทุกอย่างถนัดตา ลานที่เปิดโล่งอยู่ด้านหลังป่าทึบนั้นแท้จริงคือ ที่ตั้งของทะเลสาบรูปวงกลมขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง ริมน้ำนั้นปรากฏร่างของมังกรสีแดงนอนคอพับคออ่อนอยู่ในน้ำครึ่งตัว  สีขาวขุ่นของผิวน้ำตัดกับลำตัวหยาบไปด้วยเกล็ดแข็ง หากทว่าภาพที่ทำให้ไทราเห็นแล้ว แทบระงับอารมณ์ไม่อยู่คือ ร่างของอัศวินีในบังคับ นอนล้มคว่ำอยู่ริมตลิ่ง เห็นได้ชัดว่าเกสรคงหลุดออกจากที่นั่งบังคับด้วยความแรงของเวทมหากาฬ แต่นั่นก็ไม่เท่ากับร่างสีดำที่ทรุดกายลงนั่งข้างเธอ ซ้ำดูเหมือนว่ามันกำลังร่ายเวทบางอย่างลงบนหน้าผาก “สาวกดำ ถอยออกมาจากคนของข้าเดี๋ยวนี้!” ไทราตวาด บังคับมังกรให้บินโฉบลงต่ำเหนือทะเลสาบจนปลายกรงเล็บเรี่ยผิวน้ำ เมื่อได้ระยะเธอจึงกระโดดลงมาจากอานมังกร มายืนอยู่บนริมฝั่งน้ำอย่างมั่นคง ในมือยังคงถือตรีศูลเตรียมพร้อมจู่โจม หากยังลังเลอยู่เพราะเบื้องหลังร่างสีดำนั้นคือ ผู้ใต้บังคับบัญชาที่นอนนิ่งและไม่รู้ว่าเป็นตายอย่างไร “แกเป็นใคร?” ไทรากระชากเสียง “ข้าคือทูตจากปราสาทจันทรคราส...” เขากล่าวช้าๆ “ข้าได้รับคำสั่งจากโลกาธิบดีแห่งศิลาลัย ตามสาส์นเชิญของสภาบาดาล เพื่อเข้าร่วมพิธียกคทาแห่งแดนใต้” ไทราพยายามเพ่งมองฝ่าความมืด หากทว่าเธอก็ไม่สามารถเห็นใบหน้าของผู้พูดที่อยู่ใต้เงาปีกของหมวกได้ถนัดนัก “ทูตจากปราสาทจันทรคราสงั้นหรือ?” หัวหน้าอัศวิณีทวนคำด้วยความประหลาดใจ อีกฝ่ายเพียงแค่พยักหน้ารับ “ข้าไม่รู้ว่าท่านและคนของท่านกำลังตามหาใคร...แต่...” รามิตทำท่าจะขยับตัว แต่ในทันใดนั้นปลายตรีศูลของคนตรงข้ามถูกยกขึ้นมาจ่อตรงหน้า “หยุดอยู่แค่นั้นเถอะ” ไทราร้องห้าม เขาจึงค่อยๆ หยิบสาส์นตอบรับคำเชิญของสภาบาดาลออกมาจากเสื้อตัวใน มันคือสารที่วิษณุวัติสั่งให้รามิตเขียนตอบด้วยลายมือเขาเอง จากคุณ : run saya - [ 27 ม.ค. 51 00:28:07 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เมื่อเห็นดวงตราจัตุรทิศแห่งจอมเทพ ไทราจึงค่อยผ่อนท่าทีตึงเครียดลงบ้าง  ในขณะเดียวกันเธอก็เอื้อมมือข้างหนึ่งฉวยสารทั้งฉบับไปจากมือของเด็กหนุ่ม เนื่องจากรามิตมิได้ลงผนึกไว้เธอจึงเปิดปกสาส์นเพื่ออ่านข้อความที่อยู่ภายในได้อย่างง่ายดาย ขณะเดียวกันไทราก็มองสลับกับผู้ที่ยืนอยู่ตรงข้ามไปด้วย และเมื่อเธอมองหน้าขึ้นมองรามิตอีกครั้ง สายตาของอัศวินีมังกรก็เปลี่ยนไปแล้ว ไทราตวัดตรีศูลด้ามยาวคืน ผงกศีรษะนิดหนึ่งขณะส่งคืนสาส์นให้แก่รามิต “ต้องขออภัยที่ข้าได้ล่วงเกินท่านทูตแห่งศิลาลัย” รามิตลอบระบายลมหายใจด้วยความโล่งใจที่ฝ่ายตรงข้ามเข้าใจได้ในที่สุด เขายื่นมือรับสาส์นคืนขณะตอบ “มิได้ขอรับ ด้วยข้าเองก็ไม่ได้บอกให้กระจ่างในคราแรก อีกทั้งข้าได้เดินทางมาถึงก่อนเวลานัดหมายพอควร” เมื่อพูดจาสนทนากันได้ด้วยดีแล้ว ไทราจึงค่อยแสดงความเป็นมิตรออกมา “ข้าเสียมารยาทกับท่านไปมากแล้วในวันนี้...อย่างไรในพรุ่งนี้ขอให้การนำท่านสู่บาดาลเป็นหน้าที่ของข้า เพื่อเป็นการขอขมาจากท่านทูต....” ทันใดนั้นมังกรบินสีเขียวอ่อนตัวย่อมบินข้ามแนวป่าออกมาอย่างรวดเร็วราวกับบินออกมาทำร้าย “อุดากัน! หยุด!” เธอร้องตะโกนอย่างตกใจ ***** ตีท้ายบท : เป็นอย่างไรกันบ้างกับตัวละครผู้หญิงคนที่สอง...ไทราคนนี้แม้จะดูห้าวๆ แต่เป็นเพราะหน้าที่นะเจ้าคะ และยังมีเจ้าอุดากัน มังกรบินของไทรา ที่อาจจะมาแย่งบทกับเจ้าเวหา ครึ่งหลังมาช่วยลุ้นรามิตว่าความจะแตกก่อนเข้าบาดาลหรือไม่? และวิษณุวัติคิดอย่างไรเมื่อรู้ว่าศิษย์รักของตนเองเป็นผู้ขัดคำสั่ง ปล. ส่งท้ายด้วยข้อความถึงคุณ GTW ค่ะ โปรดทราบ...ที่เว็บเจเจ ต้องการให้คุณไปแสดงตัวด่วน ในฐานะที่หาย....(เซ็นเซอร์) ไปนานมากค่ะ (กระทู้ประกาศคนหายอยู่ในบอร์ดสนทนาค่ะ) แก้ไขเมื่อ 27 ม.ค. 51 00:41:01 จากคุณ : run saya - [ 27 ม.ค. 51 00:36:56 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รามิตโดนเข้าใจผิดประจำเลยแหะ ปล.ชื่อมังกรมาจากคำว่า "อุกันดา" อ่ะป่าว จากคุณ : ไม่รู้ไม่ชี้ไม่ดีไม่สน - [ 27 ม.ค. 51 02:41:31 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตามมาลงชื่อ จากคุณ : ตานุ่นภารโรง (y4uc) - [ 27 ม.ค. 51 05:09:28 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอ่อ.... ไทราปรากฏแบบไม่ชัดเจนครับ คุณ run  ไม่บอกเลยว่ารูปร่างสูงต่ำดำขาวแบบใด เลยนึกไม่ออกครับ  อิอิ  แต่ท่าทางจะนิสัยดีอยูนา จากคุณ : GTW - [ 27 ม.ค. 51 08:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 8 มีอีกสาวโผล่มาแล้ว วาฬามีลุ้น ฮี่ๆ อ้อ .. ขอบคุณค่า อ่านแล้วเข้าใจตรงกับที่คุณ run saya อธิบายทุกอย่าง ยกเว้นที่หนีไปคน คิดว่าวาฬาหรือบุษบรรณหนีไปได้คนน่ะ จากคุณ : scottie - [ 27 ม.ค. 51 15:20:56 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แม่หญิงเมืองบาดาลนี่ใจร้อนกันน่าดูนะคะเนี่ย จากคุณ : Ezel - [ 27 ม.ค. 51 19:44:32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาลงชื่อ... ^____^ จากคุณ : Caje - [ 28 ม.ค. 51 11:48:53 ]

ความคิดเห็นที่ 11 รามิตนี่ท่าจะไม่ถูกกับผู้หญิงเอาเสียเลยนะคะ เจอทีไรเป็นทะเลาะกัน ทุกที เอิ๊ก จากคุณ : Hexi - [ 28 ม.ค. 51 15:57:13 ]

ความคิดเห็นที่ 12 รามิตเหมือนจะเก่งคาถาอาคมเวทย์มนต์ขึ้นเยอะเลย จากคุณ : Nobody's waiting for me - [ 1 ก.พ. 51 18:47:17 ]